รักติดลบ

........ในป่า.....(ต่อ)
"ปัง!!!...."เสียงปืนที่ดังขึ้นนั้น..ผมนึกว่าผมจะโดนยิงชะแล้ว...แต่ผิดคาด...เมื่อโจรบ้านั้นล้มลง
เพราะถูกยิงจากด้านหลัง...
....หลังจากที่ผมนำทางพี่พีค...มาได้สักพัก....โชคดีที่ผมแอบทำรอยไว้ที่ต้นไม้ตลอดทาง...เพื่อ
ป้องกันการหลง...ทำให้การเดินทางเร็วกว่าที่คิด...แต่ภาพที่พี่ไวท์กำลังโดนยิงพร้อมกับเสียงปืนที่
ดังขึ้น...ของ....พี่พีค..ทำให้ผมกลัวพลาด...
"พี่ไวท์!!!."เสียงเงินเรียกผมพร้อมกับเดินเข้ามาประคองเมื่อเห็นว่าผมเริ่มยืนไม่ไหว...
"ขอบคุณนะเงิน...ขอบคุณที่มาช่วยพี่...พี่นึกว่า...." ผมเอามือป้องปากพี่ไวท์ให้หยุดพูด..
"พี่...ผมขอบคุณพี่มากกว่า...ที่....พี่ยอมเสียสละเพื่อพวกเราขนาดนี้...."
"ไวท์...เดินไหวไหม...มาพี่ช่วย...."หลังจากเดินมาถึงที่ปฐมพยาบาล...พี่ไวท์หมดแรงและไข้ขึ้น
นิดหน่่อย...ทำให้ผมกับพี่พีคต้องขอ
กำลังเสริมเพื่อมาช่วยในการเคลื่อนย้าย...สว่นกัปตัน...หมดสติจากการถูกทำร้าย...แต่อาการน่า
เป็นห่วงเพราะยังไม่รู้สึกตัว....
"กัปตัน!!!" เสียงอาย ตะโกนเรียกกัปตัน....ทันที่ที่เห็นว่ากัป...นอนพักอยู่บนเปลผู้ป่วย...
"เงิน!!!...เงินเป็นยังไงบ้าง...กัสเป็นห่วงแทบแย่...แล้วนี่พี่ไวท์กับกัปตัน..ปลอดภัยใช่ไหม"
"เงินปลอดภัยดี...พี่ไวท์กับกัปตัน...บาดเจ็บ...เงินขอโทษนะ...ขอโทษที่ดูแลทุกคนไม่ดี...."
เสียงคนตรงหน้าผมพูดพร้อมกับหลบตาลงเพื่อช่อนความรู้สึกผิดนั้น...
"ไม่เอาน่า...เงินทำดีที่สุดแล้ว...ทุกคนปลอดภัย...แแค่นี้ก็ถือ....ว่าเงินเก่งมาเลยนะ..."
"กัส...อ่อ...พี่มีอะไรจะคุยด้วยหน่อย...." 
"มีอะไรเหรอ...พี่คุยตรงนี้เลยก็ได้..."
" ตอนนี้ทางตำรวจจับได้แต่พวกลูกน้องของมัน...ตัวบงการใหญ่ยังจับไม่ได้เลย...พี่เป็น
ห่วง...พวกคุณทุกคน...จะเป็นไรไหมถ้าพี่...จะขอให้พวกคุณทุกคนอยู่ในความควบคุมและดูแล
จากตำรวจ...เพื่อความปลอดภัย...."
"แล้วแต่พี่พีคเลย...ไม่ว่าจะให้พวกเราพักที่ไหน...หรือทำอะไร...พี่พีคบอกได้เลยนะครับ...ผมไม่
ขัดข้องอะไร...ยินดีให้ความร่วมมือเต็มที่..."
" อ่อ...งั้น...พี่จะให้พวกคุณทุกคนไปพักที่รีสอร์ตพี่...สักระยะนะครับ...พี่รับรองความปลอด"
"เอาตามที่....พี่พีคเห็นว่าสมควรเลยครับ...อ่อ....แล้วจะให้พวกผมเดินทางวันไหน..."
"วันนี้เลย...คือ...พี่อยากให้มันเงียบรวดเร็วที่สุด...หวังงว่าทุกคนคงเข้าใจนะครับ...."
"โอเค...ผมเข้าใจ...ขอแค่ทุกคนปลอดภัย...ผมยินดี"
...เมื่อตกลงทุกอย่างกันเรียบร้อยแล้ว...ผมและทุกคนเดินทางไปที่รีสอร์ต...ทันที..
"อ่อ...คือตอนนี้ห้องเหลืออยู่  6 ห้อง...มันไม่พอกับจำนวนเจ้าหน้าที่และพวกคุณ..." เสียงพี่พีค
เอ่ยถามด้วยความเครียด...
" กัสกับเงินนอนด้วยกันได้ไม่มีปัญหา...ส่วนกัปตัน...นอนกับไวท์ก็ได้...อายก็แยกเป็นห้องเดี๋ยวได้
ไหมพี่พีค...."
"อ่อ...คือห้องมันไม่พอตรงที่...อาย...ไม่มีคู่...นอกจาก...อาย...จะค้างกับพี่...." พี่พีคเอ่ยพร้อม
กับมองตรงมาที่อาย...อย่างเกรงใจ...แต่ผมดูออกว่าสายตาที่มองมา...มันมีความในบางอย่างใน
แววตานั้น...ผมสังเกตุมานานแล้วว่า...พี่พีคแปลก ๆ ...เวลามอง...อาย...ผมจึง...
" กัสว่า...อายค้างกับพี่พีคก็ได้นะ...อ่อ...มันเป็นเตียงคู่แต่อายก็แยกออกมาเป็นเตียงเดี๋ยวได้
นิ....อายคงไม่คิดมากใช่ไหม"
"ห๊ะ!!...อาย...ไม่อยากนอนอะพี่กัส...แต่เพื่อความสบายใจของทุกคน...อายยอมนอนก็ได้...."
เสียงอายที่ตอบกลับมาทำให้ผม...เงินและพี่พีค...เผลอยิ้มออกมาอย่างขำ ๆ กับท่าทางแสนงอน
ของอาย...
......เรื่องราวความน่ารักกำลัง..เข้าที่เข้าทาง.....เอาใจช่วยคู่่พี่พีคกับน้องอายด้วยนะค่ะ...รับรองค่ะ
ฟินไม่แพ้คู่อื่นแน่นอน...^^