เพราะว่ารัก

 

 

 

 

                    หลังจากที่นั่งรถมาถึงคอนโดของแก้ว ฟางก็ลงรถตามแก้วมา แก้วหันมองฟางก่อนจะทำหน้างงใส่ฟาง 

 

 

 

 

                    " คือระ ? " แก้วผ่ายมือออกเป็นการตั้งคำถาม 

 

 

 

 

 

                    " ขอนอนค้างที่นี่ด้วยคนนะ คือ ชั้ลรุ้สึกแปลกๆกับตัวเองยังไงไม่รู้ " ฟางหน้าซึมๆ  จนแก้วแปลกใจ  แก้วพยักหน้าอนุญาตแล้วเดินนำขึ้นไปบนห้อง

 

 

 

 

 

 

                    ในห้องของแก้ว เธอวางข้าวของ แล้วทิ้งตัวลงนอนยาวบนโซฟา  ฟางนั่งลงบนโซฟาข้างๆแก้ว

 

 

 

 

 

 

                    " แกเป็นอะไรของแกยัยฟาง " แก้วเงยมองฟางที่นั่งทอดกายพิงโซฟาอย่างคนหมดอาลัยตายอยาก หน้าก็ดูซึมๆ เหมือนไปเจอเรื่องอะไรมา 

 

 

 

 

 

                    " ไม่รู้สิ มันรู้สึกโหวงๆ ใจหวิวๆ เปลี่ยวๆ โอ้ยยย อธิบายไม่ถูกหวะ ไปอาบน้ำก่อนนะ " ฟางเองก็ตอบตัวเองไม่ถูก ไม่รู้ว่าตัวเธอเองกำลังรู้สึกอะไรอยู่ แก้งเองก็ไม่เข้าใจ ได้แต่มองตามฟางที่เดินเข้าห้องน้ำไปอย่างงงๆ 

 

 

 

 

 

 

 

                    ที่ห้องของป๊อป โทโมะก็ยังคอยตามตื้อป๊อปไม่เลิก ตั้งแต่ที่งานแต่ง จนมาถึงที่ห้องของป๊อป 

 

 

 

 

 

 

                    " ป๊อป ทำไมมึงเล่นตัวจังวะ " แล้วเขาก็เริ่มจะหมดความอดทน

 

 

 

 

 

                    " ไอโมะ คือกูไม่ได้เล่นตัว แต่กูช่วยมึงไม่ได้จริงๆ กูมีงานของกูที่จะต้องทำ คือ ถ้ามึงอยากจะให้คนช่วยเหมือนคุณทองกวาวกับพี่คร้าว มึงก็ต้องติดต่อกับริษัท แล้วเค้าจะจัดคนมาช่วยมึงเองงง " ป๊อปชักสีหน้าใส่โทโมะ 

 

 

 

 

 

 

                    " ติดต่อเชี้ยไรมึง เคสละเป็นหมื่น กูไม่มีปัญญาจ่ายหรอก " โทโมะเซ็ง 

 

 

 

 

 

 

                    " ถ้ามึงไม่มีปัญญาจ่าย กูก็ไม่มีปัญญาช่วยมึงเหมือนกัน เชิญมึงกลับบ้านของมึงไปได้แล้ว กูจะนอน พรุ่งนี้กูมีงานต้องทำอีก "  ป๊อปพลักโทโมะออกจากห้อง แล้วปิดประตูใส่ทันที 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    ในคืนวนเดียวกัน  โทโมะยังคิดไม่ตกว่าจะจัดการกับเรื่องของตัวเองยังไง ถ้าติดต่อกับบริษัท ก็ต้องใช้เงินเกือบสองหมื่น ซึ่งเขาก็มีเงินอยู่แค่หมื่นเดียวเอง จะขอให้ไอป๊อปช่วย มันก็ปฏิเสธ 

 

 

 

 

 

 

 

                    " ไอป๊อปมันไม่ช่วยชั้ล " แล้วเขาก็จำต้องโทรขอคำปรึกษาจากเธอ 

 

 

 

 

 

                    ( ทำไม ) แก้วถามสั่นๆ 

 

 

 

 

 

                    " มันบอกมันมีงานต้องทำ ถ้าชั้ลอยากจะจัดการกับเรื่องนี้จริงๆ มันแนะนำให้ชั้ลไปติดต่อกับบริษัท " โทโมะเล่า 

 

 

 

 

 

                    ( ก็ไปติดต่อดิ ) แก้วไม่อยากคุย  ใจเธอมันหวิวๆแปลกๆที่โทโมะโทรมาปรึกษาเธอเรื่องนี้ 

 

 

 

 

 

 

                    " ก็ชั้ลไม่มีตังค์อะ  ขอยืมตังค์หน่อยดิ " โทโมะพูด 

 

 

 

 

 

                    ( ชั้ลไม่มี  ค่ารถของนาย ชั้ลก็ไม่รู้จะเอาปัญญาที่ไหนไปหาใช้คืน ) แก้วขมวดคิ้วใส่อย่างเซ็ง 

 

 

 

 

 

                    " เห้ย !!! จริงดิ  คิดออกแล้วหวะ แค่นี้นะ เจอกันพรุ่งนี้ "  แล้วโทโมะก็ยิ้มร่า เหมือนคิดอะไรบางอย่างออก เสร็จสิ้นความเครียดเขาก็วางสายใส่เธอทันที 

 

 

 

 

 

                    " หึ ! " แก้วนอยส์ โยนโทรศัพท์ลงบนเตียงแล้วล้มตัวลงนอน 

 

 

 

 

 

 

 

                    เช้าของวันใหม่ 

 

 

 

 

 

 

                    ที่บริษัท  ในขณะที่แก้วยังไม่มาทำงาน 

 

 

 

 

 

 

 

                    " บอสคะ มีคนมาขอพบแก้วคะ " ลิลลี่เพื่อนร่วมงานของแก้ว เดินนำผู้ชายคนนั้นมาที่ห้องของบอส

 

 

 

 

 

                    " ให้เค้าเข้ามา " บอสสะบัดหน้าเล็กน้อยเล็งไปที่ประตู 

 

 

 

 

 

 

                    O_O  แล้วฮีก็ถึงกับตาค้าง อ้าปากหวอทันที 

 

 

 

 

 

                    " OMGGGG  ปู๋ชายยยยยย  " เธออุทานเสียงหลก ตายังคงจ้องมองที่หนุ่มคนนั้นไม่ขาดสาย 

 

 

 

 

 

 

                    " ผมอยากเจอแก้วครับ "  เขาพูดเสียงนุ่ม เล่นเอาบอสแถบจะน้ำลายหก 

 

 

 

 

 

                    " แก้วยังไม่มาค่ะ เอ่ย ครับ เชิญนั่งรอให้ห้องนี้ได้เลยครับ " บอสลุกขึ้นแล้วผ่ายมือเชิญให้นายคนนั้นนั่งลงที่โซฟารับแขก

 

 

 

 

 

 

                    " มีธุระอะไรด่วนหรือเปล่าคะ ให้ผมโทรตามมั้ยครับ " บอสยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เดินมานั่งใกล้ๆหนุ่มหล่อก้ามโต ใส่สายตาแทะโลมไปเรื่อย 

 

 

 

 

 

 

                    " ไม่ด่วนครับ แต่อาจจะเยอะเป็นพิเศษ " เขาใช้สายตาหยอกล้อกับบอสอย่างรู้ทัน 

 

 

 

 

 

                    ตึกตัก ตึกตัก จนบอสหวั่นไหว เริ่มเอียงตัวเข้าหาหนุ่มคนนั้น 

 

 

 

 

 

 

                    " ว่าแต่ ชื่ออะไรหรอคะ " แล้วความเป็นหญิงในกายของฮีก็แสดงออกมาอย่างเห็นได้ครับ 

 

 

 

 

 

                    " ชื่อเสกครับ " เขาพูดเสียงหล่อ ใส่บอส 

 

 

 

 

 

                    " ซี๊ดดด  อยากมีผัวชื่อเสกจัง " บอสทำหน้าหื่นใส่เสก เสกยิ้มหล่อใส่ 

 

 

 

 

 

 

                    " บอสคะ " แล้วฝันของบอสก็สลาย เมื่อแก้วผลักประตูห้องเข้ามาเสียก่อน 

 

 

 

 

 

                    " นังแก้ว นังเด็กไร้มารยาท " บอสเสียอารมณ์ลุกออกจากคุณเสกแล้วกลับไปนั่งโต๊ะ 

 

 

 

 

 

                    " นี่นายมาที่นี่ได้ยังไง " แก้วหน้าซีดทันทีเมื่อเห็นเสก  เสกยิ้มให้แก้วอย่างมีเลศนัย  แก้วตกใจ เดินออกจากห้องบอสไปทันที 

 

 

 

 

 

                    

                    " ผมขอตัวสักครู่นะครับ " แล้วเสกก็ลุกตามแก้วไป 

 

