Fiction [Yaoi] รักต่างระดับ
10.0
เขียนโดย Napattz
วันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.51 น.
2 ตอน
0 วิจารณ์
4,862 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2558 22.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) ซวย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความพี่มันเหมือนดอกฟ้า ผมนะเหมือนหมาวัด(?) อยู่ดีๆผมก็เจอไอ้พี่นี่เข้ามายุ่งในชีวิตผม ผมจะเอาไงดีล่ะเนี่ย...?
หลายอาทิตย์ก่อน…
สวัสดีครับ ผมซันเดย์สุดหล่อ จะเรียกผมซันก็ได้-.- ผมเดินออกจากบ้านเพื่อไปหาอะไรกินที่ 7-11 หน้าตาไม่ถือว่าซกมกครับน้ำก็ไม่อาบใส่ที่คาดผมมาก็หล่อแล้ว กร๊ากกกกกก! วันนี้กินไรดีหว่า...? ข้าวผัดกุ้ง วิญญาณกุ้งสินะมึง-__- เหอะๆ เช้านี้ซันเดย์ขอโจ๊ก นม ซาลาเปาแถมคนขายเซเว่นด้วยนะคร้าบบบบบบบ! 55555
ผมจ่ายตังให้พี่สาวคนสวยไป พร้อมกับเดินลั้ลลากับหอ ~ ^0^ อิอิ้ อาหารเช้าของนุ้งซัน อ้อลืมบอกไป หอกับบ้านผมก็ไม่ต่างกันหรอกครับ ผมอยู่คนเดียว หาเงินเลี้ยงตัวเอง เพราะครอบครัวผมเสียแล้วนี่ครับ… T^T
ผมเดินกำลังจะข้ามถนนผมมองซ้ายมองขวาแล้วนะว่าไม่มีรถ ผมก็เลยข้าม แต่ จู่ๆรถสุดหรูคันหนึ่งก็วิ่งมาเฉี่ยวผม ผมล้มคะมำก้นกระแทกพื้น " โอ้ยย!! ไอ้เห็ดสดมึงจะรีบไปไหนของมึงว่ะ !!! ข้าวเช้ากู!!! " เละครับพี่น้อง ผมมองรถสุดหรูนั่นอย่างคาดโทษ แต่จู่เจ้าของรถนั่นก็จอดรถ เขาเดินลงมาพร้อมชุดสูด ดูดีตายล่ะไอ้เห็ดสด- -
ตึก ตึก ตึก…
" เป็นอะไรรึเปล่าคุณ ? " ตามึงมีมึงไม่แหกตาดูรึไง แน่นอนผมคิดในใจ… คิดนอกใจมันก็ได้ยินสิ กร๊ากกก!! คงงั้นแหละครับ เขายื่นมือจะมาดึงผมขึ้น ครับผมจับมือเขา " โง่สลัดผัก!! ขับรถดูตาม้าตาเรือด้วยนะมึง! " ผมดึงมันล้มแล้วรีบวิ่งหนีไปทันที อยู่ก็โง่ดิ- -
"โอย… ไอ้เด็กบ้า อย่าให้กูได้เจออีกนะแม่ง " ผมอารมณ์เสียมากๆเลย ฮึ่ม! " I'm not alone I'm not alone ~ ครับ พี่พริม ครับกำลังรีบครับ ครับ แค่นี้นะครับ"
ตู้ด ตู้ดด ตู้ด
บริษัท Pinkeaw Group.
"คุณอธิบดินทร์ค่ะ เชิญที่ห้องประชุมค่ะ " ผมพยักหน้าให้พี่พริมก่อนจะเดินเข้าห้องประชุมไป เจ็บไม่หายแหะ ไอ้เด็กบ้านนั่น เหอะ
หลายอาทิตย์ก่อน…
สวัสดีครับ ผมซันเดย์สุดหล่อ จะเรียกผมซันก็ได้-.- ผมเดินออกจากบ้านเพื่อไปหาอะไรกินที่ 7-11 หน้าตาไม่ถือว่าซกมกครับน้ำก็ไม่อาบใส่ที่คาดผมมาก็หล่อแล้ว กร๊ากกกกกก! วันนี้กินไรดีหว่า...? ข้าวผัดกุ้ง วิญญาณกุ้งสินะมึง-__- เหอะๆ เช้านี้ซันเดย์ขอโจ๊ก นม ซาลาเปาแถมคนขายเซเว่นด้วยนะคร้าบบบบบบบ! 55555
ผมจ่ายตังให้พี่สาวคนสวยไป พร้อมกับเดินลั้ลลากับหอ ~ ^0^ อิอิ้ อาหารเช้าของนุ้งซัน อ้อลืมบอกไป หอกับบ้านผมก็ไม่ต่างกันหรอกครับ ผมอยู่คนเดียว หาเงินเลี้ยงตัวเอง เพราะครอบครัวผมเสียแล้วนี่ครับ… T^T
ผมเดินกำลังจะข้ามถนนผมมองซ้ายมองขวาแล้วนะว่าไม่มีรถ ผมก็เลยข้าม แต่ จู่ๆรถสุดหรูคันหนึ่งก็วิ่งมาเฉี่ยวผม ผมล้มคะมำก้นกระแทกพื้น " โอ้ยย!! ไอ้เห็ดสดมึงจะรีบไปไหนของมึงว่ะ !!! ข้าวเช้ากู!!! " เละครับพี่น้อง ผมมองรถสุดหรูนั่นอย่างคาดโทษ แต่จู่เจ้าของรถนั่นก็จอดรถ เขาเดินลงมาพร้อมชุดสูด ดูดีตายล่ะไอ้เห็ดสด- -
ตึก ตึก ตึก…
" เป็นอะไรรึเปล่าคุณ ? " ตามึงมีมึงไม่แหกตาดูรึไง แน่นอนผมคิดในใจ… คิดนอกใจมันก็ได้ยินสิ กร๊ากกก!! คงงั้นแหละครับ เขายื่นมือจะมาดึงผมขึ้น ครับผมจับมือเขา " โง่สลัดผัก!! ขับรถดูตาม้าตาเรือด้วยนะมึง! " ผมดึงมันล้มแล้วรีบวิ่งหนีไปทันที อยู่ก็โง่ดิ- -
"โอย… ไอ้เด็กบ้า อย่าให้กูได้เจออีกนะแม่ง " ผมอารมณ์เสียมากๆเลย ฮึ่ม! " I'm not alone I'm not alone ~ ครับ พี่พริม ครับกำลังรีบครับ ครับ แค่นี้นะครับ"
ตู้ด ตู้ดด ตู้ด
บริษัท Pinkeaw Group.
"คุณอธิบดินทร์ค่ะ เชิญที่ห้องประชุมค่ะ " ผมพยักหน้าให้พี่พริมก่อนจะเดินเข้าห้องประชุมไป เจ็บไม่หายแหะ ไอ้เด็กบ้านนั่น เหอะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