ขอเพียงมีเธอ♥

ณ โรงเรียนทีเค
“โอ๊ย” ลูกบาสที่ไหนลอยมาใส่หัวฉันว่ะ โถโว้ย! เปิดเทอมวันแรกก็ซวยเลย
“เป็นอะไรรึเปล่าครับ ผมขอโทษนะครับ” ทำมาเป็นขอโทษนะนายนี่ เชอะ! ใครจะไปให้อภัยย่ะ
“แค่ขอโทษแล้วมันจะหายเจ็บไหมห่ะ” ฉันโมโหจัดต่อว่าผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าทันที แล้วเหมือนว่านายนั้นก็จะไม่พอใจที่ฉันไปว่าเขาต่อหน้า เชอะ! ฉันไม่สนหรอก
“อ้าว! ยัยทอมนี่ ขอโทษดีๆ แล้วยังมากวนประสาทอีก”
“นี่นาย! นายเรียกใครว่าทอมห่ะ”ฉันกระชากคอเสื้อของนายนั่น เพราะโมโหจัด ก็ฉันไม่ชอบใครมาเรียกฉันว่าทอมนิ
“แก้ววววววววววว “ใครมาเรียกฉันว่ะ คนกำลังหงุดหงิด
“นี่ฟางเรียกไม่ได้ยินหรอแก้ว”อ้าวยัยฟางเองนึกว่าใคร ฉันปล่อยมือออกจากนายนั่นแล้วหันมาคุยกับเพื่อนสนิท
“อ้าว! ฟางหวัดดี แล้วเพื่อนคนอื่นๆอ่ะไปไหนกันหมด”ฉันถามเพื่อนไป เมื่อไม่เห็นในกลุ่มอีก 4 คน
“คนอะไรชื่อยังกับหมา”นายนั้นกำลังทำให้ฉันโกรธเพราะคำพูดคำจา และท่าทางกวนอวัยวะเบื้องล่างมาก
“นี่! นาย” ฉันโมโหแล้วนะ
“อ้าว! โทโมะ นายทำอะไรอยู่ว่ะ แค่ให้ไปเก็บลูกแค่นี้ไปนานยังกับไปสร้างลูกบาสใหม่ มาเร็วมาเล่น เพื่อนๆรออยู่ไม่เห็นหรอ” ผู้ชายคนที่เรียกนี้ดูกวนประสาทไม่เบาเหมือนนายโทโมะเลย แต่ เอ๊ะ!! หน้าคุ้นๆ นี่มันนายเขื่อนแฟนยัยเฟย์นี่นา ไม่น่าท่าทางกวนแบบนี่ไม่มีใครเกิน เดี๋ยวก่อนนายนั่นชื่อ อะไรโทๆ โคๆนะ สงสัยชื่อโคกระบือมั้ง 555 เข้ากับหน้ามันดี
“เออๆ กำลังบ่นเป็นคนแก่ไปได้ ฝากไว้ก่อนเถอะยัยทอม ฉันเอาคืนเธอแน่!!”
“อย่าลืมมาเอาคืนนะนายยยโคคคคคคคกระบือ”ฉันตะโกนไล่หลังนายโคกระบือไป 555 สะใจชะมัดได้ด่านายนี่
อุ้ย ลืมแนะนำตัว สวัสดีค่ะฉันชื่อแก้ว อายุ 15 ปี เรียนม.4/4 ของโรงเรียนทีเค ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่ 5 คน เราคบกันตั้งแต่ม. 1 เพราะฟ้า(หรือนรก) ดลบันดารให้เราทั้ง 6 คนมาพบกัน นิสัยแตกต่างกันไปมี มัท(ห้าวที่สุด กวนประสาท ตลก เป็นแฟนกับฮั่นนายหน้าหล่อนิสัยดี) ฟาง(ขี้อ้อนยังกับลูกแมว อ่อนแอชอบป่วย กวนประสาท(เฉพาะฉัน)เป็นแฟนป๊อปปี้ หนุ่มหน้าหวาน ดูอบอุ่น) อ้น(พูดตรงเด็ดเดียว กล้าหน้า*** เป็นที่หนึ่ง เป็นแฟนบูม หนุ่มน่ารักแบบเกาหลี เอาใจใส่) เฟย์ (เรียนเก่ง ไม่มั่นใจในตัวเอง ขี้บ่น ขี้ถาม เป็นแฟนเขื่อน หนุ่มกวนประสาทที่สุดในสามโลก) จอม(น่ารัก ดูเหมือนจะ(เน้น เหมือนจะ) เรียบร้อย ขี้งอน เป็นแฟนพีผู้โชคร้าย เอ้ย!! ผู้โชคดี หนุ่มหล่อน่ารักกระชากใจสาว) ส่วนฉัน(สาวห้าว เอาแต่ใจสถานะโสดโส๊ดโสด T^T เพื่อนมีแฟนกันหมด) ฉันเป็นคนเรียนไม่เก่ง แต่ที่ได้อยู่ห้อง 4 เพราะฉันเป็นเด็กเก่าของโรงเรียนนี่ แล้วอย่าว่าแต่เรื่องเรียนที่ไม่เอาไหน เรื่องกีฬาฉันยิ่งย้ำแย่ ขนาดที่เสิร์ฟลูกวอลเลย์ไม่ข้ามเน็ท ชูดลูกบาสไม่เข้าห่วงเลยที่เดียว แต่ที่ผ่านมาได้เพราะอาจารย์คุมิยะช่วย แต่มีข้อแม้คือเปิดเทอมมาฉันต้องช่วยอาจารย์ทำความสะอาดห้องเก็บอุปกรณ์กีฬา แต่ระหว่างที่ฉันจะไปหาอาจารย์เกิดดวงซวยพุ่งใส่หัวฉันอย่างแรง แถมไอ้คนทำยังกวนประสาทฉันอีกด้วย ฉันขอบอกไว้ตรงนี้ฉันจะไม่มีวันญาติดีกับหมอนั่นเด็ดขาดวันนี้มันวันซวยชัดๆ
“อ้าว! อยู่นี่กันเองพวกเราตามหาซะตั้งนาน แล้วนี่แกไปหาเรื่องใครอีกล่ะ เอ๊ะ! นั่นมันโทโมะหนุ่มฮอตของโรงเรียนนี่ อุ้ย! หล่อจัง
”โห้! ยัยป้าอ้นมาถึงก็ว่าฉันเลย เหอะๆ ชมนายโคไปได้ว่าหล่อ ยัยป้ามีแฟนแล้วยังชมคนอื่นอยู่ได้เดี๋ยวฉันฟ้องแฟนเธอเลย
“นี่ป้าอ้นแกมีบูมเป็นแฟนแล้วยังชมนายโคนั่นอยู่ได้ เดี๋ยวฟ้องบูมเลย”
“โอ๋ๆ อย่าฟ้องบูมนะ เดี๋ยวบูมงอนอ่ะ ง้อยากด้วยนะคนนี่อ่ะ”แม้เสียงอ่อนเลยนะยัยป้า
“นินทาใครอยู่ หรอครับที่รัก หรือว่านินทาบูม”นายบูทเดินมาได้จังหวะพอดีเลย แกล้งยัยป้าอ้นดีกว่า
“บูม อ้นบอกว่า.....”ฉันเว้นไว้ให้บูมสงสัย ดูน่ายัยอ้นดิซีดเป็นไก่ต้มเลย 555
“บอกว่าอะไรหรอแก้ว”เข้าแผน  บูมสงสัยใหญ่
“บอกว่า..บอกว่า”555 แกล้งอีกซักหน่อยดีกว่า ดูดิมันขาวอยู่แล้วตอนนี้กลายเป็นขาวซีดกว่าเก่าอีก
“บอกว่ารักนายอ่ะบูม”ยัยป้าอ้นพอได้ยินฉันพูดก็ยิ้มใหญ่เลย
“เรื่องแค่นี้เอง บูมก็รักอ้นนะ ที่รักของบูม”บูมพูดแล้วเดินไปกอดอ้น ดูหน้ายัยป้าดิแดงระเรื่อเลย เลี่ยนอ่ะ
“ฮิ้ว~” 555 ทุกคนแซวคู่นี้ใหญ่เลย
“แก้ว แล้วนี่แก้วไม่ต้องไปทำความสะอาดห้องเก็บอุปกรณ์การกีฬาแล้วหรอ”เออใช่ลืมซะสนิทเลย ดีนะที่เฟย์เตือนไว้
“เออใช่ขอบใจนะเฟย์ ไปก่อนนะทุกคนบาย”ฉันรีบวิ่งสุดชีวิตไปหาอาจารย์คุมิยะทันที
 
สวัสดีครับช่วยไลค์ ช่วยเม้นหน่อยนะครับ//ขอบคุณที่อ่านนะครับ จากไรด์เดอร์ถึงรีดเดอร์ผู้น่ารัก
เรื่องแรก ผิดพลาดยังไงบอกด้วยนะ ^^