 

 

 

 

 

                    ในห้องทำงานของแก้ว ที่มีป๊อป และ ฟางนั่งรวมอยู่ด้วย 

 

 

 

 

 

                    " กล้าเดินหนีผมหรอ " เสกดึงแขนแก้วเข้าหาตัวเอง จนแก้วจำต้องพลิกร่างกลับไปมองหน้าเขาอีกครั้ง 

 

 

 

 

 

                    " นายมาที่นี่ทำไม " แก้วสะบัดแขนตัวเองออกอย่างแรงจนหลุดจากมือของเสก 

 

 

 

 

                    " ผมมาหาคุณ เรามีเรื่องต้องคุยกัน " เสกพูดอย่างสุภาพ ไม่เหมือนครั้งก่อนที่เจอกัน 

 

 

 

 

                    " งั้นก็พูดมา " แก้วไม่อย่างจะเสวนาด้วย

 

 

 

 

 

                    " ผมขอโทษที่ผมไล่ปล้ำคุณไปเมื่อวันก่อน  ผมโกรธมากที่คุณจะมาพรากทองกวาวไปจากผม แต่ตอนนี้ผมทำใจได้แล้ว ผมไม่ได้รักทองกวาวแล้ว ผมแค่อยากจะมาขอโทษคุณ "  เสกพูดจากใจจริง แก้วนิ่งไป 

 

 

 

 

                    " โอเค ชั้ลยกโทษให้ เชิญคุณกลับไปได้แล้ว " แต่เธอก็ยังไม่ไว้ใจเขาอยู่ดี 

 

 

 

 

 

                    " มีอีกอย่างที่ผมอยากจะบอกคุณ " เสกพูด  แก้วถอนหายใจ แล้วพยักหน้าใ้เสกพูด 

 

 

 

 

 

                    " ผมชอบคุณ แล้วผมก็ต้องการที่จะจีบคุณ " 

 

 

 

 

 

 

                    " O_O " สตั้น

 

 

 

 

 

                    " ... " ช็อค พูดไม่ออก 

 

 

 

 

 

                    " เห้ยยยยย ! "  ฟาง ป๊อป ที่แอบฟังอยู่ในห้อง แทบไม่เชื่อหูตัวเอง 

 

 

 

 

 

                    " ผมอยากให้คุณลืมภาพวันนั้นไป แล้วมองผมใหม่อีกครั้ง " เสกพูด แก้วยังอึ้งอยู่ 

 

 

 

 

 

                    " ผมมาพูดแค่นี้แหละ ผมกลับก่อนนะ พรุ่งนี้ผมจะมาใหม่ " เสกยิ้มหล่อให้แก้ว แล้วหันหลังเดินกลับไป  แก้วยังอึ้ง นิ่ง มึน งง 

 

 

 

 

 

 

                    "แกกกกก  ใครวะ หล่อ ล่ำ หน้าปล้ำมากกกกก " ฟางกระดี้กระด่า เดินเข้ามาหาแก้ว เมื่อเห็นเสกเดินไปไกลแล้ว 

 

 

 

 

 

                    " อดีตคู่หมั้นของทองกวาว "  แก้วยังไม่หลุดจากพะวัง 

 

 

 

 

 

 

                    " เห้ยยย แล้วแกรู้จักเค้าได้ยังไงวะ " ฟางดีใจแทนแก้ว 

 

 

 

 

 

 

                    " อย่ารู้เลย " แก้วไม่อยากเล่า 

 

 

 

 

 

                    " เห้ยหล่อวะ หุ่นก็ดี เข้มก็เข้ม  เห้ยเอาเหอะ ถ้าไม่เอาชั้ลเอานะ " ฟางเกาะแขนแก้วแล้วไกว่ไปมา เชียร์เพื่อนตัวเองเต็มที่ 

 

 

 

 

 

                    " จะเอาเค้า ถามเค้ายงว่าเค้าจะเอาเธอหรือเปล่า " ป๊อปเหน็บ ฟางแบะปากใส่ป๊อป 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    " แก้ววววววววววว  บอสเรียกพบบบบบ " ลิลลี่ เดินเข้ามาหาแก้วในห้อง

 

 

 

 

 

 

                    " ฟิ้ววววว"  แก้วเป่าปากอย่างเซ็ง ก่อนจะลุกขึ้นออกจากห้องตัวเองไปห้องบอส 

 

 

 

 

 

 

                    " พ่อเจ้าพอ่คุณ ขอให้ฟางได้เจอผู้ชายหล่อล่ำแบบคุณเสกสักคนเถอะเพคะ "ฟางหลับตาขอพร ยกมือไหว้ท่วมหัว 

 

 

 

 

 

 

                    ไหว้จนเสร็จ เธอก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา 

 

 

 

 

 

                    " ว้าย ! " แล้วเธอก็ต้องสะดุ้งโหยง เมื่อเห็นป๊อปที่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้เธอจนแทบจะจูบกันอยู่แล้ว 

 

 

 

 

 

                    " ชั้ลนี่ไง  หล่อ ล่ำ  ปล้ำง่ายยย " ป๊อปแกล้งเอาหน้าไปใกล้ๆฟางราวกับจะจูบเธอ ฟางรีบถอยหนี 

 

 

 

 

 

 

                    ตึกตัก ตึกตัก ตึกตักตึกตัก  ทั้งที่อยู่ใกล้แลวใจมันสั่น 

 

 

 

 

 

 

                    " เหลือพี่คนเดียวในโลกนี่ ฟางก็ไม่เอาหรอก "  แต่ปากมันก็แข็งอยู่ดี 

 

 

 

 

 

 

                    " อย่าคิดมากดิ  ชั้ลก็แค่แกล้งเธอไปแบบนั้นแหละ หล่อๆอย่างชั้ลจะไปสนใจคนขี้เหร่อย่างเธอได้ยังไง " นีก็ปากหมาเกิ๊นนนน 

 

 

 

 

 

 

                    " .... "  ฟางนิ่งไป เธอมองหน้าป๊อป เหมือนคนน้อยใจ แล้วเดินกระแทกเท้า ออกจากห้องไปทันที  ป๊อปเองก็ไม่รู้เรื่อง พูดอะไรไปก็ไม่ได้คิด แถวยังไม่เงยมองหน้าคนฟังอีกว่าเค้ารู้สึกยังไง 

 

 

 

 

 

 

                    " เคลียร์เรื่องคุณเสกผัวชั้ลเสร็จแล้วใช่มั้ย " บอสทำหน้าดุใส่แก้วทันทีที่แก้วเปิดประตูเข้ามา 

 

 

 

 

 

 

                    " คะ " แก้วตอบนิ่งๆ แล้วนั่งลง 

 

 

 

 

 

                    " งั้นก็เคลียร์กับคู่กรณีอีกรายนึงเลยแล้วกัน  นี่เธอทำงานยังไงเนี่ยฮะ ทำไมถึงมีแต่เรื่องแบบนี้  ทำไมถึงได้มีปัญหากับคนหล่อๆถึงสองคน ทำไมชั้ลไม่เจอแบบนี้บ้าง  " บอสด่าแก้วไม่ยั้ง  แก้วยิ้มกรุ่มกริ่มใส่บอสอย่างเย้ยหยัน แล้วหันไปมองคู่กรณีอีกรายของเธอ 

 

 

 

 

 

 

                    " ไอ้โทโมะ !! " แล้วเธอก็ต้องอึ้ง เมื่อเห็นเค้านั่งยิ้มกริ่มอยู่ที่ดซฟารับแขกที่เดียวกับคุณเสกเมื่อคู่ 

 

 

 

 

 

                    " เค้าต้องการให้บริษัทรับผิดชอบรถของเค้า นี่เธอไปทำยังไงรถเค้าถึงได้พังเนี่ย " บอสด่า แก้วหนักใจ เอามือกุมขมับตัวเองอย่างไว 

 

 

 

 

 

                    " แก้วไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนั้นซะหน่อย " แก้วเองก็จนปัญญาที่จะชดใช้ 

 

 

 

 

 

 

                    " จะตั้งใจไม่ตั้งใจก็ต้องร่วมกันรับผิดชอบ " บอสพูด แก้วเงยมองหน้าบอสอย่างเซ็ง

 

 

 

 

 

 

                    " จะให้ทำยังไงก็ว่ามา  " แก้วพูด

 

 

 

 

 

                    " งานถนัดของแกนั้นแหละ ไปช่วยให้เค้ากับแนเค้าคืนดีกัน ล้วจัดเตรียมเรื่องงานแต่งให้เค้าด้วย "บอสพูด  แก้วสะอึกไป 

 

 

 

 

 

                    "คนอื่นไม่ได้หรอบอส แก้วมีงานอื่นต้องทำ แก้วจะทำทันยังไงเนี่ยยย "  แก้วรีบปฏิเสธทันควัน 

 

 

 

 

 

 

                    " ชั้ลจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วววว  ชั้ลเคลียร์คิวให้แกแล้ว เชิญแกไปจัดการปัญหาที่แกสร้างขึ้นมาได้ตามสายเลยจร้าาาาาา  " บอสประชด 

 

 

 

 

 

 

                    "สรุป คือ แก้วต้องทำงานนี้ " แก้วถอนหายใจ

 

 

 

 

 

                    "ค่ะ  ขุ่นลูก ถ้าเข้าใจดีแล้ว เชิญคะ ขุ่นแม่จะพักผ่อน " บอสไล่ทางอ้อม แก้วหน้ามุ่ย เดินออกจากห้องไป โทโมะเดินตามมาติดๆ

 

 

 

 

 

                    " บอสของเธอบอกว่าเมื่อกี้มีคู่กรณีมาหาเธออีกราย  " โทโมะเดินมาดักหน้าแก้ว 

 

 

 

 

 

                    " เออ ใช่ " แก้วไม่สบอารมณ์  เธอเดินเลี่ยงเข้าห้องทำงานตัวเองไป โทโมะเดินตามมา 

 

 

 

 

 

                    "ใคร แล้วเค้ามาทำไม " โทโมะยังถามไม่เลิก 

 

 

 

 

 

                    " แล้วนายยยุ่งอะรด้วยเนี่ย  ฮะ " แก้วมองหน้าโทโมะอย่างไม่เข้าใจ

 

 

 

 

 

                    " นั่นสิ แล้วกูไปยุ่งเรื่องของเค้าทำไมวะ " เขาเองก็ไม่เข้าใจตัวเอง 

 

 

 

 

 

                    " เค้ามาจีบยัยแก้ว " ป๊อปพลุดโพลงขึ้นมา จากมุมหนึ่งของห้อง โทโมะหันไปมองหน้าป๊อป แล้วหันมามองหน้าแก้ว 

 

 

 

 

 

 

                    " ใคร ! ใครมาจีบ " แล้วทำไมโทโมะต้องทำเมือนโกรธแล้ว 

 

 

 

 

                    " คนที่ชนรถนายเป็นเศษเหล็กอะ " แก้วพูด 

 

 

 

 

                    " เธอจะไปยุ่งกับมันไม่ได้นะ เธอจะไว้ใจมันไม่ได้นะ " โทโมะโวยวายทันที 

 

 

 

 

                    " แล้วมันเกี่ยวอะไรกับมึงวะไอโมะ นี่มึงชอบแก้วหรอ " พี่ป๊อปช่างยุ  โทโมะมองหน้าป๊อป สลับกับมองหน้าแก้ว  แก้วจ้องมองหน้าโทโมะอย่างรอคำตอบ 

 

 

 

 

                    " มึงก็พูดไปไอป๊อป ใครจะไปชอบลงวะ  แฟนกูสวย น่ารัก กว่าตั้งเยอะ " นี่ก็ปากหมาไม่แพ้พี่ป๊อปเลยคะ 

 

 

 

 

                    แก้วสะอึกไปอีกครั้ง เธอหลบสายตาโทโมะ แล้วก้มลงอ่านเอกสารบนโต๊ะ 

 

 

 

 

 

                    " อย่าให้ชั้ลรู้นะ ว่าเธอไปยุ่งกับมัน " โทโมะถ้าวแขนบนโต๊ะทำงานของแก้ว แล้วกระซิบพูดให้ได้ยินกันสองคน

 

 

 

 

                    " เรื่องของชั้ล นายไม่ต้องมายุ่ง กลับไปได้แล้วไป " แก้วไล่  โทโมะขัดใจ แต่ก็ต้องยอมกลับไป

 

 

 

 

                    " พี่ป๊อป ฟางไปไหลเนี่ย " แก้วมองหาฟาง ก็ไม่เจอ 

 

 

 

 

                    " จะไปรู้มั้ย ไม่ได้เป็นอะไรกัน " ป๊อปพูด  แล้วก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ฟางเข้ามาในห้อง 

 

 

 

 

                    

                     " เออ นั้นสิ แกจะไปถามเค้าทำไม ชั้ลไม่ได้เป็นอะไรกับเค้าสักหน่อย " ฟางพูด   ป๊อปเงยมามองหน้ามอด้วยสายตาแปลกๆที่เมือนไม่พอใจในสิ่งที่ฟางพูด  ทั้งคู่สบตากัน อย่างไม่มีใครยอมใคร ก่อนที่ฟางจะสะบัดบ๊อบ นั่งลงทำงานต่อ