รอ...วันที่เธอจะรักกัน

ป็อบ: พี่รู้แล้วนะ ว่าฟางต้องการอะไร
ฟาง: ฉันไม่ต้องการอะไรจากคุณทั้งนั้น ปล่อย 
ป็อบ: พี่รัก ฟาง ฟางได้ยินมั้ย 
ฟาง: (แอบยิ้มดีใจที่ในที่สุดเขาก็พูดออกมาสักที แต่ก็ยังแกล้งโกรธต่อไป) แต่ฉันเกลียดคุณ
ป็อบ: ต่อให้ฟางจะพูดว่า เกลียดพี่ อีกกี่ครั้ง พี่ก็ยืนยัน คำเดิม ว่า พี่รักฟาง 
ฟาง: แล้วฉันจะเชื่อคุณได้ยังไง 
ป็อบ: ตลอดเวลาที่ผ่านมา มันยังพิสูจน์ ไม่ได้ อีกเหรอ ว่าพี่รักฟางกับลูกมากแค่ไหน 
ฟาง: พี่ป็อบ พี่ป็อบ รักฟางจริงๆเหรอคะ 
ป็อบ: จริงๆคะ พี่รักฟาง รู้มั้ยว่าตอนไหน
ฟาง: อืม ไม่รู้อะ 
ป็อบ: ฟางจำตอนที่พี่โมโหฟางเรื่องกั้งได้มั้ย 
ฟาง: อืม จำได้คะ 
ป็อบ: พี่รู้สึกไม่ชอบใจ ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว แล้ว มันทำให้พี่รักฟางตั้งแต่ตอนนั้น แล้วถ้าพี่ไม่รักฟาง พี่คงไม่ หึงฟางหรอก 
ฟาง: (ยิ้มดีใจ) ฟาง อยากได้ยินอีก สักครั้ง ได้มั้ยคะ 
ป็อบ: ได้สิ พี่รัก ฟางงงงง รักฟางงงง รัก ฟางงงง จะให้พูดสัก ร้อยครั้ง ล้านครั้งก็ได้นะ พี่รักฟาง รักฟาง รักฟาง รักฟาง รักฟาง 
ฟาง: พอแล้วคะ พอแล้ว 
ป็อบ: (นั่งคุกเข่าลง) 
ฟาง: ทำอะไรคะ 
ป็อบ: ฟาง ตอนที่เราแต่งงานกันครั้งแรกพี่อาจไม่เต็มใจ หรือ ดีใจกับมัน แต่ตอนนี้ พี่อยากทำสิ่งนี้ อีกสักครั้ง ทำก้วยความเต็มใจ ไม่มีใครมาบังคับ หรือว่า สั่งให้ทำ ตอนนี้ วินาทีนี้ เดี๋ยวนี้ พี่อยากจะทำมัน อีกสักครั้ง ได้มั้ย แต่งงาน กับพี่อีกสักครั้งนะ 
ฟาง: พี่ป็อบ (ร้องไห้ออกมา) 
ป็อบ: พี่ขอให้สัญญาตรงนี้ ว่าต่อไปนี้ พี่ป็อบคนนี้ จะ รักฟาง จะเป็น สามี ที่ดี จะเป็นพ่อที่ดีของลูก แล้วก็ จะรักฟางตลอดไป แต่งงานกับพี่นะ 
ฟาง: คะ ฟางจะแต่งงานกับพี่ 
ป็อบ: (สวมแหวนให้ฟาง แล้วกอดกัน) พี่รักฟางนะคะ 
ฟาง: ฟางก็รักพี่ป็อบคะ รักมากที่สุด รักคนเดียว รักคนนี้มาตลอด 
ป็อบ: พี่ รักฟางนะ ขอบคุณนะ ที่รักพี่มาตลอด 
 
          จากนั้นทั้งคู่ก็ ค่อยๆจูบกัน ~~~ 
 
กั้ง: อ่ะๆ ลืมลูกแล้วเหรอครับ 
ฟาง: บ้า เหรอ ไม่ได้ลืมสักหน่อย 
 
             ฟางเดินไปหาลูกพร้อมกับป็อบปี้ แล้วก็อุ้มลูก ตอนนี้ชีวิตเธอมีความสุขมาก ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่าง ที่เขาทำให้เธอมาตลอดเวลา ที่เธอท้อง ขอบคุณลูก ที่มาเติมเต็มชีวิตของเธอ ตอนนี้เธอไม่ต้องรอ อะไรอีกแล้ว ไม่ต้องรอ ว่าเมื่อไหร่เขาจะรักเธออีกแล้ว เพราะตอนนี้ หัวใจเขาและเธอ เป็นดวงเดียวกันแล้ว 
 
ฟาง: ขอบคุณทุกคนนะคะ ที่ช่วยฟางมาตลอด
ป็อบ: ผมก็ขอบคุณ ทุกคนนะครับ ที่ช่วย เรื่องนี้ 
แม่ฟาง: แม่ดีใจนะ ที่ลูกทั้งสองคน อยู่ด้วยกัน มีความสุข สักทีนะลูกนะ 
พ่อฟาง: พ่อก็ ดีใจนะลูก ที่เราสองคน ได้เข้าใจกันสักที
พ่อป็อบ: พ่อดีใจด้วยนะ หลานพ่อจะได้มีความสุขสักที
แม่ป็อบ:  ป็อบ ลูกต้องดูแล หนูฟางกับ หลานแม่ให้ดีนะอย่าให้ หนูฟางเสียใจ หรือว่า ทำให้น้องร้องไห้ อีกเข้าใจมั้ย 
ป็อบ: รับทราบครับ 
ฟาง: รับทราบแล้วก็ต้องทำให้ได้นะ เข้าใจมั้ย 
ป็อบ: เข้าใจแล้วจร้าาา 
 
            แล้วทุกคนก็ยืนเล่นกับลูกขิงฟางกับป็อบปี้กัน ทุกคนมีความสุขมากและตอนนี้ไร่แห่งนี้ก็เต็มไปด้วยความรัก 
 
                       THE END