รักเธอแค่คนเดียว...
7.9
เขียนโดย flame
วันที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.51 น.
30 chapter
91 วิจารณ์
48.27K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 15.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
19)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความรีสอร์ทเครือไทยานนท์
โทโมะเดินเข้ามาในรีสอร์ท หลังจากที่เผด็จศึกกับแก้วเสร็จเรียบร้อยแล้ว
"สวัสดีค่ะคุณวิศว"แจมเลขานุการของโทโมะเอ่ยทักทาย เมื่อเห็นชายหนุ่มกำลังเดินเข้าห้องทำงานไป
"อืม"โทโมะรับคำเสียงเรียบแล้วเดินเข้าห้องทำงานไปอย่างไม่สนใจหญิงสาวยิ้มหวานให้
แจมยิ้มเจื่อนๆ เมื่อชายหนุ่มที่เธอหมายปองไม่แม้แต่จะชายตามองเธอเลยสักนิด
'ชิส์! ยังไงฉันก็ต้องจับคุณให้ได้คุณวิศว!'แจมคิดในใจ ก่อนจะนั่งลงและทำงานต่อ
15:15 น.
แก้วเดินเข้ามาในรีสอร์ท หลังจากที่ได้นัดกับโทโมะว่าเธอจะตามเขามาที่รีสอร์ท
"เดี๋ยวค่ะ คุณเป็นใครเหรอค่ะ?"แจมถาม เมื่อแก้วเดินผ่านเธอจะเข้าไปในห้องทำงานของชายหนุ่มที่เธอหมายปองไว้
"ฉันแก้ว จริญญาค่ะ มาหาพี่โมะ"แก้วตอบแล้วทำท่าจะเดินต่อ แต่แจมก็ขวางทางเธอไว้ก่อน ทำให้แก้วขมวดคิ้วอย่างสงสัยว่าเธอจะขวางทางทำไม
"ตอนนี้คุณวิศวไม่ว่างค่ะ"แจมเอ่ยออกมาเสียงแข็ง เพราะเธอไม่ต้องการให้ผู้หญิงคนไหนก็ตามแต่เข้าใกล้ชายหนุ่มที่เธอหมายปอง
"ไม่ว่าง แต่ฉันเพิ่งคุยกับพี่โมะไปเมื่อกี้นี้นะ และเขาก็ให้ฉันขึ้นมาหา จะบอกว่าไม่ว่างได้ยังไง?"แก้วถาม เพราะเขากับเธอเพิ่งวางสายเมื่อกี้นี้เอง
"ยังไงฉันก็ให้คุณเข้าไปไม่ได้ค่ะ!"
"หมายความว่าไง?"
"ก็หมายความว่าฉันไม่ให้เข้าไงค่ะ!"
"นี่ ตกลงเธอเป็นอะไรกับพี่โมะกันแน่? ถึงได้มาบอกไม่ให้ฉันเข้าไปหาเขา"
"ก็เป็น..."
แอ็ด...
เสียงเปิดประตูดังขึ้น ก่อนที่แจมจะทันพูดจบ ทำให้สองสาวหันไปมองชายหนุ่มทันที
"อ้าว ทำไมไม่เข้าไปในห้องล่ะ? พี่รอตั้งนาน"โทโมะถามแก้วที่ยืนอยู่หน้าห้องกับแจม
"ก็กำลังจะเข้าไปแต่..."แก้วพูดยังไม่ทันจบแจมก็เอ่ยแทรกขึ้นมาเสียก่อน
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณวิศว"แจมพูดทั้งรอยยิ้ม ทำให้แก้วหันไปมองเธอทันที
"เฮ้อ... ช่างมันเถอะค่ะ งั้นเราไปกันเลยไหม?"แก้วหันมาถามโทโมะ เพราะเธอเข้าใจแล้ว ว่าทำไมแจมถึงไม่ให้เธอเข้าไปในห้อง
"ครับ"โทโมะตอบ ก่อนจะจับมือแก้วแล้วเดินออกไปทันที
แจมมองโทโมะจูงมือแก้วเดินออกไปด้วยความหงุดหงิด ที่ชายหนุ่มไม่แม้แต่จะมองเธอเลยด้วยซ้ำ
'หึ! คนอย่างฉันไม่มีวันยอมให้ผู้หญิงอย่างแกมาแย่งคุณวิศวไปจากฉันได้หรอก!'แจมคิดในใจ กำมือแน่นจนเส้นเลือดนู้นออกมาอย่างเห็นได้ชัด
"เป็นอะไรเหรอ?"โทโมะถาม เมื่อเห็นแก้วนั่งเงียบตั้งแต่ขึ้นรถมา
"ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงไม่ให้แก้วเข้าไปหาพี่ในห้องล่ะค่ะ?"แก้วถามกลับ
"หมายถึงแจมน่ะเหรอ?"
"แล้วจะมีใครอีกล่ะ?"
"แล้วตกลง มีอะไรหรือเปล่า?"
"ก็แก้วกำลังจะเดินเข้าไปในห้อง อยู่ๆ เธอก็บอกว่าพี่ไม่ว่าง ทั้งๆ ที่แก้วเพิ่งวางสายจากพี่ แถมยังพูดเสียงแข็งใส่อีกต่างหาก"
"เหรอ... คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง"
"นี่ แก้วเป็นผู้หญิงนะ มองออกอยู่แล้วว่าเธอชอบพี่เหมือนกัน หวงซะ"
"หึงเหรอ?"
"หรือจะไม่ให้หึงก็ได้นะค่ะ"
"หึๆๆ ต่อให้แจมหรือคนอื่นๆ มาชอบพี่ พี่ก็ไม่ชอบกลับหรอกนะ เพราะพี่รักแก้วแค่คนเดียว"โทโมะพูดเสียงหนักแน่น จับมือบางของแก้วมากุมไว้ ทำให้แก้วยิ้มออกมาทันที
"ค่ะ แก้วก็รักพี่เหมือนกัน"
--------------------------------------------
มาแล้วๆๆๆๆๆ
ขอโทษน๊าาาาา ที่หายไปนาน
คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า?
ยังไงก็ฝากเม้นและติดตามกันด้วยนะค่ะ
โทโมะเดินเข้ามาในรีสอร์ท หลังจากที่เผด็จศึกกับแก้วเสร็จเรียบร้อยแล้ว
"สวัสดีค่ะคุณวิศว"แจมเลขานุการของโทโมะเอ่ยทักทาย เมื่อเห็นชายหนุ่มกำลังเดินเข้าห้องทำงานไป
"อืม"โทโมะรับคำเสียงเรียบแล้วเดินเข้าห้องทำงานไปอย่างไม่สนใจหญิงสาวยิ้มหวานให้
แจมยิ้มเจื่อนๆ เมื่อชายหนุ่มที่เธอหมายปองไม่แม้แต่จะชายตามองเธอเลยสักนิด
'ชิส์! ยังไงฉันก็ต้องจับคุณให้ได้คุณวิศว!'แจมคิดในใจ ก่อนจะนั่งลงและทำงานต่อ
15:15 น.
แก้วเดินเข้ามาในรีสอร์ท หลังจากที่ได้นัดกับโทโมะว่าเธอจะตามเขามาที่รีสอร์ท
"เดี๋ยวค่ะ คุณเป็นใครเหรอค่ะ?"แจมถาม เมื่อแก้วเดินผ่านเธอจะเข้าไปในห้องทำงานของชายหนุ่มที่เธอหมายปองไว้
"ฉันแก้ว จริญญาค่ะ มาหาพี่โมะ"แก้วตอบแล้วทำท่าจะเดินต่อ แต่แจมก็ขวางทางเธอไว้ก่อน ทำให้แก้วขมวดคิ้วอย่างสงสัยว่าเธอจะขวางทางทำไม
"ตอนนี้คุณวิศวไม่ว่างค่ะ"แจมเอ่ยออกมาเสียงแข็ง เพราะเธอไม่ต้องการให้ผู้หญิงคนไหนก็ตามแต่เข้าใกล้ชายหนุ่มที่เธอหมายปอง
"ไม่ว่าง แต่ฉันเพิ่งคุยกับพี่โมะไปเมื่อกี้นี้นะ และเขาก็ให้ฉันขึ้นมาหา จะบอกว่าไม่ว่างได้ยังไง?"แก้วถาม เพราะเขากับเธอเพิ่งวางสายเมื่อกี้นี้เอง
"ยังไงฉันก็ให้คุณเข้าไปไม่ได้ค่ะ!"
