เผื่อวันพรุ่งนี้ (One Wish)

9.5

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.57 น.

36 chapter

848 วิจารณ์

57.62K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2558 18.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

33) 33: ฉันรักเธอนะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่33

" พี่ป๊อป " เสียงหวานพูดอย่างตกใจ เมื่อเห็นชายหนุ่มที่เธอคิดถึงเสมอ มายืนอยู่ตรงหน้า

" ยกโทษให้พี่เถอะนะฟาง พี่ไม่ได้ทำอะไรจริงๆ " ป๊อปปี้เดินเข้าแล้วคุกเข่าต่อหน้าฟางและคนอื่นๆที่อยู่ท่ามกลางงานเลี้ยงเล็กๆที่เพื่อนๆของฟางช่วยกันจัดเพื่อจะเลี้ยงฉลองที่ฟางกลับมา

" ..... " แก้วเดินเข้ามาก็ชะงักก่อนจะเบือนหน้าหนีภาพตรงหน้า ฟางมองหน้าแก้วแล้วหันกลับมามองหน้าป๊อปปี้

" ฟางไม่มีวันเชื่อพี่ พี่กลับไปหาผู้หญิงของพี่เถอะคะ " ฟางพูดก่อนน้ำตาจะไหล แล้วจะเดินหนีแต่ป๊อปปี้เข้าไปกอดเอวรั้วหญิงสาวเอาไว้

" ฟางแกใจเย็นๆหน่อยดิ " เพื่อนๆของฟางเดินเข้ามาช่วยไกล่เกลี่ย

" ฟาง ... " เติ้ล ที่ได้ข่าวว่าฟางยังไม่ตายก็รีบมาหาทันที

" มึงมาทำไม!! " โทโมะรีบเข้าไปกระแากเต้ยให้ออกห่างจากฟาง

" เราขอโทษ " เติ้ลมองหน้าฟางอย่างสำนึกผิด ฟางร้องไห้หนักกว่าเดิม ป๊อปปี้ลุกขึ้นแล้วดึงหญิงสาวเข้าไปกอดแน่น พิมและแคทที่มากับเติ้ลก็รีบเข้าไป

" ป๊อปคะ! " พิมเดินเข้าไปดึงป๊อปปี้ออกจากฟาง แล้วมองฟางด้วยสายตาชิงชัง แคทเดินเข้าไปหาโทโมะแต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจเธอเลยสักนิด

" เราอยากจะมาขอโทษ " เติ้ลพูดแล้วมองหน้าฟาง ฟางส่ายหน้าทั้งน้ำตา ก่อนจะวิ่งหนีออกไป โดยที่ป๊อปปี้รีบวิ่งตามไป เติ้ลจะตามฟางไปแต่โทโมะมาห้ามเอาไว้ก่อน

" มึงเลิกยุ่งกับฟาง ทุกอย่างจะได้จบ ไม่มีใครยกโทษให้มึงได้โดยเฉพาะกู! "

ผลัวะ

" พอแล้ว ฉันบอกว่าให้หยุดไง! " แก้วตะคอกใส้ทั้งโทโมะและเติ้ลแต่ไม่มีท่าทีที่ชายหนุ่มทั้ง2คนจะหยุดต่อยกันเลย แก้ววิ่งไปเอากะละมังใส่น้ำแถวๆนั้น วิ่งเข้ามาสาดใส่ทั้ง2คน

" เลิกบ้าสักที " แก้วหายใจหอบก่อนจะเดินออกไปเมื่อเห็นวา่ทั้ง2คนเลิกบ้าไปแล้ว

" เลิกยุ่งกับชีวิตน้องสาวกูสักที " โทโมะชี้หน้าเติ้ลก่อนจะเดินตามแก้วไป แคทจะเดินตามโทโมะไปแต่ก็โดนเพื่อนๆของแก้วและฟางกั้นเอาไว เช่นเดีวกับพิม

" ฮึก " ฟางวิ่งออกมา เธอทำใจไม่ได้ เธอให้อภัยผู้ชายคนนั้นไม่ได้ อดีที่แลวร้ายของเธอ เธอลืมมันไม่ได้

" ฟาง... "

" อย่ามาแตะต้องตัวฟาง ฮึกฮือ.. "

