รักติดลบ

.....คอนโด พีค...

"ขอโทษนะครับ ...มารับกุญแจ...ห้องของไอ้...พี่พีค...ครับ" 

"อ่อ..ค่ะรอสักครู่...."

ตอนนี้ผมรู้ดีกว่า...ผมไม่ควรทำแบบนี้...ไม่ควรมายุ่ง...หรือวุ่นวายอะไรกับพี่ไวท์...แต่ทุกครั้งที่นึกถึงรอยยิ้ม...นึกถึงแววตาที่สดใส....ยามที่พี่ไวท์มอบให้ไอ้ตำรวจนั้น...ผมหงุดหงิด...อยากเป็นเจ้าของ...อยากครอบครองพี่ไวท์ชะเอง...ซึ่งความรู้สึกนี้มันยังคงติดอยู่ในหัวผมจน...ผมไม่สามารถลืมไม่ได้เลย...ยิ่งรู้ว่าพี่ไวท์นอนห้องเดียวกับมัน...ผมยิ่งเดือด...ผมเป็นอะไร...

....บ้านออกัส...

"พี่่พีค...เมื่อกี้พี่โทรหาผมเหรอ?" เสียงออกัสเอ่ยตามมาตามสาย...ทำให้ผมงง...

"อ้าว...ก็กัสรับโทรศัพท์พี่แล้วไง...นี่...อย่าบอกนะว่าคนที่รับสายไม่ใช่กัส...."

"ผมเปล่ารับนะพี่...หรือ...ว่า....จะ...เป็น...." กัปตัน...ต้องเป็นกัปตันแน่นอน ขออย่าให้กัปมันทำอะไรบ้า ๆ เลยนะ ยิ่งตอนนี้สถานการณ์ความปลอดภัยของพี่ไวท์ยังน่าเป็นห่วง...

"ใคร...บอกพี่มานะกัส...กัส...ดะ...เดี๋ยว...กัส...อย่าเพิ่งวางสิ...ตู๊ดๆๆๆๆ..." เสียงออกัสที่เอ่ยออกมาทำให้ผมรู้ว่าต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่นอน ... นี่ผมเป็นคนวางเหยื่อให้จระเข้เหรอเนี่ย...

"เงิน...กัส...ว่ากัปต้องคิดทำอะไรไม่ดีแน่เลย...ยิ่งเมื่อคืน...พี่ไวท์ประชดชะขนาดนั้น...."

"มึง...อย่าคิดมากเลยว่ะกัส..ปล่อยให้คนสองคนได้เคลียร์....ได้ปรับความเข้าใจกันบ้าง...บางทีมันอาจจะดีขึ้นก็ได้...ใครจะรู้" เสียงเงินตอบกลับมา...ทำให้ผมคิดตาม...แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี 

"แล้วถ้ามันตรงกันข้ามล่ะ ...ถ้ามันกลับทำให้เรื่องราวมันแย่ลง...เงินอย่าลืมนะ...คดีความของพี่ไวท์...ยังไม่จบ...ถ้าตัวบงการนั้นมัน...เจอตัวพี่ไวท์...แล้ว..."

"กัส...ตั้งสติ...และหยุดคิดแง่ลบสิ...เราต้องเชื่อมั่นในตัวกัป...ว่ากัป...ต้องดูแลและปกป้องพี่ไวท์ได้...เชื่อเงินนะ...ความรักจะชนะทุกอย่าง...

"แต่กัส...เป็นห่วง...เงินกัสขอร้อง...เงินรู้ใช่ไหมว่า...คอนโดพี่พีคอยู่ไหน......มันจะไม่ดีกว่าเหรอถ้าพวกเรา...ช่วยกันแก้ไข...ช่วยกันปกป้อง...กัปกับพี่ไวท์...ถ้าเกิดมันผิดพลาดอะไรอย่างน้อยพวกเราจะได้ไม่เสียใจไงที่ได้ทำมันเต็มที่แล้ว ...เงิน...กัส...นิ่งเฉยไม่ได้หรอกนะ ...ถ้าเงินไม่ช่วยกัสจะไปช่วยเอง..."

กัส...มักรักและเป็นห่วงคนอื่นเสมอ ...เรื่องทุกเรื่องที่มีปัญหา กัสพร้อมจะรับมือกับมัน...ไม่เคยมีสักครั้งที่...กัสจะเมินเฉยหรือละทิ้งคำว่ามิตรภาพ... 

"กู...ไม่ช่วยเมีย.....แล้วมึงจะให้กูไปช่วย....ตัวเหี้ยที่ไหนว่ะ"

"ขอบคุณนะเงิน...ขอบคุณ..."

