ฉันว่าฉันรักเธอเข้าแล้ว

“ว่าไงครับสาวๆ เป็นไงมาไงถึงมาเที่ยวได้” เสียงของผู้ชายคนหนึ่งทัก ฟาง เฟย์ แก้ว ที่เดินเข้ามาในผับดังแถวๆมหาลัยของพวกเธอ

“แหมม เราก็อยากพักบ้างนะธาม” เฟย์พูดแล้วหันไปมองที่หน้าเวที ที่ตอนนี้คนเริ่มจะหนาแน่นขึ้น เพราะตอนนี้ เวลาสามทุ่มกว่าๆ เป็นเวลาของพวกนักท่องราตรี ที่ต้องออกมาเที่ยวกันแล้ว

“ครับคุณผู้หญิงคนสวย มีอะไรบอกได้นะครับ” ธามไทยิ้มให้เฟย์ ก่อนจะสั่งเด็กในร้านให้พากสามสาวไปนั่งที่ที่ใกล้เวทีที่สุด ธามไทเป็นลูกเจ้าของผับที่นี่ และเป็นเพื่อนในคณะเดียวกับเฟย์ที่สนิทกันตอนเป็นเฟรชชี่ใหม่

“แก้ว อะไรคือสิ่งที่น่าตกใจที่สุดในตอนนี้” เฟย์ที่นั่งลงบนโซฟายาวหันมามองแก้ว

“อะไรอีกอะ คงไม่ใช่แฟนเก่าฉันหรอกนะ” แก้วพูดแล้วหันไปสั่งเครื่องดื่มกับพนักงานที่ยืนรอรับออเดอร์

“ฉันว่ามันใช่อะแก…กรรมของแกหรือกรรมของนังงูพิษ” เฟย์พูดแล้วหันไปทางหน้าเวที ที่จินนี่กำลังเต้นอยู่กับเพื่อนๆของจินนี่ แล้วหันมาทางโต๊ะที่เยื่องไปหน่อยๆ เห็นพี่ป้องนั่งอยู่ที่โต๊ะ มองจินนี่เต้นกับเพื่อน

“เอาหน่าเรามาเที่ยวนะกันนะ อย่าไปใส่ใจดิ” ฟางว่า แล้วนั่งมองนักท่องราตรีที่ทยอยเข้ามาเรื่อยๆไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

“สวัสดีครับพี่ป๊อป” ธามไทยิ้มแล้วทักทาย แขกผู้มาใหม่สามคน ที่เดินเข้ามาก็เรียกสายตาจากสาวๆได้เกือบหมด

“ว่าไงธาม กิจการดีมั้ย” ป๊อปพูดขึ้น

“ก็ดีนะครับ ก็เหมือนเดิม มีแต่นักศึกษา” ธามไทว่า ก่อนจะหันไปคุยกับพนักงานที่มาตามเขาเข้าไปดูโซนข้างใน

“ขอตัวก่อนนะพี่ เที่ยวให้สนุกนะครับ” ธามไทพูดก่อนจะขอปลีกตัวออกไป

“แหมๆๆ ไอ้ป๊อป ไม่เบานะมึง” เขื่อนแซวเมื่อพอธามไทไปก็มีสาวๆเข้ามาคุยกับป๊อปปี้ แต่สายตาป๊อปปี้กับมองไปทั่วร้านเหมือนกำลังหาใคร

“มึงก็ว่าไปเรื่อยไอ้เขื่อน…เอ้ะหรือมึงนิยมสายเหลือง” โทโมะแซวเขื่อน ที่กำลังยืนโอบเอวสาวคนหนึ่งอยู่ เมื่อสาวคนที่เขื่อนโอบเอวอยู่ก็ขอตัวออกไป

“ไอ้โมะ อย่าๆๆ กูยังรักและหลงใหลในเพศแม่ ไม่นิยมสายเหลืองโว้ย” เขื่อนบ่นออกมาก่อนจะเดินเข้าไปโซนข้างใน ป๊อปปี้และโทโมะเดินตามเขื่อนเพื่อนรัก ที่ดูจะรู้จักผับนี้ทุกซอกทุกมุม เพราะว่ามันมาเกือบทุกคืนเลยไงละ

“ขอโทษนะครับ ผมชื่อกวินไม่ทราบว่าคุณ” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นทักเฟย์ที่กำลังคุยกับฟางและแก้วอยู่

“อ๋อ เฟย์คะ ยินดีที่ได้รู้จัก” เฟย์หันไปทักทายกวินที่เข้ามาทัก กวินถือวิสาสะนั่งข้างเฟย์ ซึ่งเฟย์ก็ไม่ได้ทักทวงอะไร

“แก้วฟางไปห้องน้ำก่อนนะ” ฟางหันไปพูดกับแก้วแล้วลุกเดินไปทางห้องน้ำ

“สวัสดีครับ” เสียงชายคนหนึ่งทักฟางที่เดินออกมาจากห้องน้ำ ที่กำลังจะกลับไปนั่งที่โต๊ะ

“คะ เอ่อ” ฟางหันไปตามเสียงเรียก

“อ๋อ ผมชื่อเต้ยครับ เรียนอยู่วิศวะ นี่ใช่ฟาง หรือป่าวครับ” เต้นเอ่ยทักฟางแล้วยิ้มออกมา

“อ๋อค่ะ..ทำไมถึงรู้ชื่อฟาง” ฟางถามด้วยความสงสัย

“แหมม ฟางดังจะตายครับ ใครไม่รู้จักถือว่าแปลก” เต้ยพูดแล้วขยับเข้ามาใกล้ฟางเรื่อยๆ

“อุ้ย ขอโทษครับๆ” มีพนักงานเดินมาชนเต้นทำให้คอกเทลหกใส่เสื้อเต้ย

“ไม่เป็นไร” เต้ยพูดเสียงนิ่ง เพราะฟางอยู่ตรงนี้ด้วย เขาไม่อยากโวยวาย ฟางที่เห็นโอกาสเหมาะ จึงรีบเดินเลี่ยงออกมาแล้วกลับมานั่งโต๊ะโดยเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในสายตาของป๊อปปี้ที่คอยดูอยู่ แม้รอบตัวเขาจะมีสาวๆขนาบข้างอยู่

“แก้ว เฟย์ไปไหนแล้วละ” ฟางถามแก้วที่ตอนนี้เริ่มหน้าแดงๆ เพราะตั้งแต่เห็นพี่ป้องกับจินนี่มาเที่ยวในผับด้วย แก้วก็กินเอาๆ

“อ๋อ นู้นไง ดิ้นอยู่นู่น”  ฟางแอบขำกับประโยคของแก้ว คำว่าดิ้นนี่มันควรใช้กับการเต้นของเฟย์ที่กำลังเต้นอยู่กับกวินกลางฟอร์

“เฟย์เต้นเก่งจัง” กวินยิ้มมองเฟย์อย่างถูกใจ

“กวินก็เต้นเก่ง อย่าชมแต่เฟย์สิ” เฟย์ยิ้มให้กวิน แล้วเต้นอวดบอดี้ของเธอทำให้ไปชนกับผู้หญิงคนนึง

“นี่เธอ เต้นดีๆสิ” ผู้หญิงคนนั้นหันมาเฟย์

“เอ้าก็คนมันเต้นอยู่ เธอก็เบียดมานะ” เฟย์พูด

“มีอะไรกันครับ หวาย” เสียงผู้ชายดังขึ้นแล้วเขื่อนก็โผล่มายืนข้างหวาย

“ป่าวค่ะ เขื่อน แค่เต้นชนกันนิดเดียว” หวายหันไปพูดจายิ้มหวานอ้อนเขื่อน  เฟย์ได้แต่เบะปาก

“ไปเถอะกวิน เฟย์อยากนั่งแล้ว” เฟย์พูดแล้วดึงกวินกลับโต๊ะ

“หน้าคุ้นๆ” เขื่อนพูดแล้วมองตามเฟย์ไป

“อะไรคุ้นๆ คะเขื่อน” หวานที่ยืนอยู่ข้างๆถามเขื่อน

“ป่าวครับป่าว เต้นเถอะนะ คนสวย” เขื่อนพูดแล้วยืนเต้นกับหวาน