แค่เงา

"ม่าม๋า สวย"เสียงของปรางดังขึ้นเมื่อเธอพาฟร็อบกับปรางมาด้วย
 
 
 
 
 
 
 
 
"ม๋าพาแล้วอย่าดื้ออย่าซนนะค่ะ เดี๋ยวม๊าไปพบลุกค้าก่อนนะค่ะอยุ่กับน้าเฟยืไปก่อนนะค่ะ"ฟางบอกแล้วยิ้มให้ลูกๆของเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
"เฟย์พี่ฟาง2แสบไว้แปปนึงนะ"ฟางพูดแล้วยิ้มให้น้องสาวที่ตอนนี้มาเยี่ยมหลาน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฟร้อบ ปราง เฟย์ กลับมาแล้วค่ะ"ฟางตกใจเมื่อเห็นเฟย์ หัวแตกแล้วสลบไป
 
 
 
 
 
 
 
 
"เฟย์ๆๆ ยัยเฟย์ตื่นๆ"เสียงฟางบอกร่างเล็กที่อยุ่ในอ้อมกอดแล้วเรียกคนงานพาเฟยืไปที่บ้านแล้วตามหาสองแฝดทันที่
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฮือๆน้องปรางๆ"เสียงของฟร้อบดังมา ทำให้ร่างบางชะงักแล้ววิ่งไปตามเสียงทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฟร้อบๆ นี่คุณคุณทำอะไรลุกชั้น"ฟางร้องทันทีเมื่อเห็นป็อปปี้อุ้มปรางอยุ่ในอ้อมกอด แล้วจะเข้าไปทุบตีป็อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
"โอ้ยย อะไรเนี่ยคุณฟางผมเป็นคนลงไปช่วยน้องเค้านะ แต่ตอนนี้พาน้องไปโรงพยาบาลก่อนเถอะ"ป้อปปี้พุดแล้วรีบพาปรางไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดทันที ฟางเองจึงวิ่งตามไปด้วย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"คุณสรุป ลูกชั้ลเป็นอะไร"ฟางป้อปปี้อย่างเอาเรื่อง
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ลุกคุณน่ะพากันไปวิ่งเล่น แล้วผมเห็นจึงจะไปห้ามเพราะแถวนั้นไม่มีผู้ใหญ่อยุ่ แต่น้องปรางเค้าเกิดสะดุุดขาตัวเองแล้วลมลงไปในน้ำน่ะสิ"ป็อปปี้พูดแล้วส่ายหน้า
 
 
 
 
 
 
 
 
"จริงไหมครับฟร็อบ"ฟางหันไปถามลูกชายตัวแสบทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
"จริงครับ ฟร็อบขอโทษนะครับที่ฟร้อบดูแลน้องไม่ดี"ฟร้อบก้มหน้ารุ้สึกผิดแล้ว ทำให้คนเป้นแม่รุ้สึกโกรธไม่ลง
 
 
 
 
 
 
 
 
"พี่ฟาง เฟยืๆขอโทษ"เสียงเฟยืบอกพี่สาวที่นั่งอยุ่กับฟร้อบ
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่เป็นไรเฟยืไม่เป็นไรนะ"ฟางบอกแล้วยิ้มให้น้องสาวบางๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
 
 
 
 
"ขอโทษนะครับ ในนี้มีใครเป็นญาติน้องธาราบ้างครับ"เสียงหมอดังขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฉันค่ะฉันเป็นแม่เค้า"ฟางบอกเมื่อเห็นหมอสีหน้าลำบากใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอ่อ...คือน้องเสียเลือดเยอะน่ะครับตอนที่น้องตกลงไปน้องน่าจะตกลงไปกระแทกหินแล้วหัวน้องแตกทำให้เสียเลือดเยอะน่ะครับ มีใครพอเลือกกรุ๊ปโอไหมครับ เพราะโรงพยาบาลเลือดหมดน่ะครับ"เสียงหมอพูดทำให้ฟางใจหวิวๆเพราะเธอเลือดกรุ๊ปบี
 
 
 
 
 
 
 
 
"ผมครับ"ป็อปปี้พูดทำให้ทุกคนหันไปมองแล้วยิ้มออกมาอย่างดีใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
"ครับงั้นเชิญทางนี้"หมอพูดแล้วพาป็อปปี้ไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
"ปรางๆ"ฟางร้องดีใจเมื่อหมอให้ลุกเธอพ้นขีดอันตรายแล้วแต่ลุกเธอยังไม่ฟื้นเลย
 
 
 
 
 
 
 
 
"พี่ฟางกลับไปเถอะค่ะ เดี๋ยวเฟยืเฝ้าให้"เฟย์บอก ฟางจึงกลับไปที่บ้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไปได้และ"ฟางจึงผลักป็อปปี้ไปเพราะว่าถึงบ้านแล้ว แต่ชายหนุ่มกลับเซจนจะล้มฟางจึงดึงมือไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
"นายๆเป็นอะไรหรือเปล่า"ฟางถามอย่างเป้นห่วง
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่เป้นไรหรอก" ป็อปปี้บอกอย่างไม่เป็นอะไรจริงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
"อือ งั้นฝันดีนะ"ฟางยิ้มให้ป็อปปี้แล้วเข้าบ้านไป
 
