เผื่อวันพรุ่งนี้ (One Wish)

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตอนที่6
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

                    ฟางเดินเข้าไปในห้องก็พบกับร่างสูงที่หลับตาพริ้มอยู่บนเตียงกว้าง ฟางเดินหายไปในห้องน้ำก่อนจะออกมาพร้อมกับผ้าสีขาวสะอาดตากับกะละมังขนาดกลางที่ใส่น้ำเอาไว้ ฟางนำผ้าชุบน้ำก่อนจะบิดหมาดๆๆแล้วนำไปเช็ดที่ตัวให้ชายหนุ่ม ป๊อปปี้ปัดมือของฟางเบาๆเมื่อรับรู้ถึงความเย็นที่โฉลมลงบนตัวและหน้าของเขา ชายหนุ่มค่อยๆลืมตาขึ้นมาช้าๆก็พบกับฟางที่มองเขาอยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง...” ป๊อปปี้ครางเรียกชื่อสาวหวานเบาๆ ฟางยิ้มให้ป๊อปปี้ก่อนจะไล่ขึ้นไปเช็ดหน้าให้ป๊อปปี้ ชายหนุ่มกุมมือหญิงสาวเอาไว้แล้วจ้องมองฟางอย่างหลงใหล
 
 
 
 
 
 
 
 
“ พี่รักฟางนะ “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พ พี่ป๊อป “ ฟางอึ้งไม่คิดว่าชายหนุ่มจะบอกกับเธอตรงๆแบบนี้ ก็จะชักมือกลับแต่ชายหนุ่มกลับจับไว้แน่นแล้วทำมาทายที่หัวใจของเขา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ แค่ฟางบอกว่าชอบพี่ สักนิดแค่ชอบ เท่านั้นพี่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ฟางได้รักพี่เต็มหัวใจ “ ป๊อปปี้พูดกับฟางออกมาจากใจจริง เขารักเธอเหลือเกินเค้าไม่รู้ว่าทำไมแต่มันดันรักไปแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ฮึก ฟางรักพี่ไม่ได้ “ ฟางดีใจปนเสียใจที่ชายหนุ่มรักเธอมากมายขนาดนี้ แต่เธอก็หักหลังและทรยศกับคำพูดที่สัญญากับเพื่อนรักของเธอเอาไว้ไม่ได้เช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ทำไมฟาง พี่รักฟางถ้าเรื่องแก้วพี่จะเคลียร์ทุกอย่างเอง พ่อแม่เราต้องเข้าใจ แค่ฟางให้โอกาสพี่ “ ป๊อปปี้ลุกขึ้นแล้วกอดฟางเอาไว้ ฟางกอดตอบชายหนุ่มก่อนจะยิ้มบางๆทั้งน้ำตา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ แก้วรักพี่มากนะคะ แล้วอีกอย่างฟางกับพี่โมะก็กำลังจะหมั้นกันแล้ว “ ฟางพูดอย่างแผ่วเบา เหมือนกับหัวใจของเธอที่แทบจะแหลกสลาย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ แต่พี่รักฟางนะ พี่รักฟางไม่ได้รักแก้ว! “ ป๊อปปี้คลายกอดแล้วมองหน้าฟาง ฟางยิ้มมือบางค่อยๆเกลี่ยน้ำตาที่ไหลออกมาบนหน้าใสของร่างสูงอย่างเบามือ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ มันเป็นไปไม่ได้จริงๆคะ ฟาง... ฟางไมได้รักพี่ “ ฟางพูดแล้วฝืนยิ้มให้ชายหนุ่ม ป๊อปปี้อึ้งก่อนจะดึงฟางมาประกบปาก ลิ้นหนาเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นบางที่ไม่รู้ประสีประสาอย่าช่ำชอง ฟางน้ำตาไหลด้วยความเสียใจเธออยากจะกอดเขาเธออยากจะบอกเขาเหมือนกันว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขาก็มากกว่าพี่น้องแต่ตอนนี้ทุกอย่างมันเป็นไปไม่ได้สู้ให้เธอและเขาเจ็บตอนนี้ยังดีกว่าให้มันค้างคากันไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ นอนเถอะคะ คืนนี้ฟางจะอยู่กับพี่ แค่คืนเดียวเท่านั้น “ ฟางพูดแล้วดันป๊อปปี้ให้ล้มตัวนอน ป๊อปปี้ดึงฟางมานอนกอดอย่างหวงแหน แค่คืนเดียวคืนเดียวสินะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ พี่รักฟางนะ “ น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาช้า ฟางเงยหน้าแล้วปาดน้ำตาให้ชายหนุ่มทั้งๆที่ตัวเองก็มีนำตาเหมือนกัน ก่อนที่ทั้ง2จะนอนกอดกันจนหลับไป ค่ำคืนที่แสนเหน็บหนาวแต่ร่างกายของ2คนที่มอบความอบอุ่นให้กันและกันหัวใจสองดวงที่เรียกหากันคืนนี้คงเป็นคืนเดียวที่หัวใจของพวกเขาจะเต็มดวง...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                       หลังจากแก้วเดินเข้ามาเช็ดตัวให้โทโมะเสร็จชายหนุ่มก็เอาแต่ละเมอหาเธออย่างเดียว แก้วมองโทโมะเศร้าๆ เธอไม่ได้รักเขา เธอรู้สึกผิดไปหมด เธอไม่อยากให้เขาเจ็บเธออยากให้เขามีความสุขมากกว่าความทุกข์ ความรักบังคับกันไม่ได้ ก็คงเหมือนเธอกับคู่หมั้นของเธอสินะ เธอรักเขาแต่เขารักคนอื่น  หญิงสาวถอนหายใจอยู่พักใหญ่ก่อนจะหันมาสนใจคนตรงหน้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ แก้ว พี่รัก กะ แก้ว “ โทโมะละเมอร่างบางที่ได้ยินเดินเข้าไปจับแก้มชายหนุ่มเอาไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ แก้วไม่ได้รักพี่  “ ร่างบางลูบแก้มของร่างสูงเบาๆเพราะกลัวจะกวนคนที่หลับอยู่ น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาคู่สวย
 
