รักร้ายๆของนายมาเฟีย

โทมะ:ห๊ะอะไรไปสิ
โทโมะ:ครับ ตามฉันมา
ทั้งสองเดินออกมาหน้าร้านเพราะรถจอดอยู่หน้าร้าน
โทโมะ:ขึ้นรถ
แก้ว:ไม่อะ แยกกันตรงนี้เลยแล้วกัน
โทโมะ:นี่ โทโมะกระชากแขนแก้วเพราะแก้วกำลังจะเดินหนี
แก้ว:โอ้ย ฉันเจ็บนะ
โทโมะ:เธอไม่เห็นหรอว่าพ่อฉันกับแม่เธอมองอยู่ในร้านน่ะ
แก้ว:แล้วไงฉํนไม่อยากไปกับนาย
โทโมะ:ขึ้นรถ
แก้ว:ไม่มีทาง แล้วก็ปล่อยแขนฉันได้แล้ว
โทโมะ:ไม่ขึ้นดีใช่มั้ย
พูดจบโทโมะก็ช้อนร่างแก้วขึ้นมาอุ้ม
แก้ว:นี่นายทำอะไรเนี่ย
โทโมะ:บอกให้ขึ้นดีๆไม่ขึ้น
แก้ว:ปล่อยฉันฉันไม่ไปกับนาย
แก้วดิ้นไม่หยุดโทโมะวางแก้วในรถตู้แล้วก็ขึ้นไปนั่งข้างๆแก้วแต่แก้วพยายามจะลง
โทโมะ:หยุดดิ้นไม่งั้นฉันจูบ
แก้ว:....เมื่อได้ยินก็หยุดทันที
โทโมะ:เขื่อนออกรถ
เขื่อน:ครับ
รถขับออกมาจากร้านได้สักพักบนรถมีแต่ความเงียบ
เขื่อน:คุณแก้วคือคนที่จะหมั้นกับเจ้านายผมหรอครับดีจัง
แก้ว:หมั้นได้ก็ถอนได้ ฉันไม่อยากอยู่กับนายนี่หรอก
โทโมะ:คิดว่าฉันอยากอยู่กับเธอมากหรือไง
แก้ว:ไม่งั้นนายคงไม่พยายามไล่ฉันออกมาจากไร่นายสินะ
โทโมะเงียบไปเพราะไม่อยากเถียงกันทั้งสองหันหลังให้กันตลอดทาง