Har(ห่า)

คณะบริหาร 

 

#WwhiteWo

 

"เฮียกลับกันยัง ผมต้องรีบไปส่งกัปตันนะ" พอย่างเท้าเข้ามาในโรงอาหารที่มีรุ่นพี่คณะบริหารนั่งอยู่ไอซ์ก็ตะโกนขึ้นอย่างเป็นกันเองมากกกกกก  แต่ที่แน่ๆพี่กัปนี่อายมากกกกกกเช่นกัน

 

เพราะดูจากสายตาแล้ว เรานี่โครตเป็นจุดเด่นเลย ไอซ์อาจจะชินนะเพราะมันคณะไอซ์แถมยังอยู่กับพี่ชายตัวเองอีก แต่พี่กัปสุดหล่อนี่สิ ม้ายยยยยชินนนนนนนTT

 

แล้วว่าแต่ที่นั่งจับกลุ่มกันอยู่นี่ คนไหนคือพี่ไวท์วะเนี้ยยยยยยยย

 

"อื้ม... เดี๋ยวเฮียเก็บของแปบนะ" อ๋อ!!!!!!!!!!! คุณพี่ไวท์คนนั้นนั่นเอง โอ้แม่เจ้ายั่งก่ะนายแบบอ่าาาาาาาา ผิดแค่เตี้ยกว่าผมนี่แหล่ะ ฮ๊๋ๆๆๆๆๆๆ>[]<

 

พี่ไวท์หันไปเก็บของใส่เป้สีดำใบหรู ยำ้ว่าใบหรู เพราะพี่กัปคงไม่มีวาสนาได้ครอบครองมันแน่นอน

ยกเว้นแต่ไปขโมยของพี่ไวท์มา(คิดไรของเมิงงงง) พอพี่มันเก็บของเสร็จก็โบกมือรำ่ราเพื่อนๆแล้วเดินออกมาหาพวกเรา

 

มองใกล้ๆยิ่งหล่ออออออออออ

 

ว้ายยยยพี่กัปตันสาวแตกกกกกกกก

 

 

แต่พี่มันหล่อจริงๆอ่าาาา................................

 

 

 

"อ้าว..ไอ้เหม่งนี่ใครวะ"

 

 

ที่มโนไปเมื่อกี้ผมไม่ได้คิดเรื่องจริงนะ.....พี่มันแม่ง

 

หน้าตากับปากนี่โครตสวนทางกันอ่ะ

 

อิห่าาาาาาาาาาาาาาาาา

 

 

"อ๋อ นี่กัปตันเพื่อนผมเฮีย^^"  

 

ดีแล้วไอซ์บอกพี่มันไปจะได้ไม่ต้อง เรียกกูเหม่งงงงงงง

 

"อ่อ...อื้อใครตั้งวะ น่าจะตั้งว่าหัวเหม่งมากกว่านะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

 

เออออออออขำเข้าไปกูมันเหม่งแล้วไปเหม่งบนหัวคุณพี่ห่ามึงอีกทีรึไงฟระ!!!!-[]-

 

"โฮ...เฮียดูหน้ากัปตันบ้างดิ แดงหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆ"

 

เออดูซะมั้งแดงหมดแล้ว ที่แดงนี่ไม่ใช่เพราะเขินหรืออะไรหรอกนะ แต่เพราะพี่กัปนี่แทบจะกระโดดเข่าคู่ถีบพี่มันน่ะดิ อย่าให้ถึงคิวนะแม่งจะอัดให้น้วมเล้ยยย............ห่าเอ้ยยยยยยยยยยหงุดหงิดว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

#หนึ่งชั่วโมงผ่านไป 

 

 

ณ บ้านพุ่มโพธิ์งาม

 

 

ใช้เวลานานนึดนึงครับสำหรับการเดินทางกลับบ้านนี่ขนาดส่งพี่ไวท์มันก่อนนะ ยังนานเลยแล้วบ้านผมล่ะ แม่งไม่นั่งจนก้นแฉะเลยรือออออ      

 

ปกติผมอยู่หอครับ นานๆกลับบ้านที พอดีบ้านไอซ์อยู่นอกเมืองเหมือนผมเลย ผมเลยถือโอกาสไปเยี่ยมคุณพระมารดาและคุณพระบิดาสักหน่อยยยยย

 

