เผื่อวันพรุ่งนี้ (One Wish)

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตอนที่2
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

" คุณหนูคะ คุณท่านให้มาตามคะ " คนรักใช้ของบ้านนีระสิงห์เดินขึ้นมาบนห้องของคุณหนูประจำบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
" คะ ฟางแต่งตัวก่อนนะคะ " ฟางตะโกนกลับไป อย่างเหนื่อยๆ วันนี้เป็นวันหยุดของเธอแต่คุณแม่กลับให้ว่าที่คู่หมั้นของเธอพาไปเที่ยว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ทำไมลงมาช้าจังละลูก " แม่ของฟางถามลูกสาว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฟางแต่งตัวนะคะ วันนี้ตื่นสายไปหน่อย ขอโทษคุณแม่กับพี่โมะด้วยนะคะ " ฟางพูดแล้วยกมือไหว้ขอโทษ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่เป็นไรหรอกครับคุณน้า งั้นผมขอตัวนะครับแล้วจะพาฟางกลับมาส่งไม่เกิน สี่ทุ่มนะครับ" แม่ของฟางพยักหน้าหน้าช้าๆ ก่อนที่โทโมะและฟางจะเดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฟางหิวหรือเปล่า " ฟางส่ายหน้า
 
 
 
 
 
 
 
 
" วันนี้พี่มีงานนะ ฟางจะไปไหนไหม "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่เป็นไรคะพี่โมะ เดี๋ยวฟางไปช่วยพี่โมะก็ได้ " ฟางพูดแล้วยิ้ม โทโมะพยักหน้า เขารู้สึกดีกับสาวหวานคนนี้ แต่มันกลับเป็นเพียงความรู้สึกที่พี่ชายมีต่อน้องสาวแล้วเขาก็คิดว่าฟางคงจะเป็นเช่นเดียวกับเขา แต่ถ้าให้เขาแต่งงานกับสาวหวานเมื่อก่อนเขาอาจจะง่ายๆสบายๆเพราะสาวหวานเป็นผู้หญิงที่สบายๆ ท่าจะทำให้เขารักได้ไม่ยาก แต่ตอนนี้เขากลับมีสาวสวยที่อยู่ในหัวใจแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พี่ป๊อป!! รับนะ " แก้วตะโกนหาป๊อปปี้ก่อนจะโยนค้อนไปให้ชายหนุ่ม วันนี้พวกเขามีงานที่ต้องทำคืองานที่ต้องมาสร้างห้องสมุดให้กับน้องๆในย่านชุมชนแออัด เพราะเป็นโครงการที่พวกเขาเป็นคนคิดกันมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อ้าวไอ้โมะ มาพอดีเลย " เสียงบอม เพื่อนชายในกลุ่มเดียวกันของโทโมะและป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" โทษทีว่ะ อ่ะกูซื้อมา เผื่อพวกมึงหิว " โทโมะพูดแล้ววางพวกขนมและอาหารให้พวกเพื่อนบนโต๊ะ ส่วนฟางก็เช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เออ แล้วนี่น้องฟางป้ะครับ " บอมพูดแล้วหันไปยิ้มให้ฟาง ฟางพยักหน้าเล็กน้อย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พอเลยมึง ของกูยังไม่เว้นนะ " โทโมะเห็นเพื่อนชายของเขามองแทะโลมว่าที่คู่หมั้นก็พูดแล้วโอบเอวฟางเอาไว้ บอมยักคิ้วก่อนจะเดินไปช่วยเพื่อนคนอื่นๆ โทโมะกำลังจะเปลี่ยนเสื้อ
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฟางกลับไหม "
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่เป็นไรคะ ฟางว่าสนุกดีออก "
 
 
 
 
 
 
 
 
" แต่ถ้าชุดนี้ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ก็พี่โมะไม่บอกฟางนี่นา " ฟางหน้างอ โทโมะหัวเราะก่อนจะเดินกลับไปเอาเสื้อให้ฟาง  แก้วและป๊อปปี้พร้อมกับเพื่อนๆของชายหนุ่มเดินกลับมาที่โต๊ะอาหาร
 
 
 
 
 
 
 
 
" อ้าวฟาง! " แก้วทักเพื่อนสาวอย่างฟางพร้อมกับยิ้มให้กัน ปีอปปี้เห็นฟางก็อมยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
 
" มากับใครหรอฟาง " แก้วถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
" มากับพี่โมะนะ แล้วนี่แก้วมากับพี่ป๊อปหรอ " แก้วพยักหน้ายิ้มแล้วมองหน้าป๊อปปี้ก่อนจะชวนฟางไปกินข้าวด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไปไหนมาเนี่ยมึง " บอมถามเพื่อนชายอย่างโทโมะที่เดินเข้ามา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไปเอาเสื้อ แล้วนี่กินได้หรอฟาง " ฟางยิ้มพยักหน้าแล้วเขยิบให้โทโมะนั่ง เพื่อนๆก็แซวโทโมะกับฟางไปตามระเบียบ
 
 
 
 
 
 
 
 
" โอ๊ย!! อยากมีคนเอาใจบ้างเว้ย!! "
 
 
 
 
 
 
 
 
" แนะนำเพื่อน ตายแล้วเกิดใหม่555 " เพื่อนๆของป๊อปและโทโมะแซวเล่นกัน ฟางและแก้วก็หัวเราะไปด้วย พอถึงเวลาทำงานต่อ โทโมะก็ให้ฟางไปเปลี่ยนเสื้อที่รถตัวเอง ก่อนจะมาช่วยป๊อปปี้และแก้วทำงาน
 
 
 
 
 
 
 
 
" น้องแก้วทำได้หรอครับ " โทโมะเห็นแก้วกำลังทาสี ก็เข้าไปหา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" คะ แก้วพอทำเป็นนะคะ "  แก้วยิ้มหวานให้โทโมะ ชายหนุ่มยิ้มตามก่อนจะช่วยแก้วทาสีตรงนั้น ส่วนฟางก็เดินเอาน้ำคอยเสริฟให้คนอื่นๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พี่ป๊อปน้ำคะ " ฟางยิ้มแล้วยื่นถาดน้ำให้ป๊อปปี้ ชายหนุ่มยิ้มก่อนจะชูมือทั้ง 2ข้างว่าเปื้อนหมด
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอ่อ ไม่เป็นไรครับน้องฟางเดี๋ยวพี่ไปหากินเองก็ได้ครับ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 " เออ แต่พี่ป๊อปหิวน้ำไม่ใช่หรอคะ " ฟางถามเพราะเห็นป๊อปปี้บ่นหิวน้ำมานานแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" แต่มือพี่เปื้อนนี่ เอาไว้ทาเสร็จแล้วค่อยกินก็ได้ครับ " ป๊อปปี้ยิ้มให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" งั้นเดี๋ยวฟางจับแก้วให้ก็ได้คะ พี่ป๊อปจะได้ดื่มน้ำด้วย เดี๋ยวไม่ได้ดื่มน้ำเนี่ยเป็นลมเอานะคะ" ฟางพูดติดตลก ก่อนจะจับแก้วน้ำให้ป๊อปปี้ดื่ม ชายหนุ่มกินไปมองหน้าฟางไป จนฟางยิ้มเขินให้เมื่อถูกมอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เห้ย! พวกมึง มันผิดคู่ป้ะวะ " บอมพูดกับเพื่อนคนอื่นๆเมื่อเห็นฟางป้อนน้ำให้ป๊อปปี้ ส่วนแก้วกับโทโมะก็ช่วยกันทาสีอีกฝั่งโดยพูดคุยกันไปด้วย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอาน่ามึงจะไปยุ่งอะไรกับความรักของพวกมันว้ะ มึงเอางานมึงให้เสร็จก่อนไหมห้ะไอ้บอม "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นั่นดิเนาะ!! เอ้าไอ้สาสเหมือนกูโดนด่า !!! "  หลังจากนั้นทุกๆคนก็ช่วยกันทำงานจนเสร็จ แต่กว่าจะเสร็จก็เล่นเอาเย็นจนกือบมืดเลยทีเดียว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เสร็จแล้วเว้ย!!!! " ป๊อปโมะและเพื่อนของพวกเขากอดคอกันแลวตะโกนออกมาอย่างภุมิใจ แก้วและฟางยืนมองแล้วขำๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฟางมีชุดมาหรือเปล่า " ฟางส่ายหน้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"  แก้วก็เหมือนกัน 55 "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" แม่หนูจ้ะ เดี๋ยวแม่หนูไปอาบน้ำที่บ้านน้าก่อนนะ แล้วเอาเสือผ้าลูกน้าไปใส่ก่อนนะลูก " หญิงวัยกลางคนที่เป็นคนแถวนั้นเดินเข้ามาพูดกับฟางและแก้ว ป๊อปปี้และโทโมะเดินเข้ามาพอดี
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไปอาบน้ำก่อนเถอะฟาง จะได้สบายตัว " โทโมะพูดกับฟางฟางพยักหน้า ป๊อปปี้มองหน้าแก้วแก้วยิ้ม ก่อนที่ทั้ง2คนจะเดินตามหญิงวัยกลางคนออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อึก " โทโมะและป๊อปปี้กลืนน้ำลายแทบไม่ทัน เมื่อแก้วและฟางเดินมาหาพวกเขาที่นั่งอยู่กับเพื่อนๆ โทโมะมองแก้วที่ดูจะเลิ่กลั่กเพราะไม่เคยใส่ชุดแบบนี้ ชุดที่แก้วใส่เป็นเสื้อสายเดี่ยวครึ่งตัว กับกางเกงขาสั้นเพียงคืบ ส่วนฟางนั้น ก็ไม่ได้แตกต่างกันเท่าไร จะมีความแตกต่างก็เพราะฟางใส่กระโปรงเท่านั้นแต่วามสั้นกลับเหมือนกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ทำไมไม่เอาเสื้อใส่คลุมมาละห้ะ "  โทโมะพูดแล้วมองแก้ว แก้วยิ้มแหยๆแล้วมองไปหาป๊อปปี้ โดยที่คู่หมั้นของตัวเองกลับไม่ได้มองมาทางเธอกลับมองไปทางเพื่อนของเธอแทน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอ่อ...ไอ้ป๊อป น้องแก้วมองมึงอยู่ "  บอมสะกิดเพื่อนชายอีกคน ป๊อปปี้มองหน้าแก้วแล้วลุกเอาเสื้อคลุมของเขาไปสวมให้แก้ว แก้วยิ้มให้ชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" หยุดมองเลยครับเพื่อน  เลิกดึงได้แล้ว ยิ่งดึงมันก็ยิ่งโป๊ รู้ไหมห้ะเรา!!  " โทโมะเห็นป๊อปปี้เดินไปหาแก้วก็เลยลุกไปหาฟางแล้วจับมือฟางเอาไว้ เพราะหญิงสาวพยายามดึงกระโปรงให้ต่ำลงส่วนเสื้อก็พยายามดึงขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นิดๆหน่อยๆ "
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไอ้สัตว์!!! "
 
