รักเธอแค่คนเดียว...

ด้านไทชิกับหวาย
หวายเดินเข้าบ้านอย่างไม่สนใจไทชิที่เดินตามหลังเธอ ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาแล้วหันมามองไทชิที่นั่งลงข้างๆ เธอ
"ผมว่าบ้านหลังเล็กไปนะ"ไทชิเอ่ย เมื่อมองสำรวจไปรอบๆ
"เล็กแล้วทำไมเหรอค่ะ? ฉันว่าคุณรีบกลับไปทำงานทำการของคุณจะดีกว่านะค่ะ เพราะบ้านหลังนี้ไม่เหมาะกับคนรวยๆ อย่างคุณหรอก"หวายเอ่ยเสียงนิ่งๆ ทำให้ไทชิหันกลับมามองเธอทันที
"นี่คุณประชดผมเหรอ?"
"ฉันเนี่ยนะจะประชดคุณ เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าค่ะคุณไทชิ?"
"ก็นี่แหละ ที่เรียกว่าประชดผมอยู่"
"หึๆๆ ฉันจะไปประชดคุณทำไม? ในเมื่อ'เราไม่ได้เป็นอะไรกัน' คุณเป็นคนพูดเองนะค่ะ จำไม่ได้เหรอ?"หวายเน้นคำว่า'เราไม่ได้เป็นอะไรกัน'ใส่ไทชิ ทำให้ไทชินิ่งไปทันที
"ทำไมจะไม่เป็น ในเมื่อคุณกำลังท้องลูกของผมอยู่"
"เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าค่ะ? เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของคุณสักหน่อย คุณก็เป็นคนพูดเองนี่ค่ะ เขาอาจจะเป็นลูกของพี่โทโมะก็ได้"
"หวาย!!!"
"เรียกทำไมค่ะคุณไทชิ?"
"คุณน่าจะรู้นะว่าไอ้โทโมะมันกำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงที่มันเลือก!!!"
"ผู้หญิงคนนั้นอาจจะเป็นฉันก็ได้"
"หึ! มันไม่มีทางเอาผู้หญิงที่กำลังท้องลูกคนอื่นอย่างคุณไปเป็นเมียมันหรอกนะ!"
"แล้วถ้าเขาบอกว่า รับได้ล่ะ?"
"หึ! ไม่มีวัน!!! เพราะผมจะทวงสิทธิ์ของผมคืนไง!"พูดจบก็กระชากแขนเรียวของหวายให้ลุกขึ้น ก่อนจะลากเข้าไปในห้องนอนทันที
"ปล่อยนะคุณไทชิ!!!"หวายร้อง เมื่อไทชิลากแขนเธออย่างแรง เธอกลัวว่าลูกของเธอจะเป็นอะไรไป จึงพยายามขืนตัวไว้แต่ก็ไม่เป็นผล
"จะปล่อยให้เมียตัวเองไปหาผู้ชายคนอื่นน่ะเหรอ? ไม่มีทาง!!!"พูดจบก็ผลักหวายให้นอนราบไปกับเตียง ก่อนจะตามไปทาบทับร่างบางไว้ แต่ไม่ทิ้งน้ำหนักตัวไปที่เธอ เพราะกลัวจะไปทับท้องเธอที่กำลังมีอีกหนึ่งชีวิตอาศัยอยู่
"ไอ้บ้า! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!!!"
"เรื่องอะไรจะปล่อยล่ะ ในเมื่อผมจะ'ทวงสิทธิ์ของผมคืน'"พูดจบก็ก้มลงปิดปากบางทันที ก่อนที่เขาจะทำการ'ทวงสิทธิ์คืน'
 
บ้านศิริมงคลสกุล
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้แก้วที่กำลังลุ้นว่าแถบสีแดงจะขึ้นกี่ขีดสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ก่อนจะลนลานรีบเก็บที่ตรวจครรภ์ทันที
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้แก้วรีบเดินมาประตูทันที
แอ๊ด...
"คุณ!"แก้วเอ่ยออกมาด้วยความตกใจ เมื่อคนที่เคาะประตูห้องเธอเป็นโทโมะ
"ตกใจมากหรือไง?"โทโมะถาม ก่อนจะดันประตูให้กว้างแล้วแทรกตัวเข้ามาในห้องทันที
"ไอ้บ้า! เข้ามาทำไมเนี่ย!?"
"ถามแปลก มาง้อเมียดิ"โทโมะพูดนิ่งๆ ก่อนจะนั่งลงบนเตียงแล้วมองไปรอบๆ ห้อง
"ใครเมียคุณไม่ทราบ!?"
"แก้วไง เมียพี่"
"ไอ้บ้า! ฉันไม่ได้เป็นเมียคุณสักหน่อย!"
"เหรอ... งั้นมาพิสูจน์กันไหมล่ะ?"โทโมะเอ่ยถาม ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้แก้ว ในขณะที่แก้วถอยหลังไปเรื่อยๆ จนหลังติดกับผนังห้อง ทำให้หมดทางหนี เพราะโทโมะยกแขนขึ้นกักเธอไว้ตรงกลางแล้วก้มหน้าลงมาเรื่อยๆ จนหน้าของเขากับแก้วห่างกันแค่นิดเดียว
"จะ จะทำอะไรน่ะ?"แก้วถามเสียงสั่นๆ ใจดวงน้อยเต้นรั่ว
"พิสูจน์ไง ว่าพี่รักแก้วแค่คนเดียว"พูดจบก็ปิดปากบางทันที มือหนาลูบไล้ร่างบางอย่างหลงไหล ทำให้แก้วอ่อนระทวยหมดแรงที่ยืนทันที หากไม่ได้โทโมะประคองไว้เธอคงล้มลงไปกองกับพื้นแล้ว
"อือ..."แก้วครางเบาๆ บอกให้รู้ว่าเธอกำลังจะหมดลมหายใจถ้าเขายังไม่ละริมฝีปากออกจากปากเธอ
โทโมะค่อยๆ ผละริมฝีปากออกห่าง ก่อนจะอุ้มร่างบางมาที่เตียงแล้วทำการ'ง้อเมีย'ทันที
--------------------------------------------
 
 
 
 
 
อัพแล้วววววววววววววววววว
ตอนนี้อาจจะสั้นไปนิสสสสสสสสสสสสส
ยังไงก็เม้นและติดตามกันด้วยน๊าาาาาาาาาาาาาาาาา