รักเธอแค่คนเดียว...

วันต่อมา

แสงแดดอ่อนๆ ที่ลอดช่องผ้าม่านเข้ามาปลุกให้ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงตื่นขึ้นมา ก่อนที่มือบางจะยกขึ้นมาบังแสงแดดแล้วผลิกตัวมาอีกข้างก็ปะทะกะบอกแกร่งของใครบางคนที่นอนกอดเธออยู่ทั้งคืน

แก้วค่อยๆ เลื่อนสายตาขึ้นมามองที่ใบหน้าหล่อเหลาในยามหลับ ก่อนจะเผยยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว มือบางยกขึ้นจับใบหน้าของคนที่หลับอยู่อย่างลืมตัว

'คิดถึงจัง...'แก้วคิดในใจ ก่อนจะสะดุ้งเมื่อคนที่เธอคิดว่าหลับอยู่ลืมตาขึ้นมามองเธอ

แก้วรีบชักมือกลับทันที แต่ก็ไม่ไวพอเท่ามือแกร่งที่คว้ามือเธอไว้ก่อน

"จะลักหลับกันหรือไง?"โทโมะถามเสียงเรียบ แต่สายตาที่มองแก้วนั้นมันไม่เรียบเหมือนเสียงเลยสักนิด

"ปล่อยนะ แก้วจะกลับบ้าน"แก้วบอก ก่อนจะดึงมือกลับ แต่โทโมะก็ไม่ปล่อยมือเธอง่ายๆ เหมือนกัน ทำให้แก้วมองชายหนุ่มด้วยแววตาขุ่นเคืองทันที

"ไม่ปล่อย จนกว่าเราจะคุยกันให้รู้เรื่อง"

"เรื่องอะไรอีกล่ะ?"

"เรื่องของเราไง..."

"ไม่! เรื่องของเรามันจบไปตั้งนานแล้ว อีกอย่างคุณหญิงไม่ได้ชอบแก้วสักหน่อยลืมไปแล้วหรือไง?"

"ก็ตอนนั้นคุณแม่ไม่รู้เรื่องแก้วนี่"

"พี่จะบอกว่า ถ้าคุณหญิงรู้เรื่องของแก้วท่านจะรับแก้วได้ใช่ไหม? แก้วก็เพิ่งรู้นะค่ะว่าความรักมันขึ้นอยู่ที่ฐานะถึงจะรักกันได้!"

"ต่อให้แก้วไม่มีอะไร เป็นคนธรรมดา พี่ก็รักแก้วอยู่ดี จำไม่ได้หรือไง?"

คำพูดของโทโมะทำให้แก้วนิ่งไปทันที ก็จริงอย่างที่เขาว่า เขาไม่เคยคบเธอในเรื่องที่เธอมีฐานะหรือไม่มี เพราะสิ่งที่เขาทำคือ รักเธอในตัวตนของเธอ รักความเป็นเธอที่ไม่เคยทำตามคำสั่งของใคร เพราะเธอไม่ชอบให้ใครมาบงการชีวิตของเธอ

"ถึงพี่จะพูดแบบนั้นยังไงคุณหญิงก็ไม่รับแก้วอยู่ดี ในสายตาของท่าน แก้วเป็นแค่เด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้า..."

"ก็ช่างคุณแม่สิ พี่ไม่ได้ขอให้ท่านมารักแก้วสักนิด พี่ขอแค่ให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมก็พอ"

แก้วนิ่งไปกับคำพูดของโทโมะ ผู้ชายคนนี้สินะที่รักเธอจริงไม่ใช่ที่ฐานะอย่างที่คนอื่นรัก

"ก็ได้..."แก้วเอ่ยออกมาเบาๆ ทำให้โทโมะยิ้มออกมาทันที แต่ก็เพียงแป๊ปเดียวเท่านั้นก็หุบยิ้ม

"แต่ถ้าพี่ทำให้แก้วเสียใจอีก รับรองได้ว่าจะไม่มีโอกาศในครั้งต่อไปแน่ และที่สำคัญแก้วจะย้ายไปอยู่ที่อื่น!"

"พี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้แก้วเสียใจและพี่ก็จะรักแก้วแค่คนเดียวเท่านั้น"โทโมะพูดออกมาเสียงหนักแน่น ทำให้แก้วยิ้มออกมาทันที ก่อนที่ทั้งสองจะกอดกันด้วยความรักที่มีให้กัน

บ้านไทยานนท์

โทโมะขับรถกลับมาที่บ้านหลังจากที่ไปส่งแก้วที่บ้านเรียบร้อยแล้ว ก่อนที่จะลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในบ้าน

"กลับมาแล้วเหรอตาโมะ ไปไหนมาบ้านช่องถึงไม่กลับ?"คุณหญิงมาซากิถามทันที เมื่อเห็นว่าลูกชายเดินเข้ามาในบ้านแล้ว ทำให้โทโมะที่กำลังเดินผ่านห้องรับแขกไปชะงักทันที

โทโมะหันกลับมาแล้วเดินเข้ามาหามารดาที่นั่งอยู่ในห้องรับแขกกับหญิงสาวที่เขาไม่อยากจะเจอหน้า

"ผมไปนอนที่คอนโดน่ะครับ"โทโมะตอบมารดาเสียงเรียบ หลังจากที่นั่งลงที่โซฟาตัวเดี่ยวแล้ว

"แกไปนอนกับใคร?"คำถามต่อมาทำให้ชายหนุ่มขมวดคิ้วทันที

"ทำไมเหรอครับ?"

"ฉันก็แค่ถาม เพราะทุกที่แกจะไปนอนนั้นก็ต่อเมื่อพาผู้หญิงไปนอนด้วยนี่"

"อ๋อ ครับ ว่าแต่คุณแม่มีอะไรกับผมหรือเปล่าครับ?"

"มีน่ะมันมีแน่ แต่ตอนนี้แกต้องพาหนูหวายออกไปทานอาหารข้างนอก"

โทโมะละสายตาจากมารดา หันมามองผู้หญิงที่นั่งข้างๆ มารดาของเขาด้วยสายตาที่ว่างเปล่า ก่อนจะหันกลับมามองมารดาอีกครั้ง

"ผมไม่ว่าง ขอตัวนะครับ"พูดจบก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไปทันที

"ตาโมะ! ตาโมะ!"คุณหญิงมาซากิเรียกลูกชายตามหลัง แต่ชายหนุ่มก็ไม่หันกลับมามองนางเลยสักนิด

"เฮ้อ! ฉันล่ะเหนื่อยใจกับลูกคนนี้จริงๆ เลย"คุณหญิงมาซากิบ่นลูกชายของนางที่ไม่สนใจว่าที่คู่หมั้นของตัวเองอย่างหวาย

"เอ่อ คุณป้าใจเย็นๆ นะค่ะ บางทีพี่โทโมะอาจจะเหนื่อยก็ได้นะค่ะ"หวายพูดกับคุณหญิงมาซากิเสียงหวาน ทั้งๆ ที่ในใจของเธอร้อนลุ่มกับท่าทางของชายหนุ่มที่ไม่สนใจเธอสักนิด

"คุณป้าก็หวังให้เป็นแบบนั้นนะ"คุณหญิงมาซากิพูด ก่อนที่ทั้งสองจะออกไปหาอะไรทานกันข้างนอก

ในเมื่อลูกชายของนางไม่ไป นางก็ต้องไปแทนอยู่ดี เพราะจะเป็นแบบนี้อยู่ทุกครั้งที่ลูกชายของนางปฏิเสธหญิงสาวที่นางหาให้

บ้านศิริมงคลสกุล

แก้วลงบันไดมาก็เจอกับมารดาที่เดินเข้ามาในบ้าน ทำให้แก้วรีบเดินไปหามารดาทันที

"อ้าว แก้ว กลับมาเมื่อไหร่ลูก? แล้วเมื่อคืนไปไหนมา? แม่โทรหาเราตั้งหลายสาย"คุณหญิงจันทร์มณีถามลูกสาวทันที ที่เห็นเดินเข้ามาหาตน

"เพิ่งกลับมาน่ะค่ะ แล้วคุณแม่ไปไหนมาค่ะ?"แก้วตอบ ก่อนจะถามกลับ

"อ๋อ แม่ไปหาคุณหญิงมาซากิมาน่ะลูก พอดีเขาชวนไปทานข้าวด้วยกัน ยังถามหาหนูอยู่เลยนะ"

"ท่านจะมาถามหาแก้วทำไม?"

"คงสนใจในตัวหนูมั้ง ถ้าไม่ติดว่ามีหนูหวายเป็นว่าที่คู่หมั่นตาโมะ เขาคงจะเอาหนูเป็นสะใภ้แทนล่ะมั้ง"

"ช่างเขาสิค่ะ คุณแม่ค่ะแก้วหาฟางก่อนนะค่ะ"

"อะไรกัน? ไปหาทุกวันไม่เบื่อเหรอลูก?"

"ไม่ค่ะ แก้วชอบไปเล่นกับลูกของฟางน่ารักสุดๆ ไปก่อนนะค่ะ ฟอด"พูดจบก็หอมแก้มมารดา ก่อนจะออกจากบ้านแล้วขับรถออกไปทันที

--------------------------------------------

มาแล้วๆๆๆๆๆ

อัพให้แล้วน๊า ยังไงก็เม้นและติดตามกันด้วยนะค่ะ