รอยแค้น (Ire)

 
 
 
 
 
     ตอนเช้า ของวันเดียวกันที่ฟางไปหัวหิน 
 
 
 
 
 
พ่อ: อ้าว มาหาฟางเหรอ 
 
 
ป็อบ: ครับ ผม อยากคุยกับฟางเรื่อง เอ่อ เรื่อง
 
 
พ่อ: ลูกใช่มั้ย
 
 
 
ป็อบ: ครับ 
 
 
พ่อ: อืม เอาล่ะ ก็ดีเหมือนกัน 
 
 
เขื่อน: พ่อครับ เกิดเรื่อง แล้ว ฟางไม่อยู่บนห้อง เสื้อผ้าก็ไม่มี 
 
 
ป็อบ: อะไรนะครับ ฟางไปไหน ! 
 
 
เขื่อน: ผมก็ไม่รู้ รู้แต่ว่า ฟางไปแล้ว 
 
 
 
แม่: แม่จะเป็นลม ยัยฟาง 
 
 
 
เขื่อน: แม่ แม่ครับ 
 
 
พ่อ: พาแม่ไปพักก่อน 
 
 
เขื่อน: ครับ 
 
 
ป็อบ: เดี๋ยวปมไปตามหาฟางเองครับ
 
 
พ่อ; ดะ เดี๋ยว ไม่ทันแล้ว 
 
 
ป็อบ: ฟาง คุณอยู่ไหนอ่ะ 
 
 
 
 
        ตลอดทั้งวันของวันนี้ ไม่มีใครเจอฟางเลย ป็อบปี้ ก็ตามหา ฟางทั้งวัน ก็ไม่เจอ 
 
 
 
  
 
 
               บ้านพักริม ทะเล ที่ครอบครัวฟางซื้อเอาไว้
 
 
 
 
ฟาง: เฮ้อ ถึงสักที 
 
 
ดาว: สวัสดีจ้ะ คุณ 
 
 
ฟาง: สวัสดีจ้ะ 
 
 
ดาว: คุณเป็นเจ้าของที่นี้ เหรอจ้ะ 
 
 
 
 
ฟาง: จ้ะ จะมาอยู่ที่นี้นะ 
 
 
 
ดาว: อ่อ หนูชื่อดาว จ้ะ เป็นคนดูแลบ้านนี้ จ้ะ
 
 
ฟาง: จ้ะ ฉันชื่อ ฟางนะ 
 
 
ดาว: ค่ะ คุณฟาง 
 
 
ฟาง: อืม 
 
 
 
 
ป็อบ: ฟาง ไปไหนนะ รู้มั้ย ว่าฉันเป็นห่วง
 
 
 
 
ฟาง: ดาว 
 
 
ดาว: จ้ะคุณฟาง 
 
 
 
ฟาง: แถวนี้มีโรงพยาบาล มั้ย 
 
 
ดาว: มีจ้ะ อยู่ใกล้ๆนี้เอง 
 
 
ฟาง: อ่อ ถ้างั้น เดี๋ยวฉันมานะ 
 
 
 
 
 
           ฟางมาถึงโรงพยาบาล มาเพื่อฝากครรภ์ และตรวจดูว่าตอนนี้ อายุครรภ์กี่เดือนแล้ว
 
ตั้งแต่เกิดเรื่อง ขึ้นมากมาย เธอไม่ได้มาหาหมอเลย 
 
 
 
ฟาง: เรียบร้อยสักที กลับบ้านกันนะลูก 
 
 
 
                   ฟางตรวจเส็จเรียบร้อย ตอนนี้ เธอท้องได้ 2 เดือนกว่าๆแล้ว ต้องระวังเป็นพิเศษ 
 
 
เธอตัดสินใจ แล้วว่าจะอยู่ที่นี้ ไม่กลับไปอยู่ กรุงเทพอีก จะอยู่กันสองคนแม่ลูก