รอยแค้น (Ire)
เขียนโดย Kzlovepf
วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.26 น.
แก้ไขเมื่อ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2558 21.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
25) มาขอโทษ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
แม่: ใครมานะ
พ่อ: นั่นสิ ใครมา
ป็อบ: สวัสดีครับ คุณธนากรณ์
พ่อ: ไม่ต้องเรียก ชื่อเต็มขนาดนั้น หรอก เรียก อาเหมือนเดิมก็ได้
ป็อบ: เอ่อ ผม ผมอยากมาขอโทษนะครับที่ทำไม่ดีกับทุกคนไว้
แม่: แม่ว่าไปนั่งคุยกันในบ้านดีกว่านะ
ฟางนั่ง อยู่ที่ศาลา ริมสระว่ายน้ำ บริเวณหลังบ้าน นั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับ คุณแม่มือใหม่ แล้วก็นั่งถักถุงเท้าอยู่
แม่: ว่าแต่ นี้ถุงอะไรล่ะ
ป็อบ: อ่อ ของฟางนะครับ พอดี ฟางทำตกไว้ที่ห้างนะครับ
พ่อ: ของเล่นนิ ฟางซื้อของเล่นเหรอ
แม่: ก็ไม่แปลกนะคุณ
พ่อ: ว่าแต่ เรามีอะไรเหรอ
ป็อบ: คือว่า ผม ผมอยากจะโทษ คุณอา ที่ผมทำไม่ดี กับคุณอา แล้วก็ ฟาง ผม ขอโทษ ที่วันก่อน ผมไม่ได้มา ผมไม่กล้า สู้หน้าเลยให้คุณอากับน้องมาแทน วันนี้ผมเลย อยากมากราบขอโทษคุณอานะครับ
พ่อ: ไม่เป็นไรหรอกนะ ลืม มันไปเถอะ ลืมเรื่อง ไม่ดี ลืม อดีต แล้วอยู่กับ ปัจจุบัน เถอะนะ
แม่: ว่าแต่ทานอะไรมารึยัง
ป็อบ: ยังเลยครับ
พ่อ; งั้นอยู่ทานข้าวด้วยกันนะ
ป็อบ: อย่าเลยครับ ผมไม่อยากรบกวน เดี๋ยวถ้าฟางเห็น
แม่: ไม่หรอก อยู่ทานด้วยกันนี้แหละ
ฟาง: ตอนนี้ลูกแม่กี่เดือนแล้วนะ
ฟาง: ลูกแม่จะหน้าตาน่ารักแค่ไหนเนี่ย
แม่บ้าน: คุณฟางค่ะ คุณผู้หญิง บอกว่ามาทานอาหารค่ะ
ฟาง: ค่ะเดี๋ยวฟางตามไปนะค่ะ ( ฟางหยิบหนังสือ พร้อมกับถุงเท้าที่ยังเส็จไม่ดีไปด้วย)
แม่: อ้าว ฟางมาพอดีเลย มาลูกมาทานข้าว
ฟาง: ค่ะ ( ฟางยังไม่รู้ว่ามีแขกจนกระทั่ง)
ฟาง: แม่ค่ะ แล้วนี้จานใครค่ะ นั่งข้างฟาง
พ่อ: แขกนะ แขกของพ่อ
ฟาง: อ่อ
แม่: อ้าว มาพอดีเลย
ป็อบปี้เดินมาจากห้องน้ำ แล้วหันมองฟางจากด้านหลัง ฟางเมื่อได้ยิน แม่เรียกก็หันไปมองแล้วก็ ต้องใจ มือปัด หนังสือกับของหล่นลง ป็อบปี้หันไปมอง ก็อึ้ง
ฟาง: หนูขอตัวนะค่ะ (รีบหยิบของ แล้ว เดิน ออกไปทันที)
ป็อบ: ฟาง ฟางเดี๋ยวก่อน เดี๋ยวสิ
ฟาง: หลีก หลีกไป
ป็อบ: ไม่ ไม่ไป อ่ะ นี้อะไร
ฟาง: (รีบซ่อนของไว้ด้านหลัง) อะไร
ป็อบ: ในมือคืออะไร คุณท้อง
ฟาง: ฉัน ไม่ได้ท้อง ฉันบอกแล้วไง
ป็อบ: ถ้าคุณไม่ท้อง คุณจะอ่านหนังสือแบบนั้นทำไม แล้ว ถุงเท้า คุณจะถักทำไม
ฟาง: มันเรื่องของฉัน ออกไปจากบ้าน ฉันได้แล้ว ไปสิ ออกไป
ป็อบ: ไม่ไป ผมขอร้องละน่ะ คุณอย่าทำอย่างนี้เลย ผมขอโทษ
ฟาง: ออกไป! ออกไปสิ!!!! (เหมือนจะเป็นลม)
แม่: ฟางพอเถอะลูก พอแล้วๆ
พ่อ: ป็อบปี้ กลับไปก่อนนะ
ป็อบ: แต่ว่าผม
แม่: กลับไปก่อนเถอะ นะ
ป็อบ: ก็ได้ครับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