Little my love รักครั้งนี้มีแค่เธอ
เขียนโดย 
PPROUND
วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.28 น.
แก้ไขเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2558 16.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) คนป่วย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“เธอก็ป้อนฉันสิ”
“กินเอง”
“ถ้าไม่ป้อนฉันก็ไม่กิน”
“เยอะ!”
ฟางพูดก่อนจะยอมป้อนข้าวชายหนุ่ม
“มองอะไร”
ฟางถามคนที่เอาแต่จ้องหน้าเขา
“ฟาง...”
“ค่ะ??”
“พรุ่งนี้ไปงานเปิดตัวสาขาใหม่กับฉันน่ะ”
“ทำไมฉันต้องไป”
“ไปในฐานะผู้หญิงของฉัน”
“ฉันมีสามีแล้ว”
“ขอร้องนะฟาง ไปกับฉัน”
“ฉันคงไปกับคุณไม่ได้หรอกค่ะ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณ ขอตัวก่อนนะค่ะ”
ฟางเดินออกไปจากห้องของชายหนุ่ม
ตอนดึกฟางอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมา ในใจนึกถึงป๊อปปี้ ป่านนี้เขาจะเลิกทำงานหรือยัง ข้าวที่เหลือเขาจะยอมกินหมดหรือเปล่า
“ให้ตายสิ ผู้ชายนี้บ้าทำแต่งานข้าวปลาไม่ยอมกินเหมือนกันทุกคนหรือเปล่านะ”
ฟางบ่นพลางเดินไปหาชายหนุ่มที่ห้องทำงาน แต่ก็พบแต่ความว่างเปล่า ถาดข้าวถูกวางไว้เหมือนเดิม เขาป้อนข้าวชายหนุ่มไปยังไม่ถึงสามคำด้วยซ้ำ!
“ทำไมถึงไม่ยอมกินข้าวน่ะ เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก แล้วนี้หายไปไหนของเขาน่ะ”
“อ้าว คุณฟางมาหาคุณป๊อปหรอค่ะ”
ฟางหันมาตามเสียง ก่อนที่ป้าแจ่มจะเดินเข้ามาเก็บถาดอาหาร
“ค่ะ ป้าเห็นเขามั้ยค่ะ ข้าวปลาก็ไม่ยอมทาน”
“คุณป๊อปอยู่ในห้องนะค่ะ ไม่ค่อยสบาย คุณฟางไปดูคุณป๊อปหน่อยนะค่ะ เอาแต่นอน ป้าบอกให้ทานยาก็ไม่ยอม”
ฟางเดินมาที่ห้องชายหนุ่มมือเรียวค่อยเปิดประตูห้องออก ก่อนจะเจอร่างของชายหนุ่มนอนซมอยู่บนเตียง
“ทำไมตัวร้อนขนาดนี้”
ฟางเอามืออังหน้าผากป๊อปปี้ ตัวเขาร้อนยังกะไฟ หน้าขาวดูซีดอย่างเห็นได้ฉัน
“คุณค่ะ”
ฟางเขย่าตัวป๊อปปี้ ชายหนุ่มลืมตาดูก่อนจะนอนต่อ แต่มือของเขาขับแขนเธอไว้แน่น เหมือนไม่อยากให้เธอไปไหน
“ทำไมไม่กินข้าวละค่ะ จะได้กินยา คุณตัวร้อนมาเลยนะ ไปโรงพยาบาลไหม”
“ไม่ไป”
“งั้นกินข้าวหน่อยนะค่ะ เดี๋ยวฉันไปทำข้าวต้มมาให้ โอ๊ย!”
ป๊อปปี้ดึงฟางลงป๊อปปี้ ก่อนจะนอนหนุนตักเธอไว้ มือทั้งสองข้างของเขาโอบเอวหญิงสาวทั้งทียังหลับตาอยู่
“ทำอะไรเนี้ย”
“ไม่ต้องไปไหนได้ไหม”
“แล้วกัน แล้วคุณจะกินข้าวยังไงละค่ะ”
“ไม่กิน”
“ไม่กินแล้วจะหายได้ไงค่ะ คุณต้องกินข้าว กินยา”
“ไม่”
“เด็กดื้อ”
ฟางว่าคนที่นอนอยู่บนตักเธอ ก่อนที่เธอพยายามจะแกะมือที่โอบเอวเธอออก แต่ป๊อปปี้กลับกอดเธอแน่นขึ้น
“อย่าไปไหนน่ะ อยู่กับพี่นะฟาง”
เสียงของเขาแหบจนแทบไม่มีเสียง ให้ตายสิ! ไม่สบายแล้วยังจะดื้ออีก
“ฉันต้องไปเอาข้าวให้คุณ”
“แทนตัวเองว่าฟางได้ไหม”
ฟางเผลอยิ้มออกมากับคำของชายหนุ่ม เวลาอ้อนก็น่ารักอยู่หรอก
“งั้นก็ปล่อยฉันก่อนสิค่ะ”
ป๊อปปี้เง้ยหน้ามองฟางทันที ทำเอาฟางเกือบหลุดหัวเราะ หน้าของเขาเหมือนลูกแมวขี้อ้อนไม่มีผิด
“ปล่อยฟางก่อนนะค่ะพี่ป๊อป ฟางจะไปเอาข้าวมาป้อนพี่ พี่จะได้กินยา โอเคมั้ยค่ะ”
“สัญญานะครับว่าจะกลับมา”
ป๊อปปี้ยื่นนิ้วก้อยออกมาเหมือนเด็ก
“สัญญาค่ะ รอฟางแป๊ปนะค่ะ”
ฟางเกี่ยวก้อยกับเขาก่อนจะประคองร่างสูงให้นอนดีๆ แล้วเดินลงไปทำข้าวต้มข้างล่าง
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ร่างบางจัดการตักข้าวต้มลงในชาม ก่อนจะวางลงในถาด ตามด้วยน้ำและยา ฟางยกถาดเดินขึ้นไปบนห้องนอนของชายหนุ่ม มือบางวางถาดข้าวลงบนโต๊ะข้างเตียง ก่อนจะเอื้อมมือไปปลุกคนที่นอนซมด้วยพิษไข้อยู่บนเตียง
“พี่ป๊อป ลุกขึ้นมาทานข้าวก่อนนะค่ะ ฟางทำข้าวต้มร้อนๆ มาให้”
“อื้อ!”
“อย่าดื้อสิค่ะพี่ป๊อป ทานข้าวก่อน”
“ก็ได้ครับ”
ฟางช่วยประคองป๊อปปี้นั่งตรงหัวเตียง มือบางตักข้าวต้มเป่าไล่ความร้อนออก แต่…
“ไม่กินต้นหอม”
“พี่ล้อฟางเล่นหรือเปล่า”
“ไม่ชอบกินต้นหอมมันเหม็น”
“พี่โตมาได้ยังไงเนี้ย ผักก็ไม่กิน”
“ไม่กินต้นหอมตั้งหาก”
“โอเคค่ะ ฟางเอาออกให้แล้ว”
ฟางอมยิ้มกับความน่ารักของป๊อปปี้ เขาเหมือนเด็กน้อยที่ชอบเถียงแม่เวลาไม่กินผัก
“อร่อยจังครับ”
“ปกติฟางไม่ค่อยได้ทำกับข้าว ฟางเห็นในตู้เย็นมีกุ้งเยอะ ฟางเลยเดาว่าพี่น่าจะชอบกินกุ้ง”
“ของโปรดเลยละ”
“ถ้างั้นก็กินเยอะๆ นะค่ะ จะได้หายไวๆ”
“ขอบคุณนะฟาง ขอบคุณที่ดูแลพี่ ไม่ทิ้งพี่”
“พี่ป๊อปไม่สบาย จะให้ฟางทิ้งไปไหนละค่ะ”
“อิ่มแล้ว”
ป๊อปปี้เริ่มบ่น เมื่อข้าวจ่อที่ปาก
“ได้ไงกัน ยังไม่หมดเลย”
“มันอิ่มแล้วจริงๆ นี้”
“งั้นกินนี้อีกคำนะค่ะ จะได้กินยา เดี๋ยวฟางเช็ดตัวให้”
ฟางป้อนข้าวเข้าปากชายหนุ่ม ก่อนจะหยิบแก้วน้ำกับยาให้เข้ากิน
“เดี๋ยวฟางยกถาดข้าวลงไปเก็บก่อนนะค่ะ เดี๋ยวฟางขึ้นมาเช็ดตัวให้”
“ครับ”
Coming Soon...
“ฟางครับ...”
“.........”
“อย่าทิ้งพี่ไปนะ พี่รักฟางนะครับ”
“ฟางรักพี่ไม่ได้หรอกค่ะ ฟางมีสามีแล้ว”
....................................................................................................................
คนป่วยเราขี้อ้อนเนาะ 
อย่าลืมเม้นด้วยน้า เจอกันตอนหน้าจ้า 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
