รักเธอแค่คนเดียว...

1อาทิตย์ต่อมา

บ้านไทยานนท์

หลังจากวันนั้นโทโมะกับแก้วก็มักจะออกไปไหนมาไหนด้วยกัน จนคุณหญิงมาซากิเริ่มสงสัยในตัวลูกชายของนาง

โทโมะเดินลงบันไดมาชั้นล่างก็เจอกับคุณหญิงมาซากิที่ดักรอเขาอยู่ ทำให้ชายหนุ่มขมวดคิ้วเข้าหากันทันที

"แกจะไปไหนแต่เช้าตาโมะ?"คุณหญิงมาซากิเอ่ยถามบุตรชายทันที

"ไปทำงานสิครับ จะให้ผมไปไหนได้ล่ะ?"โทโมะตอบมารดาอย่างงงๆ ที่อยู่มารดาก็ถามแบบนั้นกับเขา

"แล้วข่าวที่ว่าแกควงสาวไปทานอาหารด้วยนี่หมายความว่ายังไง? แกน่าจะเห็นใจหนูหวายบ้างนะ"คุณหญิงมาซากิเอ่ยออกมาเสียงขุ่น เมื่อลูกชายตัวดีของนางมีข่าวว่าควงสาวสวยออกไปทานอาหารกลางห้าง ทั้งๆ ที่มีคู่หมั้นอยู่แล้ว

"ทำไมผมต้องเห็นใจเธอด้วยล่ะครับ? ผมกับเธอไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย"โทโมะเอ่ยเสียงเรียบ เมื่อมารดาพูดถึงผู้หญิงที่เขาไม่อยากได้ยินแม้แต่ชื่อของเธอ

"ทำไมแกพูดแบบนี้ล่ะตาโมะ!? หนูหวายเป็นว่าที่คู่หมั้นแกนะ! แกควรจะเห็นใจและให้ความสำคัญกับเธอบ้าง! ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไม่มีหัวนอนปลายเท่าที่ไหนไม่รู้ไปทานข้าวกลางห้างแบบนั้น!"

"ผู้หญิงที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าที่คณแม่พูดถึงคือ แก้วนะครับ"

คุณหญิงมาซากิเงียบไปทันที เมื่อรู้ว่าสาวสวยที่เป็นข่าวกับบุตรชายของนางคือ แก้ว จริญญา ศิริมงคลสกุล

"แต่ถึงยังไงแกก็ควรจะให้ความสำคัญหนูหวายมากกว่า... หนูแก้ว เพราะหนูหวายเป็นว่าที่คู่หมั้นแก!"

"ก็แค่ว่าที่ไม่ได้เป็นคู่หมั้นของผมสักหน่อย อีกอย่างผมไม่เคยยอมรับเธอเป็นว่าที่คู่หมั้นเลยสักครั้ง เพราะคนเดียวที่ผมจะแต่งงานใช้ชีวิตด้วยคือแก้วคนเดียวเท่านั้น หวังว่าคุณแม่คงเข้าใจนะครับ"พูดจบโทโมะก็ทำท่าจะเดินออกไป แต่ก็ต้องชะงักกับคำถามของมารดา

"ทำไมแกถึงเลือกหนูแก้วมากกว่าหนูหวาย?"

"เพราะผมรักเธอ ไม่ใช่ฐานะที่ร่ำรวย แต่เพราะเธอเป็นตัวของตัวเอง ถ้าคุณแม่ได้รู้จักตัวตนของเธอ คุณแม่ก็จะรักเธอเหมือนที่ผมรักเธอ"พูดจบโทโมะก็เดินออกจากบ้านแล้วขับรถออกไปทันที

บ้านศิริมงคลสกุล

กริ่ง... กริ่ง...

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้ป้าอุ่นแม่บ้านคนเก่าแก่เดินมารับโทรศัพท์ทันที

"สวัสดีค่ะ บ้านศิริมงคลสกุล ไม่ทราบว่าจะขอสายใครค่ะ?"ป้าอุ่นถามอย่างสุภาพ

[ขอสายคุณหญิงจันทร์มณีค่ะ]ปลายสายตอบ

"แล้วไม่ทราบว่าจะให้เรียนคุณหญิงว่าใครโทรมาค่ะ?"

[คุณหญิงมาซากิ ไทยานนท์ค่ะ]

"ค่ะ กรุณารอสักครู่นะค่ะ"ป้าอุ่นเอ่ยกับปลายสาย ก่อนจะเดินไปหาคุณหญิงจันทร์ณีที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น

"คุณหญิงค่ะ คุณหญิงมาซากิ ไทยานนท์จะคุยกับคุณหญิงน่ะค่ะ"ป้าอุ่นบอก ก่อนจะส่งโทรศัพท์ให้คุณหญิงจันทร์มณี

"สวัสดีค่ะคุณหญิงมาซากิ ไม่ทราบว่ามีอะไรหรือเปล่าค่ะ?"คุณหญิงจันทร์มณีเอ่ยถามปลายสายทันที

[เอ่อ ไม่ทราบว่าเที่ยงนี้คุณหญิงว่างหรือเปล่าค่ะ? ดิฉันอยากชวนคุณหญิงออกมาทานข้าวด้วยกันน่ะค่ะ]คุณหญิงมาซากิเอ่ยชวนคุณหญิงจันทร์มณี

"อ๋อ ว่างสิค่ะ แล้วจะไปทานที่ไหนเหรอค่ะ?"

[ร้านอาหารริมน้ำค่ะ พาหนูแก้วมาด้วยก็ได้นะค่ะ]

"ค่ะ แล้วเจอกันนะค่ะ สวัสดัค่ะ"คุณหญิงจันทร์มณีรับคำ ก่อนจะกดวางสาย ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับแก้วที่เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นพอดี

"จะไปไหนเหรอค่ะคุณแม่?"แก้วถามมารดาด้วยความสงสัย

"คุณหญิงมาซากิน่ะสิ โทรมาชวนแม่ไปทานข้าวด้วยกันตอนเที่ยง แล้วยังให้พาแก้วไปด้วยนะลูก"คุณหญิงจันทร์มณีตอบบุตรสาว ทำให้แก้วนิ่งไปทันที

"คุณหญิงเนี่ยนะ?"

"จ้ะ วันนี้ไปกับแม่นะแก้ว"

"เอ่อ ก็ได้ค่ะ ไหนๆ วันนี้แก้วก็ไม่ได้ไปไหนอยู่แล้ว"

"อ้าว แล้วตาโมะล่ะลูก?"คุณหญิงจันทร์มณีถามหาชายหนุ่มที่ช่วงนี้มักจะพาบุตรสาวของนางออกไปข้างนอกด้วยกันบ่อยๆ

"วันนี้พี่โมะมีประชุมกับลูกค้าน่ะค่ะ"

"จ้ะๆๆ งั้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไป เดี๋ยวเราจะได้ไปกันเลย"

"ค่ะ"พูดจบก็เดินขึ้นบันไดไปที่ห้องของเธอทันที

--------------------------------------------

มาแล้วๆๆๆๆๆ

อัพให้แล้วน๊า ยังไงก็เม้นและก็ติดตามกันด้วยนะค่ะรีดเดอร์

จะเกิดอะไรขึ้น!?

เมื่อแก้วกับคุณหญิงมาซากิต้องมาเจอกัน!!!

ถ้าอยากรู้ต้องติดตามในตอนต่อไป!!!