รักร้ายๆของนายมาเฟีย

รุ่งเช้า
โทโมะ:นี่เธอตื่นได้แล้ว
แก้ว:อือ ขออีก5นาทีนะ
โทโมะ:ไม่ได้ จะตื่นดีๆมั้ย
เมื่อร่างบางได้ยอินเสียงเตือนจากเขาก็รีบลุกขึ้นทันที
แก้ว:โห่ ใจร้าย
โทโมะ:ไปอายน้ำแล้วตามฉันไปข้างล่าง
ฉันไปอาบน้ำตามที่เขาสั่งแล้วลงไปข้างล่าง
โทโมะ:นึกว่าตายในห้องน้ำไปละ
แก้ว:ปากหรอนั่น
โทโมะ:วันนี้เธอต้องไปทำงานในไร่
แก้ว:ทำไมฉันต้องทำฉันไม่ใช่นงานของนายนะ
โทโมะ:ไม่ใช่ก็ต้องทำเธอจะมาอยู่ที่นี่ฟรีๆได้ไง ตามฉันมา
แก้ว:เห้ยเดี๋ยวดิ ฉันยังไม่ได้กินข้าวเลยนะ
ไม่สนใจฉันเลย พี่แจ๊คเมื่อไหร่พี่จะตามหาฉันฉันอยากกลับบ้านจะตายอยู่แล้ว คนที่นี่ใจร้ายชมัด
 ในไร่
แก้ว:นี่นายเดินช้าๆหน่อได้มั้ยฉันตามไม่ทัน
โทโมะ:เธอก็เดินเร็วๆสิ
คนงาน:อ้าวนายหัว มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับเนี่ย
โทโมะ:เมื่อคืนน่ะ อ้าวทุกคน ฉันมีคนมาแนะนำให้รู้จัก นี่แก้วเธอเป็นคู่หมั้นฉันฝากทุกคนดูแลด้วยแล้ววันนี้เขาก็ขอมาทำงานที่นี่ด้วย
ฉันหันไปมองหน้าเขา คือฉันไม่เคยพูดว่าฉันจะมาทำงานแล้วฉันไปหมั้นกับนายตอนไหน
คนงาน:ยินดีต้อนรับนะคะคุณแก้ว
แก้ว:เอ่อออ ค่ะ
โทโมะ:ทุกคนไปทำงานได้ละ
แก้ว:นี่นายฉันไม่ทำงานนะ พาฉันไปส่งบ้านเดี๋ยวนี้
โทโมะ:เธอต้องทำ แล้วนี่งานเธอถางหญ้าให้หมด
แก้ว:แต่นี่มันไม่ใช่น้อยๆนะ
โทโมะ:นั่นมันหน้าที่ของเธอ
แก้ว:คอยดูฉันจะหนีนายไปให้ได้ 
โทโมะ:ฉันขอเตือนเธอเลยนะฉันไม่คนที่เธอจะมาตะคอกใส่แบบนี่ได้บ่อยๆเพราะความอดทนของฉํนต่ำแล้วถ้าเธอคิดจะหนีล่ะก็ได้เห็นดีกันแน่
แก้ว:ฉันเกลียดนาย ไอ้บ้าใจร้าย 
โทโมะ:ฉันร้ายได้มากกว่าที่เธอคิด
แก้ว:ฉันเกลียดนายที่สุด เกลียดๆๆๆๆๆๆ
โทโมะ:เออ เรื่อของเธอ
เขื่อน:นายครับวันนี้นายต้องไปพบลูกค้าในเมืองนะครับ
โทโมะ:อืม ฉันรู้แล้ว ทุกคนฟังฉันห้ามใครช่วยผู้หญิงคนนี้ทำงานเด็ดขาดถ้าฉันรู้ว่าใครช่วยเตรียมหาที่ทำงานใหม่ได้เลย
แก้ว:.....ฉันได้แต่มองหน้าเขาเพราะไม่คิดว่าคนที่ช่วยฉันจะทำกับฉันแบบนี้ ตอนนี้ฉันรู้สึกเกลียดเขาโกรธเขามากฉันไม่อยากเห็นหน้าเขาอีก