รักร้ายๆของนายมาเฟีย

9.8

เขียนโดย wipawiwi

วันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.46 น.

25 ตอน

77 วิจารณ์

32.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 เมษายน พ.ศ. 2558 21.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

14)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

วันนี้เขื่อนต้องไปส่งแก้วที่กรุงเทพแก้วรอโทโมะตั้งเช้าตรู่แต่ตอนนี้โทโมะก็ยังไม่มารถก็กำลังจะออกแล้ว
เขื่อน:คุณแก้วครับ รถพร้อมแล้วครับ
แก้วไม่สนใจที่เขื่อนพูดมองแต่ทางเข้าไร
เขื่อน:คุณแก้วครับ คุณแก้ว
เขื่อนสะกิดแก้วจนแก้วรู้ตัว
แก้ว:ห๊ะ มีอะไรหรอ
เขื่อน:ผมบอกว่ารถพร้อมแล้วครับไปกัยเถอะครับ
แก้ว:ดูดีหรือยังดูอีกสิเดี๋ยวเสียกลางมางนะ(ถ่วงเวลา)
เขื่อน:ผมว่าผมก็ดูดีแล้วนะครับ คุณแก้วมองหาคุณโทโมะหรอครับ
แก้ว:เอ่อ...ป่าวฉันจะมองหาเขาทำไมล่ะ
เขื่อน:หรอครับ ผมคิดว่าคุณแก้วรอเจ้านายผมซะอีก
แก้ว:รอบ้าอะไร เราไปกันเถอะ
แก้วเดินขึ้นรถไป แล้วก็มีเสียงรถเข้ามาในไร่พอดี
เขื่อน:มาจนได้นะ (พูดเบาๆ)
โทโมะ:อ้าว ทำไมยังไม่ไปกันอีกฉันบอกให้ไปตั้งแต่กี่โมงแล้วห๊ะ
เขื่อน:ก็ผมรอนายนี่ครับ
โทโมะ:บอกแล้วไงว่าไม่ต้องรอ
แก้ว:เขื่อนไปกันเถอะฉันเบื่อที่นี่จะแย่อยู่แล้ว
เขื่อน:คุณโทโมะจะไปด้วยกันมั้ยครับ
โทโมะ:คงไม่หรอกฉันรู็สึกเหนื่อยๆน่ะฉันพักผ่อนดีกว่า
โทโมะกำลังจะเดินไปแต่..
แก้ว:เดี๋ยว
โทโมะหันกลับมา
โทโมะ:มีอะไร
แก้ว:นายไม่ไปจริงๆหรอ
โทโมะ:ไม่อะ ฉันเหนื่อยมากแล้ว โทโมะหันหลังให้แก้วอีกครั้งกำลังจะเข้าบ้านแต่มีเสียงแก้วตะโกนออกมา
แก้ว:ขอบคุณนะ ขอบคุณที่ช่วยฉันตั้งแต่วันนั้น ขอบคุณที่นายกลับมาวันนี้แันนึกว่าฉันจะไม่ได้เจอ

นายแล้วฉันขอให้นายมีความสุขมากๆนะ
โทโมะไม่ได้หันหน้ามาฟังแต่เขาก็หยุดฟังจนจบ
โทโมะ:เธอไปเถอะ โชคดี
โทโมะยืนหันหลังให้แก้วแล้วพูดออกมาแล้วเขาก็เข้าบ้านโดยที่ไม่หันมามองแล้ว แก้วที่กำลังร้องไห้อยู่
(ฉันอยากให้นายหันหน้ามาคุยกับฉันมากกว่านะT_T)
เขื่อน:ไปกันเถอะครับสายมากแล้วเดี๋ยวผมจะกลับมืด
ฉันได้ยินที่เขื่อนพูดฉันจึงปิดประตูทันทีใจฉันนี่อยากลงไปจากรถมากกว่า แต่เจ้าของเขาไล่ขนาดนั้นฉันคงไม่กล้าหลอกถ้าเป็นไปได้ฉันขอไม่เจอนายอีกเลยดีกว่านะ ลาก่อนไร่ไทยานนท์

โทโมะแอบมองรถวิ่งออกจากไล่ไปจากบนห้องจนรถวิ่งไปไกลจนมองไม่เห็น

ตอน 13

สารบัญ

ตอน 15