"มึง...ไม่ต้องขอบคุณกู...เพราะกูไม่ได้ช่วยมึงฟรี...แน่นอน...หึ...หึ..."

"เงิน...พูดบ้าอะไร...เวลาแบบนี้ยังจะเสี่ยวได้...กัส...ทึ่งจริง ๆ"

หลังจากที่ผมยืนมองร่างบางบนที่นอนพร้อมกับเช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้แล้ว...อาการของพี่ไวท์ก็เหมือนจะดีขึ้นมานิดหน่อย...มีบ้างที่ทำท่าเหมือนจะอ้วกแต่ก็ไม่อ้วก .....ใบหน้าที่เคยสดใส ตอนนี้กลับซีดลงไปถนัดตา...ผมคงต้องป้อนยาเพื่ออาการจะได้ดีขึ้น...และเพื่อความสะดวกในการ.....

"อืม...ฮึก...ฮูบ...." ผมป้อนยาด้วยปากให้พี่ไวท์...แต่มันไม่สำเร็จสักทีเนื่องจากพี่ไวท์ไม่ยอมเปิดปาก...ผมจึงต้องส่งจูบและสอดลิ้นร้อน ๆ เข้าไปเพื่อให้ปากของพี่ไวท์เปิด แล้วรีบป้อนยาทันที สัมผัส....รสจูบจากคนป่วย...มันช่างหวาน....หวานจนผมอดใจไม่ได้ที่จะ...กดจูบแรง ๆ ตอบกลับไป...

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง...เสียงครางจากคนบนเตียงทำให้ผมต้องรีบลุกขึ้นไปดูพบว่า...พี่ไวท์หนาว ตัวสั่นแถมยังเพ้อถึงพี่กัส..."ผมจึงหาผ้าห่มมาคลุมแต่ช่วงจังหวะที่ผมกำลังดึงผ้าห่มให้เข้าที่...พี่ไวท์กลับฉุดดึงกอดผมไว้ชะงั้น...ผมพยายามพลักออกแต่แรงกอดกระชับจากมือที่เย็น ๆ นั้นทำให้ผมเผลอกอดตอบ...แต่ยิ่งผมสัมผัสกับร่างของพี่ไวท์มากเท่าไหร่...ความสั่นไหวจากร่างบางยิ่งสั่นมากขึ้น...จนผมกลัวว่าถ้าเกิดอาการมันแย่ขึ้นมา...คงอันตรายแน่...ผมจึง

"อ่อ... รบกวนฝากกุญแจให้พี่พีคและบอกว่าผมพาพี่เค้าไปหาหมอนะครับ...คงกลับมาเย็น ๆ " 

"ได้ค่ะ"

"ขอบคุณครับ"

หลังจากที่พาพี่ไวท์หมอ... หมอบอกว่า อาการแบบนี้เกิดขึ้นเพราะความเครียดสะสม ..ทำให้ร่างกายป่วยและเพลียอย่างที่เห็น...ควรให้พักผ่อนและผ่อนคลายความเครียดบ้าง...หรืออาจจะพาไปที่ที่อากาศดี ๆ เพื่อให้สมองได้รับอากาศที่บริสุทธิ์... ผมควรจะพาพี่ไวท์ไปในที่ที่หัวใจเราอยู่ใช่ไหมผมควรจะ...ตักตวงความสุขนี้ให้คุ้มค่าสินะ...เสียงโทรศัพท์ผมสั่นเสียงดัง...ท่ามกลางความคิดผม

"ฮัลโหล...พี่กัส...ผมรู้ว่าพี่จะพูดอะไร...แต่ผมขอร้องนะ...ให้ผมได้ทำอะไรบางอย่างเพื่อ...พิสูจน์ความจริงในหัวใจผมสักที...ผมสัญญาถ้าเรื่องทุกอย่างโอเค...ผมจะพาพี่ไวท์กลับมา"

" กูกับกัส...ไม่ได้มาห้ามมึง...แต่จะมาเตือนมึง...ว่าให้ระวังตัว...คงไม่ต้องให้กูสารยายนะว่าเรื่องอะไร...พวกกูเชื่อใจมึง....และรู้ว่ามึงไม่ทำให้พสกกูผิดหวังแน่นอน....ใช่ไหม"

"ผมสัญญา...สัญญาด้วยหัวใจ..

...............จบตอนแล้ว อย่าลืมมาลุ้นกันต่อนะค่ะ^^ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามกัน..........