เผื่อวันพรุ่งนี้ (One Wish)
เขียนโดย 
mintmathuros
วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.57 น.
แก้ไขเมื่อ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2558 18.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13) 13: อย่าบอกว่ารักฉัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ตอนที่13
หลายเดือนผ่านไปโทโมะมุ่งหวังจนทำงานได้ประสบความสำเร็จทุกคนในบริษัทต่างมั่นใจในตัวของชายหนุ่มบริหารงานอย่างเต็มที่ คงจะมีเพียง วิวิทย์ที่ยังคงต้องการที่จะกำจัดโทโมะออกจากบริษัทให้ได้เพราะถ้าไม่ชายหนุ่มคนที่จะต้องขึ้นมาบริหารคนต่อไปก็คือเขาเอง โดยความสำเร็จของโทโมะก็มีฟางที่คอยเป็นคนสนับสนุนและช่วยเหลืออยู่ตลอดเวลา สังคมให้การยอมรับโทโมะมากขึ้นธุรกิจที่เติบโตขึ้นเรื่อยๆ จนสังคมที่จับตามองว่าเมื่อไรทั้งคู่จะแต่งงานกัน
“ เอาละคะเรื่องต่อไปเนี่ย ถ้าเราไม่ถามคงจะไม่ได้ “ พิธีกรเอ่ยยิ้มๆ ตอนที่โทโมะมาถ่ายทำรายการที่เกี่ยวกับธุรกิจ
“ นอกจากที่คุณโทโมะจะเป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จทางด้านธุรกิจตั้งแต่อายุเพียง25แล้วนั้น ยังเป็นคนที่ผู้ชายแทบจะทั้งประเทศอิจฉาก็ว่าได้นะคะ สำหรับเรื่องความรัก “ พิธีกรพูดแล้วยิ้มให้อย่างแซวๆ
“ เป็นยังไงบ้างคะ สำหรับความรักของคุณกับคุณธนันต์ธรญ์ “
“ ก็แฮปปี้ดีครับ “ โทโมะตอบยิ้มๆ
“ แหมๆ อย่างนี้เมื่อไรจะมีข่าวดีละคะ “ พิธีกรแซวต่อ
“ คงต้องรอให้เจ้าตัวเขาเรียนจบละครับ “ โทโมะตอบแล้วยิ้มบางๆให้พิธีกรเล่นเอาสาวพิธีกรแอบเขินไม่น้อย
“ ถือว่าเปนคู่ที่น่าอิจฉามากๆคู่หนึ่งเลยก็ว่าได้นะคะ สำหรับนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่ประสบความสำเร็จทั้งธุรกิจและเรื่องความรัก... เอาละคะน่าเสียดายจังเลยนะคะที่รายการของเราเนี่ยหมดเวลาสะแล้ว เอาไว้เรามาพกันใหม่ในอาทิตย์หน้านะคะ วันนี้ดิฉันกับคุณวิศวะต้องขอลาไปก่อน สวัสดีคะ “ รายการถูกตัดออกไปเนื่องจากเป็นรายการสดทำให้มีการติดขัดเล็กน้อยแต่ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี พิธีกรสาวแอบยิ้มหวานให้โทโมะชายหนุ่มยิ้มบางๆให้ก่อนจะลุกเดินหนี
“เดี๋ยวสิคะคุณโทโมะ เจนชักจะอิจฉาคุณฟางขึ้นมาละสิคะ ที่มีคู่หมั้นทั้งหล่อทั้งเก่งขนาดนี " เจนเดินเข้าไปหาโทโมะที่หองแต่งตัวหลังจากที่เดินตามชายหนุ่มไป
“ ขอโทษนะครับ ผมว่าเราออกไปคุยกันด้านนอกจะดีกว่า “ โทโมะพูดแล้วจะเดินหนีแต่เจนกลับดึงโทโมะมาจูบเสียก่อน หญิงสาวรั้งต้นคอของชายหนุ่มเอาไว้แน่น
“ อ๊ะ “ โทโมะเริ่มเคลิ้มตามเนื่องจากเขาเองก็เป็นเสือผู้หญิงคนหนึ่งแน่นอน กับการที่เสนอเขามาเขาก็ต้องสนองกลับ
