เบะปากเป็นรูปตีน.

 

 

 

 

 

Chapter 8

 

 

 

 

          หาว..น้องฟางง๊วงง่วง คุณนายอ่ะปลุกทำไมก็ไม่รู้ ง่วงก็ง่วง เมื่อคืนน้องฟางทำการบ้านดึกไปหน่อยเลยง่วงเลยจ้ะ คุณนายให้น้องฟางมาเฝ้าแผงแต่เช้าเลย แต่คุณนายก็ทำงี้มานานแล้วล่ะจ้ะ แต่น้องฟางง่วงก็คือน้องฟางง่วงนั่นแหละจ้ะ

 

 

         “คุณนาย เค้าง่วงอ่ะ กลับไปนอนต่อแล้วนะ”ว่าแล้วก็เดินออกไป แต่คุณนายดึงน้องฟางซ่ะแรง ทำเอาน้องฟางเกือบล้มเลยจ้ะ

 

 

         “แกไม่ต้องเลย มาช่วยฉันเลย กลางค่ำกลางคืนไม่รู้จักนอนหรอก เป็นไงล่ะสมน้ำหน้า”คุณนาย ตายจริง! ถ้าคุณนายไม่รู้อะไรก็อย่าพูดเลยนะจ๊ะน้องฟางทำการบ้านอยู่ตั้งหาก อยากได้เกรด4มาให้คุณนายนะเนี่ย..

 

 

         “คุณนาย น้องฟางทำการบ้านอยู่ตั้งหาก”น้องฟางเถียงเจื้อยแจ้ว เสียงก็แปร๋นๆ คุณนายก็หมั่นไส้เลยเอาผักบุ้งที่กำลังมัดเป็นกำอยู่มาตีหัวน้องฟาง

 

 

         “จ้า แม่คนเก่ง อ่ะนี่ เอาผักไปให้อาแป๊ะด้วย”คุณนายที่จัดถั่วงอกใส่ถุงใหญ่ก็เอามาให้น้องฟาง ไหงเป็นงั้น ปกติพี่ป๊อปจะมาเอาที่แผงทุกวันไม่ใช่หรอ ..

 

 

         พูดถึงพี่ป๊อปน้องฟางเขินจัง >< ตั้งแต่วันนั้นที่พี่ป๊อปสารภาพรักน้องฟาง เป็นอะไรที่ฟินมาก ฟินแบบแรงมากด้วย น้องฟางก็เรียกพี่ป๊อป เรียกแต่พี่ป๊อปน่ารักใช่ม้ะ คิคิ น้องฟางรอพี่ป๊อปอยู่นะ เมื่อไหร่พี่ป๊อปจะเคลียร์เรื่องพี่พิมเสร็จนะ น้องฟางอ่ะรู้หมดแล้วล่ะเรื่องพี่พิมอ่ะ น้องฟางยังรอและรอ ว่าเมื่อไหร่พี่ป๊อปจะเคลียร์ให้เสร็จๆ น้องฟางอยากเป็นแฟนพี่ป๊อปนะ อรั๊ย พูดแล้วก็เขิน >///<

 

 

          “ก็ไอ้ป๊อปมันไปช่วยชาวบ้านหน้าตลาดแหละกับเพื่อนมัน เห็นบอกว่ามีคนมางัดตะแกรงตรงท่อ คนงัดมันก็จังไรจริงๆ”คุณนายบ่นไปมัดผักไป นี่พวกโจรมันมางัดตะแกรงท่ออีกแล้วหรอ เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นบ่อยจ้ะ เหล็กที่เป็นตะแกรงท่อขายได้หลายบาทเลยนะจ๊ะ คนงัดนี่มันแย่จริงๆ

 

 

          แต่เวลามีเรื่องทีไรพวกพี่ป๊อปกับแก๊งค์แว๊นก็มาช่วยกันทำท่อทุกที สุภาพบุรุษที่สุดเลย แต่เวลามีเรื่องขโมยแบบนี้มันทำให้จราจรติดขัดนะจ๊ะ เพราะคนมาตลาดนี้ก็เยอะ มางัดท่อกันแบบนี้คนที่มาตลาดก็ต้องลำบากไปอ้อมทางด้านหลัง น้องฟางล่ะสงสาร ถ้ารู้ว่าใครเป็นคนทำน้องฟางจะเล่นแม่งเลย บังอาจมาขโมยท่อตลาดกามิกรู้วที่น้องฟางอยู่มานาน

