รอ...วันที่เธอจะรักกัน

10.0

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.23 น.

  35 ตอน
  15 วิจารณ์
  46.68K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

34) เอาคืนบ้าง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     วันนี้ฟางตื่นขึ้นมาแต่ไม่เจอป็อบปี้ แล้วก็ของใช้ป็อบปี้ ทุกอย่างหายไปหมด เหลือไว้แต่กระดาษ แผ่นนึง ที่เขียนว่า "ฟาง พี่ลาก่อนนะ พี่คงไม่มีโอกาสได้ บอกกับลูกว่า พี่รักลูก อีกแล้ว พี่จะไปให้พ้นหน้าฟาง กับลูก อย่างที่ฟางต้องการมาตลอด พี่หมดหวังแล้วละ ลาก่อนนะ ฟาง" 

 

ฟาง: พี่ป็อบ ทำไม มันเป็นแบบนี้อะ

แม่ฟาง: ฟางๆ ฟางลูกเปิดประตูเร็วลูก 

ฟาง: มีอะไรคะแม่ 

แม่ฟาง: ป็อบปี้ลูก ป็อบปี้ ป็อบปี้เขา

ฟาง: ทำไมคะ เขาทำไม 

แม่ป็อบ: ป็อบโดนรถชนลูก 

ฟาง: อะไร นะคะ 

 

ป็อบ: มายังครับมารึยัง 

พ่อฟาง: มานู้นแล้ว นอนเร็วๆ 

ฟาง: พ่อคะ มันเกิดอะไรขึ้นอะ 

พ่อป็อบ: ป็อบปี้ เขารู้สึกผิด เขาก็จะออกไปจากที่นี้ แล้วก็ ก่อนไป เขาก็ มาที่นี้ก่อน แต่มีรถคนงาน ขับมาเร็วมาก ก็เลยป็อบเขาก็เลย เดินตรงไปให้รถชนนะ 

ฟาง: ไม่จริงอะ ฟางไม่เชื่อ พี่ป็อบๆ

แม่ฟาง: ฟางๆ แม่ว่า ไปเถอะนะ

ฟาง: ไม่คะฟางไม่ไป ฟางจะอยู่กับพี่ป็อบ ฟางรักพี่นะ พี่ป็อบตื่นสิ ตื่นขึ้นมา ตื่นมาอยู่กับลูกกับฟางสิ จะทิ้งกันไปแบบนี้ ไม่ได้นะ พี่ป็อบ อือออ ฟางรักพี่ป็อบนะ อือออออออ อือออ อือออ 

แม่ป็อบ: หนูฟางลูก ป็อบตายแล้วนะ 

ฟาง: ไม่จริงพี่ป็อบยังไม่ตาย ไม่จริง อือ อือออ อืออออออออออ 

กั้ง: ฟางพอเถอะนะ 

ฟาง: (กอดศพป็อบปี้ที่เต็มไปด้วยเลือด แล้วเอาแต่ร้องไห้) อืออออออออออออออ พี่ป็อบบบฟางขอโทษ ฟางขอโทษ 

ป็อบ: (แอบอมยิ้มอยู่) 

ฟาง: (ขณะที่ฟางกอดป็อบปี้ ปากของฟางไปโดนตรงบริเวณที่มีเลือด ก็รู้สึกอปลกๆ รสชาติมันเหมือนน้ำแดง)  ทำไม มันเหมือน เหมือน น้ำแดงเลยอะ 

แม่ฟาง: อะไรลูก นี้ลูกคิดไปเองหรือเปล่า 

ฟาง: นี้ทุกคนหลอกฟางเหรอคะ 

กั้ง: ฟางก็พี่ป็อบโดนรถชนจริงๆนะ 

ฟาง: กั้งก็ด้วยเหรอ

พิม: คุณฟางคะ ป็อบเขา

ฟาง: เขาหลอกฟางไงคะ ทุกคนร่วมมือกับเขา ทั้งแม่ พ่อ แล้วทุกคนอะ ลุงมิ่งกับป้าขวัญด้วยใช่มั้ยคะ

ป็อบ: ฟาง เอ่อ คือพี่

ฟาง: ตื่นแล้วเหรอ ไม่ตายต่อละห่ะ 

ป็อบ: ฟางคือพี่ คือ 

ฟาง: ฟางโกรธทุกคน โดยเฉพาะคุณ ฉันโกรธมาก 

ป็อบ: ฟังพี่ก่อนสิ ฟาง ฟาง 

 

                ฟางเดินหนีป็อบปี้ มาเรื่อยๆจนถึง ที่ที่ฟางสอนกนังสือ 

 

ป็อบ: ฟางจร้าาา ฟังพี่ก่อนนะ พี่ขอร้องนะ นะๆ 

ฟาง: ไม่ฟัง ฉันว่าจะให้อภัยคุณอยู่แล้ว แต่คุณกลับทำแบบนี้ ฉันจะไม่ให้ อภัยคุณ ไปตลอดชีวิตเลย

ป็อบ: (กอดฟางไม่ให้หนีไปไหน) ฟางก็ฟาง คิดจะแกล้งพี่นิ

ฟาง: ฉันแกล้งอะไร 

ป็อบ: ก็ฟางจะแกล้งโดยเอากั้งมาเป็นตัวช่วยอะ

ฟาง: (รู้สึกตกใจที่เขารู้) ปล่อยนะ ปล่อยสิ ปล่อย ปล่อย 

ป็อบ: ฟาง พี่รู้แล้วนะ ว่าฟางต้องการอะไร 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา