รอยแค้น (Ire)

 

          เมื่อมาถึง ที่บ้าน 

 

 

 

เขื่อน: ฟาง พี่มีเรื่องจะคุยด้วย  

 

ฟาง: มีอะไรเหรอคะ 

 

เขื่อน: ฟาง บอกความจริง พี่มาเถอะ ว่าฟางเป็นอะไร

 

ฟาง: ก็ฟาง บอก ไปแล้ว

 

เขื่อน: ฟาง ฟางจะปิดบัง พี่ทำไม พี่เป็นพี่เรานะ 

 

 

ฟาง: ฟาง เอ่อ ฟางไม่ได้ปิดบังสักหน่อย 

 

เขื่อน: ฟาง ฟางท้อง ใช่มั้ย

 

ฟาง: พี่เขื่อน! 

 

 

เขื่อน:  ฟาง จะปิดบังพี่ทำไม ฟางทำแบบนี้มันไม่ถูกนะ

 

 

ฟาง:  ฟางขอโทษ ฮืออ ฟางขอโทษ ฮืออออ 

 

 

เขื่อน: ฟาง ฟางไม่ผิดนะ แต่ฟางทำไม่ถูก ถ้าเกิดฟางเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง ยิ่งกำลังท้องอยู่ด้วย 

 

 

ฟาง: ฟางไม่รู้ จะบอกยังไง ฮือ ฟาง ฟางไม่อยากให้มีเรื่อง กระทบกระเทือนใจพ่ออีก 

 

เขื่อน: แล้วฟางคิดว่า พ่อจะไม่รู้เหรอ สักวันทุกคนก็ต้องรู้ รวมถึง ป็อบปร้ ยังไงเขาก็ต้องรู้อยู่วันยังค่ำ 

 

 

ฟาง:  ไม่ เขาจะไม่มีวันรู้ สิ่งที่เขากับฟาง ฟางไม่มีวันยกโทษให้เขา 

 

 

เขื่อน: แต่ฟางรักเขา 

 

 

ฟาง:  ใช่ ฟางรักเขา แต่มันเมื่อก่อน ตอนนี้ มีสิ่งเดียว ที่ฟางต้องรัก ต้องดูแล คือลูก ลูกเท่านั้น 

 

 

เขื่อน: แต่เขาก็เป็นพ่อเด็กนะ แล้วอีกอย่าง เขาก็สำนึกแล้ว 

 

 

ฟาง: สำนึก สำนึกแล้วเหรอ หึ ฟาง ไม่เชื่อ เขาอาจจะรู้ความจริง ว่า ครอบครัว เราไม่ผิด แต่ สิ่งที่เขาทำกับ ฟาง หลอกฟาง ฟางไม่มีให้อภัยเขา เขาหลอกให้ฟางรัก ทำให้ฟางยอมเป็นของเขา สิ่ง ที่เขาทำมันไม่ใช่ ความรัก เขาทำเพื่อแก้แค้น 

 

เขื่อน: งั้นแสดงว่า สิ่งที่ฟางกำลังทำตอนนี้ มันก็คือการแก้แค้น เหมือนกันสินะ 

 

 

ฟาง: ไม่มันไม่เหมือนกัน ที่ฟางทำ ไม่ใช่การแก้แค้น 

 

 

เขื่อน: ฟางฟังพี่นะ ที่ฟางทำอยู่ มันคือการแก้แค้น แก้แค้นกันไป แก้แค้นกันมา เมื่อไหร่ มันจะจบ ฮ่ะ ฟาง เชื่อพี่สิ  เขาก็น่ารักฟาง 

 

 

ฟาง: ไม่ ฟาง ไม่รักเขา ฟางเกลียดเขา เขาแกล้งฟาง ทำร้ายฟางสารพัด 

 

 

เขื่อน: ถ้าฟางคิดอย่างงั้น ก็แล้วแต่ฟางละกัน 

 

 

 

 

 

        2 วันต่อมา 

 

 

 

พ่อ: ฟาง พ่อมาแล้ว มีอะไรรึเปล่าลูก 

 

 

แม่: นั้นสิ เขื่อน ฟาง มีอะไรลูก ยืนรอ เลย

 

 

ฟาง: หนูมีเรื่องจะสาระภาพค่ะ

 

 

 แม่: อะไรลูก 

 

 

 

ฟาง: เข้าไปในบ้านเถอะค่ะ

 

 

 

พ่อ: มีอะไรฟาง 

 

 

ฟาง: หนูขอโทษ พ่อกับแม่นะค่ะ ที่หนูไม่บอก 

 

 

แม่: ไม่บอก ไม่บอกอะไร 

 

 

ฟาง: ที่หนู ปิดบัง เรื่องที่ หนู หนูท้อง 

 

 

พ่อ: หึ แล้วทำไม ไม่คิดจะบอกตอนที่คลอด เลยล่ะ 

 

เขื่อน: พ่อครับ 

 

 

แม่: ฟาง แม่รู้แล้วล่ะ ว่าลูกน่าจะท้อง

 

ฟาง: แม่ แม่รู้ได้ไงค่ะ 

 

แม่: ตอนที่ลูกมีอาการนะ แม่ว่ามันดูแปลกๆ แล้วยิ่งเวลาลูกแพ้ แม่ยิ่งแน่ใจ ว่าลูกน่าจะ ท้อง 

 

พ่อ: แม่บอกพ่อ แต่พ่อขอร้องแม่ ว่าอย่าพึ่งบอกลูก พ่ออยากรู้ ว่าเราจะทำยังไงต่อ จะบอก พ่อกับแม่มั้ย 

 

 

ฟาง: ฟางขอโทษ ฟางขอโทษค่ะ 

 

 

แม่: ฟาง แม่กับพ่อไม่เคยโกรธลูกเลยนะ ดีซะอีกนะคุณ ที่ลูกกำลังจะมีหลานให้เรา 

 

 

พ่อ: ใช่ ดีซะอีก พ่อกำลังจะมีหลาน 

 

 

ฟาง: พ่อ แม่ (กอดพ่อกับแม่ ) 

 

 

พ่อ: แล้วนี้ ป็อบปี้ เขารู้รึยัง

 

 

ฟาง: ไม่ค่ะ หนูไม่อยากยุ่งกับเขาอีก 

 

 

แม่: ฟาง ลูกทำแบบนั้น ไม่ได้นะ 

 

 

ฟาง: หนูไม่อยาก ให้เขามายุ่งกับหนูอีก 

 

 

เขื่อน: นายป็อบปี้นะ เขาก็สงสัย ว่า ยัยฟาง น่าจะท้อง แต่ ยัยฟาง ปฎิเสธ ท่าเดียวเลยครับ

 

พ่อ:  ถ้าอย่างงั้น เราก็ปล่อยให้ฟาง คิดเองเถอะ ลูกโตแล้ว พ่อจะไม่ยุ่ง 

 

 

ฟาง: แต่ยังไง ฟางก็ทำผิดอยู่ดี 

 

 

แม่: ฟาง อย่าคิดมาก อย่าเครียด เพราะถ้าเราเครียด มันจะไม่ดีกับลูกในท้อง 

 

 

ฟาง: ค่ะแม่ ลูกจะเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของหนู