รักเธอแค่คนเดียว...

"แก้ว นี่คุณหญิงมาซากิกับหนูหวายลูกสาวของคุณหญิงปาริสาจ๊ะ"คุณหญิงจันทร์มณีแนะนำลูกสาวให้รู้จักกับคุณหญิงมาซากิกับหวาย
แก้วยิ้มให้คุณหญิงมาซากิที่ยังยืนอึ้งอยู่ ก่อนที่เธอจะยกมือไหว้คุณหญิงมาซากิ ทำให้อีกฝ่ายรับไหว้เธออย่างเสียไม่ได้ ทั้งๆ ที่ยังงงๆ อยู่
"ยินดีที่ได้รู้นะค่ะคุณหญิง คุณหวายด้วยนะค่ะ"แก้วพูดแล้วยิ้มบางๆ ให้คุณหญิงมาซากิกับหวาย
"จ้ะ เอ่อ... คุณหญิงมีลูกสาวด้วยหรือค่ะ? ทำไมดิฉันไม่เคยรู้มาก่อนล่ะค่ะ?"คุณหญิงมาซากิเอ่ยถามอย่างสงสัยและไม่เคยคิดด้วยว่าผู้หญิงที่นางเคยตีหน้าว่าเป็นคนไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างแก้วจะเป็นถึงลูกสาวของคุณไพรพิศารเจ้าของไร่องุ่นที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดเชียงใหม่และมีกิจการร้านอาหารอีกหลายสาขาทั่วประเทศ
"ค่ะ แก้วเป็นคนไม่ชอบออกสังคมน่ะค่ะ ไม่แปลกที่จะไม่มีใครรู้ว่าดิฉันจะมีลูกสาวอีกคน อีกอย่างเธอเพิ่งกลับมาจากเชียงใหม่น่ะค่ะ"คุณหญิงจันทร์มณีตอบ
"คุณแม่ค่ะ แก้วขอตัวไปหายัยฟางก่อนนะค่ะ"แก้วเอ่ยขอมารดา เพราะเธออึดอัดกับสายตาของโทโมะที่มองเธอนิ่ง
"จ้ะ"คุณหญิงจันทร์มณีหันมาพูดกับลูกสาว ก่อนที่แก้วจะเดินออกมาแล้วเดินไปหาฟางที่ยืนอยู่กับคุณหญิงธัญญาธรญ์และคุณหญิงจารุวรรณ
โทโมะมองตามหลังแก้วไป ก่อนที่จะหันมาหามารดาของเขา
"คุณแม่ครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ"โทโมะเอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะเดินออกมาทันที โดยที่หวายเดินตามหลังเขามา ทำให้เขาหันกลับไปมองเธอด้วยสายตาที่เรียบเฉย
"คุณไม่ต้องตามผมมาหรอกครับ ทางที่ดีคุณควรจะกลับไปหาคุณหญิงปาริสาจะดีกว่ามาเดินตามหลังผู้ชายแบบนี้"โทโมะพูดเสียงเรียบ ก่อนจะเดินออกไป
โดยทิ้งให้หวายอยู่กำมือแน่นอย่างเจ็บใจกับคำพูดของชายหนุ่ม
'ฉันไม่มีวันหยุดแค่นี้แน่โทโมะ!'หวายคิดในใจอย่างเจ็บใจ ที่ชายหนุ่มปฏิเสธเธออย่างไม่ใยดี
 
แก้วกับฟางเดินออกมานอกงานด้วย เพราะเริ่มบื่อกับบรรยายกาศในงานเต็มที
"อ้าว แก้ว ฟาง"เสียงทุ้มของใครบางคนเอ่ยชื่อของสองสาว ทำให้ทั้งสองหันมามองทันที
"เควิน!"แก้วกับฟางอุทานชื่อของชายหนุ่มอย่างตกใจจนเจ้าของชื่อยิ้มออกมากับท่าทางตกใจของสองสาว
"แหม จะตกใจอะไรขนาดนั้นครับ?"
"ก็ไม่คิดว่านายจะมางานนี้ด้วยน่ะสิ"ฟางพูด
"ใช่ๆๆ เพราะทุกทีคุณอาภาคีกับคุณน้าดารณีจะมางานนี้เองไม่ใช่เหรอ"แก้วเสริม
"พอดีว่าคุณแม่ไปบ้านคุณยายน่ะ เราเลยมาเป็นเพื่อนคุณพ่อน่ะ"
"อ๋อๆๆ"สองสาวพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนที่ทั้งสามจะยืนคุยกันต่อที่หน้างาน
 
ด้านโทโมะ
"มองหาใครว่ะไอ้โมะ?"เคนตะถาม เมื่อเห็นโทโมะมองหาใครบางคนอยู่
"มึงนี่ก็ถามแปลกไอ้เคน ไอ้โมะมันก็มองหาน้องแก้วอยู่ไง"จองเบตอบแทน
"อ้าว แก้วมางานนี้ด้วยเหรอ? ทุกทีไม่เคยเห็น"เขื่อนหันมาถามป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ข้างๆ
"เออ"ป๊อปปี้ตอบ ก่อนจะกระดกแก้วไวน์ทีเดียวจนหมดแก้ว
"แล้วนี่น้องฟางไปไหนว่ะไอ้ป๊อป?"โทโมะหันมาถามป๊อปปี้ เมื่อเห็นว่าน้องปาล์มกับน้องฟาล์วอยู่กับคุณหญิงธัญญาธรญ์และคุณหญิงจารุวรรณ
"สงสัยออกไปหน้างานกับแก้วมั้ง เพราะแก้วก็ไม่อยู่ในงานเหมือนกันนี่"ป๊อปปี้ตอบ
"เออ งั้นกูไปข้างนอกก่อนนะ"
"ที่ออกไปข้างนอก เพราะว่าจะไปตามน้องแก้วใช่ไหมไอ้โมะ?"เคนตะเอ่ยแซวโทโมะ แล้วหันไปแท็กมือกับจองเบ
"จะทำอะไรก็รีบล่ะไอ้โมะ เพราะว่าวันนี้ไอ้หน้าอ่อนนั่นมันมางานนี้ด้วย"เขื่อนพูด ทำให้โทโมะหันมามองเขื่อนทันที
"อย่ามองกูด้วยสายตาแบบนั้นนะไอ้โมะ กูแค่เตือนมึงด้วยความหวังดี มึงก็น่าจะดูออกนะว่าไอ้หน้าอ่อนนั่นมันคิดยังไงกับแก้ว"
พอเขื่อนพูดจบโทโมะก็รีบเดินออกไปที่หน้างานทันที
"สงสัยงานนี้มีฉุดว่ะ"
"คงไม่ขนาดนั้นหรอกมั้ง ไอ้โมะมันให้เกียรติแก้วจะตาย"ป๊อปปี้ว่า
"ไม่แน่นะไอ้ป๊อป ไอ้โมะมันรักแรงหึงแรงจะตาย ถ้ามันไปเห็นแก้วอยู่กับไอ้หน้าอ่อนสองต่อสอง งานนี้มีฉุดแน่ๆ เชื่อกูดิ"เคนตะออกความเห็น
"เออ กูว่ารอดูก่อนดีกว่า ถ้ามันไม่กลับมา แสดงว่ามันฉุดแก้วไปด้วยแน่ๆ"จองเบว่า ก่อนที่ทั้งสี่จะเปลี่ยนเรื่องเพื่อรอดูว่าโทโมะจะกลับเข้ามาในงานอีกหรือเปล่า
--------------------------------------------
 
 
 
มาแล้วๆๆๆๆๆ
อัพให้แล้วน๊า
ยังไงก็เม้นและติดตามกันด้วยนะค่ะรีดเดอร์