" พี่รักฟาง " ป๊อปปี้กระฉับกอดฟางแน่นขึ้น

" ฮึกฮืออ .. ฟางเป็นผู้หญิงไม่ดี อย่ามายุ่งกับฟาง "

" พี่รักฟาง "

" .......ฮึกฮืออ " เสียงร้องไห้ของสาวหวาน ที่ดังไปพร้อมๆกับคำบอกรักของชายหนุ่ม เป็นระยะเวลาที่ยาวนานพอสมควร ก่อนที่หญิงสาวจะเพลียจนหลบไปในอ้อมกอดของชายหนุ่ม

" ยังไงพี่ก็รักฟาง "

" พวกแกจะมาห้ามฉันทำไม ถอยไปนะ " พิมโวยวายเมื่อโดนเพื่อนๆของฟางและแก้วกั้นเอาไว้ไม่ให้ตาม ป๊อปปี้ไป

" เรื่องผัวเมียเขา จะไปยุ่งไรว้ะพิม แกเป็นคนนอกก็อย่าแย่งของเพื่อนดิ " สาวสวยคนหนึ่งเพื่อนๆของแก้วและฟางพูดใส่พิม

" แต่ฉันกับปอปเรากำลังจะแต่งงานกัน "

" ตลกดีว่ะ 555 "

" กรี๊ดดด พวกชั้นต่ำ ปล่อยฉันนะ " พิมโวยวาย เมื่อเพื่อนๆผู้ชายของแก้วเข้ามาจับตัวเธเอาไว้

" โอ๊ยยัย บ้า ไม่มีใครเขาอยากจะยุ่งกับเธอหรอกนะ ทั้งสกปรก ทั้งหน้าด้าน นี่ว่าคนอื่นเขาต่ำหน่ะ เคยมองตัวเองบ้างไหม " สาวคนหนึ่งในกลุ่มพูด

" เธอมันยิ่งกว่าขยะเปียกอีกพิม ทั้งน่ารักเกียจ ทั้งขยักขแยง " พูดจบ เพื่อนๆก็เดินออกไปแล้วมองพิมและแคทด้วยสายตาเหยียดๆ พร้อมกับมองหน้าเติ้ลด้วยสายตาที่รังเกียจ

พลั่ก!

" โอ๊ย! " พิมร้องเมื่อโดนเหสี่ยงลงกับพื้นทรายอย่างแรง ก่อนจะเงยหน้ามองค้อนคนที่ทำร้ายเธอ

" แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ " พิมน้ำตาไหล ก้มหน้าไม่ยอมเงยหน้ามามองแคทที่เดินเข้ามาหา

" พิม.. " แคทน้ำตาไหลเสียใจไม่แพ้พิม พร้อมกับเอามือแตะใหล่หญิงสาว

" อย่ามายุ่งกับฉัน!! " พิมสะบัดตัวแคทออกไป จนแคทล้มลงทั้งน่ำตา เติล้เดินเข้าไปช่วยพยุงแคทลุกขึ้น

" ฮึก... " แคทร้องไห้เสียใจ ที่คนที่เธอคิดว่าเป็นเพื่อนคนเดียวของเะอยังรังเกียจ ยังไม่สนใจเธอเลยสักนิด

" ต่อไปนี้เราไม่ใช่เพื่อนกันอีกแล้วพิม " แคทพูดทั้งน้ำตา พิมเงยหน้ามองแคทและสแยะยิ้มม

" แล้วคิดว่าฉันคิดว่าแกเป็นเพื่อนงั้นสิ นังบ้านนอก อย่างแกมันก็แค่อีเด็กบ้านนอก พ่อแม่ทิ้ง แถมยังใจแตก ถ้าไม่มีฉันป่านนี้แกก็คงไปอยู่ช่องไหนสักที่ เหอะ! แค่ฉันลดตัวไปคุยกับแกมันก็มากเกินพอแล้วละ เอาเลยจะไปตายไหนก็ไป! " พิมตวาดใส่แคทอย่างกับคนบ้า แคทร้องไห้จนแทบไม่มีแรง โดยมีเติ้ลคอยพยุง

" เธอไม่เหลือใคร เพราะสิ่งที่เธอทำ พิม " เติ้ลพยุงแคทออกไป

" กรี๊ดดด!! ฮึกฮือออ "