รักเธอแค่คนเดียว...

หน้าห้องงานเลี้ยง

โทโมะที่เดินออกมาจากห้องงานเลี้ยงก็หันซ้ายหันขวา เพื่อมองหาร่างบาง ก่อนที่สายตาจะสะดุดเข้ากับร่างของคนสองคนที่ยืนคุยกันอยู่ตรงริมระเบียง

สองเท้าแกร่งเดินเข้าไปหาร่างของคนสองคนที่ยืนคุยกันอยู่ทันที ก่อนที่จะมือหนาจะจับแขนเรียวของร่างบางแล้วออกแรงกระชากให้เธอหันกลับมาหาเขาอย่างแรง จนร่างบางเซไปตามแรงกระชากของชายหนุ่ม

"คุณ!"แก้วอุทานอย่างตกใจ เมื่อเห็นว่าใครเป็นคนกระชากแขนเธอ ก่อนจะดิ้นเพื่อให้หลุดพ้นจากพันธนาการของชายหนุ่ม

"เฮ้ย! ปล่อยแก้วเดี๋ยวนี้นะคุณวิศว มีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้กับเธอ!?"เควินถามเสียงเข้ม เมื่อเห็นโทโมะจับแขนเรียวของแก้วไว้แน่น เพราะดูจากสีหน้าของเธอแล้ว เขาคงจะบีบแขนเธออย่างแรงอยู่เหมือนกัน

"ไม่! แล้วอย่ามายุ่งกับผู้หญิงของฉันด้วย! ส่วนเธอมานี่!"โทโมะพูดเสียงเข้ม ก่อนจะดึงแขนเรียวของแก้วอย่างแรง เพื่อให้เธอเดินตามเขาไป

หมับ

เควินคว้าแขนเรียวของแก้วอีกข้างไว้ ทำให้โทโมะไม่สามารถพาแก้วออกไปจาปตรงนั้นได้

โทโมะหันกลับมามองแขนเรียวของแก้วอีกข้างที่ถูกเควินจับ ทำให้เธอตรงกลางระหว่างโทโมะกับเควินที่จับแขนเธอไว้คนละข้าง

"ปล่อยแขนเธอเดี๋ยวนี้!"โทโมะเอ่ยออกมาเสียงเรียบ สายตามองเควินนิ่ง แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่สะทกสะท้านเลยสักนิด

"คุณต่างหากที่ควรจะปล่อยแขนเธอ"เควินเอ่ยออกมาเสียงเรียบ ก่อนจะดึงแขนแก้วเบาๆ เพื่อให้เธอเดินมาหาเขา หากแต่โทโมะก็ไม่ยอมปล่อยแขนเธอเหมือนกัน

"ไม่! มึงนั่นแหละที่จะต้องปล่อย!"โทโมะเอ่ยเสียงเข้มแล้วกระชากแขนแก้วอย่างแรง จนแขนของเธอหลุดจากมือแกร่งของเควิน

โทโมะดึงร่างบางมายืนด้านหลังของเขา ก่อนจะมองเควินนิ่ง

"และอย่างมายุ่งกับผู้หญิงของฉันอีก!"พูดจบก็เดินออกไปทันที โดยที่ไม่ลืมดึงแขนแก้วให้เดินตามเขาไปที่ลาดจอดรถ

ฟางเดินกลับมา หลังจากที่เธอไปเข้าห้องน้ำ แต่เธอกลับเห็นแค่เควินที่ยืนอยู่แค่คนเดียว

"อ้าว เควิน แก้วอ่ะ?"ฟางถาม เมื่อไม่เห็นแก้ว

"คุณวิศวพาไปแล้ว"เควินตอบ

"พี่โทโมะเหรอ? แล้วพี่เขาพาแก้วไปไหนอ่ะ?"

"ไม่รู้สิ เห็นกระชากออกไปเมื่อกี้นี้น่ะ"

"อะไรนะ!?"

"ได้ยินไม่ผิดหรอก เขากระชากแขนแก้วออกไปเมื่อกี้ แถมยังบอกไม่ให้เรายุ่งกับผู้หญิงของเขาอีก"

"ผู้หญิงของเขาเหรอ?"

"อืม..."

ฟางมองเควินอย่างเห็นใจ เพราะเธอรู้มาตั้งนานแล้วว่าเควินชอบแก้ว แต่เพราะคำว่า'เพื่อน'คำเดียวเท่านั้น ที่ทำให้เควินไม่สามารถพูดมันออกมาได้

คอนโด_T&K_

โทโมะขับรถมาที่คอนโดของเขาทันที เมื่อจอดรถเสร็จแล้ว ชายหนุ่มก็ลงจากรถแล้วเดินอ้อมมาฝั่งที่แก้วนั่งแล้วกระชากแขนเธอให้ลงจากรถแล้วเดินตามเขาเข้ามาในคอนโด

"โอ๊ย! นี่คุณ! ฉันเจ็บนะ!"แก้วร้องออกมาเสียงดัง แต่ดูเหมือนชายหนุ่มจะไม่สนใจเสียงร้องของเธอเลยสักนิด

ติง!

เสียงประตูลิฟต์เปิดออก ก่อนที่โทโมะจะกระชากแก้วให้เข้ามาในลิฟต์พร้อมเขาแล้วกดปิดประตูทันที

พลัก

โทโมะผลักแก้วเข้ากับผนัง ก่อนจะกลัดขังเธอให้อยู่ตรงกลาง

"ทำไม!? ทีกับพี่ แก้วร้องโวยวาย แต่กับไอ้หน้าอ่อนนั่นแถบจะอ่อยให้มันเลยนะ!"โทโมะกระแทกเสียงใส่อย่างโมโหหึง

"นี่คุณ! ฉันไม่เคยคิดเลยนะว่าคุณจะมีความคิดแบบนี้!"แก้วฉุนกับคำพูดของชายหนุ่ม จึงสวนเขากลับทันที

"หรือว่าไม่จริง!?"

"ไม่! คุณมันหมาบ้า ชอบพาลใส่คนอื่น!"

"หมาบ้าเหรอ?"โทโมะทวนคำ ก่อนจะบีบแขนแก้วอย่างแรงจนเธอทำหน้าเหยเกด้วยความเจ็บ

ติง!

เสียงลิฟต์ดังขึ้น ก่อนที่ประตูลิฟต์จะเปิดออก ทำให้โทโมะผละออกจากแก้ว ก่อนจะลากเธอออกจากลิฟต์ตรงไปที่ห้องของเขาทันที

ห้อง3025

โทโมะหยิบคีย์การ์ดออกมา ก่อนจะรูดคีย์การ์ดแล้วเปิดประตูห้องพร้อมกับผลักแก้วเข้าไปในห้องทันที

ปัง!

เสียงปิดประตูอย่างแรง ทำให้แก้วสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ก่อนจะหันมามองหน้าชายหนุ่มทันที

--------------------------------------------

มาแล้วๆๆๆๆๆ

อัพให้แล้วน๊า

อาจจะสั้นไปนิด ยังไงก็ฝากเม้นและติดตามกันด้วยนะค่ะรีดเดอร์