เบะปากเป็นรูปตีน.

9.3

เขียนโดย 『พ่อดอกชบา』

วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 10.24 น.

  17 chapter
  155 วิจารณ์
  28.10K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) เบะปากเป็นรูปตีน2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

Chapter 2

 

 

 

 

          “เป็นไงล่ะ สมน้ำหน้า”คุณนายทำแผลบนหัวน้องฟางเฉยๆได้มั้ยจ๊ะ อย่าบ่นน้องฟางเลย น้องฟางเครียดไปทำอะไรไว้ร้านพี่วิศล่ะนี่ เขาจะให้น้องฟางเข้าร้านมั้ยเนี่ย ฮือ T^T

 

 

          น้องฟางนั่งเงียบฟังคุณนายบ่น เวลานี้ไม่อยากพูดอะไร ไม่อยากเลยจริงๆ T^T หัวก็แตก แถมคุณนายก็หักเงินค่าขนมน้องฟางสองเท่าอีก ชีวิตเล๊ว เลว

 

 

          “แกจะป็นอะไรกับไอ้ป๊อปมันนักหนา ทำไมต้องทะเลาะกัน ฉันไม่เข้าใจพวกแกเลยจริงๆ”คุณนายถามน้องฟางที่นั่งก้มหน้างุดๆ คุณนายจะไปรู้อะไรล่ะ น้องฟางแอบชอบไอ้ป๊อปตั้งแต่อยู่อายุ10ขวบ จนตอนนี้น้องฟางก็17แล้ว ปากบอกว่าเกลียดอย่างนั้นอย่างนี้แต่จริงๆมันตรงกันข้าม..

 

 

          น้องฟางยังคงรัก(ไอ้)พี่ป๊อปเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ความรู้สึกเคยเป็นยังไงมันก็ยังเป็นอย่างนั้น แต่ไม่รู้ว่าทำไมเวลาเจอหน้า(ไอ้)พี่ป๊อปน้องฟางไม่เคยจะพูดกับเขาดีๆ ยิ่งน้องฟางทำร้ายเขาจนเขาเจ็บตัวน้องฟางยิ่งนึกโทษตัวเอง น้องฟางเคยร้องไห้ให้เขาหนักมากก็ตอนที่เขามีแฟนแล้วพามาเดินเล่นที่ตลาด น้องฟางได้แต่หงอยๆ ถ้า(ไอ้)พี่ป๊อปจะมีแฟนมันก็ไม่แปลก เขาก็หน้าตาดีไม่ได้ดูเลวร้ายเลยแม้แต่นิด หน้าตาก็ราวๆกับเพื่อนๆเลยล่ะจ๊ะ แถม(ไอ้)พี่ป๊อปกับพี่วิศก็อยู่แก๊งค์เดียวกันชื่อแก๊งค์แว๊นมี 5 คน ก็มี(ไอ้)พี่ป๊อป พี่วิศ พี่เขื่อน พี่เคน(ตะ) พี่(จอง)เบ ฮอตทุกคนเพราะหล่อทุกคน แต่น้องฟางก็ยังมองว่า(ไอ้)พี่ป๊อปมันหล่อสำหรับน้องเสมอ แอบรักเขาข้างเดียวมาหลายปี น้องฟางอยากได้พี่ป๊อปมาควงแขนนะจ๊ะ

 

 

                    

 

         

         

 

 

 

          ระหว่างทางเดินกลับบ้าน น้องฟางเดินกลับบ้านคนเดียว ตอนนั้นน้องฟางพึ่งจะป.4 อายุแค่10 ขวบเองจ๊ะ น้องฟางพึ่งเลิกเรียนพิเศษ ตอนนั้นก็ราวๆ6โมงจะ1ทุ่มแล้วล่ะจ๊ น้องฟางเดินไปตามทางฟุตบาทแล้วก็เจอกับแก๊งหล่อ มันชื่อแก๊งว่างี้อ่ะจ๊ะ แต่ก็หล่อสมชื่อนะจ๊ะ หัวหน้าแก๊งค์ชื่อพี่ธาม(ไท) หล่อดีนะ เถื่อนดีด้วย ตอนนั้นพวกพี่เขาอยู่ม.ต้น พี่เขาเดินมาขวางทางน้องฟางแล้วก็มองด้วยสายตากรุ่มกริ่มคือน้องฟางพึ่งจะป.4เองนะจ๊ะ ทำไมต้องมองน้องฟางงี้อ่ะ

