รักร้ายๆของนายมาเฟีย

โทมะ:ห๊ะอะไรไปสิ

โทโมะ:ครับ ตามฉันมา

ทั้งสองเดินออกมาหน้าร้านเพราะรถจอดอยู่หน้าร้าน

โทโมะ:ขึ้นรถ

แก้ว:ไม่อะ แยกกันตรงนี้เลยแล้วกัน

โทโมะ:นี่ โทโมะกระชากแขนแก้วเพราะแก้วกำลังจะเดินหนี

แก้ว:โอ้ย ฉันเจ็บนะ

โทโมะ:เธอไม่เห็นหรอว่าพ่อฉันกับแม่เธอมองอยู่ในร้านน่ะ

แก้ว:แล้วไงฉํนไม่อยากไปกับนาย

โทโมะ:ขึ้นรถ

แก้ว:ไม่มีทาง แล้วก็ปล่อยแขนฉันได้แล้ว

โทโมะ:ไม่ขึ้นดีใช่มั้ย

พูดจบโทโมะก็ช้อนร่างแก้วขึ้นมาอุ้ม

แก้ว:นี่นายทำอะไรเนี่ย

โทโมะ:บอกให้ขึ้นดีๆไม่ขึ้น

แก้ว:ปล่อยฉันฉันไม่ไปกับนาย

แก้วดิ้นไม่หยุดโทโมะวางแก้วในรถตู้แล้วก็ขึ้นไปนั่งข้างๆแก้วแต่แก้วพยายามจะลง

โทโมะ:หยุดดิ้นไม่งั้นฉันจูบ

แก้ว:....เมื่อได้ยินก็หยุดทันที

โทโมะ:เขื่อนออกรถ

เขื่อน:ครับ

รถขับออกมาจากร้านได้สักพักบนรถมีแต่ความเงียบ

เขื่อน:คุณแก้วคือคนที่จะหมั้นกับเจ้านายผมหรอครับดีจัง

แก้ว:หมั้นได้ก็ถอนได้ ฉันไม่อยากอยู่กับนายนี่หรอก

โทโมะ:คิดว่าฉันอยากอยู่กับเธอมากหรือไง

แก้ว:ไม่งั้นนายคงไม่พยายามไล่ฉันออกมาจากไร่นายสินะ

โทโมะเงียบไปเพราะไม่อยากเถียงกันทั้งสองหันหลังให้กันตลอดทาง