รักนี้ จริงหรือ?

........................................................................................

  ในห้องทำงานสุดหรู แต่บรรยกาศวันนี้กับทำให้บุคคลที่อยู่ในห้องหายใจอึดอัด พร้อมกับรังสีอมหิตจากร่างสูงตรงหน้าที่ยืนหันหลังให้พวกเขาอยู่ 

     " ขอโทษครับนาย เราพยายามค้นหาคุณหนูแบมแบม แต่ยังไม่มีเบาะแสที่แน่ชัดครับ " อาเปาเอ่ยกับร่างสูงที่ตอนนี้กำหมัดแน่น

   " หายไปไหน...." มาร์คมองรูปของหนุ่มน้อยหน้าหวานที่มักจะยิ้มให้เขาเสมอ นัยน์ตาเศร้าๆนั่นที่เคยมองหาเขาตลอดเวลา หายไปไหน ไม่ยอม เขาไม่ยอมให้ร่างบางในรูปปั่นหัวเขาแบบนี้ ต้องรับผิดชอบ แบมแบมนายต้องรับผิดชอบที่ทำให้ฉันอามารณ์เสียแบบนี้

   " หาให้เจอ ถ้าไม่เจอก็ตายซะ " มาร์คเอ่ยเบาๆ หันหน้ามองเหล่าการ์ดที่คอยอารักขาเขา ตั้งแต่เล็กจนโต เขาไม่เคยต้องรออะไรนานๆ เขาไม่ชอบเสียเวลากับพวกไร้ค่าซะเท่าไหร่ด้วยสิ 

   " พวกเราจะพยายามครับ " อาเปาพูดขึ้นอย่างหนักแน่น เขารู้ว่า นายของเขาเป็นคนยังไง ถ้าไม่ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการก็จะไม่หยุด เขาภาวนาให้ เด็กหนุ่มหน้าหวานหนีจากนายเขาไปที่ไกลแสนไกล ไกลเกินกว่าชายหนุ่มตรงหน้าเขาจะเอื้อมถึงด้วยเถอะ เขาเผลอนึกถึงตอนที่เข้าแวะเข้าไปเอางานให้เจ้านายในคฤหาสน์ เขามักจะพบเจอร่างบางที่นั่งร้องไห้อยู่คนเดียวเงียบๆ ไม่ว่าเจ้านายของเขาจะทำร้ายความรู้สึกของร่างบางเท่าไหร่ ร่างเบาไม่เคยหนีไปจากเจ้านาย แต่ครั้งนี้ เขาขอภาวนา ให้ร่างบางหนี หนีให้ไกลนะครับคุณหนูแบมแบม

   จู่ๆ หญิงสาวร่างเพรียวบางก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมยิ้มหวานให้กับร่างสูงตรงหน้า จุบ

   " มาร์คคะ ริตาร์หิวแล้ว ออกไปหาอะไรกินกันเถอะคะ " ริตาร์ ผู้หญิงที่เป็นตัวแปร ของเรื่องทั้งหมด 

   " ออกไปก่อน " มาร์คพูดกับอาเปา พร้อมกับอาเปาที่พยักหน้าเรียกลูกน้องออกมา เขารู้ว่าพอพวกเขาออกมา เรื่องเดิมๆก็มักจะเกิดขึ้น เสียงของหญิงสาวที่เข้าไปเมื่อกี้ ครางด้วยความสุขสม พร้อมกับเสียง ครางในลำคอของชายหยุ่มผู้เป็นนายของเขา ......

   " อา.....อื้ม...มาร์ค....แรงๆๆ ...อา.. "

  " อื้มม.......ตอดแน่นๆสิคับ ริตาร์ ....อา.. " เสียงมาร์คดังออกมาแววๆ

  " ริตาร์ จะไม่ไหวแล้วคะ .... อ๊าาาๆๆๆๆ มาร์ค แรงๆๆๆค่ะ อา.... " เสียงชายหญิง ครางลั่น พร้อมกับความสุขสมทางกายของทั้งคู่ดังออกมาโดยไม่อายลูกน้องที่อยู่ด้านนอก แต่มันคงยังไม่พอ เพราะมันจะเริ่มอีกครั้ง จนกว่าเจ้านายเขาจะเต็มอิ่มแต่เขารู้ เจ้านายไม่มีวันเต็มอิ่มได้ เพราะขาดหนุ่มน้อยหน้าหวานที่เจ้านายของเขายกหัวใจให้โดยที่เจ้าตัวก็ยังไม่รู้ใจตัวเอง

    ปัปๆๆๆๆๆๆ เสียงเนื้อกระทบกันดังแววออกมาจากในห้องของผู้เป็นนาย อาเปาสั่งงานลูกน้อง พร้อมกับหันไปมองประตูอีกครั้ง เมื่อไหร่จะรู้ตัวสักทีครับนาย ว่านายกำลังจะเสียสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตไป ตาสว่างสักทีเถอะครับ 

   เขาก็ได้แต่ภาวนาอยู่ในใจ ขอให้พระเจ้า โปรด เมตตา ชายหนุ่มผู้น่าสงสาร สมหวังในความรักครั้งนี้ ได้โปรดเมตตา นายของผมด้วยเถอะครับ 

     กว่าเขาจะรู้ว่า คำภาวนาไม่อาจสำเร็จผลลงได้ เพราะชายหนุ่มที่น่าสงสารต้องพบเจอกับบทพิสูจน์ว่าเขาควรคู่กับรักแท้นี้หรือไม่ ทั้งอุปสรรคจากคนรอบข้าง และศูตรในเงามืด ที่สำคัญกับร่างบางที่ชายหนุ่มได้กระทำสิ่งเลวร้ายไว้ จนร่างบางรับไม่ไหว เขาจะทนเห็นคนรักของเขาอยู่กับเขาอย่างทรมาน หรือปล่อยให้คนรักของเขาจากไปอย่างอิสระ หนทางข้างหน้าจะพิสูจน์ความรักของเขา  มาร์ค ต้วน