รักร้ายๆของนายมาเฟีย

เขื่อน:นายครับ
โทโมะ:.......
โทโมะไม่พูดอะไรแต่พยักหน้ารับรู้และยกมือขึ้นให้รู้ว่าเขาจัดการเองได้
โทโมะ:เก็บปืน
 เขื่อน:แต่ว่านายครับ
โทโมะ:ก่อนที่ฉันจะสั่งให้พวกแกเอาลูกปืนกรอกปากตัวเอง
เขื่อน:แต่คุณโทมะสั่งไว้ว่า...
โทโมะ:สิ่งที่มันถนัด คือการรอบกัด
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาชินกับการที่ต้องคอยระแวงคนใกล้ตัว
ป๊อป:อ้าวแกเองหรอโทโมะ
โทโมะ:......
ป๊อป:ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอกับแกที่นี่
โทโมะ:หึ 
ป๊อป:แกเหมือนเดิมจิงๆ
 โครม ซ่า
....:อื้อ อึก อึก 
โทโมะ:ฉันบอกแกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าทำร้ายผู้หญิงให้ฉันเห็น
ป๊อป:ช่วยไม่ได้ นี่มันเรื่องของฉัน
โทโมะ:ปล่อยผู็หญิง ก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหว
ป๊อป:หึ ปล่อยก็ได้ เห้ยปล่อยผู้หญิง
....:แค่กๆๆ  ฉันพยายามเงยหน้าขึ้นมามองคนที่ช่วยฉัน 
โทโมะ:เป็นอะไรรึป่าว
....:ไม่
เขื่อน:นายครับระวัง
ปังๆๆๆ
โทโมะ:ไหวมั้ย 
.....:ไหว
โทโมะ:งั้นก็รีบลุกเร็วเข้า
ฉันลุกขึ้นแล้ววิ่งไปพร้อมเขาแต่เอ๊ะ นั่นมันเลือดหนิ เลือดออกเต็มแขนเขาเลย
...:นายเป็นอะรรึป่าวเลือดออกเต็มเลย
โทโมะ:ไปซะ 
.....:..........
โทโมะ:ฉันบอกให้หนีไปไง
....:ไม่ นายจะให้ฉันทิ้งคนที่ช่วยฉันหรอ
โทโมะ:ไปซะ