 

 

          “คุณนาย น้องฟางซื้อน้ำแดงไปให้พี่ป๊อปได้มั้ยอ่ะ นะๆ”น้องฟางเข้าไปอ้อนคุณนาย เรื่องนี้คุณนายเขารู้แล้วจ้ะ รู้มานานแล้วว่าน้องฟางอ่ะชอบพี่ป๊อป คุณนายก็ไม่ได้ว่าอะไร คุณนายเข้าใจน้องฟางด้วยซ้ำ และน้องฟางก็รักคุณนายมาก

 

 

         “เอาเงินแกไปซื้อซ่ะสิ มาบอกฉันทำไม”คุณนายอ่ะ ก็ได้ น้องฟางมีงบซื้อน้ำแดงให้พี่ป๊อปอยู่หรอกหน่า น้องฟางทำหน้ามุ่ยใส่คุณนายแล้วเดินไปร้านผัดไทยอาแป๊ะ แล้วก็เดินไปซื้อน้ำแดงให้พี่ป๊อป รอน้องฟางก่อนน้า เดี๋ยวน้องฟางไปหา

 

 

          “น้องฟาง จะไปไหน”ศรีเฟย์เดินเข้ามาหาน้องฟาง รายนี้คงจะไปดูพี่เขื่อนล่ะสิ อิอิ ถึงศรีเฟย์จะเป็นคนที่ดูน่ารักเรียบร้อย แต่จะบอกอะไรให้แอบชอบพี่เขื่อนนะจ๊ะ น้องฟางไม่ได้มาแฉเพื่อนเลยน้า แต่มันแอบมองพี่เขื่อนมานานแล้ว

 

 

          “เอาน้ำแดงไปให้พี่ป๊อปอ่ะ แล้วแกจะไปไหนล่ะ ฉันรู้นะแอ้ะๆ”ศรีเฟย์หน้าแดงเลยอ่ะ อะไรอ่าแซวแค่นี้เอง หน้าแดงแปร๊ดเลย อิอิ

 

 

           “เอ่อ ก็นั้นแหละ แต่น้องฟาง..”ศรีเฟย์ก้มหน้าเขิน แต่ก็เงยหน้าขึ้นมาอย่างไวเหมือนพึ่งคิดอะไรได้ แล้วก็มาบอกน้องฟางไรงี้ ใช่ม้ะ..

 

 

          “น้องฟางอย่าพึ่งไปหาพี่ป๊อปเลยนะ”ศรีเฟย์ดูร้อนใจ แล้วกอดแขนน้องฟางแน่น ทำไมอ่ะ น้องฟางอยากให้พี่ป๊อปกินน้ำแดงเย็นๆ อากาศยิ่งร้อนๆ มาห้ามน้องฟางทำไมอ่ะ

 

 

          “ถ้าแกไปตอนนี้ ฉันว่าคงไม่ดีกับแกนะ”ศรีเฟย์พูดอีก แถมทำหน้ากังวลๆน้องฟางสัมผัสได้ แต่จะทำไม น้องฟางจะไป ศรีเฟย์อย่ามาขัดน้องฟางนะ!

