รอ...วันที่เธอจะรักกัน
เขียนโดย Kzlovepf
วันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.23 น.
แก้ไขเมื่อ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) ยิ่งรักยิ่งเจ็บ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลายอาทิตย์ผ่านไป หลังจากงานศพกวินเส็จ
ฟาง: คุณพิมเป็นไงบ้างคะ
ป๋อบ: พิมก็ยังไม่ค่อยดีหรอก ยังซึมอยู่เลย
ฟาง: น่าสงสารคุณพิมนะคะ
ป็อบ: ใช่พิมน่าสงสาร น่าสงสารมาก
ฟาง: แต่ยังไงเธอก็ต้องสู้ ต้องอยู่เพื่อลูกทั้งสองคนนะคะ
ป็อบ: อืม ฉันขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะ
ฟาง: คะ
กั้ง: ฟาง
ฟาง: อ้าวกั้ง
กั้ง: ซื้อเค้กมาฝากของชอบนิ
ฟาง: ดีเลย กำลังหิวเลย
ป็อบปียืนดูอยู่ที่หน้าต่าง
ฟาง: เดี๋ยวฟางไปใส่จานก่อนนะ
กั้ง: เคๆ แล้วนี้พี่เขาไม่อยู่เหรอ
ฟาง: อ่ออยู่สิ มีอะไรเหรอ
กั้ง: อ่อ เอางานมาให้นะ เห็นไม่เข้าไปบริษัทหลายวันแล้ว
ฟาง: อ่อ เดี๋ยวให้คนไปตามให้นะ พี่เพ็ญคะ ช่วยตามพี่ป็อบให้หน่อยนะคะ กั้งจะคุยงานด้วยนะคะ
เพ็ญ: ได้คะ
เพ็ญ: คุณป็อบคะ คุณกั้งจะคุยด้วยคะ
ป็อบ: ครับเดี๋ยวผมลงไป
เพ็ญ: คะ
ฟาง: เป็นไงบ้างทำงานที่นี้
กั้ง: ก็เรื่อยๆนะ ก็ดีทุกคนเป็นกันเองดี
ฟาง: อ่อ
กั้ง: เออฟาง แล้วตอนนี้ พี่เขาเป็นไงบ้างอะ
ฟาง: ก็โอเคแล้วมั้ง
ป็อบ: มีอะไรเหรอ
กั้ง: อ่อ คือผม เอางานมาให้นะครับเห็นว่าพี่ไม่เขาบริษัทหลายอาทิตย์แล้ว
ป็อบ: อ่อขอบคุณนะ ขอตัวก่อนนะ
ฟาง: พี่ป็อบจะไปไหนคะ
ป็อบ: ไปหาพิมนะ
ฟาง: คะ(หน้าก็เศร้าลงมาทันที)
กั้ง: อย่าร้องเลยนะ
ฟาง: เปล่าซะหน่อย
ป็อบปี้กลับบ้านมาเมากลับมาอีกแล้ว
ฟาง: เมามาอีกแล้วเหรอคะ
ป็อบ: ไม่ต้องมายุ่งได้มะ ฉันไม่ได้เมา
ฟาง: ฟางไม่ยุ่งไม่ได้หรอกคะ ฟางเป็นห่วงพี่
ป็อบ: ไม่ต้องมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตฉัน
ฟาง: ฟางไม่ยุ่งไม่ได้ ฟางบอกแล้วไงคะ
ป็อบ: อยากยุ่งมากใช่มั้ยได้ งั้นช่วยอะไรฉันหน่อยนะ
ฟาง: อะไรคะ จะทำอะไร อะพี่ป็อบ อย่าคะ อย่า
ป็อบ: อยากช่วยไม่ใช่เหรอ ช่วย ฉันหน่อยสิ ฉันต้องการมัน
ฟาง: พี่ป็อบ อย่าาาา อือ อือออออ อย่าาา
เช้าวันรุ่งขึ้น
ป็อบปี้ตื่นมาแต่งตัวไปทำงานเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งๆ ที่ฟางยังนอนอยู่พร้อมคราบน้ำตา แต่งตัวเส็จก็ออกจากห้องไปบริษัท ทันทีโดยไม่พูดและหันไปมองฟางเลย
ฟาง: อืออออออ ฟางมันตัวอะไร ทำมั้ยต้องทำเหมือนฟางไม่มีค่าด้วย
ฟางรีบแต่งตัวแล้วออกมาข้างนอก ไปหาแม่ของเธอที่บ้าน
แม่ฟาง: ฟางมาไงลูก มาหาแม่ มีอะไรรึเปล่า
ฟาง: ฟางคิดถึงแม่นะคะ แล้วพ่อละคะ
แม่ฟาง: พ่อออกไปข้างนอกนะลูก
ฟาง: แม่คะ ฟางเหนื่อยคะ เหนื่อเหลือเกิน
แม่ฟาง: ฟางเป็นอะไรลูก หึเป็นอะไรคะ ไม่ร้องนะ คนเก่งของแม่
ฟาง: ฟาง มันอ่อนแอ ฟางมันขี้แย ฟางไม่มีอะไรดีเลย
แม่ฟาง: เป็นอะไรลูกเล่าให้แม่ฟังสิ ว่าเกิดอะไรขึ้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