ฉันว่าฉันรักเธอเข้าแล้ว

 
 
 
 
 
 
เขื่อนมารับเฟย์กับฟางที่บ้าน  ตอนหัวค่ำ  เพราะแก้วมีโทโมะไปรับแล้ว  ตอนนี้บรรยากาศผับของธามไท คนยังไม่ค่อยแน่น ส่วนใหญ่มีแต่นักศึกษา ที่มาฉลองเรียนจบ ฟางทักทายเพื่อนคณะเดียวกับเธอและต่างคณะ 
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้” ฟางเรียกป๊อปปี้ แล้วเข้าไปกอดทันที ป๊อปปี้เองก็กอดตอบฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้ยย มาถึงก็กอดกันเลย อิจฉานะเนี่ย” แก้วพูด มองป๊อปปี้กับฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“โหยย นิดนึงนะแก้ว คิดถึงแก้วเหมือนกันไม่เจอกันตั้ง กี่ชั่วโมงดี” ฟางยิ้มแล้วกอดแก้ว พร้อมด้วยหอมแก้ม
 
 
 
 
 
 
 
“พอเลยฟาง แก้มของแก้วต้องให้โทโมะหอมสิ” โทโมะรั้งเอวแก้วไปใกล้ เพื่อนๆร้องโห่แซว
 
 
 
 
 
 
“อย่าเลี่ยนสิครับเพื่อน ผมนี่จะอ้วกเลยครับ” เขื่อนทำท่าทางจะอ้วก 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ทันไรท้องแล้วหรอวะ เพื่อน แหมมไวไฟนะ”  ป๊อปปี้ได้ทีแซวเขื่อนบ้าง
 
 
 
 
 
 
 
“บ้าหรอตัวเองง กูมีมดลูกหรอครับแหม ต้องให้เฟย์ท้องสิ จริงมั้ย”  เขื่อนแซะเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
“เสียใจนะเขื่อน ยัยเฟย์ยังเรียนไม่จบ อดนะ” ฟางพูด ทำเอาเขื่อนหน้างอ
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๋ๆๆ ล้อเล่นหน่าอย่างอนน้า” ฟางทำมือล้อเลียนเขื่อน   บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสนุก พอเริ่มดึกดีเจ ก็เปิดสนุกให้เหล่านักเที่ยวได้แดนซ์โชว์สเต็ปกัน
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ยๆกูมีของดีมาว่ะ” เขื่อนที่หายไปคุยกับเพื่อนในคณะกลับมาที่โต๊ะพร้อมโชว์ซองยาในนั้นมีผงสีขาวอยู่
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรหรอเขื่อน” เฟย์ถามด้วยความสงสัย
 
 
 
 
 
 
“ไม่รู้ ไอ้เคนตะให้มา” เขื่อนพูดแล้วโอบเอวเฟย์ แก้วที่ไปเต้นกับโทโมะกลับมาก็ นั่งลง แก้วซบไหล่โทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรของมึงวะ ไม่รู้แล้วยังจะเอามา” ป๊อปปี้พูดในมือเขาถือแก้วเหล้าส่วนอีกข้างหนะหรอ โอบเอวฟางที่นั่งอยู่บนตักเขา
 
 
 
 
 
 
 
 
“แหมมไอ้คู่นี้ พอเจอกันละ ออกตัวแรงตลอด” เขื่อนพูดด้วยความหมั่นไส้ ฟางหน้าแดงจะลงจากตักป๊อปปี้ แต่ป๊อปปี้ก็รั้งไว้
 
 
 
 
 
 
 
“ไอ้เคนมันบอกว่า  ต้องลองไม่ใช่ยาบ้านะเว้ย” เขื่อนยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
 
“ใครเขาจะร้องว่ะ มึงก็ลองสิ”  โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้า  ให้แต่กู มึงลองคนแรกเลย”  เขื่อนโยนให้โทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
“มึงเป็นคนเอามานะเว้ย โยนให้กูทำไม” โทโมะเถียง
 
 
 
 
 
 
“พอๆ อย่าเถียงกันลองมันทั้งหมดนี่แหละ” แก้วดึงซองยาจากมือเขื่อนมาเหยาะใส่ แก้ว ของทุกคน แต่ฟางกับป๊อปปี้เยอะหน่อย เพราะอยากแกล้ง
 
 
 
 
 
 
 
“แก้วทำไมของฟางเยอะละ” ฟางโวยวาย
 
 
 
 
 
 
 
“เอาหน่า เพื่อเพื่อนนะฟาง” แก้วตบไหล่
 
 
 
 
 
 
 
“มาๆ ชน” แก้วพูดแล้วยกแก้วมาตรงกลาง   ก่อนจะที่ทุกคนจะดื่มรวดเดียวหมดแก้ว
 
 
 
 
 
 
“ไม่เห็นมีอะไรเลย” เฟย์พูดมองแก้วในมือ
 
 
 
 
 
 
 
“ไอ้เคนมันหลอกมึงปะวะ “ ป๊อปปี้พูด  เขากับฟางที่ได้ยาเยอะกว่าคนอื่นยังปกติ
 
 
 
 
 
 
 
“รอไปก่อนดีวะ แหมม ใจเย็นมาๆเดี๋ยวกูชงเหล้าให้” เขื่อนดึงแก้วทุกคนไปแล้วจัดการชงให้  ผ่านไป เกือบ 30 นาที หน้าแต่ละคนเริ่มออกอากาศโดยเฉพาะ ป๊อปปี้กับฟาง
 
 
 
 
 
 
“กูรู้แล้วละ ว่ายาอะไร” โทโมะพูด มือเขาสั่นไปหมด ป๊อปปี้กับเขื่อนพยักหน้า 3สาวยังงงๆอยู่ แต่ทำไมร่างกายของพวกเธอถึงได้ร้อนแบบนี้ แก้วมองหน้าโทโมะ อ่า ทำไมวันนี้โทโมะหล่อขึ้นเป็นพิเศษ เฟย์เองก็เริ่มลูบไล้ที่อกเขื่อน
 
 
 
 
 
 
“กูขอตัวนะเพื่อนๆ” เขื่อนช้อนตัวเฟย์ขึ้นแล้วรีบลุกไปทันที  
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะ… ไอ้ป๊อป โชคดีนะมึง” โทโมะบอกลาป๊อปปี้ แล้วมองแก้วที่เริ่มนัวเนียเขา ให้ตายเถอะ ยัยนี่ซุ่มปะเนี่ย โทโมะรีบอุ้มแก้วออกไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางครับ”  ป๊อปปี้เรียกฟางที่นั่งนิ่ง  ฟางหันหน้ามามองป๊อปปี้ แต่สายตาของฟางเปลี่ยนไปแล้ว มันหวานเยิ้มไปหมด ฟางจูบปากป๊อปปี้  ป๊อปปี้เองก็จูบตอบฟาง  สองร่างเริ่มนัวเนียกันไปมา แต่ก่อนที่ฟางจะถอดเสื้อป๊อปปี้  เขาก็หยุดไว้ก่อน เพราะทีนี่ตอนนี้คงไม่เหมาะ  ป๊อปปี้รีบอุ้มฟางไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
“เฮ้ยย ไอ้ธามข้างบนมีกี่ห้องว่ะ”  ป๊อปปี้ถามธามไท ตอนนี้เขาแทบกลั้นอารมณ์ไว้ไม่ไหวแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
“2ครับ แต่พี่โทโมะกับ พี่เขื่อนเอาไปแล้ว”  ธามไทยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
“ชิสส แล้วไง ทำไงดีวะ”   ป๊อปปี้หัวเสีย ให้ตายเถอะ เอาไงดีเนี่ย เป็นไงเป็นกันวะ ป๊อปปี้รีบพาฟางไปที่รถตัวเองทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
ตัดฉากมาข้างบนผับของธามไท
 
 
 
 
 
 
“อื้มมม”   แก้วครางออกมา ตอนนี้เธอและโทโมะยังไม่ได้เข้าไปในห้อง เธอร้อนจนทนไม่ไหว โทโมะเองก็เช่นกัน สองร่างกำลังแลกจูบกันอยู่หน้าห้อง 
 
 
 
 
 
 
 
“แก้วเข้าข้างในกันเถอะ” โทโมะพูดเสียงสั่น ถ้าแก้วจะยั่วเขาขนาดนี้นะ โทโมะเปิดประตูเข้าไปในห้อง แต่ปากก็ยังคงแลกลิ้นกับแก้วอยู่ พอเข้ามาในห้องโทโมะก็ปิดประตูอย่างแรง   มือของเขาลูบไล้ไปตามขาเรียวของอีกฝ่าย
 
 
 
 
 
 
 
ตรงนี้ละวะ โทโมะฉีกชุดของแก้วขาด มือหนาปลดเสื้อชั้นในและกางเกงในออกไปให้พ้นตัวแก้ว  แก้วสวยมากในสายตาของเขาตอนนี้
 
 
 
 
 
 
 
“อื้ออ โมะคะ” แก้วหลับตาเมื่อโทโมะซุกไซร้ตามไปตามร่างกายของเธอ แก้วเองก็ไม่อยู่เฉยๆ ช่วยถอดเสื้อผ้าของโทโมะตอนนี้สองร่างเปลือยเปล่า โทโมะรอให้ถึงที่เตียงไม่ไหวแล้ว ร่างหนาอุ้มแก้วขึ้นมาชิดพนังห้อง
 
 
 
 
 
 
 
ความเป็นชายเสียดสีอยู่ตรงช่องทางรักของแก้ว  แก้วกอดชายหนุ่มไว้แน่น ถึงพวกเขาจะคบกันมานานแต่นี่ก็คือครั้งแรกระหว่างเขากับแก้ว ฤทธิ์ยาที่กินเข้าไปทำให้อารมณ์พวกเขาปั่นปวนเกินกว่าจะมาโลมเลียได้แล้ว
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ เจ็บ อื้ออ” แก้วกัดปากแน่นกับความเจ็บ ที่ได้รับ แต่ใช่ว่าเธอจะสนใจ ตอนนี้เธอต้องการโทโมะ ต้องการมากกว่าครั้งไหน
 
 
 
 
 
 
 
“อีกนิด อะ อ๊า แก้วว” โทโมะเองก็กัดฟันก่อนจะแทรกกกายเข้าไปจนสุด เขารักแก้วไม่อยากให้มันรุนแรงแต่เขาควบคุมมันไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
“อะ อ๊า แรงอีก โมะ อะ อื้ออ” สองร่างแข่งกันครางกับบทรักครั้งนี้ โทโมะเร่งกระแทกเอวใส่ร่างหญิงสาวไม่ยั้ง ยิ่งแก้วครางเขาก็ยิ่งชอบ 
 
 
 
 
 
 
 
“แก้วว อะ อื้ออ โมะ รัก แก้ว” ถึงตอนนี้อารมณ์จะพุ่งพล่านแค่ไหน แต่เขาก็ยังอยากให้ผู้หญิงตรงหน้ารู้ว่าเขารักเธอจริงๆ
 
 
 
 
 
 
 
“เหมือนกัน อะ อื้ออ โมะ อะ อื้อๆๆ” แก้วครางตอบโทโมะ ให้ตายเถอะ แก้วเธอทำให้ฉันคลั่ง โทโมะโหมกระหน่ำกระแทกสะโพกใส่ร่างสาว ก่อนจะปล่อยสายธารอุ่นๆเข้าตัวแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
“อื้ออ” สองร่างมองหน้ากัน รู้ว่ามันยังไม่พอใช่มันยังไม่พอ โทโมะอุ้มแก้วไปยังเตียงนอน ทั้งที่ส่วนนั้นยังเชื่อมกันอยู่ เมื่อถึงเตียงโทโมะ ก็เริ่มบรรเลงบทรักครั้งใหม่อย่างไม่รอช้า สองร่างผลัดกันรุกผลัดกันรับไม่รู้ว่าทั้งเขาและเธอทำกันไปกี่รอบแล้ว แต่ภายในใจมันร่ำร้องบอกว่ายังไม่พอ   ของดีของเคนตะนี่มันดีจริงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ อ๊า ชอบมั้ย” เสียงเขื่อนพูดกับเฟย์ที่นอนครางระทวยอยู่ใต้ร่ายเขา
 
 
 
 
“ชอบ ชอบ  อะ อะ เขื่อนน” เฟย์ครางเสียงกระเส้า ให้เขื่อน
 
 
 
 
 
_______________________________________
 
 
ให้ทายว่าตอนหน้าของใคร(?)  เม้นโหวตให้กำลังใจไรเตอร์หน่อยนะ
 
 
จัดเซอร์วิสให้รีดเดอร์ทุกคน