 
 
 
 
 
 
 
"............ "
 
 
 
 
 
 
 
“ แก้วขอโทษ “ แก้วมองหน้าหวานของชายหนุ่ม เธออยากจะขอโทษเขาเป็นพันๆๆครั้ง ถ้าทำให้เขาเลิกรักเธอได้ เธอไม่อยากให้เขามาอยู่ในสภาพเดียวกับเธอ ความรู้สึกเดียวกับเธอ
 
 
 
 
 
 
 
"............"
 
 
 
 
 
 
 
“ การแอบรัก  มันเจ็บมากใช่ไหมพี่โมะ ฮึก... “ แก้วร้องไห้อย่างหนักเธอเข้าใจความรู้สีกของโทโมะแต่เธอก็รักผู้ชายคนนี้ไม่ได้ ในเมื่อหัวใจของเธอมีผู้ชายอีกคนจับจองไปเต็มหัวใจ เธอเจ็บเจียนตายที่เห็นผู้ชายที่เธอรักเฝ้ามองและมีรอยยิ้มที่แสนหวานให้กับผู้หญิงคนนั้นเสมอ ผู้หญิงคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเพื่อนรักของเธอเองมันช่างทรมานและเจ็บปวดมากจริงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"................"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                         เช้าวันต่อมา โทโมะลืมตามึนมาแล้วมองไปรอบๆๆห้อง เขาแทบไม่เชื่อสายตาของเขาเองเมื่พบกับผู้หญิงที่เขาแอบรัก ผู้หญิงที่ใครๆก็รู้ว่าเป็นคู่หมั้นของเพื่อนสนิทของเขา โทโมะมองเสี้ยวหน้าสวยของแก้วอย่างหลงใหล เขาอยากจะกักเก็บผู้หญิงคนนี้ให้เป็นคนรักของเขา ให้เธออยู่กับเขาไปตลอดชีวิต แต่ความจริงมันกลับเป็นไปไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ พี่โมะตื่นนานหรือยังคะ “ แก้วลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นโทโมะมองเธออยู่ก็รู้สึกแปลกๆเลยเปลี่ยนเรื่องถามชายหนุ่มโทโมะไม่ตอบเพียงยิ้มบางๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ งั้นเดี๋ยวแก้วไปดูพี่ป๊อปก่อนนะคะ พี่โมะไปอาบน้ำก่อนนะคะแล้วแก้วจะสั่งอาหารให้ “ โทโมะยิ้มบางๆให้แก้วก่อนที่หญิงสาวจะเดินออกจากห้องไปห้องข้างๆ โทโมะมองตามหลังของสาวสูงโปร่งอย่างเศร้าๆ ‘ ในสายตาของเธอมีพี่บ้างหรือเปล่าแก้ว ‘
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“.......” แก้วเดินเข้ามาในห้องข้างอย่างเบาๆภาพตรงหน้ามันทำให้เธอแทบทรุดไปร้องไห้ ภาพที่คู่หมั้นของเธอกับเพื่อนสาวคนสนิทของเธอนอนกอดกันบนเตียง ทั้ง2คนดูมีความสุขในกับการนอนกอดกันแบบนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อือ ก แก้ว “ ฟางค่อยๆลืมตาขึ้นมาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นเพื่อนสาวของเธอยืนมองเธอกับชายหนุ่มอีกคนนิ่งๆอยู่ที่ปลายเตียง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ฟางจะไปไหนครับ “ ป๊อปปี้รู้สึกได้ว่าหญิงสาวขยับตัวออกจากเขาก็ดึงฟางมากอดเหมือนเดิมแล้วพูดก่อนที่จะลืมตา แก้วมองป๊อปปี้ที่อ้อนเพื่อนสาวของตัวเองก็น้ำตาล่วง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ พี่ป๊อปปล่อยฟางนะ “ ฟางบอกป๊อปปี้ ป๊อปปี้หันมามองแก้วที่มีแต่น้ำตาปะเปื้อนอยู่บนใบหน้า
 
 
 
 
 
 
 
 
" พี่ไม่ปล่อยเราไปไหนอีกแล้วฟาง... " ป๊อปปี้กอดฟางเอาไว้แก้วมองภาพตรงหน้าอย่างเสียใจ ยิ่งป๊อปปี้แสดงว่ารักและหวงฟางมากเท่าไรมันยิ่งทำให้เธอเจ็บมากเท่านั้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" .............. " ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบไม่มีใครกล้าพูด ฟางมองแก้วอย่างสำนึกผิดเช่นเดียวกับป๊อปปี้ แต่หญิงสาวอย่างแก้วกลับยืนมองภาพอย่างเสียใจอย่างมาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ แก้ว....  พี่จะไม่ขอโทษแต่พี่จะบอกว่าผู้หญิงที่พี่รัก คือฟาง “ ฟางมองหน้าป๊อปปี้อย่างตกใจ แก้วปล่อยโฮออกมาอย่างหนักจนฟางทนไม่ไหวจะลุกไปหาแก้วแต่ป๊อปปี้รั้งฟางมา กอด โทโมะเดินเข้าไปหาเพื่อนชายของเขาหลังจากที่เขาอาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมาด้านนอกห้องแล้วไม่พบใคร แต่กลับต้องอึ้งไปเมื่อเจอกับภาพที่หญิงสาวที่เป็นคู่หมั้นของเขาโดนเพื่อนสนิทของเขากักกอดเธออยู่บนเตียง ส่วนสาวน้อยที่เธอจะพูดคุยกับเขาอย่างร่าเริงเมื่อกี้ ตอนนี้ใบหน้าของเธอกลับมีแต่น้ำตา 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ฟาง! ไอ้ป๊อป!! “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ฮึกฮือออ “ แก้วร้องไห้อย่างหนักโทโมะดึงแก้วมากอดไว้แน่น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
พรึ่บ!
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี๊ยะ!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ฟางไม่ได้รักพี่ ฟางรักพี่โมะ พี่เข้าใจไหม เลิกยุ่งกับฟางสักที ผู้หญิงที่พี่ควรจะบอกรักคือแก้วไม่ใช่ฟาง “ ฟางสะบัดตัวออกจากป๊อปปี้แล้วตะคอกใส่ป๊อปปี้ทั้งน้ำตาก่อนจะวิ่งหนีออกไป ป๊อปปี้จะตามฟางไปแต่โทโมะห้ามเอาไว้ก่อน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ผู้หญิงของกูกูดูแลเองได้ มึงกลับมาดูแลคู่หมั้นมึงเถอะไอ้ป๊อป “ โทโมะพูด ทั้ง2หนุ่มจ้องตากันโดยที่ไม่มีใครยอมใคร โทโมะเดินออกไปตามฟาง ปล่อยให้ป๊อปปี้อยู่กับแก้วแค่ 2 คน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
..........................................................................
SAYHI!!! 
ฝากด้วยนะคะ