รอยแค้น (Ire)

 

 

 

ฟาง: อะไรนะค่ะ ไปสวนสนุก ไปกับ เออ คือ ฟาง

 

 

พ่อ: เอาน่าไปเถอะลูก ก็ปอนด์อยากไป พาลูกไปหน่อยนะ 

 

 

แม่: ใช่ฟาง อีกอย่าง น้องปอนด์ อยากไปเที่ยวกับพ่อกับแม่เขา เหมือน เด็กคนอื่นๆครอบครัวอบอุ่น 

 

 

ฟาง: แต่หนูไม่อยากไปกับเขาเลย

 

 

เขื่อน: ฟาง ไปเถอะน่าคิดซะว่าทำเพื่อลูกนะๆ

 

 

 

ฟาง: ก็ได้ค่ะ ฟางจะไป 

 

 

           ตอนค่ำของวันนี้

 

 

เขื่อน: มานั่งทำอะไรตรงนี้ 

 

 

ฟาง: พี่เขื่อน 

 

 

เขื่อน: ไม่ไปนอนล่ะดึกแล้วนะ

 

 

ฟาง: ฟางมานั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยนะ

 

 

 

เขื่อน: บอกพี่ได้มั้ย

 

 

ฟาง: ฟาง มันไม่ไรหรอก ฟางจะไปนอนล่ะ ไปกันเถอะค่ะ

 

 

เขื่อน: ฟาง พี่ถามไรหน่อยนะ ฟางไม่สงสารลูกเหรอ ไม่ให้พ่อลูกเจอกันตอนแรก พอตอนนี้ให้เจอกัน แต่แม่กับพ่อดันไม่คุยกัน ไม่รักกัน 

 

 

ฟาง: รักเหรอค่ะ เขาไม่ได้รัก เขารักลูก เขาทำทุกอย่างก็เพื่อลูก ลูกเท่านั้น 

 

 

เขื่อน: ฟาง อย่าร้อง ฟางรู้ได้ไงว่าเขาไม่รัก

 

 

ฟาง:  เขาไม่เคยพูดว่ารักฟางสักครั้ง แล้วทุกอย่างที่เขาพยายามทำ ก็เพราะว่าลูกคำเดียว

 

 

 

เขื่อน: อ่อพี่เข้าใจแล้ว ไปนอนเถอะ อย่าคิดมากเลย 

 

 

 

ป็อบ: ฮโหลครับ 

 

 

เขื่อน: ผมรู้แล้วนะว่าทำไมยัยฟางถึงทำแบบนั้น

 

 

ป็อบ: ทำไมครับ 

 

 

เขื่อน: คุณไม่เคยบอกรักเขาเลยไง

 

 

ป็อบ: บอกรัก 

 

 

เขื่อน: ใช่ ผมว่าฟางน่าจะน้อยใจที่คุณเนี่ย อะไรก็ลูกๆ

 

 

ป็อบ: อ่อที่แท้ก็อย่างนี้นี่เอง

 

 

เขื่อน: พรุ่งนี้คุณต้องทำให้ได้นะ ผมหาคำตอบให้คุณแล้วว่าทำไม เพราะฉะนั้นคุณ ต้องทำภารกิจให้สำเร็จล่ะ ส่วนพรุ่งนี้ ก็แยกกันไปสองคน ส่วนหลานเดี๋ยวผมดูเอง 

 

 

ป็อบ: ขอบคุณนะครับที่ช่วยเหลือผม ทั้งๆที่ผม 

 

 

 

เขื่อน: ชั่งมันเถอะ ผมอยากให้หลานกับน้องสาวผมมีความสุข ฟางรักคุณมากนะ แค่นี้นะ โชคดีล่ะกัน 

 

 

ป็อบ: ขอบคุณอีกครั้งนะครับ

 

 

ป็อบ: ฟาง ผมรักคุณ ผมรักคุณ ผมขอโทษ