เผื่อวันพรุ่งนี้ (One Wish)

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตอนที่34
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฉันไม่ได้รักคุณ " แก้วพูดแล้วไม่สบตาโทโมะ 
 
 
 
 
 
 
 
" ให้โอกาศฉันได้ไหมละ " โทโมะเดินเข้ามาหาแก้วช้าๆ หญิงสาวเบือนหน้าหนีชายหนุ่ม 
 
 
 
 
 
 
 
" ฉะ ฉัน " 
 
 
 
 
 
 
 
" ว่าไง " โทโมะพูดเบาๆ ใบหน้าหวานเลื่อนเข้าไปใกล้หญิงสาวจนจมูกของทั้ง2ชนกันอย่างเลี่ยงไม่ได้ แก้วสบตากับโทโมะ 
 
 
 
 
 
 
 
 พลั่ก! 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นี่! " โทโมะล้มลงไปกับพื้นเมื่อโดนแก้วพลักอย่างแรงก่อนจะเงยหน้ามามองหน้าอย่างเอาเรื่อง แก้วมองโทโมะนิ่งๆ ก่อนจะเดินเชิดหน้าไป
 
 
 
 
 
 
 
" ยัยเพี้ยน กว่าจะบอกรักได้นี่ฉันจะฆ่าตัวเองตายอยู่แล้วนะ " โทโมะมองตามแก้วแล้วอมยิ้มก่อนจะลุกขึ้นไปแล้วเดินตามแก้วไปที่ห้องพัก 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    ภายในห้องสี่เหลี่ยมสีขาวสะอาดตา ระเบียงที่ติดกับทะเลอันกว้างใหญ่ แสงแดดอ่อนๆส่องผ่านเข้มากระทบกับร่างบางที่นอนคดคู้ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม ป๊อปปี้กอดหญิงสาวด้วยความรักและจะไม่มีวันปล่อยเธอไป 
 
 
 
 
 
 
" คุณแม่ครับ ผมและฟางพร้อมที่จะแต่งงานกันแล้วนะครับ " ป๊อปปี้หยิบโทรศัพท์เครื่องกดโทรหามารดา
 
 
 
 
 
 
 
" ขอบคุณนะครับแม่ " 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พี่รักฟางนะ " ป๊อปปี้วางสายจากมารดาก่อนจะก้มกระซิบบอกรักที่เขาไม่คิดที่จะเบื่อที่จะบอก หรือเหนื่อยที่จะบอก ถ้าคนที่เขาบอกรักคือผู้หญิงคนนี้ 
 
 
 
 
 
 
 
" อือ " หญิงสาวเมื่อมีอะไรรบกวนการนอนก็เริ่มจะตะหงิดก่อนจะค่อยๆลืมตามองสิ่งที่กวนใจเธอ
 
 
 
 
 
 
 
" พะ พี่ป๊อป " ฟางตาโตด้วยความตกใจ เพราะใบหน้าของชายหนุ่มห่างกับเธอเพียงไม่กี่คืบ ป๊อปปี้อมยิ้มก่อนจะค่อยๆเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้หญิงสาวมากกว่าเดมิ 
 
 
 
 
 
 
 
" ยะ อย่าคะ " ฟางดันอกกว้างของชายหนุ่มเอาไว้เมื่อชายหนุ่มก้มลงมาหวังจะจูบเธอ
 
 
 
 
 
 
 
" ทำไมละฟาง " 
 
 
 
 
 
 
 
 
"  พี่กลับไปหาพิมเถอะคะ " ฟางดันตัวป๊อปปี้ออกห่างจากเธอ 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พี่จะไปหาคนอื่นทำไมละ ในเมื่อเมียพี่อยู่นี่ทั้งคน " ฟางนิ่ง ยอมให้ป๊อปปี้กอด
 
 
 
 
 
 
 
 
" ...... "
 
 
 
 
 
 
 
 
" แต่งงานกันนะ " ฟางหันมาสบตาชายหนุ่มอัตโนมัติ
 
 
 
 
 
 
 
 
" พี่พุดเล่น " ฟางตกใจและไม่เชื่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
" พี่ไม่เคยพูดเล่นกับเรา ไม่ว่าจะคำพูดหรือการกระทำแม้แต่หัวใจของพี่ ก็ไม่เคยที่คิดจะเล่นกับเราเลยนะ คนดี " ป๊อปปี้ลูบแก้มเนียนของหญิงสาวอย่างเบามือ
 
 
 
 
 
 
 
" ฮึกฮืออ " ฟางโปเข้ากกอดป๊อปปี้แน่น 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เลิกคิดว่าตัวเองไม่ดีได้แล้วนะ พี่รักฟางที่เป้นฟางอีกอย่างฟางเป็นของพี่ ของพี่คนเดียวจำเอาไว้นะเด็กน้อย " ป๊อปปี้กอดตอบหญิงสาวแล้วลูบผมฟางอย่างเบามือ ฟางปล่อยโฮก่อนที่ป๊อปปี้จะเลื่อนหน้าเข้าไปหาหญิงสาว 
 
 
 
 
 
 
" อื้อออ " จุมพิตแสนหวาน หัวใจที่ลอยไปด้วยกัน มันทำให้ทะเลที่ว่าเค็มกลับกายเป็นทะเลแสนหวานได้อย่างง่ายดาย ต่อไปนี้คงไม่มีอะไรมาขวางความรักของเขาและเธอ 
 
 
 
 
 
 
 
' ขอให้เราได้อยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต '
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ผ่านไป3 เดือน...
 
 
 
 
 
 
 
" วันนี้สวยที่สุดเลยนะฟาง " ป๊อปปี้ที่เดินเข้ามารับเจ้าสาวของเขาในห้องพัก ก็เอ่ยปากชม 
 
 
 
 
 
 
 
" ขอบคุณนะคะ " ฟางสบตากับป๊อปปี้และสื่อวามหมายอย่างชัดเจน 
 
 
 
 
 
 
 
" ถ้ายังมองพี่แบบนี้ไ่ม่เลิก เดี๋ยวเราก็ได้เขาหอก่อนแต่งอีกรอบหรอกหืมม " ป๊อปปี้ยิ้มเจ้าเหล่แล้วเดินเข้ามากอดเอวว่าที่ภรรยาสาว 
 
 
 
 
 
 
 
" ไปได้แล้วคะ " ฟางเขินก่อนจะทำท่าทีไม่สนใจป๊อปปี้และเดินไปที่ประตู ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆก่อนจะเดินตามไปจับมือฟางแล้วยิ้มให้กันก่อนจะเดินออกไปจากห้องพร้อมกัน 
 
 
 
 
 
 
 
" ช่วงเวลานี้ ก็เป็นช่วงที่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวจะขึ้นมากล่าวขอบคุณแขกทั้งหลายนะคะ " 
 
 
 
 
 
 
 
" ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่มางานของฟางกับพี่ป๊อป ขอบคุณจริง " ฟางเอ่ยจบพร้อมกับยกมือไหว้ขอบคุณแล้วแจกยิ้มที่อ่อนหวานให้กับทุกคน 
 
 
 
 
 
 
 
" ผมคงไม่พูดอะไรมาก เพราะภรรยาของผมพูดไปแล้ว แต่ผมขอสัญญาว่าต่อจากนี้ไป ผมจะดูแลผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงที่เป็นดวงใจ หรือขวัญใจของใครหลายๆคนอย่างดีที่สุด จะรักเธอคนเดียว และไม่มีใครพรากเราออกจากกกันได้อีก " ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มหวานให้กับฟาง ก่อนเสยงโฮ่แซวของเพื่อนๆจะดังขึ้นกระหน่ำ 
 
 
 
 
 
 
" แหมๆ หวานเชียวเว้ย! " เขื่อนเดินเข้ามาแซวเจ้าบ่าวเจ้าสาว ที่ลงมาจากเวที 
 
 
 
 
 
 
 
" .... " ป๊อปปี้ยิ้มแล้วยักคิ้วให้เพื่อนรัก ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินไปคุยกับเพื่อนๆที่ไม่ได้เจอกันมานานส่วนฟางก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไง.. " 
 
 
 
 
 
 
 
 
" !!!!!" 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่เจอกันแป๊ปเดียว ลืมฉนแล้วหรอ " เสียงปริศนาเอ่อยกับสาวหวานที่กำลังตกใจ ก่อนที่ทุกยอ่างจะดับลงไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฟาง... "  แก้วที่เดินตามฟางมาเพราะเป็นห่วงก็ต้องตกใจเมื่อเจอกับใครบางคน ก่อนจะหันกลับเพื่อนจะตามคนให้มาช่วยหยิงสาว แต่แล้ว ก็ต้องชะงัก
 
 
 
 
 
 
 
" อยากเสือกเองนะ นังโง่! " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
.....................................................................
ใกล้แล้ว อีก 2ตอนมั้ง555 คิดสดคะ เข้าใจด้วย มันไม่สนุกเลยเพราะคิดสด55