ฉันว่าฉันรักเธอเข้าแล้ว

“โอ้ยย มึนน” แก้วพูดพลางขยี้หัวตัวเอง ขณะกำลังเดินออกมาจากผับ

“แปปนะแก้ว ฟางไปเอารถก่อน” ฟางที่ดูจะสติครบถ้วนเกือบ 100% พูดขึ้น แค่เกือบร้อย เพราะหลังจากผละออกจากเต้ยมาได้ เจ้าตัวก็ไม่วายตามมาชวนคุย แถมชวนดื่ม แต่ฟางก็กินไปแค่นิดเดียว

“อืมม” แก้วพยักหน้ารับ แล้วเดินไปพิงกำแพงหน้าร้านรอฟางมารับ ส่วนเฟย์สภาพก็ไม่ต่างอะไรกับแก้วเท่าไหร่ ต่างก็ตรงที่ว่า เฟย์อ้วกไปแล้วเรียบร้อย

“อ้าว ยัยไม้กระดาน” โทโมะที่เดินควงกับสาวสวยหุ่นเอสไลน์ออกมาจากผับ ทักแก้วที่ เอิ่มม วันนี้แก้วดูสวย เขายอมรับ

“ใครไม้กระดานวะ เดี๋ยวแม่ต่อยเลย นมก็มีเนี่ยๆ” แก้วหันไปเหวี่ยงใส่โทโมะ แล้วชี้มาที่หน้าอกตัวเอง

“พอๆ ยัยขี้เมา กลับไหวหรือป่าว” โทโมะ ถามแก้ว

“ไหว ไอ้หน้าญี่ปุ่น ไม่ต้องมายุ่ง เพื่อนฉันมานู้นแล้ว” แก้วชี้ ไปที่ฟางที่กำลังขับรถมาจอดหน้าร้าน

“เธอ คนเมื่อกี้นี่” เขื่อนที่เดินตามโทโมะออกมาซักพัก เห็นเฟย์ที่อ้วกเสร็จแล้วกำลังยืนพิงกำแพงอยู่

“รู้จักหรอวะ เขื่อน” โทโมะหันไปถามเพื่อน

“ถึงว่าหน้าคุ้นๆ ก็เฟย์น้องสาว คนที่ให้ไอ้ป๊อปไปขอเบอร์ไง” เขื่อนพูด ฟางที่มาจอดรถหน้าแล้วเดินลงรถไปดึงเฟย์ให้ไปนอนในรถ แต่ก็ทุลักทุเล เพราะเธอนั้นตัวเล็กถามเฟย์ยังเมาซะเปะซะปะอีกยัดเฟย์ใส่รถได้กำลังจะกลับไปดึงแก้วก็เห็นโทโมะ ที่อุ้มแก้วเดินมาทางฟางแล้ว  สาวที่ควงโทโมะได้กับเหวอกับการกระทำของโทโมะ แล้วเดินหายไปในผับ

“ยัยนี่ตัวยาวฉันช่วย” โทโมะ พูดแล้วยัดแก้วไปนั่งเบาะหลังข้างเฟย์

“เอ่อ  ขอบใจนายนะ” ฟางเอ่ยแล้วรีบเดินไปฝั่งคนขับแล้วขับรถออกไป

“เชี่ยย มาตั้งแต่เมื่อไหร่กูตกใจ” เขื่อนที่หันไปเห็นป๊อปปี้มายืนอยู่ข้างๆก็ตกใจ เพราะป๊อปปี้บอกจะไปเข้าห้องน้ำ มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง

“แหมม ทำเป็นขวัญอ่อนนะมึง” ป๊อปปี้ว่าพลางตบไหล่เขื่อน

“เออ ไอ้ป๊อป พวกกูขอนอนบ้านมึงนะ ขี้เกียจกลับว่ะ” โทโมะว่า ป๊อปปี้พยักหน้าก่อนจะเดินไปที่ลานจอดรถ เขื่อนกับโทโมะเดินตาม

“โอ้ยย หนักๆๆ” ฟางบ่นขณะหิ้วปีกเฟย์และแก้วมานอนที่เตียงได้ เธอก็ตัวแค่เนี้ย กลับต้องมาหิ้วปีกยัยสูงสองคนนี้ แต่เฟย์ก็สูงไม่เท่าไหร่หรอก แต่แก้วนี่จะยาวไปไหนฟางมองสภาพน้องสาวและเพื่อนรักของตัวเองส่ายหน้าก่อนจะเดินกลับห้องเธอ

“บรึ้นนน” เสียงรถข้างบ้านดังตอนที่ฟางกำลังเดินออกมาจากห้องน้ำกำลังเตรียมตัวจะนอน หืมม ใช่สิ ข้างบ้านเธอเป็นนักศึกษานี่ คงไปเที่ยวมาละมั้ง ฟางที่เปิดผ้าม่านมองไปทางข้างบ้านเห็นชายหนุ่มสามคนกำลังเดินเข้าบ้าน หืมม ผู้ชายหรอ ฟางขมวดคิ้ว ก่อนจะไม่สนใจแล้วล้มตัวลงนอนทันที

“โอ้ยย ปวดหัวจัง” เฟย์ที่กำลังง่วนอยู่กับการหาของกินในตู้เย็นบ่น

“แหมม ก็เมื่อวานกินซะเยอะเลยนิ ไม่ต้องบ่นเลย” ฟางดุเฟย์ แล้วนั่งกินคุกกี้ที่เธออบเองวันนี้แม่ของเธอไปส่งขนทที่ร้านเค้กซอยถัดไป แม่เธอบอกว่าอยู่บ้านเฉยๆมันเบื่อเลยทำขนมขาย

“ว่าแต่ฟาง เมื่อคืนฉันเหมือนเห็นไอ้หน้าญี่ปุ่น” แก้วว่าพลางเขี้ยวคุกกี้เต็มปาก เมื่อคืนเธอนึกขึ้นได้ว่า ได้คุยกับเพื่อนรว่มคณะของเธอ แต่ก็จะได้ไม่ค่อยชัดเจน

“อ๋ออ คนที่ชอบกัดกับแกอะนะ เมื่อวานเขาอุ้มแกขึ้นรถด้วย” ฟางพูด

“ยี๋ มันทำจริงอะ นึกครึ้มอะไรของมันวะ ขนลุกเลย” แก้มว่าพลางกอดตัวเองทำท่าขนลุก

“ก็เมื่อวานเพื่อนเฟย์สวยนี่นา” เฟย์พูดยิ้มๆ นั่งตอบไลน์ ที่เมื่อคืนเธอแลกกับกวินไว้

“เออ เฟย์เมื่อวานพี่เห็น เพื่อนบ้านเราด้วยนะ เป็นผู้ชาย” ฟางหันไปพูดกับเฟย์ เฟย์วางโทรศัพท์แล้วหันมามองฟาง

“จริงดิ อยากเห็นหน้าอะ” เฟย์ว่าก่อนจะเดินออกไปหน้าบ้าน ฟางกับแก้วรีบลุกตามไป เฟย์ชะเง้อคอมองข้างบ้าน

“รถก็อยู่ เราไปทักทายกันมั้ยพี่ฟาง” เฟย์หันไปถามพี่สาว

“จะดีหรอเฟย์ แต่มันจะดีนะ” ฟางพูดแล้วเดินใส่รองเท้าออกไป เฟย์มองตามพี่สาว ที่ไม่ได้อยากรู้เท่าไหร่เลย

“ติ้งงหน่อองง” แก้วกดออกหน้าประตู อยู่ซักพัก ก็มีคนเดินออกมาเปิดประตู แต่ที่แปลกใจก็คือ เขาไม่ได้ใส่เสื้อ

“เฮ้ยย นายย” แก้วร้องขึ้นเมื่อเห็นหน้าคนที่มาเปิดประตูชัด

“ยัยไม้กระดาน”