"หมายความว่าไง?"
"ก็หมายความว่าฉันไม่ให้เข้าไงค่ะ!"
"นี่ ตกลงเธอเป็นอะไรกับพี่โมะกันแน่? ถึงได้มาบอกไม่ให้ฉันเข้าไปหาเขา"
"ก็เป็น..."
แอ็ด...
เสียงเปิดประตูดังขึ้น ก่อนที่แจมจะทันพูดจบ ทำให้สองสาวหันไปมองชายหนุ่มทันที
"อ้าว ทำไมไม่เข้าไปในห้องล่ะ? พี่รอตั้งนาน"โทโมะถามแก้วที่ยืนอยู่หน้าห้องกับแจม
"ก็กำลังจะเข้าไปแต่..."แก้วพูดยังไม่ทันจบแจมก็เอ่ยแทรกขึ้นมาเสียก่อน
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณวิศว"แจมพูดทั้งรอยยิ้ม ทำให้แก้วหันไปมองเธอทันที
"เฮ้อ... ช่างมันเถอะค่ะ งั้นเราไปกันเลยไหม?"แก้วหันมาถามโทโมะ เพราะเธอเข้าใจแล้ว ว่าทำไมแจมถึงไม่ให้เธอเข้าไปในห้อง
"ครับ"โทโมะตอบ ก่อนจะจับมือแก้วแล้วเดินออกไปทันที
แจมมองโทโมะจูงมือแก้วเดินออกไปด้วยความหงุดหงิด ที่ชายหนุ่มไม่แม้แต่จะมองเธอเลยด้วยซ้ำ
'หึ! คนอย่างฉันไม่มีวันยอมให้ผู้หญิงอย่างแกมาแย่งคุณวิศวไปจากฉันได้หรอก!'แจมคิดในใจ กำมือแน่นจนเส้นเลือดนู้นออกมาอย่างเห็นได้ชัด
"เป็นอะไรเหรอ?"โทโมะถาม เมื่อเห็นแก้วนั่งเงียบตั้งแต่ขึ้นรถมา
"ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงไม่ให้แก้วเข้าไปหาพี่ในห้องล่ะค่ะ?"แก้วถามกลับ
"หมายถึงแจมน่ะเหรอ?"
"แล้วจะมีใครอีกล่ะ?"
"แล้วตกลง มีอะไรหรือเปล่า?"
"ก็แก้วกำลังจะเดินเข้าไปในห้อง อยู่ๆ เธอก็บอกว่าพี่ไม่ว่าง ทั้งๆ ที่แก้วเพิ่งวางสายจากพี่ แถมยังพูดเสียงแข็งใส่อีกต่างหาก"
"เหรอ... คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง"
"นี่ แก้วเป็นผู้หญิงนะ มองออกอยู่แล้วว่าเธอชอบพี่เหมือนกัน หวงซะ"
"หึงเหรอ?"
"หรือจะไม่ให้หึงก็ได้นะค่ะ"
"หึๆๆ ต่อให้แจมหรือคนอื่นๆ มาชอบพี่ พี่ก็ไม่ชอบกลับหรอกนะ เพราะพี่รักแก้วแค่คนเดียว"โทโมะพูดเสียงหนักแน่น จับมือบางของแก้วมากุมไว้ ทำให้แก้วยิ้มออกมาทันที
"ค่ะ แก้วก็รักพี่เหมือนกัน"
--------------------------------------------
มาแล้วๆๆๆๆๆ
ขอโทษน๊าาาาา ที่หายไปนาน
คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า?
ยังไงก็ฝากเม้นและติดตามกันด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