 
 
 
 
 
 
 
"จ่ะอันนี้นะ"ฟางบอกรายละเอียดงานให้ลุกน้องฟัง
 
 
 
 
 
 
 
 
"นายปรักไปไหนล่ะ"ฟางถามคนงานเพราะวันนี้เธอไม่เห้นเค้าเลย
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ่อ ปรักมันไม่สะบายนะครับคุณฟาง"ฟางพยักหน้าเบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่ป็อปปี้ตื่นๆ"ฟางบอกป็อปปี้แล้วตบหน้าป็อปปี้เบาๆทำให้รุ้ว่าเค้ามีไข้สูงมีใช่น้อย
 
 
 
 
 
 
 
 
"อือ"ป็อปปี้ครางเบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
"มากินข้าวต้มเร้ว จะได้กินยา"ป็อปปี้จึงลุกขึ้นมาให้ฟางป้อนข้าวต้มให้
 
 
 
 
 
 
 
 
"กินยา"ฟางยื่นยาให้ป็อปปี้แต่ป็อปปี้ไม่ยอมกินยา
 
 
 
 
 
 
 
 
"ถ้าผมกินยาคุณจะต้องให้ผมจุบ"ฟางตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้นแต่ก็ต้องยอมเพราะป็อปปี้จะได้หาย
 
 
 
 
 
 
 
 
"งั้นผมขอมัดจำก่อน"ป็อปปี้พูดแล้วจึงรั้งท้ายทอยของฟางมาบดจุบอย่างอ่อนโยน ลิ้นหนาเข้าไปสำรวจโพรงปากหวานของหญิงสาวลิ้นเล้กจึงตวัดตอบเช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
"อือ"ร่างบางครางออกมาเพื่อให้รุ้ว่าเธอเริ่มไม่มีอากาศหายใจป็อปปี้ยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วกินยา
 
 
 
 
 
 
 
 
"นายนี่ทำให้เหมือนคนป่วยหน่อยดะ....อุ๊ป"ฟางพูดยังไม่ทับจบก็ถูกป็อปปี้ไปจูบอย่างร้อนแรง แล้วเริ่มไวร้ซอกคอขาวของฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ๊ะๆ"ฟางครางออกมาเบาๆ ป็อปปี้จึงเริ่มซุกซนมาขึ้นมือล้วงไปใต้เสื้อของฟางแล้วขย้ำอกอวบจนหนำใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
"ยะ อย่านะ"ฟางพูดแต่ป็อปปี้ไม่สนกลับรุกล้ำลงไปที่หว่างขาฟางแล้วเริ่มทั้งที่ยังมีผ้าบางๆกั้นไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
"อือ พะ พอเถอะ"ฟางบอกป็อปปี้แล้วบิดไปมาด้วยความเสียวซ่าน
 
 
 
 
 
 
 
 
"แน่ใจหรอ"ป็อปปี้บอกแล้วระรัวลิ้นที่กุหลาบเร็วแล้วหยุดทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
"อือ"ฟางครางอย่างเสียอารมณ์
 
 
 
 
 
 
 
 
"ผมเหนื่อยและ นอนและนะ"ฟางมองอย่าอารมค้างจึงคร่อมป็อปปี้แล้วหันไปมองแกนกลางป้อปปปี้ ปากร่างบางจึงครอบคลุมแกนกลางของป็อปปี้ที่ลุกโชนแล้วน้ำไปเขี่ยที่โพรงกุหลาบของร่างบางทำให้ชายหนุ่มทนไม่ไหวจึงกลับมาเป็นคนคุมเกมส์เอง
 
 
 
 
 
 
 
 
"เธอทำให้แันคลั่งเองนะ"ป้อปปี้กระวิบที่หูร่างบางแล้วคบเม้มที่ติ่งหูทำให้ร่างบางเสียวซ่าน ป็อปปี้จึงใช้จังหวะนั้นเอาแท่นกายของตัวเองเค้าไปในโพรงของร่างบางจนมิดด้าม
 
 
 
 
 
 
 
 
"อีะ ๆๆ"เสียงร่างบางและร่างทุ้มดังสลับกันอย่างต่อเนื่อง
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ๊ะๆๆ รออีกนิดนะที่รัก อ๊าา"เสียงป้อปปี้ร้องครางทันทีเมื่อปล่อยธารสีขาวเค้าสุ่ช่องทางรักของฟางทันทีแล้วหลับไปด้วยความเหนื่อย
-----------------------------------------------------------------------------------
แง่วๆ ลองเอ็นซีดู เป็นไงมังอ่ะลองครั้งแรก ขอโทษที่หายไป2วันอ่ะ พอดีต้องเรียนพิเศษเขียนได้ในโทรศัพท์ แต่ลำบากเลยของดเสาร์อาทิตยืนะค่ะแล้ว5วันที่เหลือลงอย่างแน่นอนค่าา อย่าลืมเม้นน้าค่าา