Little my love รักครั้งนี้มีแค่เธอ

10.0

เขียนโดย PPROUND

วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.28 น.

  15 chapter
  55 วิจารณ์
  22.61K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2558 16.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) เลือก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

"พี่ป๊อปปปปปปปปป"

 

เสียงหวานเรียกชายหนุ่ม ที่ยืนอยู่บนชายหาด เขาพาเธอมาเที่ยวทะเลตามสัญญา หญิงสาวดีใจเหมือนเด็กๆ ที่ได้ลงเล่นน้ำทะเล

 

"อย่าเดินไปไกลนะฟาง มันลึก"

 

ชายหนุ่มตะโกนกลับไป ก่อนจะเดินมานั่งที่เก้าอี้ริมชายหาด นั่งดูคนตัวเล็กเล่นน้ำอย่างสนุกสนาน

 

"คุณป๊อปไม่ลงไปเล่นกับคุณฟางหรอครับ"

 

"ไม่อ่ะ ฉันไม่ชอบ"

 

"แต่นานๆ ทีคุณป๊อปจะได้มาพักผ่อนนะครับ"

 

"ตกลงแกมีหน้าที่อะไรกันแน่ไอ้พีม"

 

"ก็ผมเป็นห่วงคุณป๊อปนิครับ"

 

ป๊อปปี้ส่ายหน้ากับลูกน้องคนสนิทของเขา เขากับพีมโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก พีมเองก็ถูกสอนให้ดูแลป๊อปปี้เป็นอย่างดี ซื่อสัตย์และเคารพต่อเจ้านาย

 

"สั่งคนดูแลบริเวณรอบนี้ยัง"

 

"เรียบร้อยครับ ตอนนี้เหตุการณ์ปกติดีครับ"

 

"ให้คนดูแลให้ดี มีอะไรก็มารายงานฉัน"

 

"ครับ"

 

"พี่ป๊อปไป..."

 

หญิงสาวเดินมาหาชายหนุ่ม เธอจะชวนเขาลงไปเล่นน้ำด้วยกัน แต่อยู่จู่ๆ ชายหนุ่มก็หันไปเห็น...

 

"ฟางหมอบลง!"

 

ปัง!

 

เสียงปืนดังขึ้น ป๊อปปี้รีบวิ่งเข้ามาหาฟาง ก่อนจะกอดร่างนั้นแน่น

 

"เป็นไรมั้ย"

 

"ไม่ค่ะ พี่ป๊อปละ"

 

"พี่ไม่เป็นไร ไอ้พีมให้คนไปตามจับตัวมันมาให้ได้"

 

"ครับ!"

 

"พี่ป๊อปฟางกลัว"

 

"เชื่อใจพี่นะ ว่าเธอจะต้องไม่เป็นอะไร"

 

ป๊อปปี้จูงมือหญิงสาวเดินมาเรื่อยๆ โดยมีลูกน้องนับสิบคอยคุ้มกัน เสียงปืน เสียงต่อสู้ดังขึ้นเป็นระยะ

 

"มันเป็นพวกไหน"

 

"ไม่ทราบครับคุณป๊อป แต่พวกมันมีเยอะมากเลยครับ"

 

"ขึ้นไปฟาง"

 

ป๊อปปี้ดันฟางขึ้นไปบนรถ

 

"แล้วพี่ป๊อปละ"

 

"อยู่ในนี้ ห้ามส่งเสียงเข้าใจมั้ย"

 

"อะ...อืม"

 

ป๊อปปี้สั่งก่อนเขาจะวิ่งออกไป ร่างบางมองตามร่างสูงด้วยความเป็นห่วง แต่อยู่ๆ เธอก็รู้สึกถึงความเย็นของโลหะที่แขนของเธอ

 

"อ๊ะ!"

 

"อยู่นิ่งๆ ห้ามส่งเสียง"

 

"คุณเป็นใคร"

 

"เดี๋ยวก็รู้สาวน้อย เห้ย! ออกรถ"

 

"ครับนาย"

 

เสียงสตารท์รถดังขึ้น ก่อนรถจะพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง

 

"คุณป๊อปครับ คุณฟาง"

 

"ส่งคนออกไปตามหารถคันนี้ให้เจอ ถ้าฉันรู้ว่ามันเป็นใคร มันได้กลายเป็นศพแน่"

 

 

ทางด้านฟาง เธอถูกพามาที่บ้านหลังหนึ่ง ซึ่งห่างไกลกับที่ ที่ป๊อปปี้พาเธอมาทะเลมาก

 

"เอ้าละ พักผ่อนซะสาวน้อย พรุ่งนี้ฉันมีงานให้เธอทำ"

 

"คุณเป็นใครกัน"

 

"เธอไม่จำเป็นต้องรู้จักฉันหรอก พรุ่งนี้เธอจะต้องเจอกับเจ้านายของฉัน เขามีงานให้เธอช่วยนิดหน่อย"

 

"งานอะไร"

 

"เดี๋ยวเธอก็รู้"

 

ชายคนนั้นปิดประตูลง ฟางนั่งลงบนเตียงน้ำตาไหลค่อยๆ ไหลออกมา ในนี้ทั้งมืด ทั้งหนาว เธอได้แต่ภาวนาขอให้ป๊อปปี้ตามมาช่วยเธอไปจากที่นี้สักที

 

 

วันรุ่งขึ้น

 

"คุณจะพาฉันไปไหนค่ะ"

 

"ไปหาเจ้านายฉัน"

 

ประตูบานใหญ่ถูกเปิดออก ชายหนุ่มคนหนึ่ง เดินเข้ามาหาเธอ

 

"สวัสดีครับคนสวย"

 

"คุณ!"

 

"ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งครับคุณฟาง"

 

"คุณทามจับฉันมาทำไม"

 

"ผมมีงานให้คุณช่วย"

 

"ทำไมต้องเป็นฉัน"

 

"เพราะคุณ เป็นจุดอ่อนของทั้ง ป๊อปปี้หัวหน้ามาเฟีย ผู้ทรงอิทธิพล และ โทโมะ เจ้าของธุรกิจชื่อดัง ผมต้องการใช้คุณบีบบังคับพวกมัน"

 

"คุณจะทำอะไรพวกเขา"

 

"ผมต้องการให้คุณโทรหาสองคนนี้ แล้วบอกให้พวกมันมาที่ xxx ภายในสองชั่วโมง"

 

"ฉันไม่ทำ"

 

"ถ้าคุณไม่ทำ มันสองคนจะถูกฆ่าตายภายในสองชั่วโมง ผมไม่ได้ขู่ให้คุณกลัวเล่นๆ นะสาวน้อย ผมทำจริง"

 

ทามพูดก่อนจะโยนโทรศัพท์ให้ฟาง

 

"โทรซะ ผมให้เวลาภายในสองชั่วโมง ตอนนี้คุณใช้เวลาไปหนึ่งนาทีแล้ว"

 

ฟางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะโทรหาโทโมะ สามีของเธอ

 

"พี่โมะค่ะ"

 

"ฟาง! ฟางใช่มั้ยครับ!"

 

"ค่ะ ฟางเอง"

 

"ฟางอยู่ไหน แล้วฟางเอาเบอร์ใครโทรมา"

 

"พี่โมะมาหาฟางที่ xxx ภายในสองชั่วโมงนะค่ะ ฟางจะรอพี่อยู่ที่นี้"

 

"นี้มันเรื่องอะไรกันฟาง พี่ไม่เข้าใจ"

 

"รีบมานะค่ะ ฟางจะรอ"

 

ฟางกดวางสายโทโมะ ก่อนจะโทรหาป๊อปปี้

 

"พี่ป๊อป"

 

"ฟาง! ฟางอยู่ไหนพี่ให้คนหาเธอจนทั่วก็ไม่เจอ"

 

"ฟางอยู่ที่ xxx มาหาฟางภายในสองชั่วโมงนะค่ะ รีบมานะพี่ป๊อป"

 

ฟางกดวางสายป๊อปปี้ไป ก่อนจะยื่นโทรศัพท์ให้ทาม

 

"ทำดีมาก เอาละทีนี้ก็ได้เวลาปิดประตูตีแมวซะที"

 

 

เวลาผ่านไป ทั้งโทโมะและป๊อปปี้ต่างคนต่างรีบมาที่หมายตามที่หญิงสาวบอก

 

"รักษาเวลาได้ดีนิ"

 

"ไอ้ทาม!"

 

"ใจเย็นครับคุณป๊อป ผมจะไม่ทำอะไรคนรักของพวกคุณ แต่ผมจะให้ฟางเลือก เลือกแค่คนเดียวเท่านั้นที่มีสิทธิออกไปจากที่นี้ และคนที่แพ้ก็ต้องยอมยกอำนาจทั้งหมดในธุรกิจให้มันตกเป็นของผมแต่เพียงผู้เดียว"

 

"!!!!!"

 

"เลือกสิครับฟาง ผมให้เวลาคุณเลือกสองนาที ครบสองนาทีเมื่อไร ถ้าผมไม่ได้คำตอบ ลูกกระสุนจะพุ่งหาสองคนนี้ทันที"

 

"ฉัน...”

 

“หนึ่งนาทีสุดท้าย”

 

“ฉันเลือก...”

 

 

 

Coming Soon...

 

“โอ๊ย!”

 

“พี่ป๊อป!”

 

“ฟางครับอย่าเข้าไป”

 

 

....................................................................................................................

 

ฟางจะเลือกใคร อยากรู้มาลุ้นกันต่อตอนหน้าน้า ยอดเม้นเริ่มหายอีกแล้วน้า 

ตอนนี้เราแต่งไป 16 ตอนแล้ว ถ้าเม้นขึ้นเยอะ เราจะอัพให้ต่อเลยนะ 

อยากอ่านเร็วๆ ต้องเม้นเยอะๆ น้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา