รักร้ายๆของนายมาเฟีย

เขื่อน:นายครับ

โทโมะ:.......

โทโมะไม่พูดอะไรแต่พยักหน้ารับรู้และยกมือขึ้นให้รู้ว่าเขาจัดการเองได้

โทโมะ:เก็บปืน

 เขื่อน:แต่ว่านายครับ

โทโมะ:ก่อนที่ฉันจะสั่งให้พวกแกเอาลูกปืนกรอกปากตัวเอง

เขื่อน:แต่คุณโทมะสั่งไว้ว่า...

โทโมะ:สิ่งที่มันถนัด คือการรอบกัด

ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาชินกับการที่ต้องคอยระแวงคนใกล้ตัว

ป๊อป:อ้าวแกเองหรอโทโมะ

โทโมะ:......

ป๊อป:ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอกับแกที่นี่

โทโมะ:หึ 

ป๊อป:แกเหมือนเดิมจิงๆ

 โครม ซ่า

....:อื้อ อึก อึก 

โทโมะ:ฉันบอกแกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าทำร้ายผู้หญิงให้ฉันเห็น

ป๊อป:ช่วยไม่ได้ นี่มันเรื่องของฉัน

โทโมะ:ปล่อยผู็หญิง ก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหว

ป๊อป:หึ ปล่อยก็ได้ เห้ยปล่อยผู้หญิง

....:แค่กๆๆ  ฉันพยายามเงยหน้าขึ้นมามองคนที่ช่วยฉัน 

โทโมะ:เป็นอะไรรึป่าว

....:ไม่

เขื่อน:นายครับระวัง

ปังๆๆๆ

โทโมะ:ไหวมั้ย 

.....:ไหว

โทโมะ:งั้นก็รีบลุกเร็วเข้า

ฉันลุกขึ้นแล้ววิ่งไปพร้อมเขาแต่เอ๊ะ นั่นมันเลือดหนิ เลือดออกเต็มแขนเขาเลย

...:นายเป็นอะรรึป่าวเลือดออกเต็มเลย

โทโมะ:ไปซะ 

.....:..........

โทโมะ:ฉันบอกให้หนีไปไง

....:ไม่ นายจะให้ฉันทิ้งคนที่ช่วยฉันหรอ

โทโมะ:ไปซะ