 

 

          “ไม่ดียังไง แกเนี่ยอะไร ฉันไปล่ะ”น้องฟางพูดจบก็เดินหนีศรีเฟย์ไปเลย พูดอะไรก็ไม่รู้โธ่.. มันจะมีอะไร สงสัยไม่อยากให้น้องฟางไปเพราะกลัวว่าพี่ป๊อปยุ่งอยู่ ใครว่าน้องฟางจะพุ่งเข้าไปเลยล่ะ น้องฟางจะรอจนกว่าพี่ป๊อปจะพักตั้งหาก ตอนนี้ก็จะเที่ยงล่ะ คงน่าจะพักได้แล้วล่ะ

 

 

          “ดะ เดี๋ยวสิน้องฟาง”ศรีเฟย์รีบเดินตามเพื่อนอย่างเร็วไว ถ้าเกิดน้องฟางไปเจอภาพที่ทำให้หัวใจบอบช้ำ จะทำไงล่ะ ทำยังไง..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          “ป๊อป ร้อนมั้ย มาเดี๋ยวพิมเช็ดเหงื่อให้นะ”พิมประภาเอาผ้าเย็นมาเช็ดหน้าให้ไอ้ป๊อป เป็นจังหวะที่น้องฟางเดินถือน้ำแดงยิ้มแย้มมาทางหน้าตลาด แล้วก็..

 

 

         

          เผละ!

 

 

          เสียงถุงน้ำแดงที่ตกลงสู่พื้นเรียกความสนใจกับคู่หญิงชายที่นั่งอยู่ พี่ป๊อปกับพี่พิม..ถึงแม้ว่าน้องฟางจะรู้เรื่องของพี่ป๊อปกับพี่พิม แต่น้องฟางก็ไม่อยากให้พี่พิมยุ่งกับพี่ป๊อปของน้องฟางนะ พี่ป๊อปกับพี่พิมหันมามองน้องฟางเป็นตาเดียวเลย..

 

 

         “อ้าว..น้องฟาง มาทำไรคะ”พี่พิมยิ้มแย้มให้น้องฟางอย่างเป็นมิตร ในขณะที่น้องฟางน้ำตาคลอเบ้า ทำไมเป็นคนอ่อนไหวง่ายจังนะ น้องฟาง

 

 

         “น้องฟาง!”เสียงศรีเฟย์ไล่หลังมา แล้วก็เจอสภาพน้องฟางที่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก น้ำใสๆคลอเบ้าจนจะเอ่อล้นออกมาอยู่แล้ว น้องฟาง น้องฟาง..

 

 

          “เอ่อ น้องฟางขอตัวนะคะ มาดูเฉยๆว่าถึงไหนแล้ว”ว่าจบน้องฟางก็ยิ้มแห้งๆให้ทั้งสอง น้องฟางเห็นว่าพี่ป๊อปมองน้องฟางอยู่ น้องฟางเห็นว่ามันจ้องน้องฟางตาไม่กระพริบ แล้วยังไงล่ะ ไม่คิดจะมาปลอบน้องฟางเลยหรอ

 

 

          น้องฟางวิ่งเหมือนสัญญาณเน็ตที่บ้านน้องฟาง วิ่งแบบอืดอาด คือน้องฟางวิ่งไม่ไหวหนักพุงตัวเอง น้องฟางไม่ได้จะพูดเอาฮานะจ๊ะ แต่คือพุงน้องฟางมันหนักจริงๆ เวลานี้ฮาไม่ได้ น้องฟางจิคราย T^T

 

 

          “ไอ้พี่ป๊อปบ้า มาหลอกน้องฟางทำไม”น้องฟางพูดพึมพำ พอมาถึงแผงผักคุณนายก็ตกใจกับสภาพหน้าน้องฟางฟางที่ซีดเซียว ตาบวมเปล่งเลยจ้ะ

 

 

         “ยัยฟาง ไปทำอะไรมา ใครทำอะไรแก แกเป็นอะไร”คุณนายดึงตัวน้องฟางเข้ามาในแผง น้องฟางรู้สึกไม่มีแรงอ่ะ มันเจ็บซ้ำสอง ไหนพี่ป๊อปบอกว่าแค่แกล้งเป็นแฟนพี่พิมไง แต่เห็นน้องฟางไม่เห็นจะทักเลยสักคำ ไม่พูดกับน้องฟาง แถมยังยิ้มแย้มให้พี่พิมอีก

 

 

          “คุณนาย น้องฟางอกหัก น้องฟางอกหักอีกแล้ว ฮือ”โผเข้ากอดคุณนายทันทีทันใดเลยจ้ะ ต้องการที่พึ่งมากที่สุด น้องฟางร้องไห้จ้าซุกอกคุณนาย บอกตรงๆเจ็บเกินจะทน