 
 
 
 
 
 
 
" ยังดีที่ให้กูเลือกเป็น ไอ้บ้า " เสียงเพื่อนๆหัวเราะกัน โทโมะส่ายหน้าแล้วมองฟาง ที่ยิ้มแหยๆให้เขา แสดงว่าเธอไม่โอเคเอามากๆกับชุดนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่โอเคอ่า " ฟางพูดเสียงอ่อยๆ แล้วส่งสายตาอ้อนโทโมะ โทโมะขำเล็กน้อยก่อนจะโยกหัวหญิงสาวเล็กน้อยก่อนจะโอบใหล่ฟางเอาไว้ ป๊อปปี้มองการกระทำของโทโมะและฟางไม่คลาดสายตาโดยแก้วมองป๊อปปี้ที่ผิดปกติไปก็สงสัย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เดี๋ยวกูกลับก่อนละกัน "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" จะรีบไปให้รางวัลกันหรอคร๊าบบบ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ยังเล่นอีก คราวหน้าเจอตีนกูแน่ไอ้บอม " โทโมะขว้างขดน้ำที่ยังมีน้ำเต็มขวดใส่เพื่อนชายที่แซวเขา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เออๆๆ ไม่เล่นแล้วโถๆๆ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เฮ้ยกูกลับละไอ้ป๊อป " โทโมะโอบใหล่ฟางเดินไปหาป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อืม กลับดีๆละมึงเจอกันที่มอ " โทโมะพยักหน้า ก่อนจะยิ้มบางให้แก้ว แก้วยิ้มกลับก่อนจะโบกมือลาฟาง ฟางยิ้มให้แก้วและป๊อปปี้ก่อนจะเดินออกไปพร้อมโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" งั้นเรากลับกันเลยเนาะ " ป๊อปปี้พูดกับแก้ว แก้วพยักหน้า ก่อนที่ป๊อปปี้จะไปส่งฟางที่บ้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ทำไมพี่ป๊อปถึงมองฟางแบบนั้นนะ….
 
แก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
.................................................................................................
 
มาแล้วค้าาาา....
 เรื่องนี้ยังมีคนต้องการอ่านหรือเปล่า555 อยากจะบอกว่าตอนนี้มันชิวไปเนาะ^^ ตอนนี้เป็นยังไงบ้างถ้าไม่ดีต้องขอโทษด้วยนะคะเพราะว่าเราเองก็กลัวว่าคนที่ติดตามแล้วมาอ่านตอนต่อๆๆไปเรื่อยมันจะเสียความรู้สึกกับตอนต่อๆๆไปเพราะมันไม่เป็นไปตามความหวังของรีดเดอร์คนอื่นๆ
สุดท้ายขอฝากเรื่องนี้เอาไว้ด้วยนะคะ^^ ถ้ามีอะไรก็สามารถติชมมาได้เลยนะคะ^^ ขอเป็นในคอมเม้นนะคะ ไม่ขอในไทม์ไลน์นะคะขอบคุณคะรีดเดอร์ที่รัก
 
 
 
.................................................................................