ฉันว่าฉันรักเธอเข้าแล้ว

 
 
 
“พี่ฟาง เฟย์หิว” เฟย์หันไปมองพี่สาวตัวเองที่กำลังยืนเถียงกับป๊อปปี้อยู่ เพราะเมื่อตอนที่ดูหนังอยู่ ป๊อปปี้จับมือเธอโดยป๊อปปี้อ้างว่าหนาว  ส่วนตัวเฟย์ก็กำลังเซลฟี่กับเขื่อน  ก็ถ้าเขื่อนกับเฟย์จะสนิทกันเร็วขนาดนี้นะ ฟางมองนอกสาวตัวเองที่ถ่ายรูปกับเขื่อนอย่างสนุก ส่วนแก้วกับโทโมะก็เถียงกันตลอด นี่ก็เถียงกันว่าน้องจินนี่มีแฟนแล้ว แก้วไม่ได้จีบน้องจินนี่อย่างที่โทโมะเข้าใจ
 
 
 
“กินอะไรดีเฟย์ พี่ก็หิว” ฟางเหล่ตามองป๊อปปี้ที่ยืนยิ้มหน้าตายอยู่ข้างๆ
 
 
“อาหารญี่ปุ่น” แก้วกับโทโมะพูดพร้อมกัน
 
 
“นี่ไอ้หน้าญี่ปุ่น อย่ามาพูดตามสิ” แก้วว่าโทโมะ
 
 
“อะไรของเธอ ก็ฉันอยากกิน แล้วฉันก็คนญี่ปุ่นหน้าตาจะให้ฝรั่งหรอ” โทโมะยิ้มกวน
 
 
“งั้นอาหารญี่ปุ่นก็ได้ ถ้าแก้วอยากกิน” ฟางพูดแล้วแกล้งเดินเข้าไปคล้องแขนแก้ว แก้วที่มองการกระทำของฟางเหวอเล็กน้อย ก่อนจะพูดจาหวานๆกับฟาง
 
 
“ฟางนี่น่ารักจังเลย” แก้มยีผมฟางเล็กน้อยป๊อปปี้มองท่าทางของแก้วฟางด้วยสายตาหงุดหงิด
 
 
“แหมม พี่ฟางแก้ว ไม่ต้องสวีทก็ได้ ยังไงๆก็ชอบผู้ชายกันทั้งคู่” เฟย์พูด
 
“เฟย์!” ฟางหันไปทำหน้าดุใส่เฟย์ ที่พูดออกมา ป๊อปปี้จึงเดินเข้าไปยืนข้างฟาง โทโมะเองก็ช่วยดึงแก้วออกจากฟาง เพราะเขารู้ดีว่า เพื่อนรักของเขาสนใจแม่สาวตัวเล็กคนนี้อยู่ไม่น้อย
 
 
“เราไปกินข้าวกันดีกว่าเนอะสาวๆ เนอะเพื่อนร้ากกก” เขื่อนพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าแก้วกับโทโมะทำท่าจะเถียงกัน เขื่อนเดินคล้องคอเฟย์ เดินนำไปที่ร้านอาหารญี่ปุ่น  ฟางมองเฟย์ที่ยอมให้เขื่อนคล้องคอ ให้ตายเถอะ ถ้าน้องสาวเธอจะเฟรนลี่สนิทกับเขื่อนไวขนาดนี้
 
 
“เพื่อนนายไปไหนซะละ” แก้วถามโทโมะที่นั่งตรงข้ามตัวเอง เมื่อไม่เห็นป๊อปปี้เดินเข้ามาในร้านด้วย
 
 
“เธอจะสนใจทำไม เดี๋ยวมันก็มา” โทโมะหันไปสั่งอาหารกับพนักงานสาวที่ยิ้มหวานให้เขา แก้วเบะปากมองโทโมะที่ทำตัวขี้หลีไม่เว้นแม่แต่พนักงาน
 
 
“เขื่อน เฟย์อยากกินอันนี้” เฟย์ที่นั่งตรงข้ามกับเขื่อน ยื่นเมนูให้เขื่อนดู
 
 
“เฟย์อยากกินอะไรสั่งเลย วันนี้ไอ้โมะเลี้ยง” เขื่อนพูดพลางเอาไหล่กระแทกแขนโมะ
 
 
“ให้ไอ้ป๊อปมันเลี้ยง นู้นน” โมโมะพยักพะเยิดไปทางป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาในร้านและนั่งตรงข้ามฟาง
 
 
“นายเลี้ยงหรอ งั้นก็ขอบใจ พวกฉันไม่เกรงใจแล้วนะ” ฟางยิ้มให้กับป๊อปปี้ที่ยัง งงๆ อยู่ว่าเกิดอะไร แล้วหันไปสั่งพนักงานที่ยืนรอรับออเดอร์ แก้วกับเฟย์ก็ช่วยสั่ง สามหนุ่มถึงกับเหวอ เมื่อได้ยินรายการอาหารแต่ละอย่างที่สามสาวสั่ง เพราะมันทั้งแพง และสั่งเยอะ 
 
