เผื่อวันพรุ่งนี้ (One Wish)

9.5

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.57 น.

  36 chapter
  848 วิจารณ์
  57.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2558 18.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) 2: สลับคู่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่2

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คุณหนูคะ คุณท่านให้มาตามคะ " คนรักใช้ของบ้านนีระสิงห์เดินขึ้นมาบนห้องของคุณหนูประจำบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

" คะ ฟางแต่งตัวก่อนนะคะ " ฟางตะโกนกลับไป อย่างเหนื่อยๆ วันนี้เป็นวันหยุดของเธอแต่คุณแม่กลับให้ว่าที่คู่หมั้นของเธอพาไปเที่ยว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ทำไมลงมาช้าจังละลูก " แม่ของฟางถามลูกสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฟางแต่งตัวนะคะ วันนี้ตื่นสายไปหน่อย ขอโทษคุณแม่กับพี่โมะด้วยนะคะ " ฟางพูดแล้วยกมือไหว้ขอโทษ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่เป็นไรหรอกครับคุณน้า งั้นผมขอตัวนะครับแล้วจะพาฟางกลับมาส่งไม่เกิน สี่ทุ่มนะครับ" แม่ของฟางพยักหน้าหน้าช้าๆ ก่อนที่โทโมะและฟางจะเดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฟางหิวหรือเปล่า " ฟางส่ายหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

" วันนี้พี่มีงานนะ ฟางจะไปไหนไหม "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่เป็นไรคะพี่โมะ เดี๋ยวฟางไปช่วยพี่โมะก็ได้ " ฟางพูดแล้วยิ้ม โทโมะพยักหน้า เขารู้สึกดีกับสาวหวานคนนี้ แต่มันกลับเป็นเพียงความรู้สึกที่พี่ชายมีต่อน้องสาวแล้วเขาก็คิดว่าฟางคงจะเป็นเช่นเดียวกับเขา แต่ถ้าให้เขาแต่งงานกับสาวหวานเมื่อก่อนเขาอาจจะง่ายๆสบายๆเพราะสาวหวานเป็นผู้หญิงที่สบายๆ ท่าจะทำให้เขารักได้ไม่ยาก แต่ตอนนี้เขากลับมีสาวสวยที่อยู่ในหัวใจแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" พี่ป๊อป!! รับนะ " แก้วตะโกนหาป๊อปปี้ก่อนจะโยนค้อนไปให้ชายหนุ่ม วันนี้พวกเขามีงานที่ต้องทำคืองานที่ต้องมาสร้างห้องสมุดให้กับน้องๆในย่านชุมชนแออัด เพราะเป็นโครงการที่พวกเขาเป็นคนคิดกันมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อ้าวไอ้โมะ มาพอดีเลย " เสียงบอม เพื่อนชายในกลุ่มเดียวกันของโทโมะและป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" โทษทีว่ะ อ่ะกูซื้อมา เผื่อพวกมึงหิว " โทโมะพูดแล้ววางพวกขนมและอาหารให้พวกเพื่อนบนโต๊ะ ส่วนฟางก็เช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เออ แล้วนี่น้องฟางป้ะครับ " บอมพูดแล้วหันไปยิ้มให้ฟาง ฟางพยักหน้าเล็กน้อย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" พอเลยมึง ของกูยังไม่เว้นนะ " โทโมะเห็นเพื่อนชายของเขามองแทะโลมว่าที่คู่หมั้นก็พูดแล้วโอบเอวฟางเอาไว้ บอมยักคิ้วก่อนจะเดินไปช่วยเพื่อนคนอื่นๆ โทโมะกำลังจะเปลี่ยนเสื้อ

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฟางกลับไหม "

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่เป็นไรคะ ฟางว่าสนุกดีออก "

 

 

 

 

 

 

 

 

" แต่ถ้าชุดนี้ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ก็พี่โมะไม่บอกฟางนี่นา " ฟางหน้างอ โทโมะหัวเราะก่อนจะเดินกลับไปเอาเสื้อให้ฟาง  แก้วและป๊อปปี้พร้อมกับเพื่อนๆของชายหนุ่มเดินกลับมาที่โต๊ะอาหาร

 

 

 

 

 

 

 

 

" อ้าวฟาง! " แก้วทักเพื่อนสาวอย่างฟางพร้อมกับยิ้มให้กัน ปีอปปี้เห็นฟางก็อมยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

" มากับใครหรอฟาง " แก้วถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

" มากับพี่โมะนะ แล้วนี่แก้วมากับพี่ป๊อปหรอ " แก้วพยักหน้ายิ้มแล้วมองหน้าป๊อปปี้ก่อนจะชวนฟางไปกินข้าวด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไปไหนมาเนี่ยมึง " บอมถามเพื่อนชายอย่างโทโมะที่เดินเข้ามา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไปเอาเสื้อ แล้วนี่กินได้หรอฟาง " ฟางยิ้มพยักหน้าแล้วเขยิบให้โทโมะนั่ง เพื่อนๆก็แซวโทโมะกับฟางไปตามระเบียบ

 

 

 

 

 

 

 

 

" โอ๊ย!! อยากมีคนเอาใจบ้างเว้ย!! "

 

 

 

 

 

 

 

 

" แนะนำเพื่อน ตายแล้วเกิดใหม่555 " เพื่อนๆของป๊อปและโทโมะแซวเล่นกัน ฟางและแก้วก็หัวเราะไปด้วย พอถึงเวลาทำงานต่อ โทโมะก็ให้ฟางไปเปลี่ยนเสื้อที่รถตัวเอง ก่อนจะมาช่วยป๊อปปี้และแก้วทำงาน

 

 

 

 

 

 

 

 

" น้องแก้วทำได้หรอครับ " โทโมะเห็นแก้วกำลังทาสี ก็เข้าไปหา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คะ แก้วพอทำเป็นนะคะ "  แก้วยิ้มหวานให้โทโมะ ชายหนุ่มยิ้มตามก่อนจะช่วยแก้วทาสีตรงนั้น ส่วนฟางก็เดินเอาน้ำคอยเสริฟให้คนอื่นๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" พี่ป๊อปน้ำคะ " ฟางยิ้มแล้วยื่นถาดน้ำให้ป๊อปปี้ ชายหนุ่มยิ้มก่อนจะชูมือทั้ง 2ข้างว่าเปื้อนหมด

 

 

 

 

 

 

 

 

" เอ่อ ไม่เป็นไรครับน้องฟางเดี๋ยวพี่ไปหากินเองก็ได้ครับ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 " เออ แต่พี่ป๊อปหิวน้ำไม่ใช่หรอคะ " ฟางถามเพราะเห็นป๊อปปี้บ่นหิวน้ำมานานแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แต่มือพี่เปื้อนนี่ เอาไว้ทาเสร็จแล้วค่อยกินก็ได้ครับ " ป๊อปปี้ยิ้มให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" งั้นเดี๋ยวฟางจับแก้วให้ก็ได้คะ พี่ป๊อปจะได้ดื่มน้ำด้วย เดี๋ยวไม่ได้ดื่มน้ำเนี่ยเป็นลมเอานะคะ" ฟางพูดติดตลก ก่อนจะจับแก้วน้ำให้ป๊อปปี้ดื่ม ชายหนุ่มกินไปมองหน้าฟางไป จนฟางยิ้มเขินให้เมื่อถูกมอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เห้ย! พวกมึง มันผิดคู่ป้ะวะ " บอมพูดกับเพื่อนคนอื่นๆเมื่อเห็นฟางป้อนน้ำให้ป๊อปปี้ ส่วนแก้วกับโทโมะก็ช่วยกันทาสีอีกฝั่งโดยพูดคุยกันไปด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอาน่ามึงจะไปยุ่งอะไรกับความรักของพวกมันว้ะ มึงเอางานมึงให้เสร็จก่อนไหมห้ะไอ้บอม "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นั่นดิเนาะ!! เอ้าไอ้สาสเหมือนกูโดนด่า !!! "  หลังจากนั้นทุกๆคนก็ช่วยกันทำงานจนเสร็จ แต่กว่าจะเสร็จก็เล่นเอาเย็นจนกือบมืดเลยทีเดียว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เสร็จแล้วเว้ย!!!! " ป๊อปโมะและเพื่อนของพวกเขากอดคอกันแลวตะโกนออกมาอย่างภุมิใจ แก้วและฟางยืนมองแล้วขำๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฟางมีชุดมาหรือเปล่า " ฟางส่ายหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"  แก้วก็เหมือนกัน 55 "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แม่หนูจ้ะ เดี๋ยวแม่หนูไปอาบน้ำที่บ้านน้าก่อนนะ แล้วเอาเสือผ้าลูกน้าไปใส่ก่อนนะลูก " หญิงวัยกลางคนที่เป็นคนแถวนั้นเดินเข้ามาพูดกับฟางและแก้ว ป๊อปปี้และโทโมะเดินเข้ามาพอดี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไปอาบน้ำก่อนเถอะฟาง จะได้สบายตัว " โทโมะพูดกับฟางฟางพยักหน้า ป๊อปปี้มองหน้าแก้วแก้วยิ้ม ก่อนที่ทั้ง2คนจะเดินตามหญิงวัยกลางคนออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อึก " โทโมะและป๊อปปี้กลืนน้ำลายแทบไม่ทัน เมื่อแก้วและฟางเดินมาหาพวกเขาที่นั่งอยู่กับเพื่อนๆ โทโมะมองแก้วที่ดูจะเลิ่กลั่กเพราะไม่เคยใส่ชุดแบบนี้ ชุดที่แก้วใส่เป็นเสื้อสายเดี่ยวครึ่งตัว กับกางเกงขาสั้นเพียงคืบ ส่วนฟางนั้น ก็ไม่ได้แตกต่างกันเท่าไร จะมีความแตกต่างก็เพราะฟางใส่กระโปรงเท่านั้นแต่วามสั้นกลับเหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ทำไมไม่เอาเสื้อใส่คลุมมาละห้ะ "  โทโมะพูดแล้วมองแก้ว แก้วยิ้มแหยๆแล้วมองไปหาป๊อปปี้ โดยที่คู่หมั้นของตัวเองกลับไม่ได้มองมาทางเธอกลับมองไปทางเพื่อนของเธอแทน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เอ่อ...ไอ้ป๊อป น้องแก้วมองมึงอยู่ "  บอมสะกิดเพื่อนชายอีกคน ป๊อปปี้มองหน้าแก้วแล้วลุกเอาเสื้อคลุมของเขาไปสวมให้แก้ว แก้วยิ้มให้ชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" หยุดมองเลยครับเพื่อน  เลิกดึงได้แล้ว ยิ่งดึงมันก็ยิ่งโป๊ รู้ไหมห้ะเรา!!  " โทโมะเห็นป๊อปปี้เดินไปหาแก้วก็เลยลุกไปหาฟางแล้วจับมือฟางเอาไว้ เพราะหญิงสาวพยายามดึงกระโปรงให้ต่ำลงส่วนเสื้อก็พยายามดึงขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นิดๆหน่อยๆ "

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไอ้สัตว์!!! "

 

 

 

 

 

 

 

 

" ยังดีที่ให้กูเลือกเป็น ไอ้บ้า " เสียงเพื่อนๆหัวเราะกัน โทโมะส่ายหน้าแล้วมองฟาง ที่ยิ้มแหยๆให้เขา แสดงว่าเธอไม่โอเคเอามากๆกับชุดนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่โอเคอ่า " ฟางพูดเสียงอ่อยๆ แล้วส่งสายตาอ้อนโทโมะ โทโมะขำเล็กน้อยก่อนจะโยกหัวหญิงสาวเล็กน้อยก่อนจะโอบใหล่ฟางเอาไว้ ป๊อปปี้มองการกระทำของโทโมะและฟางไม่คลาดสายตาโดยแก้วมองป๊อปปี้ที่ผิดปกติไปก็สงสัย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เดี๋ยวกูกลับก่อนละกัน "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" จะรีบไปให้รางวัลกันหรอคร๊าบบบ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ยังเล่นอีก คราวหน้าเจอตีนกูแน่ไอ้บอม " โทโมะขว้างขดน้ำที่ยังมีน้ำเต็มขวดใส่เพื่อนชายที่แซวเขา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เออๆๆ ไม่เล่นแล้วโถๆๆ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เฮ้ยกูกลับละไอ้ป๊อป " โทโมะโอบใหล่ฟางเดินไปหาป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อืม กลับดีๆละมึงเจอกันที่มอ " โทโมะพยักหน้า ก่อนจะยิ้มบางให้แก้ว แก้วยิ้มกลับก่อนจะโบกมือลาฟาง ฟางยิ้มให้แก้วและป๊อปปี้ก่อนจะเดินออกไปพร้อมโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" งั้นเรากลับกันเลยเนาะ " ป๊อปปี้พูดกับแก้ว แก้วพยักหน้า ก่อนที่ป๊อปปี้จะไปส่งฟางที่บ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ทำไมพี่ป๊อปถึงมองฟางแบบนั้นนะ….

 

แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.................................................................................................

 

มาแล้วค้าาาา....

 เรื่องนี้ยังมีคนต้องการอ่านหรือเปล่า555 อยากจะบอกว่าตอนนี้มันชิวไปเนาะ^^ ตอนนี้เป็นยังไงบ้างถ้าไม่ดีต้องขอโทษด้วยนะคะเพราะว่าเราเองก็กลัวว่าคนที่ติดตามแล้วมาอ่านตอนต่อๆๆไปเรื่อยมันจะเสียความรู้สึกกับตอนต่อๆๆไปเพราะมันไม่เป็นไปตามความหวังของรีดเดอร์คนอื่นๆ

สุดท้ายขอฝากเรื่องนี้เอาไว้ด้วยนะคะ^^ ถ้ามีอะไรก็สามารถติชมมาได้เลยนะคะ^^ ขอเป็นในคอมเม้นนะคะ ไม่ขอในไทม์ไลน์นะคะขอบคุณคะรีดเดอร์ที่รัก

 

 

 

.................................................................................

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา