รอยแค้น (Ire)
เขียนโดย 
Kzlovepf
วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.26 น.
แก้ไขเมื่อ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2558 21.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16) เสียใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
แพท: ป็อบขาาา คิดถึงที่สุดเลย อ่ะ จุ๊บๆ
ป็อบ: แพทครับ พอก่อน
แพท: แพทคิดถึงคุณ ที่สุดเลยอ่ะ
ป็อบ: คิดถึงผม หรือว่า คิดถึงเงินผม หึ
แพท: เอ่อ ป็อบอ่า
ป็อบ: ผมจะให้เงินคุณ 100,000 แต่คุณต้องทำอะไรบางอย่างแลกกับเงิน
แพท: ได้สิค่ะ คุณต้องการให้แพททำอะไรเนี่ยบอกมาเลย
มล: น้องฟางๆ คุณภาณุเรียกนะ
ฟาง: ค่ะได้ค่ะ
ฟาง: ขอโทษค่ะฉันไม่เห็น ว่าคุณ เอ่อ (เปิดประตูเข้าไปก็พบแพทกับป็อบปี้กำลังคลอเคลียกันอยู่ )
ป็อบ: ชั่งเถอะ ที่ฉันเรียกเธอมา พอดีห้องน้ำในห้องทำงาน อ่ะ มันสกปรก ทั้งรอยแป้ง รอยน้ำ เต็มไปหมด ช่วยด้วยน่ะ
แพท: อ่อ อีกน่ะ เช็ดให้แห้งด้วยล่ะ
ฟาง: ค่ะ
แพท: เอาไงต่อดีค่ะ
ป็อบ: เล่นละครต่อสิ
แพท: ค่ะ
ฟาง: ไอคนบ้า นึกจะกอดจะจูบ บ้าที่สุด
แพท: เธอ นี้เธอช่วยไปอา น้ำ้ม มาให้ฉันหน่อยสิ
ฟาง: ค่ะ รอสักครู่
ฟาง: ได้แล้ค่ะ ว้ายย ขอโทษ คุณ ฉันขอโทษ
ป็อบ:( อึ้งกับเหตุการณ์ที่แพททำมันไม่ได้อยู่ในแผน)
แพท: แก กล้าดียังไงทำน้ำหกใส่ฉัน แกรู้มั้ย ว่าชุดฉัน รองเท้าคู่นี้ ราคาเท่าไหร่ ห่ะ
เพี้ยะ
ป็อบ: ฟาง (อุทานเบาๆ)
แพท: เช็ดรองเท้าของฉัน เดี๋ยวนี้
ฟาง: แต่ฉันไม่ได้ทำ อ่ะ เห็นๆอยู่ว่าคุณ ดักขาฉันอ่ะ
แพท: ป็อบค่ะ ไล่มันออกเลยค่ะ
ป็อบ: ไม่ นิคุณแพทสั่ง ก็ทำสิ ยืนอยู่ทำไม
ฟาง: ฉันไม่ทำ ไล่ฉันออกสิ ไล่เลย
ป็อบ: ถ้าเธอไม่ทำ ฉันจะต้องบอกพ่อแม่เธอแล้วล่ะว่าเธอ
ฟาง: ได้ ฉันจะทำ อย่ายุ่งกับครอบครัวฉันอีก
ฟางก้มลงเช็ดรองเท้าให้แพทอย่างน่าสงสาร ฟางเสียใจกับสิ่งที่ป็อบปี้ทำ กับเธอมาก เธอไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้ได้
ป็อบ: พอได้แล้ว ออกไป ได้แล้ว
ฟาง: ฮืออ ขอ ฮืิ ขอตัวนะค่ะ
แพท: หึ สมน้ำหน้า
ป็อบ: แพท ทำไมคุณทำแบบนี้ ผมไม่ได้สั่งคุณนะ
แพท: ก็คุณอยากแกล้งแม่นั่นแะทก็ช่วยอ่ะ
ป็อบ: แต่ผมไม่ต้องการแบบนี้ เอาเป็นว่า พอเถอะ นี่เงิน
แพท: ขอบคุณค่ะ (กำลังจะจูบ)
ป็อบ: กลับไป
แพท: ค่ะ
ป็อบ: ฟาง. เธอจะเป็นอะไรรึเปล่า แล้วเราจะห่วงเขาทำไม
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