 

 

          “ฉันเข้าใจแกนะ ยัยฟาง”คุณนายลูบผมปลอบน้องฟาง ก็นี่คือลูกคนเดียวของเจ๊หมวยนะ รักมากเลยล่ะ เพราะเจ๊หมวยเหลือน้องฟางแค่คนเดียวแล้ว

 

 

          “คุณนาย น้องฟางปวดหัวจัง”คุณนายมองน้องฟางที่พูดอยู่ น้องฟางไม่ได้โกหกนะจ๊ะ แต่น้องฟางปวดหัวมาก เดินไม่ไหวเลยล่ะ หน้าก็ซีดเซียว คุณนายก็เลยเอามือมาแตะหัวน้องฟาง

 

 

         “แกตัวร้อนนะเนี่ย ยัยฟาง”คุณนายมองอย่างตกใจ เมื่อตอนเช้ายังดีๆอยู่เลย สงสัยจะเป็นเพราะพักผ่อนน้อย ข้าวก็ไม่ค่อยกินเพราะบ่นว่าจะลดความอ้วน ไม่เข้าใจเลยจริงๆ แล้วก็เพราะช่วงนี้น้องฟางใกล้จะสอบมิดเทอมแล้วเลยอ่านหนังสือยันดึก คุณนายรู้อยู่แล้วว่าลูกสาวตัวเองอ่านหนังสือดึก แต่อยากจะหยอกลูกสาวเล่น

 

 

          “ปวดหัว”

 

 

          “แกกลับบ้านไหวมั้ยล่ะ กลับบ้านไปกินยาแล้วนอนพักซะ เดี๋ยวเย็นนี้ฉันเก็บแผงเอง”

 

 

          “ไม่เป็นไรคุณนาย เดี๋ยวตอนเย็นน้องฟางมาช่วยเก็บ เพราะเย็นนี้น้องฟางมีนัดกับศรีเฟย์จะไปซื้อของกันจ้ะ นอนพักสักแปป เดี๋ยวก็หาย เดี๋ยวจะมาช่วยนะจ๊ะ”น้องฟางยิ้ม เจ๊หมวยมองอย่างเอ็นดูลูกสาวคนสวยของเธอ

 

 

          น้องฟางรู้สึกแย่ซ้ำสองนะจ๊ะ คือพี่ป๊อปมันมาสารภาพน้องฟางก็จริงแต่..น้องฟางรู้สึกว่ามันก็พูดเล่นๆแกล้งน้องฟาง เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมามันก็เหมือนจะไม่ค่อยสนใจน้องฟางนะจ๊ะ หลอกให้น้องฟางดีใจหรอกหรอ? น้องฟางไม่ใช่ควายที่จะให้ใครมาหลอกนะ!

 

 

          “น้องฟางไปก่อนนะจ๊ะ”น้องฟางมองคุณนายที่พยักหน้าเป็นเชิงตอบรับให้เธอไปได้ น้องฟางก็มุ่งหน้ากลับบ้านแต่..

 

 

         “ฟาง”

 

 

         “...”

 

 

         “กูขอโทษนะ มึงไม่เป็นไรใช่มั้ย”

 

 

          น้องฟางไม่อยากตอบอะไรพี่ป๊อปตอนนี้นะจ๊ะ น้องฟาง น้องฟางขอตัวไปพักผ่อน น้องฟางไม่ตอบพี่ป๊อป แล้วก็เดินหนีไปเลยไม่สนใจคนตรงหน้าที่มาขอโทษ

 

 

         “ฟาง เดี๋ยวก่อนดิ”ไอ้ป๊อปวิ่งมาจับแขนน้องฟาง

 

 

         “พอเถอะจ้ะ พี่ป๊อป คนมันไม่ใช่ ก็คือไม่ใช่อยู่ดี ที่พี่ป๊อปมาทำแบบนี้เพราะแค่มาให้ความหวังน้องฟาง หรือจะใช้น้องฟางเป็นเครื่องมือล่ะ”น้องฟางพูดจบก็หันไปมองหน้าไอ้ป๊อปที่มันทำหน้าเหมือนรู้สึกผิด มันทำให้น้องฟางน้ำตาไหลพราก