“ อื้มมมม “ โทโมะไล่จูบลงมาต้นคอของพิธีกรสาวก่อนจะปลดซิของหญิงสาวจากด้านหลังชุดแสนที่จะเรียบร้อยหลุดลงเผยให้เห็นอกอวบคู่โตที่เต่งตึงอยู่ตรงหน้า ชายหนุ่มไม่รีรอก่อนจะฝังหน้าไปหยอกล้อกับเม็ดปทุมคู่งาม พร้อมทั้งเคล้นคลึงไปตามอารมณ์
“ อ้าวคุณธนันต์ธรญ์ใช่ไหมคะ “ เสียงทีมงานคนหนึ่งเดินเข้ามาทักฟาง ที่เดินมาพร้อมกับแก้ว
“ คะ แล้วนี่ถ่ายรายการเสร็จแล้วใช่ไหมคะ “ ฟางยิ้มหวานให้กับทีมงานคนนั้น
“ ครับ อย่ายิ้มแบบนี้สิครับ เดี๋ยวผมได้ละลายกันพอดี ฮ่าๆๆ คุณวิศวะน่าจะอยู่ในห้องแต่งตัวทางด้านโน้นนะครับ “ ฟางยิ้มขอบคุณให้ก่อนจะเดินไปหาโทโมะพร้อมกับแก้ว
ครืดดดด ครืดดด
“ อ๊ะ! แก้วเดี๋ยวฟางขอไปคุยโทรสัพท์ก่อนนะ แก้วเข้าไปหาพี่โมะก่อนเลยเดี๋ยวฟางจะรีบตามไป “ ฟางพูดอย่างตกใจเมื่อเห็นปลายสายที่โชว์ขึ้นมา
“ อืม ฟางก็รีบมานะ “ แก้วยิ้มให้ฟางก่อนที่ทั้ง2จะแยกกันไป
“ อ๊ะๆ!! อ๊าสส์ “ แก้วเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวก็ได้ยินเสียงครวญครางของชายหญิงคู่หนึ่งพอเดินเข้าไปก็ต้องตกใจมากกว่าเดิม แก้วมองโทโมะที่อยู่ในสภาพหันหลังให้เธอกอดก่ายอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งที่กอดโทโมะแน่น เสื้อผ้าของผู้หญิงหล่นเต็มพื้นห้อง รวมไปถึงชั้นในต่างๆ
“ อ๊ะ! นี่เธอเข้ามาหัดมีมารยาทบ้างนะ “ เจนพูดกับแล้วแต่ยังกอดโทโมะอยู่ ชายหนุ่มตกใจไม่น้อยเมื่อรู้ว่ามีคนมา
“ แก้ว.. “ โทโมะดันตัวหญิงสาวออกก่อนจะจัดการแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วหันกลับมาดูว่าเป้ฯใครก็ต้องอึ้งไป
“ อะไรกันคะ คุณโทโมะคะเจนยังไม่อิ่มเลยนะคะ “ เจนที่คว้าเสื้อคลุมมาใส่ก็เบียดหน้าอกที่แทบจะเปลือยเปล่าติดโทโมะ
“ ถ้าเสร็จกันแล้วก็เชิญออกไปก่อนที่ฉันจะประจานการกระทำของเธอ ! “ แก้วพูดน้ำเสียงเรียบแต่แสดงว่ากำลังโกรธ
“ อะไรของเธอห้ะ ! เมียก็ไม่ใช่แม่ก็ไม่ใช่มายุ่งอะไรกับเขา “
“ อยากรู้ไหมละว่าฉันเป็นใคร “ แก้วพูดเรียบๆแล้วเดินเข้าไปหาทั้ง2คนช้าๆ
“ เชอะ! ฉันไปก็ได้ย่ะ “ เจนพูดก่อนจะเก็บเสื้อผ้าของตัวเองแล้ววิ่งออกไปจากห้อง
เพี๊ยะ!!!!
“ พี่ทำบ้าอะไรพี่โมะ ถ้าฟางรู้ฟางจะเสียใจมากขนากไหน “ แก้วตบหน้าโทโมะแล้วตะคอกใส่
“ ......... “
“ พี่โมะพี่อย่ามาเงียบใส่แก้วนะ “
“ ...... “
“ พี่ไม่รักฟางเลยหรือไงกัน ทำไมต้องทำแบบนี้ถ้าคนอื่นรู้เขาจะมองว่าพี่เป็นคนไม่ดี จะมองว่าฟางยอมปล่อยให้ผู้ชายของตัวเองมามั่วกับผุ้หญิงคนอื่นแบบนี้ “
“ ........... “
“ พี่ใจร้าย!!! “
“ พี่มั..... ฮื้อออ “ โทโมะดึงแก้วเข้าไปจูบอย่างร้อนแรง แก้วดิ้นหนีสัมผัสของชายหนุ่มพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสาย
เพี๊ยะ!!
