Har(ห่า)

คณะบริหาร 
 
#WwhiteWo
 
"เฮียกลับกันยัง ผมต้องรีบไปส่งกัปตันนะ" พอย่างเท้าเข้ามาในโรงอาหารที่มีรุ่นพี่คณะบริหารนั่งอยู่ไอซ์ก็ตะโกนขึ้นอย่างเป็นกันเองมากกกกกก  แต่ที่แน่ๆพี่กัปนี่อายมากกกกกกเช่นกัน
 
เพราะดูจากสายตาแล้ว เรานี่โครตเป็นจุดเด่นเลย ไอซ์อาจจะชินนะเพราะมันคณะไอซ์แถมยังอยู่กับพี่ชายตัวเองอีก แต่พี่กัปสุดหล่อนี่สิ ม้ายยยยยชินนนนนนนTT
 
แล้วว่าแต่ที่นั่งจับกลุ่มกันอยู่นี่ คนไหนคือพี่ไวท์วะเนี้ยยยยยยยย
 
"อื้ม... เดี๋ยวเฮียเก็บของแปบนะ" อ๋อ!!!!!!!!!!! คุณพี่ไวท์คนนั้นนั่นเอง โอ้แม่เจ้ายั่งก่ะนายแบบอ่าาาาาาาา ผิดแค่เตี้ยกว่าผมนี่แหล่ะ ฮ๊๋ๆๆๆๆๆๆ>[]<
 
พี่ไวท์หันไปเก็บของใส่เป้สีดำใบหรู ยำ้ว่าใบหรู เพราะพี่กัปคงไม่มีวาสนาได้ครอบครองมันแน่นอน
ยกเว้นแต่ไปขโมยของพี่ไวท์มา(คิดไรของเมิงงงง) พอพี่มันเก็บของเสร็จก็โบกมือรำ่ราเพื่อนๆแล้วเดินออกมาหาพวกเรา
 
มองใกล้ๆยิ่งหล่ออออออออออ
 
ว้ายยยยพี่กัปตันสาวแตกกกกกกกก
 
 
แต่พี่มันหล่อจริงๆอ่าาาา................................
 
 
 
"อ้าว..ไอ้เหม่งนี่ใครวะ"
 
 
ที่มโนไปเมื่อกี้ผมไม่ได้คิดเรื่องจริงนะ.....พี่มันแม่ง
 
หน้าตากับปากนี่โครตสวนทางกันอ่ะ
 
อิห่าาาาาาาาาาาาาาาาา
 
 
"อ๋อ นี่กัปตันเพื่อนผมเฮีย^^"  
 
ดีแล้วไอซ์บอกพี่มันไปจะได้ไม่ต้อง เรียกกูเหม่งงงงงงง
 
"อ่อ...อื้อใครตั้งวะ น่าจะตั้งว่าหัวเหม่งมากกว่านะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
 
เออออออออขำเข้าไปกูมันเหม่งแล้วไปเหม่งบนหัวคุณพี่ห่ามึงอีกทีรึไงฟระ!!!!-[]-
 
"โฮ...เฮียดูหน้ากัปตันบ้างดิ แดงหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆ"
 
เออดูซะมั้งแดงหมดแล้ว ที่แดงนี่ไม่ใช่เพราะเขินหรืออะไรหรอกนะ แต่เพราะพี่กัปนี่แทบจะกระโดดเข่าคู่ถีบพี่มันน่ะดิ อย่าให้ถึงคิวนะแม่งจะอัดให้น้วมเล้ยยย............ห่าเอ้ยยยยยยยยยยหงุดหงิดว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
#หนึ่งชั่วโมงผ่านไป 
 
 
ณ บ้านพุ่มโพธิ์งาม
 
 
ใช้เวลานานนึดนึงครับสำหรับการเดินทางกลับบ้านนี่ขนาดส่งพี่ไวท์มันก่อนนะ ยังนานเลยแล้วบ้านผมล่ะ แม่งไม่นั่งจนก้นแฉะเลยรือออออ      
 
ปกติผมอยู่หอครับ นานๆกลับบ้านที พอดีบ้านไอซ์อยู่นอกเมืองเหมือนผมเลย ผมเลยถือโอกาสไปเยี่ยมคุณพระมารดาและคุณพระบิดาสักหน่อยยยยย
 
แต่ผมเนี้ยสินั่งรถนานๆ ไม่ได้เลยมักจะปวดฉี่ตลอดเลย ก็เลยขอแวะเข้าบ้านไอซ์มาฉ๊่นิดหน่อยก่อนเดินทางต่อ(สาบานเลยนะว่าผมไม่ได้อ่อยยยยย อิอิ)
 
 
ผมย่างเก้าเข้ามาในรั้วบ้านพุ่มโพธิ์งาม ซึ่งผมไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไรหนักว่ามันเป็นบ้าน
 
 
อือ ฮื้อออออ   โครตใหญ่ๆๆๆๆๆ บ้านผมนี่ดูเป็นลังหนูไปเลย ไม่ใช่หนูธรรมดา เป็นหนูนาด้วย ทำจากฟางอ่ะ เครป่ะคุณ
 
 
 
“เฮ้ยกัปตันเป็นเป็นไรเนี้ย ดูทำหน้าเว๋อเชียว ฮึ?” ไอซ์เห็นอาการของเพื่อนไม่ดีเท่าไร
 
“อย่างนั้นแถวบ้านกู เค้าเรียกเอ๋อว่ะ ฮ่าๆๆ”  สมทบด้วยเสียงของไวท์ซึ่งฟังดูเหมือนไม่ได้ห่วงกูเลยสักนิดเนอะ
 
“ปะ..ป่าวเราแค่ไม่นึกว่าบ้านไอซ์จะรวยเว่อขนาดนี้นิ่”  ตอบตามที่คิดเป๊ะ
 
“อ้าวพวกกูผิดหรอวะ”  ไวท์ขึ้นเสียง
 
“ไม่ใช่อย่างนั้นครับพี่ไวท์คือ...ผมแค่อึ้งๆน่ะ”  กัปตันยังแย้ง
 
 
“ตั้งใจจะมาเป็นสะใภ้บ้านนี้ก็ทำตัวให้ชินซะสิ”  
 
 
 
ไวท์พูดลอยๆเพื่อดูปฎิกิริยาของกัปตัน เพราะเขารู้มาสักพักและว่าน้องเขาสนิทกับใคร และเขาก็ดูเหมือนจะอ่านใจกัปตันออกว่าเขาคิดยังไงกับน้องชาย ซึ่งน้องชายดูท่าทางจะไม่ได้คิดแบบเดียวกันกับกัปตันเลยสักนิด
 
 
น่าสงสารเจ้านี่อยู่เหมือนกันนะ
 
 
“มันต้องลูกเขยไม่ใช่หรอพี่ไวท์”  และมันได้ผล
 
“ลูกสะใภ้แหล่ะถูกแล้ว บ้านกูมีพี่น้องสองคนไม่มีน้องสาว มึงชอบไอซ์ไม่ใช่ง๊ะ?”  ไวท์พูดตามตรงเช่นกัน
 
 
“จริงหรอกัปตัน?”
 
"ปะ..ป่าว"
 
"ถ้าเป็นอย่างนั้นเราคงรับไม่ได้แน่เลย" ไอซ์พูดตัด
 
"........"  ไวท์มองน้องชายตัวเองอย่างอึ้งๆ
 
"......อื้ออ" กัปตันพูดเสียงอ้อยอิ่ง
 
"เราว่าเรากลับบ้านเองดีกว่า เดี๋ยวสาย แฮ่ะๆๆ"  กลับตันพูดขึ้นขณะที่โดนไอซ์กอดคอเข้าไปในบ้าน แต่มาถึงขนาดนี้แล้วจะเข้าไปเพื่อไรล่ะ
 
 
ไม่ฉ่งไม่ฉี่แม่งแล้ว   ห่าเอ้ยยยย
 
 
"อ้าว..รีบหรอวะ" เป็นไวท์ที่ถาม
 
"ครับ^^" พยายามยิ้มเต็มที่แล้วนะ
 
"งั้นไอซ์เข้าไปในบ้านก่อนเลย เดี๋ยวพี่ไปส่งมันเอง"  ไวท์ออกคำสั่งเสร็จสัพก็เดินกลับมาที่รถอีกครั้ง 
 
 
เขาก็ไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองเหมือนกันที่จู่ๆก็เกิดสงสารเด็กคนนี้ขึ้นมา.................
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
TBC.
 
 
อัพครบแล้วนะคะ
#Har(ห่า)
 
ฝากด้วยยยยยยยยยย

ฝันดีน้าาาาาา