แค่เงา

"นี่คุณป็อป ตื่นค่ะ"เสียงฟางปลุกร่างสูงที่นอนอยุ่บนเตียง

 

 

 

 

 

 

 

 

"อือ ฟางนี่พึ่งตี5เองนะ"เสียงป็อปปี้บอกฟางปกติเค้าตื่นตั้ง8โมง

 

 

 

 

 

 

 

 

"คนงานเค้าเริ่มงานกันตี5ค่ะ"ฟางบอกทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งทันที หลังจากอาทิตย์ที่ผ่านมา

ครอบครัวเค้ามาเที่ยวทำให้ฟางยังไม่เริ่มสิ่งที่ตกลงกันแต่พอครอบครัวเค้ากลับฟางจึงเริ่มแผนการ

แก้แค้นทันทีนี่ก็วันแรกสินะ

 

 

 

 

 

 

 

 

"งั้นพี่ไปอาบน้ำแปปนะ"เสียงชายหนุ่มบอกแล้ววิ่งไปเข้าห้องน้ำทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฟางให้เวลาคุณ10นาที ถ้าไม่ลงมาข้าวกลางวันไม่ต้องกิน"ฟางบอกแล้วเดินลงไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"ทุกคนค่ะ นี่คนรุ้จักของฟางค่ะเค้าจะมาทำฟาร์มมุกที่นี่ ขอให้ทุกคนคิดเหมือนว่าเค้าเป็นคนทั่วไปนะค่ะ"ฟางประกาศทำให้ป็อปปี้หน้าซีดทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"ครับ ผมป..."ร่างสุงจะบอกชื่อที่แท้จริง แต่โดนฟางหยิกไว้แล้วพูดแทน

 

 

 

 

 

 

 

"เค้าชื่อ ปรักจ่ะ"ฟางตอบแล้วยิ้มให้ ป็อปปี้หน้าเหวอทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ....ครับ"ป็อปปี้บอกอย่างไม่เข้าใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ถ้าเข้าใจแล้วเชิญทำงานตามเดิมนะขอบคุณค่ะ"ฟางพูดแล้วเดินลงไป

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ฟาง พี่ไม่เค้าใจ ทำไมต้องให้พี่ชื่อปรักห่ะ"ป็อปปี้ถามฟางอย่างไม่เข้าใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ถ้าคนงานชื่อป็อปปี้ก็แปลกสิ ไปทำงานสะแล้วห้ามเรียกฟางว่าฟางอีก ต้องเรียกคุณฟางหรือคุณธนัณทรญฺ์เท่านั้นเพราะคนงานที่นี่เรียกอย่างงี้จำไว้"ฟางพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว ทำให้ป็อปปี้แอบเจื่อนแต่คงจะดีแล้วสิเนอะเพราะฟางเข็มแข็งขึ้นตั้งเยอะ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ครับ แล้วจะให้ผมทำอะไรครับ ฟ....เอ้ยคุณฟาง"ป็อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆทำให้ฟางแอบใจอ่อน แต่ฟางขึ้นถึงตอนที่เค้าไม่สนใจฟางทำให้ฟางยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

"หึ ไปเก็บมุกซะ เก็บให้หมดคนเดียว แล้วไม่ต้องให้ใครช่วย ถ้าไม่เสร้จก่อนเที่ยงไม่ต้องกินข้าว"ฟางพูดแล้วเดินไปบอกคนงานที่เก็บมุก

 

 

 

 

 

 

 

 

11.59น.

 

 

 

 

 

 

 

 

"เสร้จแล้วครับ"ป็อปปี้รีบวิ่งไปบอกฟางเพราะเหลืออีกนาทีเดียว แต่ฟางเหลือบไปเห็นเลือดที่นิ้วป็อปปี้ หึ คงจะโดนหอยบาดสินะ ป็อปปี้จะเดินออกไปแต่ฟางเรียก ทำให้ป็อปปี้หน้าถอดสีทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไปล้างมือซะ"ป็อปปี้งงเล้กน้อยก่อนจะเดินไปล้างมือแต่โดยดี

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ่ะล้างแล้ว"ป็อปปี้พูด ฟางเลยไปเอาอุกรณ์ทำแผลมาทำแผลให้ป็อปปี้ทำให้ป็อปปี้ เธอยังสวยไม่เปลี่ยนทำไมตอนนั้นเราเลือกแจมว่ะ ฟางสวยแล้วยังไม่งอแงเหมือนเแจม พูดแล้วรุ้สึกผิดจังที่ว่าฟางโดยไม่รู้ความรุ้สึกฟางเลย ขอโทษนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ่ะเสร็จแล้ว"ฟางพูดทำให้ป็อปปี้หลุดจากภวังค์จึงเดินไปทานข้าวที่โรงอาหาร

 

 

 

 

 

 

 

 

หลายเดือนผ่านไป(ไวเหมือนโกหก)

 

 

 

 

 

 

 

 

"ลุงมีจ๊ะ ปลาเดียวนี่ไม่ค่อยตัวโตเลยเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ"ฟางเดินอุ้ยอ้ายมาหาลุงที่สนิทถามเกี่ยวกับปลาที่จะเอามาขายให้เธอ นอกจากที่ระยอง ฟางจะทำโรงแรม ฟาร์มหอย เปิดเป็นท่าเรือประมง เอาไว้ให้คนที่เป็นชาวประมงมาขายอีกด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

"ลุงก็ไม่รุ้เหมือนกันจ่ะ แล้วหนูฟางคลอดวันไหนจ๊ะ"ลุงมีถามฟางเพราะเธอกับลุงมีสนิทกันมากจนคิดว่าเป็นญาติคนนึงเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

"อาทิตย์หน้านี้แล้วล่ะจ่ะ"ฟางพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

ที่บ้านฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

"พีโฟมช่วยฟางด้วย ฟางปวดท้อง"ฟางร้องทันทีเมื่อฟางเจ้บท้องเหมือนจะคลอด ทำให้โฟมที่ได้ยินเสียงฟางจึงลงมาดูฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฟางๆ ฟางทำใจดีๆไว้นะ ป็อปปี้ๆ เตรียมรถให้ที"โฟมบอกป็อปปี้ ทำให้ป็อปปี้ที่แอบเศร้าสะดุ้งทันที เพราะคิดว่าฟางเป็นภรรยาของโฟม

 

 

 

 

 

 

 

 

"ครับ"นอกจากโฟมรุ้ว่า ปรัก หรือนายป็อปปี้ชื่อนี้จึงเรียก

 

 

 

 

 

 

 

 

"ใครเป็นพ่อเด็กครับ"เสียงหมอออกมาจากห้องคลอด เพื่อให้พ่อเด้กเข้าไปด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

"ป็อปปี้นายเข้าไปหน่อยสิแันกลัวเลือดน่ะ"ดฟมบอกป็อปปี้ ไม่ใช่เค้ากลัวเลือดหรอกแต่เค้าอยากพ่อที่แท้จริงเข้าไปมากกว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

ห้องคลอด

 

 

 

 

 

 

 

 

"คุณแม่ครับเบ่งหน่อยครับ"ฟางเบ่งจนเต็มที่และจับมือป็อปปี้ไว้แน่นราวกับว่ากลัวเค้าหายไป

 

 

 

 

 

 

 

 

อุแว้อุแว้

 

 

 

 

 

 

 

 

"คุณพ่อครับยินดีด้วยนะครับ คุณได้ลูกแฝดชายหญิงนะครับ"หมอบอก

 

 

 

 

 

 

 

 

"ครับ"ป็อปปี้รับคำเศร้าๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฟางอ่ะคลอดได้ลูกฝาแฝดรุ้เปล่า"เสียงโฟมหัวเราะคิกคักกับฟางแล้วยิ้มอย่างมีความสุข

 

 

 

 

 

 

 

 

"คุณแม่ค่ะ ได้เวลาให้นมลุกแล้วนะค่ะ"พยาบาลบอกฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

"ยัยฟาง/พี่ฟาง/เจ้ฟาง"เสียงของครอบครัวฟางดังเข้ามาแล้วเจอกับโฟม

 

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ฟางนี่ใครอ่ะ"เฟยืถาม ตอนั้นดฟมก็อยุ่ทำไมไม่ถามว่ะไอ้น้องบ้า

 

 

 

 

 

 

 

 

"ดฟมไง ลูกพี่ลูกน้องกับเราอ่ะ"ฟางบอก ทำให้คนที่แอบฟังที่ประตุยิ้มอย่างดีใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ่อ...พี่โฟม แหะๆเฟย์ขอโทษนะค่ะ"เฟยืยิ้มแหย่ๆให้โฟม

 

 

 

 

 

 

 

 

"แล้วนี่เราท้องกับใครล่ะ"แม่ฟางบอก เธอรุ้เรื่องนี้ตั้งนานแล้วแต่ฟางไม่บอกว่าเธอท้องกับใคร

 

 

 

 

 

 

 

"พ่อเด็กเค้าตายไปจากใจฟางตั้งนานแล้วค่ะ"ฟางแล้วเบือนหน้าหนี

 

 

 

 

 

 

 

 

"ป็อปปี้ครับ"โฟมบอกเเทน ทำให้ทุกคนตกใจ คนข้างนอกก็ตกใจเหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

"ลูกเรางั้นหรอ"ป็อปปี้พึมพัมแล้วคิดว่าไม่ทางที่ฟางจะยอมให้ป็อปปี้เป็นพ่อแน่เลย

 

 

 

 

 

 

 

 

"แล้วจะตั้งชื่อว่าไรหรอเจ้ฟาง"เสียงเติรืดถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

"ผู้ชายจะตั้งว่า น้องฟร็อบอ่ะ แล้วผู้หญิงจะตั้งว่าน้องปราง"ฟางบอก

 

 

 

 

 

 

 

"แล้วชื่อจริงอ่ะพี่ฟางถ้าไม่มีเฟยืขอตั้งสิ"เฟยืบอก ฟางพยักหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

"ผู้ชาย น้อง ธนากร นีระสิงห์

ผู้หญิง น้อง ธารารัฐ นีระสิงห์" ฟางพยักหน้าหลังจากนั้น ก็ถามว่าเจ้บอะไรไหม

 

 

 

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------

แงๆงงม่ะ เค้าแต่งเองยังงงเองเลย เค้าจะแต่งอีกเรื่องจะมีคนอ่านไหมอ่ะ หรือจะเอาเป็นซีรีย์อ่ะ แต่สัญญาว่าจะอัพเรื่องนี้ไปด้วย พล็อตไงก็บอกนะเอาใจคนอ่านเพราะตอนนี้คิดพล้อตไม่ออก555