 
“ยัยไม้กระดาน ตัวก็แค่เนี้ยยังจะกินเยอะอีก” โทโมะว่าแก้วที่สั่งอาหารเกือบ 10อย่าง
 
 
“นี่ ก็เพื่อนนายเลี้ยงนิ ฉันก็อยากกิน และอีกอย่างฉันไม่ได้ไม้กระดาน” แก้วว่า
 
 
“ป๊อปปี้ ขอบคุณนะที่เลี้ยงอาหารมื้อนี้” เฟย์ทำตาปิ้งๆใส่ป๊อปปี้ที่ตอนนี้เริ่มเข้าใจแล้ว
 
 
“ไอ้ป๊อปมันคนใจดีจะตายเฟย์” เขื่อนก็ผสมโรงช่วยสนับสนุนเฟย์อีกแรง
 
 
“ถ้านายไม่เต็มใจ ฉันจ่ายก็ได้นะ” ฟางมองป๊อปปี่เอ่ยเสียงเรียบ
 
 
“อะไร แค่นี้เองฉันจ่ายไหวหน่า ยัยเตี้ย” ป๊อปปี้พูด
 
 
“ใครเตี้ย เอ้ะ เค้าเรียกว่าตัวเล็ก ย่ะ น่ากอดจะตาย” ฟางเชิดหน้าขึ้นมองป๊อปปี้ เขื่อนที่มองการกระทำป๊อปปี้หันไปกระซิบกับโทโมะที่เล่นสงครามตะเกือบกับแก้วอยู่
 
 
“กูไม่คิดว่าพ่อเสือของเราจะฟอร์มขนาดนี้” เขื่อนกระซิบกับโทโมะ
 
 
“พวกนายกระซิบอะไรกัน” แก้วพูด
 
 
“ป่าวนิ แค่ไอ้เขื่อนมันบอกเฟย์น่ารัก” โทโมะทิ้งระเบิดใส่เขื่อน เขื่อนยิ้มแล้วมองหน้าเฟย์ที่หน้าแดงขึ้นสีนิดๆ
 
 
“ก็แหมม เฟย์เฟรนลี่ ยิ้มก็เก่งพูดก็เก่ง” เขื่อนมองหน้าเฟย์
 
 
“นี่ๆๆ พอเลย ยัยเฟย์ไม่ต้องเฟรนลี่มากก็ได้” ฟางเอามือมาบังหน้าเขื่อนกับเฟย์
 
 
“โถ่วว พี่ฟางเพื่อนๆ just friend” เฟย์ยักไหล่ แต่ก็แอบมองเขื่อน ที่กำลังถ่ายรูปอาหารที่เริ่มทยอยมาเสริฟที่โต๊ะ
 
 
เมื่อนั่งกินอาหารไปซักพัก ก็มีเด็กเสริฟคนหนึ่งเดินมาที่โต๊ะพร้อมดอกกุหลาบสีขาว 1 ดอก
 
 
“เอ่อ ฉันหรอคะ” แก้วนี่นั่งอยู่ริมสุดถาม
 
 
“มีคนฝากให้ คุณผู้หญิงตัวเล็กๆคนนั้นค่ะ” พนักงานว่าพลางยื่นดอกกุหลาบไปที่ฟาง
 
 
“ฮ่าๆๆๆ  ไม้กระดานหน้าแตก นี่ถ้าอยากได้เดี๋ยวซื้อให้ก็ได้นะ” โทโมะขำกับท่าทางของแก้ว แก้วที่เห็นโทโมะขำเลยเอาเข้าปั้นยัดปากโทโมะ
 
“กินไปเลยอย่าพูดมาก”
 
 
“เอ่อ ค่ะ ใครให้มาคะ” ฟางที่รับดอกกุหลาบจากพนักงานมาดูแล้วถาม แต่พนักงานก็ไม่ตอบเพียงแค่ยิ้มแล้วก็เดินกลับไปทำงาน
 
 
“โฮ พี่ฟางนี่ต้องมีคนมาแอบชอบแน่ๆ แหนะๆ ไหนๆหนุ่มคนไหนจะจีบพี่เฟย์”  เฟย์ทำท่าจะลุกออกไปดู แต่ฟางดึงไว้
 
 
“ไม่ต้องหรอกเฟย์ เขาคงไม่อยากให้เรารู้” ฟางพูดแล้วมองดอกกุหลาบในมือ เธอเองก็อยากรู้ว่าใครให้ แต่ในเมื่อเขาไม่ประสงค์จะออกนาม เธอก็ไม่อยากจะซักไซ้  ผิดกับโทโมะและเขื่อนที่เหล่ตาไปยังป๊อปปี้ที่กำลังตั้งหน้าตั้งตากิน ทำเหมือนไม่สนใจอะไร  ใช่ พวกเขารู้ว่าต้องเป็นฝีมือป๊อปปี้แน่ๆ ที่เอาดอกไม้มาให้ฟาง