เบะปากเป็นรูปตีน.

9.3

เขียนโดย 『พ่อดอกชบา』

วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 10.24 น.

  17 chapter
  155 วิจารณ์
  28.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) เบะปากเป็นรูปตีน7

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
Chapter 7
 
 
 
          “เชี้ยเอ้ย กูไม่ไหวแล้ว”อยู่ดีไอ้ป๊อปก็ขยี้หัว แล้วโพล่งขึ้นมาเฉยๆ ในระหว่างที่ทำการบ้านของวิทยาลัยอยู่ มันคงอดกลั้นมานาน อยากจะปลดปล่อยสินะ ว่าแต่มันมีเรื่องอะไร?
 
 
           “ป๊อป มึงเป็นเหี้ยไร อยู่ดีๆก็ตะโกน”พี่วิศที่นั่งทำการบ้านของวิทยาลัยข้างๆไอ้ป๊อปก็ถามขึ้น วันนี้วันหยุดของแก๊งค์แว๊น ทั้งหมดก็เลยพากันมาบ้านไอ้ป๊อป
 
 
           “กูอยากเลิกกับพิม”
 
 
           “อยากเลิกก็เลิกไปดิ”พี่เคนพูดขึ้นอย่างไม่คิดอะไร ทำเอาทุกคนเลยเข้าไปตบหัวพี่เคนที่พูดไม่คิดอะไรเลย
 
 
           “กูว่าพิมคงไม่ยอมเลิกกับมึงง่ายๆหรอกไอ้ป๊อป”พี่เขื่อนสันนิษฐาน ก็คนอย่างพิมประภาอ่ะหรอจะยอม มาง้อขนาดนั้นคงไม่ยอมเลิกง่ายๆ แต่..สิ่งที่พี่เขื่อนสงสัยมากที่สุด ทำไมอยู่ดีๆก็มาง้อ ทั้งที่พิมประภาพึ่งคบกับรุ่นพี่ที่ชื่อกราฟไปได้อาทิตย์กว่าเองนะ
 
 
           “กูจะทำไงดีว่ะ กูไม่อยากบอกเลิกไปตรงๆ กูไม่อยากทำให้เตี่ยเสียหน้า ทั้งที่กูไม่ได้ทำจริงๆ”ไอ้ป๊อปนั่งคิด มันไม่รู้จะทำยังไง ทุกอย่างมันตันไปหมด เพราะคำขู่ของพิมประภา
 
 
           “กูว่าพอจะมีวิธีนะ กูพอจะหาวิธีได้ แต่มันขึ้นอยู่กับมึง ตัวมึงจะทำรึเปล่า”จู่ๆพี่เบก็พูดขึ้น หลังจากที่นั่งฟังทุกคนมานาน เชื่อได้เลยว่าแผนการของพี่เบอ่ะได้ผลทุกงาน แต่ว่าแต่ละแผนการที่มันคิด คือมันจุดจุดจุดมาก ..
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
          “เตี่ยคะ วันนี้พิมมาหาป๊อป ป๊อปอยู่มั้ยคะ”พิมประภาเดินดุ่มๆชะเง้อมองข้างในบ้าน เพราะอาแป๊ะเขาขายผัดไทยหน้าบ้านน่ะสิ ข้างในก็เป็นบ้านอาแป๊ะเขา พอพิมประภาเห็นอาแป๊ะก็ถามเข้า
 
 
           “วันนี้อาป๊อปไม่อยู่หรอกหนูเอ้ย มันออกไปข้างนอกตั้งแต่เที่ยงแล้ว หนูจะฝากบอกอะไรมันมั้ยล่ะ”อาแป๊ะมองท่าทีของพิมประภาอาหนูคนนี้ไม่น่าไว้ใจเลยนะ มาหาไอ้ป๊อปทุกวัน ไม่อายชาวบ้านชาวเมืองกันเลยหรือ มาบ้านผู้ชายทุกวันพ่อแม่ไม่รู้เลยหรอ หรือรู้แต่ไม่สั่งสอน เอ..
 
 
          “เอ่อ เตี่ยพอจะรู้มั้ยคะว่าป๊อปไปไหน”
 
 
         “ก็คงจะไปกับพวกเพื่อนๆมันอ่ะแหละ”
 
 
          “อาแป๊ะ ฟางเอาผักมาส่งจ้ะ แล้วก็มาเอาผัดไทยของคุณนายด้วย”น้องฟางเดินยิ้มมาแต่ไกล เอาผักมาส่งอาแป๊ะนี่แหละ ว่าแต่เอ๊ะ..นั้นพี่พิมนี่นา สงสัยคงจะมาหาไอ้ป๊อปล่ะมั้ง ..
 
 
           เห็นยิ้มๆแบบนี้บอกเลย เจ็บ นะ แต่แค่ไม่แสดงอาการ
 
 
          “อ้าว อาหนูฟาง มาพอดีเลย เดี๋ยวหนูเข้าไปข้างในหน่อยสิ ไปหยิบน้ำมันให้อั๊วหน่อยนา”อาแป๊ะยิ้มให้น้องฟางอย่างเอ็นดู ไม่เอ็นดูได้ไงล่ะเห็นมาตั้งแต่เล็ก พูดจาก็น่ารักน่าเอ็นดู นิสัยก็ดี เรียนก็เก่ง สมแล้วที่เป็นลูกเจ๊หมวย
 
 
          “เอ่อ จ้ะ”แม้ว่าน้องฟางจะสงสัยว่าทำไมอาแป๊ะถึงใช้ก็ตาม แต่น้องฟางก็เก็บความสงสัยนั้นไว้ น้องฟางก็งงนะจ๊ะ ปกติอาแป๊ะไม่เคยใช้น้องฟางเลย แต่ทำไมวันนี้มันทะแม่งๆ
 
 
          “เอ่อ เตี่ยคะพิมก็อยู่นี่ตั้งนาน ทำไมเตี่ยไม่ใช้ล่ะคะ”พิมประภาเห็นอาแป๊ะบอกน้องฟางก็เอะใจ เรายืนอยู่นี่ตั้งนานทำไมเตี่ยไม่ใช้ ไปใช้น้องฟางทำไม
 
 
          “อ๋อ อั๊วไม่อยากให้ลื้อลำบากน่ะ แล้วลื้อมีอะไรจะฝากถึงอาป๊อปมั้ยล่ะ”อาแป๊ะที่กำลังผัดไทยอยู่ก็ถามดู ดูเหมือนพิมประภาจะไม่ยอมไปง่ายๆนะ อืม..
 
 
 
 
 
 
 
 
          “อืม.. น้ำมันอาแป๊ะอยู่ไหนนะ”น้องฟางเข้ามาหาข้างใน แต่น้องฟางไม่เห็นวี่แววของขวดน้ำมันเลยนะ แล้วมันอยู่ไหนล่ะเนี่ย น้องฟางก็ชะเง้อชะแง้ดูไม่เห็นมีเลย อาแป๊ะวางไว้ตรงไหนเนี่ย
 
 
           น้องฟางเข้าไปในครัวก็ไม่มีนะ มีแต่ขวดที่มันตั้งอยู่ในครัวอยู่แล้ว แล้วตกลงมันอยู่ไหนกันแน่เนี่ย น้องฟางจะไม่หาแล้วนะ น้ำมันจ๋า หนูอยู่ไหนลูก มาหาแม่มา (?)
 
 
          “ว้าย อื้อ”น้องฟางดิ้นไปมา เพราะจู่ๆก็มีมือใครก็ไม่รู้มาดึงตัวน้องฟาง แล้วปิดปากน้องฟางไว้ หรือว่าอาแป๊ะจะล่อลวงน้องฟางเข้ามาในบ้านให้โรคจิต? น้องฟางไม่นึกเลยว่าอาแป๊ะจะเป็นคนอย่างนี้..
 
 
          แต่ทว่า..กลิ่นน้ำหอมกลิ่นนี้ที่แสนจะคุ้นเลย และเสียง..
 
 
          “เงียบหน่อยดิ เดี๋ยวคนข้างนอกก็ได้ยินหรอก”
 
 
           ตึก ตัก ตึก ตัก..เสียงไอ้ป๊อป นี่มันเสียงไอ้ป๊อป น้องฟางรีบดิ้น น้องฟาง น้องฟาง งื้อ น้องฟางพูดไม่ถูก น้องฟางคิดไม่ออกว่าจะพูดอะไร น้องฟาง ..>/////<
 
 
           “นี่ไอ้ป๊อป ปล่อยกูนะ ปล่อย”น้องฟางดิ้นไปมา แต่ไอ้ป๊อปมันเอามือมากอดเอวน้องฟางแน่น ไอ้ป๊อปทำอะไรแบบนี้ไม่ได้นะ ในเมื่อมีแฟนแล้วจะมาให้ความหวังน้องฟางทำไม..
 
 
          “กูมีเรื่องจะคุยกับมึง”ว่าแล้วไอ้ป๊อปก็เปลี่ยนท่า จากที่มันกอดน้องฟางจากด้านหลังมันก็เปลี่ยนเป็นให้น้องฟางไปชิดกำแพง แล้วมันก็เอามือจับกำแพง มองหน้าน้องฟาง เวลานี้น้องฟางขอหลบดีกว่า น้องฟางไม่อยาก ..ไม่อยากให้มันเห็นหน้าแดงๆของน้องฟาง
 
 
          “มีอะไรก็รีบๆว่ามา กูต้องไปเอาน้ำมันให้อาแป๊ะมึงนะ”น้องฟางก้มหน้างุดๆ ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามองไอ้ป๊อปเลย ใครจะกล้า
 
 
          “ฮ่าๆๆ มึงถูกหลอกแล้วล่ะ เตี่ยกูเขาหลอกให้มึงเข้ามาเพื่อที่จะคุยกับกูตั้งหาก”หลอก ? นี่น้องฟางถูกหลอกงั้นหรอ ทำไมอาแป๊ะทำอย่างนี้น้องฟางไม่เข้าใจ
 
 
          “นี่รวมหัวกันหลอกกูเลยหรอ ทั้งอาแป๊ะทั้งมึง”น้องฟางทนไม่ได้เลยเงยหน้าขึ้นมองหน้าไอ้ป๊อป แล้วชี้หน้ามันน้องฟางเคืองมันนะเนี่ย เคืองจริงๆนี่พูดเลย น้องฟางตีมันไปอีกหลายที
 
 
           “โอ้ยๆ หยุด มึงหยุดตีกูได้แล้ว”ไอ้ป๊อปรวบมือน้องฟางไปจับ แถมมองหน้าน้องฟางแบบจริงจัง ทำไมหน้ามันตอนนี้หล่อจัง น้องฟางเริ่มละมุนทำหน้าตาหล่อของมันแล้วนะ
 
 
          “ฟาง”
 
 
          “หืม..”
 
 
          “กู กูมีอะไรจะบอกมึง”ไอ้ป๊อปทำไมมาแปลก เรียกน้องฟางว่าฟาง แถมยังทำท่าทางแปลกๆอีก ถ้าน้องฟางมองไม่ผิด หน้ามันแดงๆนะ
 
 
          “กู ชอบ มึง ว่ะ”
 
 
          ตึกตัก ตึกตัก..
 
 
           “กู หวง มึง มาก”
 
 
          ตึกตัก ตึกตัก..
 
 
          “กูรอเวลาที่มึงจะโตพอสักที ตอนนี้มันถึงเวลาแล้วกู.. กู รัก มึงนะ”
 
 
          “มึงแกล้งกูสินะ พอแล้วกูจะออกไปข้างนอก”น้องฟางจะออกไปข้างนอกแต่ไอ้ป๊อปมันดึงตัวน้องฟางไว้ ถ้าจะมาให้ความหวังน้องฟางขอบาย มันมีแฟนอยู่แล้วแล้วมายุ่งกับน้องฟางทำไม
 
 
          “ไม่ กูไม่ได้แกล้งมึง กูรักมึง ..มาก”
 
 
          “และ หวงมึง..มาก”
 
 
          “คนบ้า บ้าๆๆ ฮรึก มีแฟนอยู่แล้วจะมาให้ความหวังน้องฟางทำไม พี่ป๊อปให้ความหวังน้องฟางทำไม ฮรึก”น้องฟางน้ำตาไหลพราก แถมทุบไอ้ป๊อปแรงๆจนไอ้ป๊อปจับมือน้องฟางไว้
 
 
          “กูไม่ได้ให้ความหวังมึง แต่กูรักมึงมาก กูไม่อยากให้ใครมายุ่งกับมึงอีกแล้ว”ไอ้ป๊อปค่อยๆใช้มือมาปาดน้ำตาน้องฟางเบาๆ
 
 
          “น้องฟางรักพี่ป๊อปมาก พี่ป๊อปเคยรู้ เคยใส่ใจความรู้สึกของน้องฟางรึเปล่า ฮึกๆ”น้องฟางโวยวายใส่ไอ้ป๊อปที่ตอนนี้มันยิ้มอ่อนๆให้น้องฟาง ไม่ต้องมายิ้มเลย!
 
 
         “รู้ดิ กูก็รักมึงมาก แต่กูรอให้มึงโต แต่มึงก็ไม่โตสักที ตัวก็กะเปี๊ยก”ไอ้ป๊อปยีหัวน้องฟาง น้องฟางเลยมองค้อนใส่มัน ไอ้คนบ้า
 
 
          “คนบ้า บ้าๆๆๆๆๆ อื้อ”ไอ้ป๊อป ไอ้ป๊อปอยู่ดีๆมันก็เข้ามาหอมแก้มน้องฟาง ข้างซ้ายที ขวาที ง่า ไอ้ป๊อปไอ้ผู้ชายทะลึ่ง
 
 
          “มัดจำไว้ก่อน”
 
 
          “พี่ป๊อปมีแฟนแล้วนะ พี่ป๊อปจะมาทำแบบนี้กับน้องฟางไม่ได้นะ”น้องฟางเอานิ้วจิ้มหน้าไอ้ป๊อป น้องฟางลืมตัวไปเลยว่าน้องฟางเปลี่ยนสรรพนามการคุยกับไอ้ป๊อป..
 
 
 
 
          “ฟาง รอพี่ก่อนนะ พี่จะรีบเคลียร์ปัญหาให้จบ แล้วเรามา..เป็นแฟนกันนะ..”
 
 
 
 
         
 
 
     

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา