รักติดลบ

...ณ  ตึกร้าง...
"อาย!!" ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าผม...คือน้องสาวต่างสายเลือดที่ผมรักและเอ็นดูเหมือนน้องสาวแท้ ๆ ..แววตาที่มองกลับมายังผมและเพื่อน ๆ นั้น...ผมสัมผัสได้ถึงความสับสนและร้นรน..แต่มันแค่เสี่ยววินาทีเดียว...
"หึ...หึ..เป็นไงค่ะ...หนอนตัวนี้ใหญ่พอที่จะทำเรื่องชั่ว ๆ แบบนี้ได้ไหม...อายรอจังหวะและเวลาที่พวกพี่ๆ ได้มารวมตัวรอ....ความตายกันต่อหน้าต่อตาเสี่ย...แทบไม่ไหว..." น้ำเสียงและท่าทางที่เปลี่ยนไปมันคือคำตอบว่า...น้องสาวที่น่ารัก...ของผมคนเดิมได้ตายไปแล้ว...
"เสี่ย...ต้องขอบใจหนูนะที่ฉลาดเลือกทางเดินเดียวกัน...เสี่ยสัญญาว่าจะดูแลหนูอย่างดี.." เสียงเสื่ยนั้นพร่่ำเพ้อถึงความดีในคราบความชั่วของอาย...พร้อมกับลอบมองกัปตันที่ตอนนี้กำลังดิ้นเพื่อหวังให้หลุดพ้นจากการพันธนาการ...
"ผมจะบอกอะไรให้พวกคุณเอาบุญนะ...ว่าไอ้แผนการณ์ที่ไอ้เด็กหน้าหวานนั้นวางไว้...พวกคุณคงไม่มีโอกาสได้ทำมันหรอก...รวมทั้งไอ้ตัวต้นคิดนั้นด้วย...เพราะผมกำลังพลิกแผนของมันด้วยสิ่งนี้..." เสี่ยสิ่งห์พูดพร้อมกับเปิดคลิป...ซึ่งฉายภาพ......พี่ไวท์ที่กำลังขึ้นรถ......คู่ใจคันสีขาว 1 กต 4444.... และแพนกล้องไปยังวัตถุระเบิดที่ติดไว้ช่วงล่างของตัวรถ...
" ไอ้เลว!!!!!..." กัปตัน......ตะโกนก้องด้วยความแค้น...ผมเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน...ความสูญเสียที่กำลังจะเกิดขึ้น...มันจะเป็นคำตอบสุดท้ายของเรื่องนี้...เหมือนอย่างที่เงินบอกไว้จริง ๆ        เหรอ...ผมไม่กล้าแม้แต่จะคิด...
"อาย!!..กัปรักอายนะ...อายบอกกัปได้ไหมว่าทำไม...ทำแบบนี้...อาย....ทำร้ายพี่ไวท์ทำไม...ทำร้ายคนดี ๆ ที่ เค้าไม่เกี่ยวข้องด้วยทำไม!!!??" กัปตันตะโกนถามอายด้วยอารมณ์โกรธ....
"เสี่ยค่ะ...วันนี้ลูกน้องคนใหม่ที่เสี่ย....ให้อายหามาให้...จะมาพร้อมกับ...ซากศพของ...ไอ้หน้าโง่นั้น.....อาย...ว่าเสี่ยไปเตรียมตัวฉลองความสำเร็จของเราดีไหมค่ะ...ทางนี้อายดูแลเอง..." เสียงอายพูดขัดขึ้นมาเพื่อกลบเหตุการณ์...ความอึดอัดนั้น....
" ก็ดีเหมือนกัน...เสี่ยจะได้พักสักที...หนูอายเองก็อย่าลืมเตรียมตัวมาเป็นแม่ใหญ่ของเสี่ยนะจ๊ะ"
เสี่ยสิงห์...พูดด้วย....อารมณ์ดีที่ทุกอย่างทำลังจะสำเร็จ...โดยหารู้ไม่...ว่าความสำเร็จในครั้งนี้....มันแค่ภาพลวงที่...ถูกหลอกเท่านั้น...สักพักมีคนเข้ามา 3 คน ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นคนของไอ้เสี่ยสิงห์....แต่ผิดคาด...เมื่อผมเผลอเห็นป้ายเจ้าหน้าที่ตำรวจ...ตระหน่าอยู่ตรงอกเสื้อ..มันคืออะไร...และเจ้าหน้าที่ตำรวจรุ้ได้ยังไงว่าผมกับเพื่อน ถูกจบตัวมาที่นี่...
