เบะปากเป็นรูปตีน.

 
 
 
 
 
 
Chapter 4
 
 
 
 
          น้องฟางกลับบ้านมาพร้อมความฟิน อะไรอ่ะ ไอ้ป๊อป ไอ้คนบ้า บ้าที่สุด น้องฟางจะไม่ทน ฮือ น้องฟางกับไอ้ป๊อปกอดกันนะจ๊ะ น้องฟางไม่อยากจะทน! นึกแล้วก็..
 
 
 
 
 
 
 
 
 
          “ขอโทษน่ะครับ ขอโทษน่ะครับ ขอทางหน่อยครับ”พนักงานส่งของยกของเข้ามาในร้าน น้องฟางไม่ทันหลบมันก็เดินชนน้องฟาง ทำให้น้องฟางสะดุดขาตัวเองจะล้ม แต่แล้วไอ้ป๊อปมันก็จับน้องฟางไว้ ทำให้น้องฟางกับไอ้ป๊อปกอดกัน.. เฮือก..
 
 
         กลิ่นน้ำหอมกลิ่นเดิมที่น้องฟางคุ้นเคย เมื่อ7ปีที่แล้ว ที่น้องฟางได้ขี่หลังไอ้ป๊อป กลิ่นน้ำหอมแอ็คส์สีฟ้า สีนี้ น้องฟางจำได้ ไอ้ป๊อปมันยังไม่เปลี่ยนหรอกหรอ..
 
 
          “อุ้บส์!”ศรีเฟย์ร้องขึ้นเมื่อเห็นไอ้ป๊อปกับน้องฟางกอดกัน
 
 
          “ดูทางบ้างดิลูกเจ๊หมวย”ไอ้ป๊อปพูดทั้งที่ยังกอดอยู่ คือปล่อยน้องฟางก่อนก็ได้ นี่เล่นกอดแน่น น้องฟางหายใจไม่ออกแล้วนะ!
 
 
          “ไอ้บ้า!”น้องฟางรีบผละออกจากไอ้ป๊อปทันที จริงๆน้องฟางก็อยากอยู่นานๆนะ แต่เดี๋ยวคนสงสัย ไม่เอาดีกว่า
 
 
          “ฮ่าๆ แก้มแดงแล้วว่ะ”ไอ้ป๊อปเอามือมาแตะหน้าน้องฟาง งื้อ ไอ้คนบ้า น้องฟางใจเต้นแรงไปหมดแล้ว บังอาจมาแต๊ะอั๋งน้องฟาง ทำไมมันต้องทำแบบนี้ ไอ้ป๊อป..ไอ้พี่ป๊อปบ้า
 
 
          “วันนี้กูไม่อยากทะเลาะ กูขอยืมบัตรสมาชิกของที่นี่หน่อยดิ”ไอ้ป๊อปยืนมองน้องฟางที่ยืนตัวบิดไปมา ก็เขินอยู่จะให้ทำไงได้
 
 
          “ทำไมไม่รู้จักสมัครเองล่ะยะ”
 
 
          “เออ เดี๋ยวคราวหลังกูก็สมัครล่ะน่า ตกลงจะให้มั้ย”
 
 
          “อื้อ”น้องฟางหาบัตรสมาชิกที่อยู่ในกระเป๋านักเรียนตัวเอง ในตอนนั้นเอง..
 
 
          “ขอทางหน่อยนะครับ ขอทางหน่อย”พนักงานส่งของก็เข้ามาส่งอีกคราวนี้ของหนักทำให้ขนของมาชนน้องฟางอย่างแรง จนน้องฟางเซจะล้มเพราะรองเท้านักเรียนนั้นลื่น น้องฟางจึงล้มทับไอ้ป๊อปที่ตั้งตัวไม่ทัน เอาอีกแล้ว อีกรอบเฉยเลย
 
 
          คราวนี้น้องฟางกับไอ้ป๊อปลงไปนอนกับพื้นในท่าที่น้องฟางทับไอ้ป๊อปอยู่ น้องฟางหลับตาปรี๋ไม่ยอมลุก ตายแล้ว บัดศรีบัดเถลิงที่สุดอ่ะ ง่า ถ้าคุณนายรู้เข้าจะทำยังไง
 
 
          “นี่ลูกเจ๊หมวย ลุกได้แล้ว กูหนัก”น้องฟางค่อยๆลืมตาตามเสียงพูดของไอ้ป๊อป และพบว่าตัวเองนอนทับไอ้ป๊อปอยู่อีก
 
 
          “เห้ย ไอ้บ้า!!”น้องฟางทุบอกไอ้ป๊อปทีนึง แล้วรีบลุกขึ้นจัดเครื่องแต่งกายให้เรียบร้อย น้องฟางไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้ว ><
 
 
          “ดูทางบ้างก็ได้นะมึง ทับกูกูหนัก”ไอ้ป๊อปบ่นยิ้มๆ พร้อมปัดเนื้อปัดตัวตัวเอง
 
 
          “ไอ้คนบ้า ไอ้ป๊อป มึงมันเป็นคนที่บ้าที่สุดเลย”
 
 
          “บ้า แล้วรักกูมั้ยล่ะ”ไอ้ป๊อปยิ้มกวนใส่น้องฟาง แถมยังปัดปอยผมบนหน้าน้องฟางด้วย น้องฟางอยากกรี๊ดให้ดังๆ อรั๊ย >< ไอ้ป๊อป ไอ้คนบ้า บ้าที่สุด ทำอะไรก็ไม่รู้ ไม่รักก็อย่ามาให้ความหวังดิวะ! ไม่อยากคิดไปเองแล้วนะเว้ย..
 
 
 
 
 
 
ลูกเจ๊หมวย ได้โพสต์รูปภาพบนไทม์ไลน์ของเธอ
เมื่อสักครู่
เธอจะรู้มั้ยเธอ ฉันละเมอไปแสนไกล..

ถูกใจ แสดงความคิดเห็น แชร์
เฮียป๊อป,เออพี่เขื่อน,ศรีเฟย์เองค่ะ,แก้วใจคนสวย และคนอื่นๆถูกใจสิ่งนี้
 
 
เฮียป๊อป  : มึงควรจะตื่นได้แล้ว มึงละเมอถึงไหนแล้วล่ะ
ศรีเฟย์เองค่ะ,เออพี่เขื่อน ถูกใจสิ่งนี้
ลูกเจ๊หมวย : เสือก!
ศรีเฟย์เองค่ะ,เออพี่เขื่อน ถูกใจสิ่งนี้
เฮียป๊อป : มึงโหดร้าย
ศรีเฟย์เองค่ะ,เออพี่เขื่อน ถูกใจสิ่งนี้
เออพี่เขื่อน : พ่อน้องเรดมันทำไมไลค์แรกว้า มึงติดดาวให้น้องฟางหรา
ลูกเจ๊หมวย ถูกใจสิ่งนี้
เฮียป๊อป : เชี่ยเขื่อน มึง เสือก!
เออพี่เขื่อน,ศรีเฟย์เองค่ะ ถูกใจสิ่งนี้
 
 
 
 
          ไอ้ป๊อป ไอ้บ้า ชอบทำให้หวั่นไหวอยู่เรื่อย น้องฟางไม่อยากรู้สึกแบบนี้อีกแล้วนะจ๊ะ น้องฟางอยากฟังความรู้สึกของไอ้ป๊อป น้องฟางอยากฟังว่ามันคิดยังไงกับน้องฟาง ถ้ามันคิดตรงกันกับน้องฟาง น้องฟางจะดีใจมากๆเลย..
 
 
 
 
 
 
 
 
 
          เช้ามืดวันนี้อากาศสดใสน้องฟางตื่นมาช่วยคุณนายที่แผงเหมือนเคย เวลาตอนนี้ก็ตีห้ากว่าๆล่ะจ๊ะ น้องฟางก็มาอย่างนี้ทุกวันหกโมงครึ่งน้องฟางก็กลับไปอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียน มันเป็นอย่างนี้ทุกวันล่ะจ๊ะ
 
 
          “หาว ง่วงเว้ย”เจ๊หมวยหาวพร้อมบ่น ไม่ให้แกหาวได้ไงเมื่อคืนเล่นนอนตีสอง ไม่รู้คึกอะไร มานั่งดูซีรี่ย์ น้องฟางบอกให้พอๆ ก็ไม่พอ ง่วงเลยเห็นมั้ยล่ะ
 
 
          “เป็นไงล่ะ เค้าบอกให้นอนไม่ยอมนอน”
 
 
          “ก็ฉันชอบดูนี่หว่า พระเอกมันหล่อดี”เจ๊หมวยพูดยิ้มๆ ก่อนจะมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา ทำเอาบทสนทนาระหว่างน้องฟางกับคุณนายหยุดลง
 
 
          “เจ๊หมวย ผมเป็นพระเอกเองล่ะครับ ขอลายเซ็นต์ได้”
 
 
          นี่มันเสียงไอ้ป๊อป! น้องฟางหันขวับก็เจอมันยืนยิ้มอยู่
 
 
          “ไอ้ป๊อป เอ็งนี่สามารถมากเลยนะ ยังไม่ได้ครึ่งก็ทำพูด”เจ๊หมวยพูดไปหัวเราะไป แล้วหยิบถุงถั่วงอกให้ไอ้ป๊อปมัน น้องฟางก็ได้แต่นั่งเงียบ ไม่อยากจะพูดอะไรมาก
 
 
          “ลูกเจ๊หมวยนี่ตื่นยัง ได้ข่าวว่าละเมอ”ไอ้ป๊อปยิ้มกวนตีนใส่น้องฟาง ไอ้ห่านี้ วอนโดนตีนใช่ม้ะ
 
 
          “มึงกวนตีนหรอไอ้ป๊อป”น้องฟางยืนขึ้นพร้อมหยิบมะระแถวนั้นชี้หน้ามันด้วย บังอาจมากวนตีนน้องฟาง เดี๋ยวแม่จะเอามะระยัดเข้าปาก ฮึ้ย!
 
 
          “กลัวตาย”ไอ้ป๊อปพูดจบก็วิ่งหนี น้องฟางก็ได้แต่กัดฟันกรอดๆ ดูมันทำตัว ..
 
 
 
 
 
          นี่ก็หกโมงครึ่งแล้วล่ะจ๊ะ น้องฟางว่าจะไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปโรงเรียนล่ะ แต่ก่อนจะไปต้องไปแวะสั่งน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ร้านเจ๊นงค์ ร้านนี้อร่อยจริงอย่าบอกใคร น้องฟางคอนเฟิร์ม!
 
 
          เดินไปฮัมเพลงไป มีความสุขจริ๊งๆ แต่น้องฟางจะเข้าไปไงดี คือแบบร้านคนเยอะมากเลยจ๊ะ น้องฟางก็ไม่อยากจะรอนานด้วย ทำไงดี
 
 
          “เจ๊นงค์ เดี๋ยวเตรียมน้ำเต้าหู้ไม่ใส่เครื่อง กับ ปาท่องโก๋ 3 อันให้ลูกเจ๊หมวยด้วยน่ะ เดี๋ยวเขาก็มาเอาแล้ว อย่าลืมนะเจ๊”นี่มันเสียงไอ้ป๊อปนี่นา แต่น้องฟางได้ยินไม่ชัด แต่ได้ยินแว่วๆเกี่ยวกับน้องฟาง มันไม่เห้นรึไงว่าน้องฟางยืนอยู่ตรงนี้
 
 
          “เออ ข้ารู้แล้วน่ะ เอ็งมาสั่งให้หนูฟางทุกวันแบบนี้ เอ็งคิดไรรึเปล่า”เอ๊ะ อะไรกันน่ะ น้องฟางได้ยินอีกแล้ว อย่างนี้ต้องแอบฟังสักหน่อย
 
 
          “ไม่มีไรหรอกหน่าเจ๊ ผมไปล่ะ จะไปวิทลัยต่อ ไปล่ะนะ หวัดดีครับ”ไอ้ป๊อปเดินออกไปจากร้านเจ๊นงค์ น้องฟางก็ได้แต่ยืนมองไอ้ป๊อปที่มองไม่เห็นน้องฟาง ว่าน้องฟางยืนอยู่ข้างร้านเจ๊นงค์ ไอ้ป๊อปมันรู้ได้ไงว่าน้องฟางกินน้ำเต้าหู้ไม่ใส่เครื่อง แถมปาท่องโก๋อีก3อันอีก เอ..แปลกแฮะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
รู้สึกว่าตอนนี้ภาษาการเขียนมันกระโปกจังแฮะ555555
ฝากเหมือนเดิมเลย เม้นๆโหวตๆให้หน่อยน้า รักทุกคนที่มาเม้นเลยจุ้บ
สงสัยอะไรก็เด้งมาเลยนะคะ หน้าไทม์ไลน์เลย ^^