 

 

          “ฟาง ฟังกูก่อนดิ”

 

 

          “ไม่ กูเหนื่อยแล้วนะป๊อป อย่าหลอกกูดิ กูไม่ใช่ควายนะ”น้องฟางรีบเดินหนีไอ้ป๊อปอย่างเร็ว แม้ว่าตัวเองจะไม่ไหวก็ตาม พอแล้วน้องฟางเจ็บอ่ะ พี่ป๊อปทำไมต้องทำแบบนี้ น้องฟางเดินหนีไปอย่างเร็วและคิดว่ามันคงไม่ตามมา น้องฟางหันหลังไป ใช่..มันไม่ได้ตามน้องฟางมา แค่นี้ก็รู้แล้วล่ะ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        “ฟาง แกไหวหรอ เจ๊หมวยบอกว่าแกไม่สบายนะ”ศรีเฟย์ถาม แล้วเอามือมาแตะหน้าผากน้องฟาง ตอนนี้ตัวน้องฟางอุ่นๆ น้องฟางก็ไหวนะจ้ะ

 

 

         “ไหวสิแกป่ะ รีบซื้อจะได้รีบกลับ”น้องฟางเดินไปหาของที่ต้องการ ศรีเฟย์ก็เดินตามหลังมา แต่สายตาศรีเฟย์ช่างเฉียบไว มองไปเห็นพี่ป๊อปกับพี่พิมที่กำลังหัวเราะชอบใจ แถมพี่ป๊อปก็เอามือไปบีบจมูกพี่พิมไปมา หลายคนมองมันก็น่าอิจฉา แต่ว่า..

 

 

          พอศรีเฟย์หันไปมองน้องฟาง ตอนนี้น้องฟางยืนจ้องไอ้ป๊อปกับพี่พิมที่สวีทหวานไม่อายใครเลย ถ้าศรีเฟย์มองไม่ผิด น้องฟางน้ำตาไหลด้วยล่ะ ไม่ได้การล่ะ น้องฟางต้องรีบออกไปจากตรงนี้ ว่าแล้วศรีเฟย์รีบลากน้องฟางออกไปจากตรงนั้น

 

 

          “นี่ศรีเฟย์ปล่อยน้องฟางเถอะ น้องฟางเดินเองได้”ศรีเฟย์หยุดทันที หันไปมองน้องฟางที่ปาดน้ำตาตัวเอง ทำไมน่าสงสารอย่างนี้ น้องฟางศรีเฟย์สงสารน้องฟางจัง

 

 

          “น้องเฟย์”เสียงของพี่เขื่อนทำเอาน้องเฟย์หน้าซีด ก็เจอคนที่ชอบอ่ะเนอะแต่ว่า เวลานี้ไม่มีเวลาเขินแล้วศรีเฟย์ต้องรีบ

 

 

          “ไม่มีเวลาแล้วจ้ะ เฟย์ขอพาน้องฟางออกไปจากตรงนี้ก่อนนะจ๊ะ”

 

 

          “เฟย์มาทางนี้ดีกว่า”เหมือนพี่เขื่อนจะรู้แฮะ แต่ตรงนี้มันก็อยู่ใกล้กับคู่พี่ป๊อปกับพี่พิมมากเลยนะ แต่เป็นเพราะว่าคนเยอะและเบียดกันทำให้ทั้งคู่ไม่เห็นว่าน้องฟางมองคู่นั้นแบบไม่กระพริบตาเลย

 

 

         “น้องฟาง ไม่ไหวแล้ว”

 

 

         

          เป็นเพราะคนเบียดกันแน่นนัก ทำให้น้องฟางหายใจไม่ออกบวกกับน้องฟางร้องไห้ไม่หยุด รู้สึกปวดหัวมาก เพราะพิษไข้ แต่แล้วอะไรๆก็มืดดับไป..

 

 

           “น้องฟาง!!”