"กัป..เดี๋ยวทุกอย่างก็จะจบลงแล้ว...มันจะดีขึ้น...และอาย.....รับรองว่าจะไม่มีการสูญเสียแน่นอน...อายยืนยันว่า...อายอยู่ข้างกัปและพี่ ๆ ทุกคน..." 
"อาย...มันเกิดอะไรขึ้น...ตำรวจรู้ได้ไงว่าพวกพี่อยู่ที่นี่...อายกำลังจำทำอะไร?" เสียงกัสเอ่ยขัดขึ้นมาด้วยความสงสัย...
"ความจริง....เมื่อกี้...มันเป็นแค่แผนช้อนแผน....ที่อายทำตามแผนสำรองของพี่ไวท์..." อายพูดพร้อมเอื้อมมือไปแกะเชือกให้ผมและทุกคน...ใบหน้าที่คลอไปด้วยน้ำตา....ดวงตาที่จริงจัง    รอยยิ้มที่จริงใจนั้น....เป็นคำตอบได้ดีว่าอาย...พูดความจริง...
"แผนสำรอง???" เงินลอบถามด้วยเสียงที่ค่อนข้างดัง...
"เมื่อวานตอนช่วงค่่ำ... พี่ไวท์...โทรหาอาย...บอกให้อายช่วย โดย..ทำทีเป็นคนเลว...เข้าช่วยเสี่ยสิงห์...และทำตามแผนของมัน...เพื่อให้มันตายใจ...จนมันยอมบอกแผนการณ์ให้อายรู้... อายก็บอกต่อไปยังตำรวจ...กัป...อายรักกัปนะ...รักมาก...มากพอที่จะยอมเสี่ยงอันตรายแบบนี้...อาย..." ยังไม่ทันที่อายจะพูดจบ...กัปประทับรอยจูบเพื่อขอบคุณ...ขอบคุณความรักที่อายมีให้...
" กัป...ขอบคุณ...อายมาก...กัปดีใจที่กัปรักคนไม่ผิดจริง ๆ ...กัปสัญญานะว่าจะรักอาย...รักตลอดไป.."
"อ่่อ...แล้วเรื่องคลิปเมื่อกี้ล่ะ...รถพี่ไวท์ถูกวางระเบิดรึเปล่า" กัสเอ่ยถามด้วยความร้อนร้น...เมื่อนึกได้ว่ายังมีอีกเรื่องหนึ่งที่สงสัยและต้องการคำตอบ
" ไม่ใช่...หรอกค่ะพี่กัส...รถ...และคน..ที่อยู่ในคลิปนั้น..ไม่ใช่พี่ไวท์...เค้าเป็นเจ้าที่ตำรวจปลอมตัวมาช่วยหลอก....ไอ้เสี่ยมัน..."
" แล้ว..ตอนนี้พี่ไวท์อยู่ไหน...พี่ไวท์บอกไหม" 
" อายไม่รู้ค่ะ....พี่ไวท์....อวยพรให้อาย....ทำสำเร็จ... แค่นั้นค่ะ...ไม่ได้บอกอะไร"
สิ้นเสียงอาย...เสียงเจ้าหน้าที่ตำรวจบุกจับ...ลูกน้องรวมทั้งไอ้เสี่ยนั้นได้อย่างรวดเร็ว และสำเร็จไปได้ด้วยดี...แต่.....
" 555 พวกมึงคิดผิด...ที่จับกู...เพราะกูไม่ใช่ตัวจริง...คนเลวจริง ๆ มันอยู่ใกล้พวกมึง......กูขอเตือนให้พวกมึงระวังตัวไว้...โดยเฉพาะไอ้เด็กหน้าหวานนั้น...มันกำลังตกอยู่ในอันตราย" เสี่ยงเสี่ยสิงห์...ตะโกนบอกพร้อมมายังผมและพี่กัส...ผมไม่รู้ว่าเรื่องที่มันพูดจะเป็นจริงหรือไม่...แต่สิ่งหนึ่งที่ผมเป็นห่วงคือ...ความปลอดภัยของพี่ไวท์
"พี่...ปลอดภัยใช่ไหมพี่ไวท์...." เสียงหัวใจผมตอนนี้มันร้องบอกว่า...อยากเจอ...อยากสัมผัส...อยากกอด...มากแค่ไหน...แต่ผมคงทิ้งความรักของอายที่มีต่อผมไม่ได้...ผมทำมันไม่ได้....
..........เรื่องราวกำลังจะจบลงด้วยดี...แต่มีเรื่องที่ไม่คาดขึ้นเกิดขึ้นเสมอ...มารอ...มาลุ้น...มาเอาใจช่วยพวกเค้ากันด้วยนะค่ะ...^^