แต่ผมเนี้ยสินั่งรถนานๆ ไม่ได้เลยมักจะปวดฉี่ตลอดเลย ก็เลยขอแวะเข้าบ้านไอซ์มาฉ๊่นิดหน่อยก่อนเดินทางต่อ(สาบานเลยนะว่าผมไม่ได้อ่อยยยยย อิอิ)

 

 

ผมย่างเก้าเข้ามาในรั้วบ้านพุ่มโพธิ์งาม ซึ่งผมไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไรหนักว่ามันเป็นบ้าน

 

 

อือ ฮื้อออออ   โครตใหญ่ๆๆๆๆๆ บ้านผมนี่ดูเป็นลังหนูไปเลย ไม่ใช่หนูธรรมดา เป็นหนูนาด้วย ทำจากฟางอ่ะ เครป่ะคุณ

 

 

 

“เฮ้ยกัปตันเป็นเป็นไรเนี้ย ดูทำหน้าเว๋อเชียว ฮึ?” ไอซ์เห็นอาการของเพื่อนไม่ดีเท่าไร

 

“อย่างนั้นแถวบ้านกู เค้าเรียกเอ๋อว่ะ ฮ่าๆๆ”  สมทบด้วยเสียงของไวท์ซึ่งฟังดูเหมือนไม่ได้ห่วงกูเลยสักนิดเนอะ

 

“ปะ..ป่าวเราแค่ไม่นึกว่าบ้านไอซ์จะรวยเว่อขนาดนี้นิ่”  ตอบตามที่คิดเป๊ะ

 

“อ้าวพวกกูผิดหรอวะ”  ไวท์ขึ้นเสียง

 

“ไม่ใช่อย่างนั้นครับพี่ไวท์คือ...ผมแค่อึ้งๆน่ะ”  กัปตันยังแย้ง

 

 

“ตั้งใจจะมาเป็นสะใภ้บ้านนี้ก็ทำตัวให้ชินซะสิ”  

 

 

 

ไวท์พูดลอยๆเพื่อดูปฎิกิริยาของกัปตัน เพราะเขารู้มาสักพักและว่าน้องเขาสนิทกับใคร และเขาก็ดูเหมือนจะอ่านใจกัปตันออกว่าเขาคิดยังไงกับน้องชาย ซึ่งน้องชายดูท่าทางจะไม่ได้คิดแบบเดียวกันกับกัปตันเลยสักนิด

 

 

น่าสงสารเจ้านี่อยู่เหมือนกันนะ

 

 

“มันต้องลูกเขยไม่ใช่หรอพี่ไวท์”  และมันได้ผล

 

“ลูกสะใภ้แหล่ะถูกแล้ว บ้านกูมีพี่น้องสองคนไม่มีน้องสาว มึงชอบไอซ์ไม่ใช่ง๊ะ?”  ไวท์พูดตามตรงเช่นกัน

 

 

“จริงหรอกัปตัน?”

 

"ปะ..ป่าว"

 

"ถ้าเป็นอย่างนั้นเราคงรับไม่ได้แน่เลย" ไอซ์พูดตัด

 

"........"  ไวท์มองน้องชายตัวเองอย่างอึ้งๆ

 

"......อื้ออ" กัปตันพูดเสียงอ้อยอิ่ง

 

"เราว่าเรากลับบ้านเองดีกว่า เดี๋ยวสาย แฮ่ะๆๆ"  กลับตันพูดขึ้นขณะที่โดนไอซ์กอดคอเข้าไปในบ้าน แต่มาถึงขนาดนี้แล้วจะเข้าไปเพื่อไรล่ะ

 

 

ไม่ฉ่งไม่ฉี่แม่งแล้ว   ห่าเอ้ยยยย

 

 

"อ้าว..รีบหรอวะ" เป็นไวท์ที่ถาม

 

"ครับ^^" พยายามยิ้มเต็มที่แล้วนะ

 

"งั้นไอซ์เข้าไปในบ้านก่อนเลย เดี๋ยวพี่ไปส่งมันเอง"  ไวท์ออกคำสั่งเสร็จสัพก็เดินกลับมาที่รถอีกครั้ง 

 

 

เขาก็ไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองเหมือนกันที่จู่ๆก็เกิดสงสารเด็กคนนี้ขึ้นมา.................

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

TBC.

 

 

อัพครบแล้วนะคะ

#Har(ห่า)

 

ฝากด้วยยยยยยยยยย

ฝันดีน้าาาาาา