รอยแค้น (Ire)

 
 
 
ฟาง: อะไรนะค่ะ ไปสวนสนุก ไปกับ เออ คือ ฟาง
 
 
พ่อ: เอาน่าไปเถอะลูก ก็ปอนด์อยากไป พาลูกไปหน่อยนะ 
 
 
แม่: ใช่ฟาง อีกอย่าง น้องปอนด์ อยากไปเที่ยวกับพ่อกับแม่เขา เหมือน เด็กคนอื่นๆครอบครัวอบอุ่น 
 
 
ฟาง: แต่หนูไม่อยากไปกับเขาเลย
 
 
เขื่อน: ฟาง ไปเถอะน่าคิดซะว่าทำเพื่อลูกนะๆ
 
 
 
ฟาง: ก็ได้ค่ะ ฟางจะไป 
 
 
           ตอนค่ำของวันนี้
 
 
เขื่อน: มานั่งทำอะไรตรงนี้ 
 
 
ฟาง: พี่เขื่อน 
 
 
เขื่อน: ไม่ไปนอนล่ะดึกแล้วนะ
 
 
ฟาง: ฟางมานั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยนะ
 
 
 
เขื่อน: บอกพี่ได้มั้ย
 
 
ฟาง: ฟาง มันไม่ไรหรอก ฟางจะไปนอนล่ะ ไปกันเถอะค่ะ
 
 
เขื่อน: ฟาง พี่ถามไรหน่อยนะ ฟางไม่สงสารลูกเหรอ ไม่ให้พ่อลูกเจอกันตอนแรก พอตอนนี้ให้เจอกัน แต่แม่กับพ่อดันไม่คุยกัน ไม่รักกัน 
 
 
ฟาง: รักเหรอค่ะ เขาไม่ได้รัก เขารักลูก เขาทำทุกอย่างก็เพื่อลูก ลูกเท่านั้น 
 
 
เขื่อน: ฟาง อย่าร้อง ฟางรู้ได้ไงว่าเขาไม่รัก
 
 
ฟาง:  เขาไม่เคยพูดว่ารักฟางสักครั้ง แล้วทุกอย่างที่เขาพยายามทำ ก็เพราะว่าลูกคำเดียว
 
 
 
เขื่อน: อ่อพี่เข้าใจแล้ว ไปนอนเถอะ อย่าคิดมากเลย 
 
 
 
ป็อบ: ฮโหลครับ 
 
 
เขื่อน: ผมรู้แล้วนะว่าทำไมยัยฟางถึงทำแบบนั้น
 
 
ป็อบ: ทำไมครับ 
 
 
เขื่อน: คุณไม่เคยบอกรักเขาเลยไง
 
 
ป็อบ: บอกรัก 
 
 
เขื่อน: ใช่ ผมว่าฟางน่าจะน้อยใจที่คุณเนี่ย อะไรก็ลูกๆ
 
 
ป็อบ: อ่อที่แท้ก็อย่างนี้นี่เอง
 
 
เขื่อน: พรุ่งนี้คุณต้องทำให้ได้นะ ผมหาคำตอบให้คุณแล้วว่าทำไม เพราะฉะนั้นคุณ ต้องทำภารกิจให้สำเร็จล่ะ ส่วนพรุ่งนี้ ก็แยกกันไปสองคน ส่วนหลานเดี๋ยวผมดูเอง 
 
 
ป็อบ: ขอบคุณนะครับที่ช่วยเหลือผม ทั้งๆที่ผม 
 
 
 
เขื่อน: ชั่งมันเถอะ ผมอยากให้หลานกับน้องสาวผมมีความสุข ฟางรักคุณมากนะ แค่นี้นะ โชคดีล่ะกัน 
 
 
ป็อบ: ขอบคุณอีกครั้งนะครับ
 
 
ป็อบ: ฟาง ผมรักคุณ ผมรักคุณ ผมขอโทษ