 

 

          “เดินคนเดียวไม่กลัวหรอเรา”พี่ธามจับคางน้องฟาง คือน้องฟางไม่ชอบอ่ะจ๊ะ อย่าทำแบบนี้ได้มั้ย น้องฟางจะกลับบ้าน

 

 

           “ไม่ต้องมายุ่งกับน้องฟาง”น้องฟางจัดการปัดมือของพี่ธามออก แล้วเดินเลี่ยงๆออกมา แต่พี่ธามจับแขนน้องฟางไว้ ทำให้น้องฟางเซ

 

 

          “ปากดีนะเรา ถ้าพี่อยากชิมจะให้พี่มั้ย”พี่ธามพูดจบ เพื่อนๆในกลุ่มก็พากันหัวเราะยกใหญ่ คือน้องฟางแค่ป.4จะมาเอาอะไรกับน้องฟาง..

 

 

          “อย่ามายุ่งกับน้องฟาง”น้องฟางสะบัดแขน

 

 

 

          “เอ๊ะ ไอ้นี่ปากดี อยากโดนไง”ว่าแล้วพี่ธามก็ง้างมือจะตบหน้าน้องฟาง แต่มีเสียงหนึ่งดังขึ้น จนแก๊งค์หล่อต้องหันไปมองตามเป็นสายตาเดียว

 

 

          “เห้ย มึงหยุด ทำร้ายเด็กผู้หญิงป.4 มันไม่หน้าตัวเมียไปหน่อยหรอ”พี่ป๊อปเดินมาพร้อมแก๊งค์แว๊น  แถมยังมองแก๊งค์พี่ธามอย่างเอาเป็นเอาตาย

 

 

          “ไอ้ป๊อป มึงมาเสือกเรื่องของกูทำไม”พี่ธามมองพี่ป๊อปไม่วางตา แถมพี่วิศก็ลากน้องฟางไปอยู่กับพวกแก๊งค์แว๊น

 

 

          “แล้วมึงจะเอาไงกับกู?”พี่ป๊อปมองพี่ธามอย่างกับจะฆ่าพี่ธามอยู่แล้ว ใครๆก็รู้ว่าแก๊งค์แว๊นต่อยกับใครก็ชนะ พี่ธามเขาก็ดีแต่ปาก เอาเข้าจริงๆก็ไม่กล้า..

 

 

          “เออ ฝากไว้ก่อนเถอะมึง”พี่ธามชี้หน้าคาดโทษ “พวกมึงกลับ!”พี่ธามขึ้นเสียงอย่างแรงแล้วเดินไปอย่างหงุดหงิด เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับแก๊งค์แว๊น

 

 

          “ไอ้ป๊อป ไปส่งน้องเขาที่บ้านด้วยนะ พวกกูจะไปหาไรแดก”พี่เขื่อนพูดบอกพี่ป๊อปแล้วก็พากันเดินไป4คน อ้ายมา4คน คิคิ

 

 

          “นี่หิวอะไรมั้ย พี่จะพาไปกินผัดไทย”พี่ป๊อปมองน้องฟางที่น้ำตาคลอกลัวทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวไปหมด

 

 

          น้องฟางพยักหน้าแต่ไม่พูดอะไร ใครจะกล้าพูด ทั้งขาทั้งตัวน้องฟางสั่นไปหมด น้องฟางอยากกลับบ้านแล้วฮือ.. คิดถึงบ้าน..

 

 

          “นี่น้องฟาง ชื่อฟางใช่มั้ย”น้องฟางพยักหน้าให้พี่ป๊อปที่ยิ้มเอ็นดูให้น้องฟาง น้องฟางก็ได้แต่ทำหน้าบู้บี้เหมือนคนจะร้องไห้แต่ก็ไม่ร้อง ก็คนมันกลัวมากนี่นา

 

 

          “เดินไหวมั้ยเนี่ย ขี่หลังพี่ล่ะกันนะครับ”พี่ป๊อปย่อตัวให้น้องฟางขึ้นไปขี่หลัง น้องฟางก็ทำตามอย่างว่าง่าย พี่ป๊อปก็ชวนน้องฟางคุยไปเรื่อย แต่น้องฟางก็ไม่ได้ตอบอะไรรู้อีกทีน้องฟางก็เผลอหลับไปแล้ว จนพี่ป๊อปต้องมาปลุกพอมาถึงร้านผัดไทยของพี่ป๊อป

 

 

          “น้องฟางครับ ตื่นมากินผัดไทยก่อนกลับบ้านมา เดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้าน”น้องฟางสะดุ้งตื่น ตอนนี้น้องฟางอยู่บ้านพี่ป๊อป แถมพี่ป๊อปก็ยื่นผัดไทย กับแก้วนมจืดมาให้น้องฟางด้วย

 

 

          “ขะ ขอบคุณค่ะ”เสียงหวานแหบพร่าของน้องฟางตอบรับพี่ป๊อป แล้วก็ยิ้มหวานให้อีก ทำไมพี่ป๊อปใจดีอย่างนี้ กินเสร็จอะไรเสร็จพี่ป๊อปก็พาน้องฟางกลับบ้าน แถมบอกคุณนายเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นด้วย คุณนายก็เลยให้น้องฟางกลับพร้อมกับศรีเฟย์ทุกวันไม่ให้น้องฟางกลับคนเดียวเด็ดขาด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          ตั้งแต่นั้นมาน้องฟางก็แอบชอบพี่ป๊อปชอบมากๆ ยิ่งเห็นพี่เขาทำนู่นทำนี่ช่วยอาแป๊ะน้องฟางก็ยิ่งชอบใจ ทำไมพี่ป๊อปเป็นคนดีอย่างนี้ น้องฟางคอยสังเกตุพี่ป๊อปตลอด

 

 

          สังเกตุว่าพี่ป๊อปชอบอะไรและไม่ชอบอะไร น้องฟางก็จดจำมาหมด จำยิ่งกว่าหนังสือเรียนอีกน่ะจ๊ะ ยิ่งเห็นพี่ป๊อปทุกวันมันก็ยิ่งชอบมากๆ ตัวน้องฟางเองก็ไม่ได้หน้าตาแย่ แต่แค่ดำไปก็แค่นั้น น้องฟางรวบรวมความกล้า กล้าแบบมากๆ ไปบอกความในใจกับพี่ป๊อป..

 

 

          แต่คำตอบก็เป็นอย่างที่เห็นพี่ป๊อปเป็นคนที่หยาบคาย หยาบคายที่สุดในโลก โลกสวยๆของน้องฟางพังหมดเพราะคำตอบของพี่ป๊อป น้องฟางเจ็บมาก ฮรึก น้องฟางเจ็บ..

 

 

          ตั้งแต่วันนั้นมาน้องฟางก็ไม่ไปให้พี่ป๊อปเห็นหน้าอีกเลย เวลาคุณนายใช้ให้น้องฟางเอาผักไปส่งร้านพี่ป๊อป น้องฟางก็ไม่อยากไป น้องฟางกลัวว่าพี่ป๊อปจะรำคาญตา แต่น้องฟางก็ไม่ค่อยจะได้ไปเท่าไหร่นัก ไม่รู้ว่าทำไมพี่ป๊อปถึงได้ชอบมาเอาผักเองทุกครั้ง ปกติคุณนายจะเป็นคนไปส่งเองเพราะใช้น้องฟางไม่ได้เรื่องน่ะสิ แต่พักนี้พี่ป๊อปชอบมาที่แผงเรื่อยๆ ทุกวันเลยก็ว่าได้น้องฟางก็ไม่อยากจะเข้าข้างตัวเองหรอกนะจ๊ะว่าพี่ป๊อปอยากเจอน้องฟาง

 

 

          แต่เจอกันทีไรน้องฟางกับพี่ป๊อปต้องทะเลาะกันทุกที ตบตีกันทุกครั้ง น้องฟางก็ไม่รู้ว่าทำไม น้องฟางก็ไม่ได้อยากจะเป็นแบบนี้หรอกนะจ๊ะ แต่พี่ป๊อปชอบมาแหย่น้องฟาง ชอบมาแกล้งน้องฟาง หรือบางทีน้องฟางก็หมั่นไส้มันก็เลยเป็นอย่างนั้นล่ะจ๊ะ จากที่เคยเรียกพี่ป๊อปน้องฟางก็เรียกว่าไอ้ป๊อป

 

 

 

 

 

 

 

          “เหม่ออะไรของแก ได้ฟังฉันพูดบ้างรึเปล่า ยัยฟาง”คุณนายใช้พัดตบหัวน้องฟาง ทำให้น้องฟางหลุดจากภวังค์ อะไรง่ะ กำลังคิดเพลินๆเลย

 

 

          “อะ เอ่อ ฟังจ๊ะฟัง”น้องฟางรีบพยักหน้าทันที แต่จริงๆก็ไม่ได้ฟังหรอกนะจ๊ะ มัวแต่คิดถึงเรื่องไอ้ป๊อปเพลินไปหน่อย ว่าแล้วน้องฟางก็เดินขึ้นบ้าน เปิดไอโฟนสี่เอสขึ้นมาเปิดเช๊คเฟสบุ๊คของน้องฟาง เปิดขึ้นมาหน้าฟีดข่าวก็มีเรื่องทั่วๆไป แต่เรื่องที่ทำให้น้องฟางสะดุดตาคือ..

 

 

 

 

 

 

ไอ้วิศเองครับ ได้โพสต์ข้อความบนไทม์ไลน์ของเขา

เมื่อ15นาทีที่แล้ว

ร้านกูพังหมด ไม่เข้าใจเลย มึงทำไมชอบแกล้งน้องเขาว่ะ รักก็บอกรักดิ เกลียดก็ไม่ต้องไปยุ่งดิ กับ- เฮียป๊อป

ถูกใจ แสดงความคิดเห็น แชร์

เออพี่เขื่อน,น้องเคน,พี่เบคนหน้าขาว และคนอื่นๆถูกใจสิ่งนี้

 

เออพี่เขื่อน : เห็นด้วยเลยครับเพื่อนมึง ชอบจังเลยแกล้งลูกเจ๊หมวยอ่ะ

น้องเคน,พี่เบคนหน้าขาว ถูกใจสิ่งนี้

 

น้องเคน : เพื่อนมึงต้องเข้าใจพ่อน้องเรดมันปากไม่ตรงกับใจ

เออพี่เขื่อน,พี่เบคนหน้าขาว ถูกใจสิ่งนี้

 

พี่เบคนหน้าขาว : บอกๆไปเถอะครับ จะได้ไม่ทำให้น้องเขาเจ็บตัว เจ็บใจ

เออพี่เขื่อน,น้องเคน,ไอ้วิศเองครับ ถูกใจสิ่งนี้

 

เฮียป๊อป : เงียบปากไปเลยพวกมึง อย่าพูดจาหมาๆ

เออพี่เขื่อน,น้องเคน ถูกใจสิ่งนี้

 

 

 

 

 

 

          อะไรคือรัก อะไรคืออะไรน้องฟางไม่เข้าใจ ถ้าพี่ป๊อปรักน้องฟางจริงเขาคงไม่ทำงี้หรอก อย่าคิดไปเองเลยฟาง ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อิอิ อะไรคืออะไร อะไรคืออะไร5555

ฝากเหมือนเดิมน่ะจ๊ะ ฝากเรื่องนี้ด้วยน่ะจ๊ะ ขอบคุณคนที่มาเม้นกันขอบคุณน่ะจ๊ะ

ฝากเม้นด้วยน้า ชอบก็โหวตจ้า สงสัยอะไรหน้าไทม์ไลน์อย่างเดียวคิคิ         

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา