เผื่อวันพรุ่งนี้ (One Wish)

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตอนที่13
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                  หลายเดือนผ่านไปโทโมะมุ่งหวังจนทำงานได้ประสบความสำเร็จทุกคนในบริษัทต่างมั่นใจในตัวของชายหนุ่มบริหารงานอย่างเต็มที่ คงจะมีเพียง วิวิทย์ที่ยังคงต้องการที่จะกำจัดโทโมะออกจากบริษัทให้ได้เพราะถ้าไม่ชายหนุ่มคนที่จะต้องขึ้นมาบริหารคนต่อไปก็คือเขาเอง โดยความสำเร็จของโทโมะก็มีฟางที่คอยเป็นคนสนับสนุนและช่วยเหลืออยู่ตลอดเวลา  สังคมให้การยอมรับโทโมะมากขึ้นธุรกิจที่เติบโตขึ้นเรื่อยๆ จนสังคมที่จับตามองว่าเมื่อไรทั้งคู่จะแต่งงานกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ เอาละคะเรื่องต่อไปเนี่ย ถ้าเราไม่ถามคงจะไม่ได้ “ พิธีกรเอ่ยยิ้มๆ ตอนที่โทโมะมาถ่ายทำรายการที่เกี่ยวกับธุรกิจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ นอกจากที่คุณโทโมะจะเป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จทางด้านธุรกิจตั้งแต่อายุเพียง25แล้วนั้น ยังเป็นคนที่ผู้ชายแทบจะทั้งประเทศอิจฉาก็ว่าได้นะคะ สำหรับเรื่องความรัก  “ พิธีกรพูดแล้วยิ้มให้อย่างแซวๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ เป็นยังไงบ้างคะ สำหรับความรักของคุณกับคุณธนันต์ธรญ์  “ 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ก็แฮปปี้ดีครับ “ โทโมะตอบยิ้มๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ แหมๆ อย่างนี้เมื่อไรจะมีข่าวดีละคะ “ พิธีกรแซวต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ คงต้องรอให้เจ้าตัวเขาเรียนจบละครับ “ โทโมะตอบแล้วยิ้มบางๆให้พิธีกรเล่นเอาสาวพิธีกรแอบเขินไม่น้อย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 “ ถือว่าเปนคู่ที่น่าอิจฉามากๆคู่หนึ่งเลยก็ว่าได้นะคะ สำหรับนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่ประสบความสำเร็จทั้งธุรกิจและเรื่องความรัก... เอาละคะน่าเสียดายจังเลยนะคะที่รายการของเราเนี่ยหมดเวลาสะแล้ว เอาไว้เรามาพกันใหม่ในอาทิตย์หน้านะคะ วันนี้ดิฉันกับคุณวิศวะต้องขอลาไปก่อน สวัสดีคะ “ รายการถูกตัดออกไปเนื่องจากเป็นรายการสดทำให้มีการติดขัดเล็กน้อยแต่ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี  พิธีกรสาวแอบยิ้มหวานให้โทโมะชายหนุ่มยิ้มบางๆให้ก่อนจะลุกเดินหนี
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวสิคะคุณโทโมะ เจนชักจะอิจฉาคุณฟางขึ้นมาละสิคะ ที่มีคู่หมั้นทั้งหล่อทั้งเก่งขนาดนี " เจนเดินเข้าไปหาโทโมะที่หองแต่งตัวหลังจากที่เดินตามชายหนุ่มไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ขอโทษนะครับ ผมว่าเราออกไปคุยกันด้านนอกจะดีกว่า “ โทโมะพูดแล้วจะเดินหนีแต่เจนกลับดึงโทโมะมาจูบเสียก่อน หญิงสาวรั้งต้นคอของชายหนุ่มเอาไว้แน่น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อ๊ะ “ โทโมะเริ่มเคลิ้มตามเนื่องจากเขาเองก็เป็นเสือผู้หญิงคนหนึ่งแน่นอน กับการที่เสนอเขามาเขาก็ต้องสนองกลับ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อื้มมมม “ โทโมะไล่จูบลงมาต้นคอของพิธีกรสาวก่อนจะปลดซิของหญิงสาวจากด้านหลังชุดแสนที่จะเรียบร้อยหลุดลงเผยให้เห็นอกอวบคู่โตที่เต่งตึงอยู่ตรงหน้า ชายหนุ่มไม่รีรอก่อนจะฝังหน้าไปหยอกล้อกับเม็ดปทุมคู่งาม พร้อมทั้งเคล้นคลึงไปตามอารมณ์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อ้าวคุณธนันต์ธรญ์ใช่ไหมคะ “ เสียงทีมงานคนหนึ่งเดินเข้ามาทักฟาง ที่เดินมาพร้อมกับแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ คะ แล้วนี่ถ่ายรายการเสร็จแล้วใช่ไหมคะ “ ฟางยิ้มหวานให้กับทีมงานคนนั้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ครับ อย่ายิ้มแบบนี้สิครับ เดี๋ยวผมได้ละลายกันพอดี ฮ่าๆๆ คุณวิศวะน่าจะอยู่ในห้องแต่งตัวทางด้านโน้นนะครับ “ ฟางยิ้มขอบคุณให้ก่อนจะเดินไปหาโทโมะพร้อมกับแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ครืดดดด ครืดดด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อ๊ะ! แก้วเดี๋ยวฟางขอไปคุยโทรสัพท์ก่อนนะ แก้วเข้าไปหาพี่โมะก่อนเลยเดี๋ยวฟางจะรีบตามไป “ ฟางพูดอย่างตกใจเมื่อเห็นปลายสายที่โชว์ขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อืม ฟางก็รีบมานะ “ แก้วยิ้มให้ฟางก่อนที่ทั้ง2จะแยกกันไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อ๊ะๆ!! อ๊าสส์ “ แก้วเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวก็ได้ยินเสียงครวญครางของชายหญิงคู่หนึ่งพอเดินเข้าไปก็ต้องตกใจมากกว่าเดิม แก้วมองโทโมะที่อยู่ในสภาพหันหลังให้เธอกอดก่ายอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งที่กอดโทโมะแน่น เสื้อผ้าของผู้หญิงหล่นเต็มพื้นห้อง รวมไปถึงชั้นในต่างๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อ๊ะ! นี่เธอเข้ามาหัดมีมารยาทบ้างนะ “ เจนพูดกับแล้วแต่ยังกอดโทโมะอยู่ ชายหนุ่มตกใจไม่น้อยเมื่อรู้ว่ามีคนมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ แก้ว.. “ โทโมะดันตัวหญิงสาวออกก่อนจะจัดการแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วหันกลับมาดูว่าเป้ฯใครก็ต้องอึ้งไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อะไรกันคะ คุณโทโมะคะเจนยังไม่อิ่มเลยนะคะ “ เจนที่คว้าเสื้อคลุมมาใส่ก็เบียดหน้าอกที่แทบจะเปลือยเปล่าติดโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ถ้าเสร็จกันแล้วก็เชิญออกไปก่อนที่ฉันจะประจานการกระทำของเธอ ! “ แก้วพูดน้ำเสียงเรียบแต่แสดงว่ากำลังโกรธ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อะไรของเธอห้ะ ! เมียก็ไม่ใช่แม่ก็ไม่ใช่มายุ่งอะไรกับเขา “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อยากรู้ไหมละว่าฉันเป็นใคร “ แก้วพูดเรียบๆแล้วเดินเข้าไปหาทั้ง2คนช้าๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ เชอะ! ฉันไปก็ได้ย่ะ “ เจนพูดก่อนจะเก็บเสื้อผ้าของตัวเองแล้ววิ่งออกไปจากห้อง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                   เพี๊ยะ!!!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ พี่ทำบ้าอะไรพี่โมะ ถ้าฟางรู้ฟางจะเสียใจมากขนากไหน “ แก้วตบหน้าโทโมะแล้วตะคอกใส่
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ......... “
 
 
 
 
 
 
 
 
“ พี่โมะพี่อย่ามาเงียบใส่แก้วนะ “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ...... “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ พี่ไม่รักฟางเลยหรือไงกัน ทำไมต้องทำแบบนี้ถ้าคนอื่นรู้เขาจะมองว่าพี่เป็นคนไม่ดี จะมองว่าฟางยอมปล่อยให้ผู้ชายของตัวเองมามั่วกับผุ้หญิงคนอื่นแบบนี้ “
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ........... “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ พี่ใจร้าย!!! “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ พี่มั..... ฮื้อออ “ โทโมะดึงแก้วเข้าไปจูบอย่างร้อนแรง แก้วดิ้นหนีสัมผัสของชายหนุ่มพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสาย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                      เพี๊ยะ!!
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อื้ออออ “ โทโมะดึงแก้วมาจูบอีกครั้ง หลังจากที่หญิงสาวตบเขา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ฮึก “ โทโมะถอนจูบออกมาก็มองสาวน้อยที่เอาแต่สะอื้นร้องไห้จนตัวสั่น ชายหนุ่มเลยดึงร่างบางมากอด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อย่าร้อง พี่ขอโทษ “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ........ ฮึกฮืออ “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อยากรู้ใช่ไหมว่าพี่รักฟางหรือเปล่า “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“...... “
 
 
 
 
 
 
 
 
“ พี่รัก กะ ...” แก้วผละออกจากโทโมะแล้วเอามือปิดปากชชายหนุ่มเอาไว้ก่อนที่โทโมะจะพูดต่อ ทั้ง 2 สบตากันสายตาเศร้าๆของชายหนุ่มทำเอาหญิงสาวสงสารใจแทบขาด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 “ พี่รักแก้วไม่ได้ ... แก้วไม่ได้รักพี่ “ แก้วพูดเบาๆทั้งน้ำตา
 
 
 
 
 
 
 
                    พรึ่บ!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ งั้นพี่ขออยู่แบบนี้ก่อนได้ไหม ขอได้ไหม ....” โทโมะดึงแก้วมากอด หญิงสาวรู้สึกชื้นที่ใหล่ เขากำลังร้องไห้ เขาร้องไห้เพราะเธอ.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ........ “ ทั้ง 2 กอดกันอยู่เนิ่นนาน  ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เขาก็ยงยังรักผู้หญิงคนนี้คนเดียวและคนเดิมเสมอไปถึงแม้ว่าเธอจะบอกว่าไม่รักเขา แต่ความรักบังคับไม่ได้ เมื่อมันเกิดมาแล้วมันก็ยากที่จะจางหายไป และเขาเองก็ขอเก็บความรักของเขาไว้ในหัวใจตลอดไป...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                              ‘P’
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ........... “
 
 
 
 
 
 
 
 
“.............” หลังจากที่กดรับสายก็ไร้การตอบกลับ ทั้ง 2 ฝ่ายต่างเงียบสนิท
 
 
 
 
 
 
 
 
“ .......... “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ถ้าจะเงียบฟางจะวางแล้วนะคะ “ ฟางทนไม่ไหวพูดกลับไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ออกมาหาพี่ได้ไหม “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ............. “ ฟางคิดหนัก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ได้โปรด พี่คิดถึงเรานะฟาง “
 
 
 
 
 
 
 
 
“ เราเลิกทำแบบนี้กันเถอะคะพี่ป๊อป พี่กับแก้วจะแต่งงานกันอยู่แล้วนะ “ ฟางพูดเสียงเข้ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ แต่พี่รักฟางนะ “
 
 
 
 
 
 
 
 
“ แต่ฟาง...”
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ อย่าพุดว่าฟางไม่ได้รักพี่ มันไม่เนียนหรอก “
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ....... “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ มาหาพี่หน่อยได้ไหม “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ .......”
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ นะครับคนดี “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ .........”
 
 
 
 
 
 
 
 
“.........”
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ ก็ได้คะ แต่เป็นช่วงเย็นนะคะ ตอนนี้ฟางมาหาพี่โมะพร้อมกับแก้ว งั้นแค่นี้นะคะ “ ฟางวางสายแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ เธอจะไปหาเขาครั้งนี้ครั้งสุดท้ายจริงๆ เธอไม่อยากทำให้เพื่อนรักของเธอต้องเสียใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
.......................................................................................................................
ต้องขอโทษด้วยนะคะสำหรับการมาอัพตอนต่อไปช้าหรือเว้นไปหลายวัน คือเราไม่สะดวกจริงๆ ช่วงนี้ไปๆมาๆอีกบ้านหนึ่งซึ่งยังไม่ได้ติดเน็ตแบบจริงๆจังๆ เล่นได้แต่โทรศัพท์ทำให้เรานั้นไม่สามารถที่จะอัพได้ ขอโทษจริงๆนะคะ 
 
ยังมีคนอ่านอยู่เนาะ55 ตัวเรื่องดูน่ารำคาญเนาะ จะทำอะไรก็ไม่ทำสักทีใกล้แล้วคะพยายามกระฉับให้เข้ามาแล้วละเพราะเราเองก็อ่านไปอีกรอบหลังจากแต่งเสร็ตไปนานก็อื้มมันยื้อเกิ้น! 555 ยังไงก็ขอบคุณไว้ก่อนเลยนะคะสำหรับคนที่ติดตามอ่านและเม้นสุดท้ายโหวด 
 
เรื่องการโหวดขอบคุณจริงๆคะ ไม่ว่าจะเป็นการโหวดคะแนนมากน้อยแค่ไหนแต่มันคือการวิจารณ์ของรีดเดอร์ทุกคนที่มีสิทธิ(์ เราเองจะได้รู้ด้วยว่าในมุมมองของคนอื่น ฟิคชั่นของเราเป็นยังไง มีคะแนนประมาณไหน ยังไงก็ขอบคุณมากนะคะ 
 
ถ้ามีอะไรไม่ชอบลองเม้นบอกเลยนะ จะตามตอบทุกเม้น^^ วิจารณ์เต็มที่คะ ไมุ่ไม่กัดไม่ดราม่า (รึเปล่า) บ้ามาเลย...55 พร้อมรับฟังคะ