ฉันว่าฉันรักเธอเข้าแล้ว

 

 

 

“ทำไมไม่ตอบ” ฟางนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงตัวเอง ตั้งแต่เย็นแล้วที่ป๊อปปี้ไม่ตอบไลน์ แถมไม่โทรมาหาเธออีก เธอรู้ว่าพวกเขื่อนกับโทโมะมานอนบ้านป๊อปปี้คืนนี้ ฟางลงจากเตียงเดินไปที่หน้าตามองไปทางบ้านป๊อปปี้ก็เห็นไฟเปิดอยู่แล้วหันไปมองนาฬิกาที่ตอนนี้บอกว่า ห้าทุ่มกว่าๆแล้ว

 

 

 

“เฟย์” ฟางเดินมาเคาะประตูห้องเฟย์ที่อยู่ถัดจากห้องตัวเอง

 

 

 

 

“มีอะไรพี่ฟาง”  เฟย์ที่อยู่ในชุดนอนสบายๆเดินมาเปิดประตูให้พี่สาว ฟางรีบทำมือจุ๊ปากให้เฟย์เบาๆ เพราะเดี๋ยวแม่ตื่น

 

 

 

“ไปบ้านป๊อปปี้กับพี่หน่อยสิ หายไปไหนก็ไม่รู้” ฟางว่าแล้วส่งสติ๊กเกอร์ไลน์หาป๊อปปี้รัวๆ

 

 

 

“ก็โทรหาเลยดิพี่ฟาง”

 

 

 

“ถ้าโทรแล้วรับ พี่จะไปดูทำไมละ” ฟางว่าแล้วเขกหัวเฟย์

 

 

 

“จะไปทำไมกันฟาง ปล่อยป๊อปปี้สิ เพื่อนนายนั่นก็อยู่” แก้วที่นั่งอยู่บนเตียงของเฟย์พูดขึ้น

 

 

 

“ถ้าแก้วไม่อยากไป ฟางไปกับเฟย์สองคนก็ได้นะ” ฟางได้ทีแกล้งแก้ว  แก้วรีบลุกลงจากเตียงเดินเข้ามาหาฟาง

 

 

 

“ได้ไง ฟาง แก้วเป็นเพื่อน ฟางนะ ถ้าฟางเป็นอะไร แก้วเสียใจแย่ แก้วจะไปด้วย” แก้วแสดงท่าทีเป็นห่วงฟางขึ้นมา เฟย์ขำกับท่าทีของแก้ว เพราะรู้ว่าแก้วก็อยากเจอโทโมะเหมือนกัน เมื่อสามสาวตกลงกันแล้ว ก็ย่องออกมาบ้านเงียบๆ เพราะแม่ของฟางกับเฟย์หลับไปแล้วพอสามสาวเดินเข้ามาในบ้านป๊อปปี้ก็เจอกับบรราดาซากของ 3 หนุ่ม ที่นอนหมดสภาพอยู่ที่ห้องนั่งเล่น รอบๆตัวเต็มไปด้วยกระป๋องเบียร์

 

 

 

 

“อี๋ ดื่มหรืออาบ เหม็นเบียร์” เฟย์เอามือบีบจมูกเพราะกลิ่นเบียร์จากสามหนุ่มแรงมาก

 

 

 

 

“ให้ตายเถอะ แก้ว เฟย์ช่วยหน่อย” ฟางเดินไปพยุงป๊อปปี้ให้ขึ้นไปนอนบนห้องโดยมีแก้วกับเฟย์ช่วยด้วยเพราะป๊อปปี้ตัวใหญ่กว่าฟาง ฟางมองไปห้องในสุดที่น่าจะเป็นห้องของป๊อปปี้ พอเปิดประตูเข้าไปก็เจอหมีพูห์เต็มไปหมด ฟางจัดให้ป๊อปปี้นอนบนเตียง ก่อนจะลงไปช่วยเฟย์กับแก้ว พยุงทั้งเขื่อนและโทโมะ ขึ้นห้องนอนแขก บ้านป๊อปปี้มีสามห้องนอน ห้องนอนแขกสองคน แต่เพราะป๊อปปี้อยู่คนเดียวแล้วเขื่อนกับโทโมะก็มานอนที่นี่บ่อย ทำให้เขื่อนกับโทโมะยึดห้องนอนแขกเป็นห้องตัวเองกร่ายๆ

 

 

 

 

“ตัวหนักกันทั้งนั้น” แก้วบ่น แล้วช่วยฟางกับเฟย์เก็บกระป๋องเบียร์ใส่ถุงดำออกไปทิ้ง ฟางเตรียมกะละมังสามใบใส่น้ำแล้วก็มีผ้าอยู่ แจกให้เฟย์กับแก้ว

 

 

 

“ให้พวกเราทำไมฟาง”  แก้วถามแต่ก็รับกะละมังมา

 

 

“ก็เช็ดตัวสามหนุ่มไง” ฟางว่า

 

 

 

“ทำไมต้องทำละ แก้วไม่ใช่แฟนพวกมันนะ” แก้วทำฟอร์ม

 

 

 

“ก็แล้วแต่นะแก้ว อยากให้โทโมะนอนสภาพนั้นก็ตามใจ ยัยเฟย์แกก็ด้วยอยากให้เขื่อนนอนแบบนั้นหรอ” ฟางพูดกับแก้วแล้วก็เฟย์ก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้องป๊อปปี้ เฟย์นิ่งซักพักก่อนจะเดินขึ้นไปหาเขื่อน แก้วเองก็ถอนหายใจ เพราะเธอเองก็อดห่วงโทโมะไม่ได้จึงเดินตามเฟย์ไปติดๆ

 

 

 

เฟย์เดินเข้ามาในห้องเขื่อนแล้วเดินไปที่เตียง เฮ้ออ ถ้าจะทำตัวแบบนี้นะไอ้เขื่อนบ้า

 

 

 

“ทำไมนายถึงไม่ขอฉันเป็นแฟนนะเขื่อน หรือเราไม่ได้คิดเหมือนกัน” เฟย์มองเขื่อนที่หลับแล้วเช็ดตัวให้

 

 

 

แก้วมองใบหน้าโทโมะยามหลับที่มันดูจะน่ารัก ไม่มีพิษมีภัย แก้วจับที่แก้มของโทโมะ

 

 

 

“ถ้าเราไม่ได้เป็นเพื่อนกัน เราจะคบกันได้ใช่มั้ย โทโมะ ฉันชอบนายนะ” แก้วพูดออกมา แต่โทโมะยังหลับไม่รู้เรื่องว่าเพื่อนที่เขาก็ชอบเหมือนกันกำลังบอกชอบ แก้วหอมแก้มโทโมะ ก่อนจะลงมือเช็ดตัวให้โทโมะ

 

 

 

“ดื่มแบบนี้อาบเถอะ ไอ้บ้า” ฟางบุ่นอุบขณะที่กำลังถอดเสื้อป๊อปปี้ออก เผยให้เห็นหกแพคและมัดกล้ามที่มีพอสมควรของป๊อปปี้ฟางรีบเบือนหน้าหนีแล้วรีบเช็ดตัวให้ป๊อปปี้ ฟางเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อยืดมาใส่ให้ป๊อปปี้ แต่ก็ทุลักทุเลพอสมควร เพราะป๊อปปี้ไม่ให้ความร่วมมือเอาแต่หลับ

 

 

 

ฟางห่มผ้าให้ป๊อปปี้แล้ว เดินไปสำรวจบริเวรรอบห้องที่เต็มไปด้วยหมีพูห์ ก่อนจะหยุดที่บอร์ดหนึ่ง มันมีภาพฟางในอริยะบถต่างๆติดไว้ ฟางมองรูปพวกนั้นอย่างตกใจเพราะมันมีรูปที่เธออ่านหนังสือในสวนที่บ้านแล้วหลับ ป๊อปปี้แอบปีนขึ้นกำแพงมาถ่ายไว้ ฟางยิ้มให้กับรูปที่ป๊อปปี้ถ่าย

 

 

 

.”นี่เป็นโรคจิตแอบตามหรือป่าวเนี่ย”  ฟางหันไปมองป๊อปปี้ที่นอนหลับไม่รู้เรื่อง แล้วหยิบรูปที่ถ่ายแบบเป็นตอนที่ฟางแกล้งหลับในห้องสมุดแล้วป๊อปปี้ยื่นหน้ามาใกล้

 

 

 

 

ฟางเดินกลับไปที่เตียงมองคนที่กำลังหลับแล้วก้มลงกระซิบที่ใบหูของป๊อปปี้

 

 

 

 

“ฟางรักป๊อปนะ” ฟางพูดหน้าแดงแล้วประทับจูบลงบนริมฝีปากของป๊อปปี้ ป๊อปปี้รู้สึกได้ว่ามีคนจูบปากตัวเองค่อยๆลืมตาขึ้นเห็นฟางจูบตัวเองอยู่ ก็ยกมือมากดท้ายทอยอีกฝ่ายล็อคไว้แล้วจูบตอบทันที ฟางตกใจพยายามจะดันออกแต่ป๊อปปี้ก็ดึงฟางมานอนบนเตียงแล้วขึ้นคร่อมฟาง ป๊อปปี้จูบฟางแรงขึ้นเริ่มสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากเล็กเพื่อชิมความหวานของคนตัวเล็ก ไอ้บ้า พอตอนเช็ดตัวกับเปลี่ยนเสื้อไม่รู้สึก พอจูบนี่รู้สึกเลย ฟางได้แต่คิดในใจ

 

 

 

 

“อื้มมม” ฟางหลับตาพร้อม ป๊อปปี้เริ่มเปลี่ยนมาซุกไซร้ซอกคอขาวของฟาง ฟางเองที่สติเริ่มกระเจิดกระเจิงก็ยกมือโอบรอบคอป๊อปปี้ ป๊อปปี้ถอดชุดนอนกระโปรงสีชมพูหวานของฟางออกแล้วโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี ป๊อปปี้พรมจูบไปทั่วใบหน้าและทำรอบคริสมาร์กแสดงความเป็นเจ้าของบนซอกขอขาวของฟาง

 

 

 

 

“ปะ ป๊อป” ฟางครางออกมาเบาๆ เมื่อป๊อปปี้เริ่มบีบหน้าอกของเธอ ป๊อปปี้ไล่ริมฝีปากมาชิมความหวานที่เนินอกสวยของฟางทำรอยแดงไว้ทั่ว ป๊อปปี้ที่มองใบหน้าของฟางขึ้นสีก็ยิ่งได้ใจส่งมือลงไปป้วนเปี้ยนแถวข้างล่างก็ฟาง นิ้วแตะลงที่กีบกุหลาบที่มีแพนตี้ตัวจิ๋วปิดอยู่ พอนิ้วของป๊อปปี้แตะลงฟางก็ยิ่งกัดปากตัวเอง ป๊อปปี้ปลดตระขอบราของฟางออกอย่างง่ายดาย ตอนนี้ฟางไม่มีแรงจะขัดขืนหรือจะห้ามอะไรป๊อปปี้ได้อีกแล้ว

 

 

 

ป๊อปปี้ซุกไซร้กับหน้าอกสวยของฟาง แล้วรูดเอาแพนตี้ตัวจิ๋วออกมาตอนนี้ฟางเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าร่างสูง  ปากป๊อปปี้ครอบครองยอดอก ดูดดุนไปมาอย่างกับเด็ก ฟางครางออกมากับความเสียวที่อีกคนปรนเปรอให้ นิ้วมือสองนิ้วสอดให้เข้าในร่องสวาทของฟาง เข้าออกช้าๆ ก่อนจะเพิ่มจังหวะ ฟางครางเสียงดังเพราะตอนนี้เธอรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ป๊อปปี้ได้ใจยิ่งเพิ่มความเร็วขึ้นไปอีก

 

 

 

 

“อ๊ะ  ป๊อปป อาาา ฟาง”  ฟางกระตุกปล่อยของเหลวไหลออกมา ป๊อปปี้ดึงนิ้วตัวเองออกแล้วมาดูดต่อหน้าฟาง

 

 

 

 

“เอ่อ ป๊อป มัน” ฟางหน้าแดงรีบหลบสายตาของป๊อปปี้ที่เหมือนหมาป่ากำลังจะกินลูกแกะได้ตลอดเวลา

 

 

 

 

ป๊อปปี้ไม่รอช้า ถอดเสื้อผ้าของตัวเองที่ฟางเพิ่งใส่ให้ไม่นานออกแล้วทาบทับอยู่บนตัวฟาง ป๊อปปี้ไล่มือไปตามใบหน้าสวยที่กำลังขึ้นสี ไล่ไปตามคอขาวที่มีรอยแดงจากฝีมือของเขา ลงมาถึงอกอิ่ม

 

 

 

“ป๊อปรักฟางนะ รักมากที่สุด” ป๊อปปี้พูดแล้วจูบปากของฟางร้อนแรง ฟางเองก็ตอบรับสัมผัสก็ป๊อปปี้เบียดตัวแนบชิดกับร่างข้างบน

 

 

 

“ป๊อป อะ ฟางเจ็บ” ป๊อปปี้สอดความเป็นชายเข้าในโพรงสวาทของฟางได้ครึ่งเดียวก็ต้องหยุดเพราะ ใบหน้าสวยเริ่มมีน้ำตาเอ่อที่ขอบตา

 

 

 

“นิดเดียวนะ ฟาง อีก นิด อ่าาา แน่นจัง” ป๊อปปี้บีบคลึงอกอวบของฟางเพื่อกระตุ้นอารมณ์แล้วค่อยๆสอดความเป็นชายอย่างยากเย็นจนสุด

 

 

 

 

“อื้อออ ป๊อป” ฟางที่ตอนนี้เริ่มคุ้นชินกับความคับแน่นที่อยู่ในร่างกายตัวเองก็เริ่มครางออกมา ความเป็นเปลี่ยนเป็นความเสียวและความต้องการเพิ่มมากขึ้น

 

 

 

 

“อย่ายั่วสิคนสวย” ป๊อปปี้พูดกับฟางที่เริ่มซุกไซร้ไปตามคอของเค้าาบ้าง ป๊อปปี้เริ่มขยับเอวจากช้าก็เปลี่ยนเป็นจังหวะที่ร้อนแรง สองร่างครางกระเส้าเสียงดังไปทั่วห้อง ป๊อปปี้เองยิ่งได้ยินฟางครางก็กระแทกเอวหนาใส่ไม่หยุด

 

 

 

 

“อ๊า ป๊อปป ฟาง เสียว” ฟางครางอย่างหมดความอาย เพราะตอนนี้สติของเธอได้แตกกระจายหายไปแล้ว

 

 

 

“อะ อื้ออ ฟาง ป๊อป รักฟางนะ”ป๊อปปี้เร่งกระแทกเข้าใส่ร่างคนตัวเล็กใต้ร่างไม่หยุด จับขาเล็กมาพาดไหล่ตัวเอง ป๊อปปี้มองหน้าอกคนตัวเล็กที่กระเพื่อมไปตามจังหวะของเค้า มองใบหน้าของแฟนสาวใช่ตอนนี้ฟางเป็นของเขาแล้ว

 

 

 

 

“ป๊อป ฟาง ไม่ไหวแล้ว”  ฟางครางออกมาอย่างทรมาน ที่ตอนนี้เริ่มจะถึงจุดหมาย

 

 

 

 

“อีกนิด นะที่รัก รอป๊อปก่อน” ป๊อปปี้พูดแล้วลูบไปตามเอวสวยของฟางเร่งจังหวะให้เร็ว ก่อนที่ทั้งสองร่างจะกระตุกปล่อยของเหลวออกมาพร้อมกัน

 

 

 

“อื้ออ ป๊อปป” ฟางหายใจหอบ แต่ป๊อปปี้เองที่ดูเหมือนจะไม่หยุดง่ายๆมองคนใต้ร่าง แล้วดึงเข้ามากอดแต่ยังไม่ยอมถอดส่วนนั้นออก

 

 

 

“น่ารักจริงยัยเตี้ย” ป๊อปปี้ลูบแก้มฟางที่หลับตาเพราะความเหนื่อยจากบทรักเมื่อสักครู่

 

 

 

 

“ไอ้บ้า ไม่เตี้ยนะ” ฟางบ่นอุบตีแขนป๊อปปี้

 

 

 

 

“แหนะๆ ทำร้ายร่างกาย แบบนี้ต้องลงโทษ” ป๊อปปี้ซุกไซร้ไปตามร่างกายฟางอีกครั้งและเริ่มบทรักครั้งใหม่และต่อไปเรื่อยๆไม่ทีท่าจะหยุดง่ายๆ

 

 

 

 

 

 

___________________________________________________

 

 

 

สวัสดีปีใหม่ไทย มีใครรอฉากนี้กันอยู่หรือป่าวเอ่บ(?)