“ อื้ออออ “ โทโมะดึงแก้วมาจูบอีกครั้ง หลังจากที่หญิงสาวตบเขา
“ ฮึก “ โทโมะถอนจูบออกมาก็มองสาวน้อยที่เอาแต่สะอื้นร้องไห้จนตัวสั่น ชายหนุ่มเลยดึงร่างบางมากอด
“ อย่าร้อง พี่ขอโทษ “
“ ........ ฮึกฮืออ “
“ อยากรู้ใช่ไหมว่าพี่รักฟางหรือเปล่า “
“...... “
“ พี่รัก กะ ...” แก้วผละออกจากโทโมะแล้วเอามือปิดปากชชายหนุ่มเอาไว้ก่อนที่โทโมะจะพูดต่อ ทั้ง 2 สบตากันสายตาเศร้าๆของชายหนุ่มทำเอาหญิงสาวสงสารใจแทบขาด
“ พี่รักแก้วไม่ได้ ... แก้วไม่ได้รักพี่ “ แก้วพูดเบาๆทั้งน้ำตา
พรึ่บ!!
“ งั้นพี่ขออยู่แบบนี้ก่อนได้ไหม ขอได้ไหม ....” โทโมะดึงแก้วมากอด หญิงสาวรู้สึกชื้นที่ใหล่ เขากำลังร้องไห้ เขาร้องไห้เพราะเธอ.
“ ........ “ ทั้ง 2 กอดกันอยู่เนิ่นนาน ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เขาก็ยงยังรักผู้หญิงคนนี้คนเดียวและคนเดิมเสมอไปถึงแม้ว่าเธอจะบอกว่าไม่รักเขา แต่ความรักบังคับไม่ได้ เมื่อมันเกิดมาแล้วมันก็ยากที่จะจางหายไป และเขาเองก็ขอเก็บความรักของเขาไว้ในหัวใจตลอดไป...
‘P’
“ ........... “
“.............” หลังจากที่กดรับสายก็ไร้การตอบกลับ ทั้ง 2 ฝ่ายต่างเงียบสนิท
“ .......... “
“ ถ้าจะเงียบฟางจะวางแล้วนะคะ “ ฟางทนไม่ไหวพูดกลับไป
“ ออกมาหาพี่ได้ไหม “
“ ............. “ ฟางคิดหนัก
“ ได้โปรด พี่คิดถึงเรานะฟาง “
“ เราเลิกทำแบบนี้กันเถอะคะพี่ป๊อป พี่กับแก้วจะแต่งงานกันอยู่แล้วนะ “ ฟางพูดเสียงเข้ม
“ แต่พี่รักฟางนะ “
“ แต่ฟาง...”
“ อย่าพุดว่าฟางไม่ได้รักพี่ มันไม่เนียนหรอก “
“ ....... “
“ มาหาพี่หน่อยได้ไหม “
“ .......”
“ นะครับคนดี “
“ .........”
“.........”
“ ก็ได้คะ แต่เป็นช่วงเย็นนะคะ ตอนนี้ฟางมาหาพี่โมะพร้อมกับแก้ว งั้นแค่นี้นะคะ “ ฟางวางสายแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ เธอจะไปหาเขาครั้งนี้ครั้งสุดท้ายจริงๆ เธอไม่อยากทำให้เพื่อนรักของเธอต้องเสียใจ
.......................................................................................................................
ต้องขอโทษด้วยนะคะสำหรับการมาอัพตอนต่อไปช้าหรือเว้นไปหลายวัน คือเราไม่สะดวกจริงๆ ช่วงนี้ไปๆมาๆอีกบ้านหนึ่งซึ่งยังไม่ได้ติดเน็ตแบบจริงๆจังๆ เล่นได้แต่โทรศัพท์ทำให้เรานั้นไม่สามารถที่จะอัพได้ ขอโทษจริงๆนะคะ
ยังมีคนอ่านอยู่เนาะ55 ตัวเรื่องดูน่ารำคาญเนาะ จะทำอะไรก็ไม่ทำสักทีใกล้แล้วคะพยายามกระฉับให้เข้ามาแล้วละเพราะเราเองก็อ่านไปอีกรอบหลังจากแต่งเสร็ตไปนานก็อื้มมันยื้อเกิ้น! 555 ยังไงก็ขอบคุณไว้ก่อนเลยนะคะสำหรับคนที่ติดตามอ่านและเม้นสุดท้ายโหวด
เรื่องการโหวดขอบคุณจริงๆคะ ไม่ว่าจะเป็นการโหวดคะแนนมากน้อยแค่ไหนแต่มันคือการวิจารณ์ของรีดเดอร์ทุกคนที่มีสิทธิ(์ เราเองจะได้รู้ด้วยว่าในมุมมองของคนอื่น ฟิคชั่นของเราเป็นยังไง มีคะแนนประมาณไหน ยังไงก็ขอบคุณมากนะคะ
ถ้ามีอะไรไม่ชอบลองเม้นบอกเลยนะ จะตามตอบทุกเม้น^^ วิจารณ์เต็มที่คะ ไมุ่ไม่กัดไม่ดราม่า (รึเปล่า) บ้ามาเลย...55 พร้อมรับฟังคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
